The Walking Dead - serial a komiks

The Walking Dead - serial a komiks

Czy komiks "the walking dead" ma taką samą fabułę co serial?

Ogólnie rzecz biorąc tak, ale w serialu są spore odstępstwa i różnice.

Serial siłą rzeczy jest okrojony. Kilkunastu sezonów raczej nikt by nie oglądał, biorąc pod uwagę to ze 3 jest już nie do zniesienia.

Ja się poddałem na początku 2 sezonu, słyszałem że 3 jest dużo lepszy?

Poszczególne punkty w historii są mniej więcej zachowane, ale pomiędzy nimi serial wprowadza chaotyczne zmiany i robi wszystko na odwrót. Następny sezon chyba w ogóle nie będzie miał nic wspólnego z komiksem.

Serial siłą rzeczy jest okrojony.
Nie wiem, czy rozciągnięcie dwuzeszytowej historii o farmie do trzynastoodcinkowego sezonu można nazwać "okrojeniem". Dopiero ostatni sezon pociął historię bez ładu i składu.

Mi tam się 2 podobał, klimat amerykańskiej farmy i okres pewnego spokoju skupienie się na problamach między ludzkimi dla mnie wszystko spoczko ;D nie wiem czemu ludzie się tak strasznie srają o ten drugi sezon... ;/

Jedyne co mnie jeszcze zmusza do oglądania to własnie chęć zobaczenia jak to będzie wyglądało w stosunku do komiksu. IMO 2 sezon trzyma dokładnie taki sam poziom jak 3. Totalną klapą był dla mnie wątek gubernatora i jak go zrealizowali. Straszne zmarnowanie potencjału na świetny wątek i świetną postać.

Jakby serial miał być dokładnie taki sam jak komiks nie nadawał by się do emisji w telewizji. Byłby po prostu zbyt brutalny.

Poza łyżeczką, co takiego brutalnego było w komiksie, czego nie dałoby się przenieść na ekrany telewizorów? Tylko nie mów, że

bo to dałoby się pokazać praktycznie bez wykorzystania krwi.

Mephistopheles, no powiem ci, że takich scen trochę się by uzbierało... A z ostatnich wydarzeń coś, co mną najbardziej wstrząsnęło, a mianowicie:

Serial jest adaptacją, a nie ekranizacją komiksu. Występują w serialu postacie, których w komiksie nie ma i vice versa.

Co do poziomu. Pierwszych sześć odcinków (pierwszy sezon) zapowiadało rzecz wysmakowaną, ale potem czar prysł, a słaby scenariusz sprawił, że serial szedł w stronę opery mydlanej.

Trzeci sezon lepszy od jałowego drugiego, ale też niepozbawiony mielizn i zgrzytów.

Ech, pamietam jak sie zajaralem po wszystkich doskonalych opiniach o pierwszym sezonie.
A z poczatkiem drugiego sezonu dostalem jakis melodramat, w ktorym autorzy przez godzine pokazuja sceny w stylu "o, zabilismy kogos, teraz bohaterka placze przez 30 minut".

[12]
Wydarzenie ze spoilera to mniej więcej poziom łyżeczki. Co nie znaczy, że nie dałoby się tego przenieść na ekran - wystarczy zastosować odpowiednie ujęcia, żeby sam moment nic nie stracił, a jednocześnie nie wyglądał jak wycinek z jakiegoś snuff movie. To już więcej problemów byłoby z drastycznymi wydarzeniami związanymi z dziećmi, ale nie ma po co drążyć tematu, skoro te dzieciaki są po prostu wcześniej prewencyjnie usuwane ze scenariusza.

[13]
Pierwszych sześć odcinków (pierwszy sezon) zapowiadało rzecz wysmakowaną
Niby stary żart, a wciąż śmieszy.