Forum: W co gracie aktualnie #5

W co gracie aktualnie #5

Za pozwoleniem użytkownika squaresofter (autora świetnego cyklicznego bloga W co gracie w weekend) i aprobatą stałych bywalców jego bloga, zakładamy forumowy wątek w którym możemy dzielić się naszymi growymi przygodami.

Każda platforma i gra mile widziana, każdy gatunek i każda opinia oraz spostrzeżenie na temat gry - także mile widziane.
Dla ludzi szukających inspiracji w co zagrać lub nawet jaką serią lub gatunkiem się zainteresować.

Oczywiście nadal wspieramy squaresoftera i jego wpisy na blogu, to on to wszystko rozpoczął ale słabo nam to wspieranie idzie. A tak w ogóle, to już nie ma za bardzo czego wspierać :(

Poprzednia część: https://www.gry-online.pl/S043.asp?ID=16124736&N=1

Football Manager 2023, 540h Zaczynamy rundę wiosenną dwoma meczami w LM, oba wygrane. Legia po paru pierwszych meczach w LM zaczęła wygrywać i coś tam ugrała. Jak tak dalej pójdzie to mamy szansę wskoczyć po tym sezonie zostać 5 najlepszą ligą na świcie. Niesamowite osiągniecie, szkoda że w rzeczywistości tak dobrze nam nie idzie.

Grand Theft Auto V, 55h Ostatnio zajmowałem się trochę znajdżkami, czy przelatywaniem pod mostami. Ogólnie zaobserwowałem, że Michael ma mniej zawartości niż pozostała dwójka, liczba godzin którą spędziłem gając nim jest zauważalnie niższa niż Frankiem i Wujkiem T. Mało ma też w sumie jakichś fajnych ciuchów czy nawet fryzur. A gra się dalej całkiem solidnie, mimo że to już w sumie staroć z 2013 roku to gameplay jest nadal bardzo przyjemny, spoko animacje itd.

The Library of Babel (14h, ukończona) - Solidna, przyzwoita platformowa przygodowa skradanka, która przywodzi na myśl takie tytuły jak Flashback, Heart of Darkness, czy Another World, ale bez walki. W „The Library of Babel” nie walczymy, tylko unikamy wrogich robotów, skaczemy po platformach tak, aby nie zginąć, rozwiązujemy różne zagadki, eksplorujemy poszczególne sektory i miejsca w poszukiwaniu potrzebnych rzeczy. Fabularnie jest ciekawie – akcja toczy się w Mezopotamii 20 tysięcy lat po wyginięciu ludzkości a Ziemię zamieszkują roboty, które pomimo mechanicznych „ciał” zachowują się jak ludzie. Mają nawet swoje wierzenia. Szkoda tylko, że już w trakcie rozgrywki można domyślić się jakie będzie zakończenie. Te z kolei sugeruje, że będzie kolejna część. Oby. Bowiem grało mi się przyjemnie i z chęcią dowiedziałbym się o dalszych losach naszego protagonisty.
Nie jest to łatwa gra – trzeba uważnie czytać teksty (rozmów, notatek, dziennik zadań), aby nie zaciąć się fabularnie w jakimś momencie. Ogólnie najlepiej posiłkować się mapą – na niej widnieje, co jest do znalezienia w poszczególnych sektorach. Jeśli nie wiemy, co zrobić a mamy wg danych kluczowy przedmiot do odszukania, to w dużej mierze trzeba go odnaleźć. Jeśli jednak wszystko odszukaliśmy, to wtedy trzeba porozmawiać z mieszkańcami Kolonii – zlecą nam kilka zadań, u niektórych można kupić ważne przedmioty albo zrobić coś z rzeczami, na które natrafiliśmy podczas naszej wędrówki. Często za wykonanie zadania dostajemy w ramach podziękowań ważny przedmiot. U robota od drona takich istotnych itemów możemy dostać aż 4.
Eksploracja jest przyjemna. Jest trochę sekretów, ukrytych pomieszczeń ze skrzyniami z kryształami do odnalezienia, opcjonalne fragmenty przedmiotów, które dadzą nam dostęp do zamkniętych miejsc. Skradanie jest proste, ale niekiedy potrafi napsuć krwi, szczególnie, że wiele sekwencji wyliczonych jest co do sekundy. Dlatego trzeba nierzadko wyczekać na odpowiedni moment. Cierpliwość w tej grze jest istotna. Zginąć można często, szczególnie pod koniec gry. W kanałach twórcy nie dali nawet sekundy więcej zapasu podczas jednej ucieczki przed zmutowanym stworem. Trzeba idealnie przebiec przez korytarz z przeszkodami. Niemniej, gdy to (czy inne tego typu fragmenty) przejdziemy, satysfakcja jest ogromna.
Graficznie jest przyjemna, muzyka też jest w porządku, choć nie zapada w ucho, ale też nie powoduje irytacji. Technicznie śmiga bez zarzutu, szybko się wczytuje, błędów nie doświadczyłem. Gra jest spokojnie na minimum 10 godzin.

Great North Shelter 2 (1,5h, ukończona) - Ujdzie. Symulator chodzenia z wieloma żartami i zabawami formą oraz kilkoma filozoficznymi, poniekąd pretensjonalnymi (choć to może też było celowe) przemyśleniami. Ładna grafika, dobra muzyka. Ogólnie chodzimy, czytamy notatki, jesteśmy świadkami różnych, abstrakcyjnych sytuacji i przede wszystkim odnajdujemy tzw "dziwne rzeczy". Na około godzinę czasu - więcej, jeśli chcemy zdobyć wszystkie osiągnięcia.

Screams from the Past (3h, ukończona) - Niezła gra na godzinę czasu, którą trzeba sobie zarezerwować przy tym tytule, bo nie ma tutaj zapisu - nawet wyjście do menu powoduje, że zaczynamy grę od nowa. Trafiamy do opuszczonego sierocińca, w którym stajemy się świadkiem dziwnych zdarzeń. Eksplorując to ponure miejsce zbieramy dowody na jednego z trzech potencjalnych sprawców pewnej zbrodni z przeszłości. Rzeczy do zebrania jest niewiele, ale w miarę łatwo je odnaleźć jak i zapoznać się z kluczowymi przedmiotami. Po jednym przejściu można zacząć kolejny raz i wskazać innego podejrzanego. Za drugim podejściem wskazałem nieprawidłowo i dostałem szansę, aby znowu zabrać dowody - pojawiły się nowe przedmioty i wskazałem prawidłowo kolejnego sprawcę, ale trzeciego do kompletu już mi się nie udało, więc po piątym podejściu już odpuściłem.
Grafika PSX, niezły dźwięk - ogólnie klimacik jest.

Revenge of the Colon (2,5h, ukończona) - Dość oryginalna produkcja, bo jeszcze z taką tematyką się nie spotkałem w grach. Jako gastroenterolog przeprowadzamy zabiegi kolonoskopii u naszych pacjentów (pięć osób w pięć dni). Już na samym wstępie gra ostrzega, że ten tydzień będzie dla naszego lekarza ostatnim w jego karierze. Sunąc przyrządami w środku jelita dokonujemy zabiegów usuwania polipów, resztek jedzenia a z czasem także gwoździ, baterii i wielu coraz bardziej zaskakujących przedmiotów. Z każdym kolejnym dniem robi się coraz dziwniej… i nudniej. Niestety, ogromna powtarzalność tych samych czynności potrafi znudzić, dlatego lepiej dawkować sobie ów produkcję za kilkoma posiedzeniami. Wtedy poprawia się odbiór. Jednak zakończenie dla mnie okazało się rozczarowujące. Trochę odczułem zmarnowany potencjał. Niemniej polecam. Stylizowana na PSX grafika, niezły ambient budują jak zawsze klimat.
Polska wersja językowa to tłumaczenie z translatora. Jest trochę błędów, ale ogólny sens zawsze da się zrozumieć.

Lunar Axe (3,5h, ukończona) - Point'n' click z prostą grafiką, ale nie do końca prostymi łamigłówkami. Nad pojedynczymi ślęczałem trochę czasu, szczególnie taką jedną (drugą) muzyczną. Niby słoń nie nadepnął mi na ucho, ale ta zagadka trochę zajęła mi czasu. W każdym razie wcielamy się w chłopaka, który podczas trzęsienia ziemi zostaje uwięziony w starej kamienicy. Tam po sprawdzeniu kilku pomieszczeń widzi zjawę. Z czasem okaże się, że trzeba będzie odnaleźć trzy części pewnego topora w różnych miejscach w miejscowości.
Fabuła, tak jak grafika, jest prosta. Nic szczególnego, ale jakoś zachęca do samego końca. Zagadki są jak najbardziej OK. Jedne banalne, inne trudniejsze, ale wszystkie do rozwiązania. Minusem jednak jest to, że przy takiej grafice można przeoczyć istotny przedmiot. Zręcznościówek i czasówek brak. Muzyka w tle nie przeszkadza, nie zachwyca.

Vaporum: Lockdown (2h, w trakcie) - Klasyczny dungeon crawler w steampunkowych klimatach. Na razie za mną dwa poziomy. Tak jak w poprzedniczce, gra się bardzo dobrze. Wszystko jest dopracowane, choć już nieco zapomniałem sprawnie walczyć w czasie rzeczywistym w DC.

Kończę podstawkę Cyberpunka i powoli zabieram się za DLC. Wreszcie po 3 latach napraw, prób i błędów można całym sercem tę grę polecić (zwłaszcza po takim Starfildzie).

na konsoli: The division - gram w pojedynke wiec jest naprawde trudno. zrobilem juz pol gry ale chyba wiecej nie dam rady i czuje ze sie poddam niedlugo

na kompie:
Metro Last light - genialna gra. cizki brudny rosyjski klimat, brutalnosc, frajda z gry.... mega mega gra

Grid 1 - system jazdy fajny ale wymagajacy. nieraz bardziej walcze z modelem jazdy niz samymi przeciwnikami. dobrze ze mozna cofac sie o kilka sekund w przypadku wypadku. duzo lepiej mi sie gra niz w 2 czesc na konsoli

na telefonie: od 3 lat Gwint. chociaz niedawno mialem 3 miesieczna przerwe. po raz pierwszy od 3 lat. ale powrocilem i nie zaluje, jest to genialne

Football Manager 2023, 547,5h Lech znowu w Lidze Europy wtopił. Tak dobrze im szło, ale ostanie 4 mecze tylko 2 punkty w fazie ligowej a potem w barażach wtopił z gorszym zespołem. W lidze są na 5 miejscu więc grozi im teraz LKE. Może tam im pójdzie coś lepiej. Górnik Łęczna tymczasem w 1/8 finału LKE. Legia odpadła w 1/8 finału LM. Rakowowi grozi spadek, jak już wzięli Ojrzyńskiego aby ich ratował to chyba jest z nimi słabo.

Grand Theft Auto V, 67h Niby jeszcze 30 misji do końca, ale z tego co pamiętam to sporo z nich to będą przygotowania do napadów. Napadów, które miały być ważną rzeczą w GTA V a w sumie to chyba trochę bieda z nimi. Na początku gry jest jeden fajny napad na jubilera, potem jest ten skok na Merryweather, który w sumie nie jest pełnoprawnym napadem, nie wybieramy ekipy ani nic, i dopiero pod koniec gry będą 2 napady. Trochę słabo, przy pierwszym napadzie tak gra nam tłumaczy, że ekipa ma statystyki i będą one rosnąć itd a 60 godzin później nie mieliśmy jeszcze nawet kolejnej okazji aby z tych rosnących statystyk skorzystać, bo nie ma żadnych napadów...

Baldur's Gate 3 z 500 h - leci Baldur 24/7 jak na razie, gram trzeci raz i znowu inaczej, tak mnie wciągnął ze się sam nie spodziewałem i się nawet nie nudzi, będę grał i 4 raz i znowu inna klasa i inaczej.

Diablo 2 Resurrected 800 h ; Diablo IV 400 h - Odnośnie diablo w międzyczasie Baldura grałem w D2 R z doskoku, ale czekam na nowy sezon w DIV, pogra się pewnie pierwsze 2 tyg i tyle.

Rise of the Tomb Raider
Bo dluzszej przerwie wrocilem do tej gry i zdziwilem sie bardzo, jak malo z Tomb Raidera jest w tej grze. Nie jestem daleko, bo probuje dojsc teraz do jakiejs huty czy cos w ten desen, ale poki co biegam jakos tak bez celu, zbieram szrot, oprawiam dziczyzne i odmrazam sobie tylek. Powoli zaczynam rozumiec dlaczego przy pierwszym podejsciu odpuscilem sobie ten tytul. Pierwszy Tomb Raider byl zdecydowanie ciekawszy. Chyba ze w dalszej czesci gry zmieni sie moje zdanie na temat RotT.

Firewatch
Ziomki na Steam hurtowo kupowalipodczas wyprzedazy zimowej, wiec cos musialo byc na rzeczy. No i tez kupilem. Mam za soba dopiero pierwszy dzien w pracy jako pustelnik, ale juz zaczynam rozumiec w czym tkwi magia tej gry.

Darksiders
Trojeczka czeka na swoje piec minut, wiec odswiezam pierwsze dwie czesci dla lepszego klimatu.

Football Manager 2023, 556,5h Już tylko ja się ostałem z polskich klubów w europejskich pucharach. Śmieszna sprawa, pierwszy zespół będzie grać w Realem w LM, a moi juniorzy będą grać w juniorami Realu w finale Młodzieżowej LM i jeszcze z Castillą w finale jakiegoś turnieju u-21. W lidze sprawa raczej jasna, Górnik Z będzie drugi, Legia trzecia a Zagłębie L. czwarte. O ostatnie miejsce w pucharach walczy Lech i Łęczna.

Grand Theft Auto V, 89,5h Chciałbym powiedzieć, że do końca stycznia skończę, ale zobaczymy. Dużo już niby nie zostało. Trochę jeszcze znajdziek zostało i mniej niż 20 misji. Dobrze się w to gra, nie da się ukryć, ale jednak zdecydowanie GTA IV oceniam lepiej. Ta fabuła tutaj jest taka jakaś mdła trochę. W sumie to co tu jest za fabuła? Bandziory się kłócą co chwilę, niby się przyjaźnią ale w sumie to w każdej chwili mogą się pozabijać. M. cały czas kantuje, szczególnie Wujka T. a młody Frank mógł znaleźć sobie lepszych "opiekunów". Rodzina M. najpierw od niego ucieka a potem będzie wracać a przecież żadne duże zmiany nie zaszły. Ekipa co chwilę wpada w jakieś problemy, nikt im nie chce płacić itd.

Football Manager 2023, 566,5h Tragedia, przegraliśmy w finale LM. Chyba powinien się podać do dymisji. No nic, wywalę pół składu i wymienię na młodszych i zdolniejszych. Czas zbudować nową Pogoń! Lech tymczasem nie awansował do pucharów, dzielny Górnik Łęczna finalnie wbił się aż na 4 miejsce. Spadł Piast, Podbeskidzie i Miedź. Awansował Ślunsk, Lechia i ktoś tam z baraży. Ciekawostka, tym razem moje rezerwy tylko 3 miejsce w 1 lidze. Tragiczny sezon....

Grand Theft Auto V, 109h Zostały mi chyba ze 3 misji do końca, plus dwa zabójstwa dla L. Ten koniec gry jest jakiś chaotyczny. Między tym finalnym skokiem, FIB a napięciem między M. i T. takie to jakieś niespecjalne. Rodzina M, najpierw ucieka, potem wraca by za chwilę znowu wyjechać. Kupy się to trochę nie trzyma.

A tymczasem już zabieram się wreszcie za nową grę. Oczywiście jest to (nareszcie)

U mnie na tapecie ostatnio 3 gry.
- Wolfenstein: The Old Blood - Wolfy od Machinegames "siadły mi" dopiero ostatnio mimo iż robiłem do nich podejścia lata temu. Niedawno ukończyłem pierwszego teraz cisnę ten genialny samodzielny dodatek. Gra mi się chyba nawet lepiej niż w podstawkę chociaż czuć mniejszy piniondz. Podstawka daje też więcej możliwości przejścia, a to skradanie, a to taktyczne ostrzeliwanie się zza osłon, a to taktyka na Rambo z dwiema giwerami w łapie. Żadna z opcji nie wydawała się niewykonalna (zazwyczaj, były wyjątki oczywiście). Dodatek raczej narzuca gdzie się skradać a gdzie otwarcie walczyć, a przynajmniej takich sekcji jest całkiem sporo.
Jednak ta gra to ciągle miód w esencji.
- Sea of Stars - Uwielbiam to urocze jRPG nie z Japonii. Widać miłość jaką twórcy darzą retrogaming. Gra jest oczywistym hołdem dla Chrono Triggera (głównie) ale też innych jRPG ery SNESa. Raczej mało prawdopodobne że się uda grę skończyć do piątku, ale będę próbował, no bo od piątku, przez przynajmniej cały rozpoczęty przez niego weekend będzie należał do Persona 3 Reload.
- Assassin's Creed Valhalla: Oblężenie Paryża - Podstawową grę oraz Gniew Druidów ukończyłem już dawno i bawiłem się świetnie. Jednak gra zaabsorbowała mi tyle czasu że potrzebowałem trochę od niej odsapnąć. Niedawno jednak poczułem że wraca mi ochota na jakiegoś Assassin'a więc postanowiłem wrócić i porobić kolejne dodatki... lub tylko ten jeden, zobaczymy na ile starczy mi ochoty.

Battlefield 3 z 2011 roku na PC. Pomimo kilkunastu lat ta gra nadal prezentuje się bardzo ładnie. Pierwszy raz przeszedłem na premierę, a teraz robię maraton z serii. Jakie wrażenia? Zaskakująco dobre. Niby zwykły, prosty, korytarzowy FPS, ale frajdę daje. A to najważniejsze.

Football Manager 2023, 585,5h Dobra wiadomość na początku nowego sezonu jest taka, że wszystkie 5 polskich zespołów gra w Europejskich pucharach, a od następnego sezonu będziemy mieli już 6 zespołów. Wielka Polska klubowa piłka nożna. Jak wszystko się uda wyprzedzimy Francję i będziemy piątą najlepszą ligą świata w rankingu.

Persona 5 Royal, 43h Na razie jest bardzo dobrze. Ale Persona 4 Golden też się mi się na początku bardzo podobała a potem zaczęła strasznie męczyć i nużyć. Zobaczymy jak będzie tutaj. Sporo rzeczy za które krytykowałem P4G wydaje się być tutaj lepszych więc jest nadzieja, że nie sytuacja się tym razem nie powtórzy. Nie wydaje mi się, aby P5R miało szansę zostać moim ulubionym jRPGiem, jednak Cold Steele bardziej mi się podobały ale na pewno jest szansa, że będę tę grę oceniał lepiej niż poprzedniczkę.

Forza Horizon 5 (64h) Ogrywam sobie właśnie dodatek Hot Wheels w przerwach między wykonywaniem zadań z playlisty sezonowej. Co prawda mogłoby być mniej wyścigów offroadowych, a więcej na zakręconych trasach, ale i tak nie ma tragedii. Powoli się zbliżam do zawodów kwalifikacyjnych w randze elity (S2) i pewnie na dniach uda mi się je zakończyć.

Gamedec - Definitive Edition (2h) Gra chodziła mi po głowie od dłuższego czasu, więc pobrałem ją, by potestować Steam Decka. Rozwiązałem swoją pierwszą sprawę i muszę powiedzieć... Moje wrażenia póki co są pozytywne - fabuła zapowiada się interesująco, świat przedstawiony jest fascynujący, a dialogi, mimo iż nie udźwiękowione, to czyta się z przyjemnością.

Football Manager 2023, 594,5h Kolejny sezon, kolejna dominacja w lidze a i w Lidze Mistrzów dobrze idzie. W lidze będzie wielka bitwa o miejsca pucharowe, w końcu teraz już 6 miejsce daje puchary a kandydatów chyba z 10. Pozostałe 4 zespoły całkiem solidnie sobie radzą w Europie, kadra w eliminacjach EURO wszystko wygrywa i awansowała na 12 miejsce w rankingu FIFA. Cudowny czas polskiej piłki.

Persona 5 Royal, 64h Już dosyć spory czas na liczniku i nadal gra trzyma całkiem mocno. Obecnie jestem na etapie letnich wakacji, po zrobieniu Pałacu teraz mam w zasadzie 3 tygodnie na rozwijanie relacji z postaciami, bo statsy na razie odpuszczam bo nie mam potrzeby obecnie ich dalej rozwijać. Wiedzę mam na maksa więc egzaminy nie są problemem. Z rzeczy, które mi się nie podobają to to, że w czasie tychże egzaminów nie możemy danego dnia zrobić po szkole nic więcej, a przecież w teorii (i w praktyce) ze szkoły wychodzimy o normalnej porze, jak w normalny dzień więc szczerzę, trochę nie rozumiem dlaczego nie możemy w te dni nic zrobić co sprawia, że to to takie trochę zmarnowane dni. Podobnie z dniami, które mamy między zakończeniem jednego wątku a rozpoczęciem drugiego. Często w dzień mamy jakiś fabularny event, a potem wieczorem nie możemy już wyjść z jakiegoś powodu na miasto, nawet jeżeli w dzień nie zrobiliśmy nic specjalnego. Tym bardziej jest to bez sensu, gdy mamy już możliwość zadzwonić po naszą nauczycielkę/pokojówkę/kochankę po rozwinięciu jej na maksa, aby zrobiła nam wieczorem masaż abyśmy mogli wyjść na pole także po powrocie z lochów. W te "fabularne" dni nie możemy po nią zadzwonić. Trochę to głupie...

New World, poprawiony, gra sie dobrze,relaks

Cały czas Baldur's Gate 3, choć już z mniejszym entuzjazmem (ponad 800 h).
Helldivers 2 - coraz bardziej się podoba i wkręca mocno (gra jak za czasów Alien Swarm) tylko bez znajomych i public dotychczas nie działał, ale w nocy pierwszy raz udało się do kogoś dołączyć i ktoś tez dołączył do mnie.
Diablo IV - niby sezon do 'pupy' ale przynajmniej demony się klepie przyjemnie.

It Takes Two (na Xbox One)

Świetna gra dla dwojga, albo dwójki, jak kto woli i preferuje ;)
Bardzo kreatywne poziomy, interesująca muzyczka.
Dość ciekawe zakończenie, chociaż mnie trochę, leciutko rozczarowało. Ale ujdzie. Dużo minigierek, co również na plus.
Na lekki minusik, że lekka powtarzalność. Ale ogółem te 10 godzin z hakiem bardzo miło spędzone. Polecam! :)

Forza Motorsport
Alez to jest beznadziejna gra. Ale i tak gram... :P

W Legacy of Kain: Soul Reaver na konsoli SEGA Dreamcast z 2000 roku. Tłumacząc na dzisiejszy język, gram w remastera.

Została mi finałowa walka.

Hazel Sky (4h, skończone) - Hazel Sky to gra przygodowa TPP, w której głównie rozwiązujemy proste zadania. Mamy trzy próby, w których musimy się wykazać i naprawić obiekty latające, dzięki którym dostaniemy się na kolejną wyspę i ostatecznie do latającego miasta, gdzie czekać będzie na nas zaszczytne miano inżyniera. Nie ma tutaj łamigłówek - głównie odszukujemy przedmioty, wspinamy się w trudno dostępne miejsce, aby coś znaleźć, co pozwoli nam zdobyć materiały do naprawy. Eksplorujemy wyspy w poszukiwaniu ważnych elementów, ale też książek, notatek, różnych przedmiotów, czy nawet piosenek, które możemy zagrać na gitarze. Znajdziek trochę jest, ale głównie pod osiągnięcia - fabularnie większość nie ma znaczenia.

Gameplay jest przeciętny. Na początku sterowanie jest niezbyt intuicyjne, potem można się do niego przyzwyczaić. Niemniej ślizganie się po skarpach jest kiepsko wykonane i w połączeniu ze skokiem na końcu potrafiło nieraz zirytować. Zginąć można spadając nawet z niewielkiej wysokości. Fabularnie nie zachwyca. Dialogi i rozmowy między naszym bohaterem a pewną kobietą były nieciekawe i przeszkadzały, bo wtedy nie można było wykonać innych czynności. Podobnie nudne były inne odnajdywane teksty. Dubbing słaby. Na plus, że w przypadku śmierci odradzaliśmy się w pobliżu tego miejsca. Plus też za szczególiki jak ślady na piasku, czy pojawiające się błoto na ubraniu bohatera oraz lekkie kartki (zazwyczaj notatki w grach to sztywne jak pal kartki). Ogólnie gra nie zachwyca, ale nie jest to też kiepska produkcja. Niezła gra ze wskazaniem na przeciętną. 6/10

Katana Soul (1,5h, skończone) - Krótka, ale jak zawsze bardzo dobra platformówka od SEEP. Dobra retro grafika, niezła retro muzyka, świetny minimalistyczny retro gameplay. Nie ma tutaj zapisów gry - całość trzeba przejść za jednym posiedzeniem mając 4 życia (albo 5 jeśli znajdziemy dodatkowe) i sporadycznie wspomagając się napełnieniem "paska życia" na poziomie normalnym. Po przejściu odblokowuje się tryb przetrwania, w którym atakują nas hordy potworów i jest to znacznie bardziej wymagający tryb od fabularnego. Zdecydowanie warto.

Immortal Mantis: Revenge (3h, skończone) - Kolejna część o psychopacie, który ulega podszeptom złego i morduje ludzi. Na przemian wcielamy się właśnie w niego zatapiając nóż w ciałach ofiar oraz w policjanta, który usiłuje złapać ów mordercę. Jako graczowi przyjdzie nam rozwiązać kilka łamigłówek. Jedna - dotycząca sejfu była niezbyt dobrze opisana, jak i okazało się, że był tam błąd, który uniemożliwiał mi zaznaczenie jednej cyfry. Na szczęście twórca szybko wypuścił łatkę, która naprawiła ten błąd, dzięki czemu ukończyłem grę, osiągając jedno z dwóch zakończeń. Na pewno będę próbował odblokować drugie zakończenie.

Grafika jest rozwinięciem tego, co widzieliśmy w poprzedniej części. Audio jest w porządku. Choć jest to oprawa pikselowa, miejscami udzielał się niepokój. Grałem wyłącznie na klawiaturze, bez myszki. Sterowanie jest w porządku i można się przyzwyczaić do klawiszologi. To taka przygodowa gra akcji. Warto, tym bardziej, że jest w adekwatnej cenie.

Dreams in the Witch House (9,5h, skończona) - świetna gra i chyba najlepsza growa adaptacja Lovecrafta. Ten miks przygodówki i RPG potrafi wciągnąć na wiele godzin pomimo dość niemałej powtarzalności. W końcu jesteśmy studentem, który po prostu chodzi do biblioteki, czyta książki, uczy się i przygotowuje do egzaminów. Z czasem ta monotonia zostaje zaburzona poprzez dziwne wizje i zdarzenia, które mają miejsce z budynkiem, w którym wynajmuje pokój. Walter Gilman, bo tak ma na imię nasz bohater, próbuje coraz więcej dowiedzieć się na temat budynku, dawnych wydarzeń w Arkham oraz postaci, które go nawiedzają. Ponadto oprócz nauk ścisłych studiuje okultystyczne księgi prowadząc swoje badania. To, jak poprowadzimy naszego bohatera, doprowadzi do ostatecznego finału opowieści.

W przeciwieństwie do wielu gier przygodowych, tutaj wybory faktycznie mają znaczenie. Czynność podjęta gdzieś w połowie gry będzie miała znaczenie pod koniec rozgrywki. Także to, jak ukierunkujemy Gilmana w jego nauce może doprowadzić do różnych przypadków. Jest możliwość rozwijania kilku cech jak zdrowie fizyczne, zdrowie psychiczne, wiedza z matematyki, wiedza z okultyzmu i egzaminacyjna. Ponadto musimy dbać o to, by Gilman nie głodował, nie chorował, nie chodził przemęczony, ranny itd. Zagłębiając się w okultystyczne dzieła będą nam rosnąć punkty okultyzmu i maleć punkty zdrowia psychicznego. I odwrotnie. Gdy będziemy mieli wystarczająco dużo punktów zdrowia psychicznego to na horyzoncie będzie rysować się optymistyczne zakończenie, po drodze nie popełnimy samobójstwa, lepiej będziemy znosić obecność w innych wymiarach. Większe punkty okultyzmu pozwolą nam na odczytanie zapisków, dzięki którym sami stworzymy przejście do innego świata, co z kolei też rzutować będzie na zakończenia. Także od inteligencji i domysłów gracza zależy, co odkryjemy w trakcie rozgrywki. To sprawia, że Dreams in the Witch House jest grą nie tylko na jeden raz.

Pikselowa grafika jest miła dla oka i czytelna. Muzyka jest w porządku – choć utworów nie jest wiele, to nie nudzi i nie irytuje. Od strony technicznej nie miałem jakichkolwiek błędów. Wszystko chodzi płynnie i bezproblemowo. Można zapisywać grę w dowolnym momencie. Polecam i kolejną grę tego studia kupuję w ciemno 8,5/10

Hope is Gone (2h, skończona) - Niezły survival horrorowy FPS, który przewodzi na myśl "Nightmare of Decay", czy "Dead Beacon", ale pod każdym względem od nich gorszy. Nie jest to jednak słaba gra. Rozgrywka, pomimo swojej celowej prostoty, jest wciągająca i satysfakcjonująca. Eksplorujemy miejscówki w poszukiwaniu kluczy i przedmiotów, które pozwolą nam się dostać do kolejnych miejsc. Po drodze oczywiście eliminujemy wrogów. Do dyspozycji jednak mamy tylko siekierę, pistolet i jakiś karabin. Niewiele, ale gra też nie jest długa (2 godziny), więc nawet nie odczujemy tego braku różnorodności. I tak zazwyczaj rozwalałem łby siekierą. Na bossów zostawiałem karabin a na silniejszych przeciwników pistolet. Gra stylizowana na PSX, choć niezbyt udanie. Dominują tanie, słabe tekstury. Niemniej ma to też jakiś swój urok. Modele postaci kukiełkowe. Strzelanie wykonane jest dość słabo. Walka siekierą to spamowanie przycisku ataku. Występuje nierzadko dziwna kolizja, bo kule nie dosięgały przeciwników, choć ich trafiały. Ogólnie zdarzało się, że prawidłowo oddany cios, czy strzał nie ranił w ogóle przeciwnika. Tania. 6/10 - można zagrać.

Lazaret (4h, skończona) - Ociekający atmosferą niepokoju miks gry przygodowej z survival horrorem. Tego drugiego jest tutaj niewiele, ale gdy pojawiają się te fragmenty rozgrywki, to potrafią przyśpieszyć tętno. Jednak przez zdecydowaną część gry dominuje zaniepokojenie, strach przed tym, co możemy spotkać za rogiem. Tak jak w poprzedniej grze twórców przeważa tutaj niepewność i nieprzewidywalność. To sprawia, że przez całą rozgrywkę czułem niepokój, co rzadko zdarza się teraz horrorom. Czasami czułem się jakbym ogrywał pierwszą Amnesię, kiedy robiłem sobie często przerwy od tej dusznej, przeraźliwej atmosfery, która potęgowała wyobraźnię.
Robotę robi rewelacyjne udźwiękowienie i prowadzenie rozgrywki. Niejednokrotnie oglądałem się za siebie lub zatrzymywałem się. Na pokładzie możemy spotkać skamieniałe postacie, z którymi nigdy nic nie wiadomo. Nierzadko zmieniają miejsce, w którym się znajdują, szczególnie gdy nie patrzymy. Niekiedy po prostu stoją a czasami zaatakują i znikają. Nieraz zaglądną przez szybę w drzwiach, zajrzą zza ściany itp. To potęguje zgrozę. Sama historia, która poznajemy głównie przez odnajdywane notatki też trzyma poziom.
Pierwsze wrażenie może nie być dobre - a to zjeżdżamy po linie gołymi dłońmi, a to nie mamy latarki, choć jesteśmy członkiem ekipy ratowniczej jak i nasz protagonista, to cichy i wyjątkowo spokojna osoba, jak na to, czego jest świadkiem. Ale wybaczam, bo cała reszta rozgrywki rekompensuje to z nawiązką. Jest to produkcja o stopień lepsza od "The Doors in the Basement". 2-3 godziny rewelacyjnej atmosfery. Zdecydowanie warto.

Forgive Me Father (6,5 h w trakcie) - Retro FPS, przez niektórych nazywany boomer shooterem w lovecraftowskich klimatach. To miks 2D i 3D. Brak przeładowywania broni, dynamiczna akcja, krótkie rozdziały i multum potworów do ubicia. Z początku wszystko było fajnie. W trzecim rozdziale zaczęła się wkradać monotonia. Na razie zatrzymałem się na trzecim bossie, który jest mega irytujący. Jest to dobra gra, ale nie jakaś rewelacyjna. Zachwyty zdecydowanie przesadzone. Solidna rozwałka i nic więcej.

Greedfall, ale to cholernie....męczący i drewniany erpeg. Ale ma swoje plusy.

Legacy of Kain: Soul Reaver 2 z 2001 roku na PC.

Battlefield 3 z 2011 roku na PC.

Baldur's Gate 3 - Zakończone (5 raz)
Helldivers 2 - Wyszło z 50 h, 40 poziom wbity, ostatni poziom trudności odblokowany i trochę pograne, dalej nie ma co grać.
Last Epoch - Wyszło z 90 h, poziom postaci 96 lvl, dalej mi się odechciało, wzmocnione monolity odblokowane ale dalej to już to samo, tak że koniec.
Diablo IV - Na tą chwilę 100 lvl postaci, sezon jak dla mnie zakończony, nuda i nie ma co robić dalej.
Obecnie:
Diablo 2 Resurrected - Powrót do gry, nowy sezon i lecę od początku i to z wielką przyjemnością.

Football Manager 2023, 633h Oj, w półfinale LM tylko 0:0 u siebie z Realem, będą chyba ciężary. W fazie ligowej pokonałem ich 5:2 teraz widzę, że będzie dużo gorzej. Górnik Łęczna tymczasem sensacyjnie jest jeden mecz o awansu do finału Ligi Konferencji. Tam pewnie przegra z Arsenalem, ale bardzo dobra europejska kampania. Tylko raczej w następnym sezonie Łęczna bez pucharów bo na 4 kolejki przed końcem ligi są na 7 miejscu.

Persona 5 Royal, 120h Już zaraz koniec grudnia. W sumie to jestem trochę ciekaw jak to się skończy i jak będzie wyglądało przejście do zawartości dodanej w Royal. Na tym etapie mam już wszystkie statystki na maksa, dużo relacji z postaciami pokończone więc w sumie nie ma co robić w czasie wolnym. Ten sam problem co w P4G. Pamiętam, ze tam ten trzeci semestr dodany w Golden był strasznie słaby, na czele ze strasznie słabym lochem, zobaczymy jak będzie tutaj. Znowu też pojawiła się rzecz, której strasznie nie lubię, która też była w poprzedniej odsłonie a mianowicie to, że są takie momenty gdzie gra nie pozwala nam zapisać gry i skończyć grać, bo cały czas nas gra w coś wpycha. Strasznie nie lubię czegoś takiego bo można godzinę grania stracić, a też może być tak sytuacja, ze trzeba kończyć granie z jakiegoś powodu ale gra nie pozwala więc trzeba grać dalej z zaciśniętymi zębami albo powtarzać od ostatniego zapisu. Strasznie to słabe.

Life is Strange 2 (4h) Ukończyłem właśnie pierwszy rozdział. Póki co gra zawodzi - bohaterowie są nieciekawi, historia wydaje się strasznie głupia oraz są momenty, że gra po prostu przynudza. Jeszcze nie odpuszczam, liczę na to, że historia się rozkręci.

Forza Horizon 5 (109h) Oba dodatki ukończone, a grę odpalam sobie od czasu do czasu, by pośmigać po mapie bez większego celu oraz wykonać codziennie wyzwania playlisty festiwalowej.

Balatro (7h) Gra okazała się bardzo miłym zaskoczeniem. Połączenie roguelite'a i pokera okazało się strzałem w dziesiątkę, za każdym razem jak odpalam grę, to się strasznie wciągam. Póki co udało mi się wygrać dwa runy, chociaż przy drugim zwycięstwie było więcej szczęścia niż rozumu.

na konsoli mam chwilowa przerwe w oczekiwaniu na the last of us 2

na PC:
Grid 1 - zostały mi 2 turnieje do konca gry
The war is mine - 17 dzien ale jest ciezko
Elite Sniper - słabiutkie to ale juz skoncze

"Niebo gwiaździste nade mną, prawo moralne we mnie" - RDR to arcydzieło, wracam i będę wracał:)

ps. Na PC Jagged Alliance 3 - o Panie, jaki to jest godny następca leciwej już mocno dwójeczki: 70 godzin za mną, nie mam dość i specjalnie wręcz opóźniam ile się da główną fabułę, badając każdy sektor!

Diablo IV - czekam na nowy sezon (coś chyba pod koniec kwietnia)
Diablo 2 Resurrected - Normal zaliczony, teraz koszmar - Paladyn (chociaż już z mniejszym entuzjazmem)
Life is Strange True Color - gra tak wciągneła, że przeszedłem za jednym razem przez noc + DLC, dla mnie coś innego od wszystkich ostatnich gier z otwartymi światami, bardzo fajnie sie bawiłem 9/10
Horizon Forbidden i Dragons Dogma 2 - Nie mogę się już doczekać (bardziej tej drugiej)

Spec Ops: The Line z 2012 roku na PC.

Burnout 3: Takedown z 2004 roku na PS2.

Obie gry polecam!

Christmas Massacre (2h, skończone) - Slasher, w którym nie unikamy psychopaty a sami nim jesteśmy. Choinka przekonuje naszego bohatera, aby w świąteczne dni wyszedł do ludzi i ich mordował. Zatem odwiedzimy różne domy, burdel, supermarket, kino itd. Na każdym poziomie musimy wybić wszystkich - nikt nie może uciec, bo inaczej powtarzamy level. Im szybciej i konkretniej to zrobimy, tym lepszą dostaniemy ocenę. Na poziomie normalnym tylko kino sprawiło trochę trudności. Można przełączać między widokiem pierwszoosobowym a trzecioosobowym. Nieco drewniane, ale taki urok tego typu gier. Duży minus za to, że gra nie informuje, że musimy przejść wszystko za jednym podejściem! Musiałem zakończyć grę i ukończyłem rozgrywkę na kinie. Po kolejnym odpaleniu gry i kliknięciu "kontynuuj" trzeba było zaczynać od nowa... Dlatego trzeba zarezerwować sobie godzinkę czasu. Ponadto pojawił się też dwa razy błąd, w którym wykończyłem wszystkich, ale nie pojawiło się wyjście. Można zagrać. Choinka rządzi. 6/10

Tribe: Primitive Builder (21h, skończone) - Jeśli ktoś szuka survivalu z wyzwaniem i rozbudowanymi mechanikami, to powinien omijać ten tytuł. Jeżeli jednak ktoś dopiero zaczyna przygodę z survivalem lub po prostu chce spędzić co jakiś czas kilka chilloutowych chwil w grze, w której nie można zginąć, to będzie to gra dla niego.

Mi Tribe: Primitive Builder spodobał się. To prosta i nieskomplikowana gra z lekko zarysowanym elementem survivalu, w którym, aby zginąć trzeba się naprawdę postarać. Bardziej to taki relaksujący symulator zbieractwa, budowania i zarządzania niż gra o przetrwaniu. Szybko mamy dostęp do podstawowych narzędzi, dzięki którym tworzymy przedmioty, aby odprawić rytuały, które z kolei odblokowują nam kolejne budynki i narzędzia. I tak w kółko aż zbudujemy łódź, dzięki której uciekniemy z wulkanicznej wyspy, której grozi katastrofa.
W głównej mierzy będziemy wypełniać zadania co ważniejszych osób w poszczególnej wiosce. To będzie wiązać się ze zbieraniem materiałów pod budowę – traw, gałęzi, bambusów, drewna, dużych, liści, gliny, kamienia itd. Poza tym tworzyć będziemy narzędzia, dzięki którym będziemy pozyskiwać zasoby. Nie jest ich wiele, tak jak nie ma wielkiej różnorodności w grze. Cztery krainy na wyspie różnią się tylko krajobrazem oraz mają po dwa szczególne zasoby, na które zazwyczaj nie natrafimy gdzieś indziej. To z czasem wymoże na nas stworzenie podstawowej sieci handlu między plemionami.
Nie ma tutaj drapieżników – jest zaledwie kilka zwierząt, na które możemy polować. Nie ma też wrogich tubylców – są jedynie tacy, których werbujemy, gdy zwiadowca zaznaczy nam na mapie ich lokację. Zasoby bardzo szybko się odnawiają, więc nie ma potrzeby latania po całej mapie (a to robi tylko podczas szukania rekrutów do wioski). Praktycznie wszystko mamy pod ręką. Jedynie w pierwszej krainie jest do odszukania kilka ołtarzy, które zwiększają nam procentowo punkty produkcji lub zbieractwa konkretnego zasobu. Niewiele. Szkoda, że twórcy nie pokusili się o jakieś sekrety, które moglibyśmy odkryć podczas wędrówki po wyspie. Urozmaiciłoby to eksplorację, która i tak jest minimalna.
Plus za to, że możemy w ekwipunku nosić wiele rzeczy a poza narzędziami, które pojedyncze egzemplarze zajmują jeden slot, materiały pobierane możemy w jednym slocie zmieścić aż 999 sztuk. To znacznie ułatwia i przyśpiesza rozbudowę i rozgrywkę. Jak odblokujemy pierwszy rytuał na ołtarzach uzyskujemy szybką podróż między wioskami. Szkoda, że zakończenie jest słabe i nijak ma się do tego, co w trakcie gry słyszymy. Mieliśmy zdobywać przyprawy, aby potem zakonserwować żywność a siarkę, by dodać łodzi mocy. Nic z tych rzeczy na końcu nie miało miejsca – nie musieliśmy nawet zbierać żywności i bukłaków, aby mieć zaopatrzenie na długą drogę. Wystarczyło dużo drewna, bambusów, liści, lian i żółtej trawy oraz okazjonalnie obsydianu. Słabo.
Grafika jest przyjemna dla oka, w tle gra relaksująca muzyczka, która nie irytuje. Technicznie śmiga bez zarzutu, nie miałem jakichkolwiek błędów. Z osiągnięciami Steam to jakieś 20 godzin zabawy, a bez niektórych żmudnych osiągnięć już zaledwie kilkanaście godzin gry. Jest duża powtarzalność, ale to w sumie jest w każdej tego typu grze. Można zagrać, ale osobom szukającym wyzwania i dużo większego urozmaicenia nie polecam. 7/10

Dr Livingstone, I presume? (4h, skończone) - Przyzwoita przygodówka, w której przechodzimy z pokoju do pokoju i rozwiązujemy łamigłówki, aby ostatecznie dotrzeć do naszego przyjaciela. Na uwagę zasługuje przede wszystkim oprawa audiowizualna, która sugestywnie kojarzy się z Afryką i jest zrobiona ze smakiem (pomijając rysunki 2D z przerywników). Na dobrym poziomie są zagadki logiczne - standard w przygodówkach - jedne łatwiejsze, inne nieco żmudniejsze, ale nie są trudne. Przyjemność z eksploracji i zagadek zaburza nieco toporne otwieranie szuflad/drzwi, czy obracanie przedmiotami w ekwipunku. Można grać. 7/10

Forgive Me Father (10h, skończone) - Gra na max 6/10. Niestety im bliżej końca tym gorsza. Od czwartego aktu następuje duży spadek jakości i brak pomysłów. Zazwyczaj wtedy mamy miejscówki, do których docieramy i nagle pojawiają się w odstępach czasowych różnorodne hordy potworów, które eliminujemy. I tak co jakiś czas. To pójście na łatwiznę. Jeszcze wszystko jest tak przyciemnione, że wrogów niekiedy nie widać, zaś miejscówki zrobione na szybko, byleby były. To sprawia, że gra staje się jeszcze bardziej monotonna niż była wcześniej.

Forgive Me Father wyróżnia się tylko oprawą wizualną, jeśli chodzi o retro FPSy. Ma też przyjemny feeling strzelania i w sumie to tyle. Cała reszta jest na przeciętnym, nie wybijającym się poziomie. Projekt lokacji to zazwyczaj nudne korytarze (niby dzieje się to w różnych miejscach, ale są tak słabo wykonane, że wyglądają podobnie), level design niczym się nie wyróżnia, fabuła, która jest oczywiście pretekstowa nie przykuwa do ekranu a poprowadzenie historii pozostawia trochę do życzenia (np.

Sam klimat Lovecrafta jest tylko powierzchowny. Początkowe godziny z grą ustępują nudzie. Zresztą widać po osiągnięciach Steam, że niewielu graczy, którzy rozpoczęli rozgrywkę ów tytuł ukończyło. Ewidentnie z każdym kolejnym rozdziałem gracze rezygnowali, czemu w sumie się nie dziwię. Na rynku jest więcej ciekawszych retroshooterów.
Mimo wszystko gra nie jest jakaś kiepska, więc podczas dużej promocji można kupić i zagrać.

Argol: Kronoss' Castle (4,5h, skończone) - Bardzo przyjemna platformówka. Nie jest łatwa, ale też nie jest trudna. Są poziomy - jak w zamku, które mogą napsuć krwi a są też takie, które przechodzimy bez problemu. Ogólnie miło spędziłem z nią czas. Dobrze się skacze, przyjemnie walczy, eksploracja sprawia frajdę a odnalezienie wszystkich instrumentów, czy uwolnienie wszystkich więźniów jest absorbujące (ale i ciężkie). Grafika przyjemna dla oka, muzyka niezła dla ucha. Zero błędów. 8/10

Devil Spire (20h, w sumie skończone) - Przyzwoity dungeon crawler z permadeath i losowo generowanymi poziomami, na których pełno wrogów, pułapek i przedmiotów. Powtarzalny, ale wciągający. Istotny jest kierunek rozwoju postaci (czy idziemy w magię, czy w walkę w zwarciu), ale jest tez możliwość stworzenia postaci uniwersalnej, szczególnie gdy odpalamy tryb z setką dungeonów. Poza rozwojem postaci i ładowaniem punktów w cztery cechy, jest możliwość udoskonalania broni i zaklęć a także tworzenie potrzebnych rzeczy jak wytrychy, fiolki, mikstury (także mieszając je ze sobą), czy złoto, za które możemy zakupić wyposażenie w startowej wiosce podczas kolejnego podejścia lub u wampirów, które sprzedają przedmioty na poziomach po bossach.
Ogólnie spędziłem z nią przyjemny czas, choć jest niestety mocno powtarzalna oraz niekiedy dużo zależy od tego, co nam wpadnie do ekwipunku podczas przeczesywania podziemi. Minus też za to, że nie można sprzedawać nadmiarowego wyposażenia, szczególnie gdy nie mamy złota lub pierścienia, dzięki któremu ze zniszczonych broni odzyskamy trochę półproduktów, które można wykorzystać do ulepszenia wybranego wyposażenia albo zaklęć (zwiększanie obrażeń danej broni lub zaklęcia, zwiększenie wytrzymałości broni lub elementów zbroi, zmniejszanie wagi konkretnej broni, zmniejszenie punktów many do rzucenie danego zaklęcia, zwiększenie szybkości broni itd).
Grafika pikselowa, klimatyczna, choć wrogowie 2D brzydcy. Technicznie śmiga bez zarzutu. Można zagrać. 7/10

A Juggler's Tale (1,5h, skończone) - Urocza platformówka logiczna, która jest po prostu rymowaną opowieścią, w której kierujemy marionetką, choć za sznurki pociąga już narrator :). Ogólnie bardzo dobry pomysł z tymi linkami, ale raz, że niewykorzystany w pełni (zagadek mogłoby być więcej i mogłyby być trudniejsze) a dwa -

Świetny narrator i jego "ewolucja" w trakcie rozgrywki (do tego bardzo dobry głos). Ogólnie pod kątem opowieści gra jest więcej niż dobra.
Grafika niestety nie jest aż tak dobra jak mogłoby się wydawać, ale robotę robi kolorystyka i użyta paleta barw. Bardzo dobra muzyka. Technicznie nie było żadnych problemów ani tym bardziej spadków wydajności. Szkoda, że gra jest okropnie krótka (półtorej godziny), bo chciałoby się więcej. Wyzwania tutaj nie znajdziemy. Jednak jest to dobra gra i warto w nią zagrać zakupując na dużej promocji. 7,5/10

Ponadto zacząłem rozgrywkę w Fobia - St. Dinfna Hotel - FPP survival horror. Na razie godzina czasu, ale niezbyt zachęcająca. Zobaczę, co będzie dalej.

Football Manager 2023, 667h Nowy sezon. Historyczne 6 polskich klubów gra w europejskich pucharach, w tym 3 w Lidze Mistrzów. Wielka sprawa dla polskiej piłki. Trener Deschamps postanowił tymczasem opuścić reprezentację Polski po ostatnich sukcesach. Jego miejsca zajął Latal. Dziwna zmiana. W lidze idzie nam dobrze, jeszcze nie straciliśmy gola w 9 meczach.

Forza Horizon 4, 40h W tym tygodniu postanowiłem sprawdzić trochę trybów online. Eliminator bardzo słodki, cała moja teoretyczna wiedza z oglądania strumyków Ojca z PUBGa wreszcie się do czegoś przydaje. Na 4 pierwsze rozgrywki 2 razy wygrałem. To chyba dobry wynik. Do dropów dobrych autek człowiek nie ma szczęścia, oj nie ma. Z drugiej strony te całe przygody online strasznie meh. Jeszcze nie rankingowe przygody wypadały w miarę spoko, szczególnie te crossowe czy przełajowe ale potem rankingowe to już bieda. Czułem się jakby inni gracze oszukiwali i nie musieli zwalniać przy pokonywaniu zakrętów, tylko na pełnym gazie przez nie przejeżdżali sobie. Samochody też mieli jakieś dopakowane, nicy w tej samej klasie co ja ale jakoś dużo szybsze mieli. Dziwna sprawa...

Horizon forbidden west - Obecnie 70 h na liczniku i nie ma końca ta gra, myślałem ze AC Valhalla to przesada, ale tu też świat jest ogromny i masa aktywności, moim zdaniem za dużo, ocenę podtrzymuje jaką dałem pod grą czyli 8.5/10 bo ogólnie można się fajnie bawić, ale na prawdę z misjami i znajdźkami trochę przesadzili, czasami rzygam już tym, gdyby nie wolne teraz i świeta to bym tą grę męczył jeszcze z dobre 3 tygodnie, a tak to dużo przez te dni porobiłem rzeczy, ale jeszcze dalej dużo zostało do zrobienia, a gdzie do zaczęcia DLC.
Dragon's Dogma 2 - Zakupiony, jednak było to silniejsze ode mnie :D czeka w kolejce po Horizonie od razu lecę, ale bardziej Dragons Dogma 2 mi się widzi od Horizona (poza walonymi mikropłatnościami), bo lubię bardziej takie Fantasy i takie klimaty jak właśnie miecze, magia, wilki po prostu normalne stworzenia niż roboty.

Final Fantasy VII Rebirth 2024. To drugi z trzech segmentów remaku genialnego jRPG Final Fantasy VII z 1997 roku. Nie robi oczywiście na mnie tak ogromnego wrażenia jak genialna oryginalna wersja, która zmiażdżyła system, ale moim zdaniem i tak dawno nie było tak dobrej produkcji AAA w ostatnich 3-4 latach nie licząc Elden Ring i Baldur's Gate 3 rzecz jasna, bo te idealnie wstrzeliły się w moje oczekiwania. W przypadku Final Fantasy VII Rebirth nie miałem wielkich oczekiwań po nieco rozczarowującym pierwszym segmencie Final Fantasy VII Remake: Intergrade 2020 więc zostałem mile zaskoczony, bo jest lepiej. Ten segment zapewnia duzo frajdy i czuć ducha przygody odkąd mamy otwarty świat :)
https://www.youtube.com/watch?v=PmN4JquBask&ab_channel=Gamer%27sLittlePlayground

Football Manager 2023, 677,5h Skandal. W meczu z zespołem ze strefy spadkowej straciłem pierwszego gola w lidze. Dramat. W LM idzie dobrze. Lech znowu kolejny sezon dziaduje w europejskich pucharach, tym razem w LM. Oni tam zaobserwowałem mają taki cykl: dobre miejsce w lidze->awans od pucharów->dziadowanie w pucharach->brak awansu do pucharów->dobre miejsce w lidze->awans od pucharów->dziadowanie w pucharach->brak awansu do pucharów i tak w kółko. W lidze sensacyjnie Górnik Łęczna ostro ciśnie na miejsce na TOP3.

Forza Horizon 4, 60h Ten singiel jest strasznie mdły. Ostatnio dużo więcej czasu spędzam online, szczególnie w Eliminatorze, które wczoraj udało mi się wygrać startowym samochodem. Tu jest chyba 10x więcej samochodów niż samych eventów wyścigowych. Nie wiem czy ta proporcja jest właściwa. Na co mi tyle samochodów, skoro nawet nie ma specjalnie co nimi robić? Powtarzanie cały czas tych samych wyścigów przędzej czy później się znudzi.

Alone in the Dark, 5,5h Jedyne Alone in the Dark w jakie grałem wcześniej to ten z 2008 roku. W sumie to nawet nie pamiętam czy go skończyłem. Z tego co pamiętam było mocno średnie. Nowa odsłona jest całkiem solidna ale bez szału. Mamy tu trochę klimatycznego spacerowanka po posiadłości, ale mamy też trochę drętwego strzelanka i walki z jakimiś stworkami. Jak dla mnie tego typu gry były dużo lepsze gdyby żadnej walki nie miały, szczególnie jeżeli ma ona być taka drewniana. Jakiś tam klimacik jest, jakaś tajemnica i intryga ale gdy tylko przenosi nas gdzieś i spotykamy przeciwników to robi się tak średnio. Zbieramy jakieś znajdźki, które w sumie nic nie dają. Lokacje są w większości całkiem ładne. Optymalizacja na PC całkiem znośna, nawet na starych złomach da się grać w miarę komfortowo. Czasami tylko pojawia się typowy dla UE4 stuttering i jakieś doczytywania. Ogólnie to taka trochę gorsza i biedniejsza wersja nowych Residentów.

Football Manager 2023, 689,5h 2 gole stracone w 19 meczach w lidze. Dobry wynik ale chciałoby się jeszcze lepszy. W LM sensacyjnie Legia pokonuje Man United by potem przegrać z Porto. W tym samym czasie Lech wygrywa z Barceloną notując pierwsze zwycięstwo w fazie ligowej LM. W LE Górnik wchodzi do 1/8 finału a w LKE Raków i Zagłębie. W lidze o miejsca pucharowe walczy 8 zespołów.

Forza Horizon 4, 71h Zaobserwowałem u siebie, że najbardziej chce mi się grać jak nowy sezon wchodzi i trzeba nową playlistę robić. Fajne są te mistrzostwa sezonie, szkoda że nie ma takich eventów normalnie, poza playlistą. Nadal narzekam sobie na zbyt małą liczbę eventów wyścigowych. Dragów jest całe 4. No super dużo. Ileż można cały czas te same wyścigi robić?

Alone in the Dark, 10,5h, skończone Mam wrażenie, że w drugiej połowie gry jakby mniej było tej spokojnej, klimatycznej eksploracji a coraz więcej przenosin do innych lokacji i walki. Aż finalnie po jednym takim przeniesieniu wracamy do posiadłości, pokonujemy jakieś wielkie bydle i jest koniec. Finalnie mam wrażanie, ze fabułą to takie straszne meh. Nie czuję się jakbym specjalnie do czegoś konkretnego doszedł i coś odkrył. Szukamy tego kolesia, skaczemy po różnych lokacjach, chłoniemy jakieś dziwne rzeczy i w sumie potem się gra kończy i wszystko niby fajnie.

Alpha Protocol, 5,5h Jedna z moich ulubionych gier, w którą już bardzo dawno nie grałem. Gra, która ostatnio wróciła do cyfrowej dystrybucji, szkoda, ze nie na Steam ale nawet jakby, to za taką cenę to bym nie kupił więc musiałem jednak odkurzyć pudełko z grą. I w sumie, jest ta gra dużo bardziej drewniana niż zapamiętałem. Gameplay i strzelanie są strasznie toporne. Na szczęście skradanie działa całkiem solidnie więc można się trochę poskradać, no ale niestety są takie momenty gdzie musimy walczyć i to jest słabe. Gra od początku mówi nam o wyborach i ich konsekwencjach ale w sumie na razie to ciężko powiedzieć czy to nie jest trochę wyolbrzymione. Można niby kogoś wypuścić zamiast zabić ale czy to jakoś wpływa w wielki sposób? Jak na grę RPG to nie jest duża gra, więc nie ma tutaj milionów różnych wyborów i kombinacji. Gra jest nieliniowa w tym sensie, ze po skończeniu pierwszej lokacji, kolejne 3 możemy w dowolnej kolejności robić. System dialogowy jest bardzo dobry, chociaż ja osobiście nie lubię za bardzo czasowych ograniczeń w trakcie wybierania dialogów w grach ale działa to całkiem nieźle. Fabuła w sumie poprawna, ale bez szału. Irytujące są takie techniczne rzeczy jak brak możliwości szybkiego zapisu, co powoduje, ze musimy polegać tylko i wyłącznie na punktach kontrolnych co sprawia, że jak coś nam pójdzie nie tak, to musimy się cofać nie wiadomo jak dużo do tyłu. Szybki zapis bardzo by tu pomógł. Gram w AP tak trochę na uboczu, tak ze 2-3 razy w tygodniu więc to taki trochę niezaplanowany kaprys.

Mafia III, 7h Jakoś tak się dziwne złożyło z tą Mafią. W sumie już od jakiegoś czasu chciałem sobie zagrać ponownie. Grałem kilka miesięcy po premierze, jeszcze przed dodatkami i mimo wszystko wspominam tę grę całkiem nieźle. I jakoś tak teraz zachciało mi się zagrać, trochę z ciekawości. Pierwsze 2-3 godziny są naprawdę świetne. Grałem jakiś czas temu w GTA V i tam po pierwszych 2-3 godzinach nie byłem aż tak wciągnięty i nakręcony. Ten prolog tutaj jest pod każdym względem na super wysokim poziomie. Potem już, kiedy gra się otwiera jest trochę gorzej, fabuła i cut-scenki trochę zanikają a my zostajemy z przejmowaniem dzielnic. Na szczęście, gameplay jest bardzo solidny co sprawia, ze po prostu dobrze się w to gra, nawet jak robimy cały czas to samo. Dobrze się strzela i dobrze się skrada, model jazdy też całkiem całkiem wiec można się nieźle pobawić. Grafika jest strasznie nierówna, cut-scenki wyglądają bardzo dobrze (te prerenderowane i nie), oświetlenie jest dobre ale tekstury czy zasięg widzenia mocno ciągnę stronę wizualną w dół. Jednak klimat jest bardzo dobry a ścieżka dźwiękowa rewelacyjna. Ogólnie, na razie bardzo solidnie się bawię, zobaczymy jak to będzie wypadać na dłuższą metę.

Dragon's Dogma 2 - na liczniku z 70 h i dalej nie mam dość, do sklepiku nawet nie zaglądałem i nie trzeba nic kupować.
Kampanii jeszcze mi chyba trochę zostało, mapa zwiedzona może w 3/4, ogólnie po zniechęceniu się początkowymi opiniami pozytywne zaskoczenie, gra jako gra sama w sobie bardzo przyjemna, obecnie 50 lvl postaci, pare smoków już zabitych więc jakoś leci, z czego dwa z pomocą całego miasta, no ale się udało ^^

Vostok 2061 (2,5h, skończone) - Shooter, o którym nie można napisać, że jest przyjemny. Bardziej denerwujący oraz irytujący. Do gry przyciągnęła mnie oprawa wizualna, która jest największym plusem gry, muzyka też jest nie najgorsza. Jednak sam gameplay pozostawia wiele do życzenia. Wiadomo, lecimy stateczkiem i strzelamy do wszystkiego, co strzela do nas. Fajnie, tylko my mamy podstawowe słabe działko a wrogowie bogaty arsenał. Z czasem odblokowujemy kolejne rodzaje broni, których amunicję dokupujemy z punktów zdobytych na danych poziomach. Szkoda tylko, że jest jej nie za dużo, nawet jeśli zbierzemy dodatkowy zasób na określonym poziomie. To sprawia, że naszym głównym działkiem jest to podstawowe, które wiele krzywdy wrogom nie robi. Bez sensu.
Ponadto poziomy trudności nie są wyważone. Można się na pojedynczych na dłużej zaciąć. A niektóre przechodzimy z marszu. Czasami na ekranie dzieje się niezły chaos, który utrudnia przeżycie. Połączenie tego wszystkiego sprawia, że nie bawiłem się dobrze z tym tytułem. Robiłem długie przerwy w rozgrywce, nie czułem satysfakcji. 4/10

Iron Lung (1,5h, skończone) - Krótki horror, który bazuje na naszej wyobraźni. To ona wraz z dźwiękiem potęgują nasz niepokój. Dobry pomysł, choć przez niemal całą rozgrywkę klikamy na konsolecie i zerkamy na mapę. Niemniej jest to niezła produkcja i można zagrać, ale nie warta jest tej ceny, która jest na Steam. Kupujcie za max dyszkę. Jakoś deweloper od Unsorted Horror nie miał problemu udostępnić za darmo swojej produkcji w tych klimatach (i znacznie lepszej od Iron Lung). 7/10

Buckshot Roulette ( 5,5h, skończone, ale gram dalej) - jak wspomniałem o Unsorted Horror, to od razu trzeba przejść do następnej gry dewelopera, która na Steamie okazała się hitem - milion sprzedanych kopii w niecałe dwa tygodnie. I na pewno ten wynik poprawią, bo wielu graczy dojdzie, gdy gra dostanie tryb zabawy sieciowej gracz vs gracz. Buckshot Roulette to taka gra logiczna, w której liczymy naboje, dobieramy odpowiednie przedmioty, aby ostatecznie odstrzelić naszego przeciwnika - krupiera. Co rundę mamy określony punkty życia i dobierane przedmioty. Niekiedy trzeba jednak zaryzykować. Tryb podstawowy przeszedłem za drugim razem. Tryb rozszerzony od czasu do czasu sobie odpalę, ale więcej niż niecałe pół bańki nie osiągnąłem. Niemniej będę próbował dalej, bo lubię sobie ją odpalić co jakiś czas. 7,5/10

Highwater (8h, skończone) - Przyjemna strategia turowa nastawiona na opowieść (ale nie jest to przygodówka). Kierujemy paczką przyjaciół, którzy eksplorują zalany świat po katastrofie ekologicznej, który powoli zmierza do ostatecznej zagłady. Pragną dostać się do rakiety, która ma zabrać wybrańców na Marsa. Po drodze przyjdzie im zmierzyć się z wrogo nastawionymi ludźmi oraz niekiedy zmutowanymi zwierzętami.

Ogólnie gameplay polega na pływaniu pontonem od miejsca do miejsca, w których zbieramy przedmioty użyteczne w walce, czytamy książki lub gazety, które informują gracza o tle fabularnym: katastrofie, działaniach rządu itd. Jednak głównie walczymy turowo z przeciwnikami - ludźmi, którzy należą do różnych ugrupowań a stoją nam na drodze do celu.
Walka nie stanowi wyzwania. Jest wręcz bardzo prosta. Każdą wygrywałem bez problemu. Bohaterowie używają różnej broni lub mają różne umiejętności. Na przykład Jospehine po zlikwidowaniu przeciwnika wpada w "żądzę krwi" i może zaatakować ponownie kolejnego przeciwnika. Dołączający do nas pod koniec chłopiec może hakować wrogie roboty, które w ten sposób dołączą do naszej grupy lub po prostu ulegną samodestrukcji. Możemy też wykorzystywać w walce otoczenie – przewracać suche drzewa lub regały, pchać metalowe wózki w przeciwników albo przyciągać ich wędką lub harpunem, aby ci runęli w przepaść lub zablokować im ruch, aby na koniec tury stali w miejscu, w którym zostaną porażeni prądem albo zjedzeni przez mięsożerną roślinę. Czasami w walce pomagać będą nam postacie fabularne. Niekiedy możemy uniknąć starć wybierając poprawny dialog lub pomagając wcześniej odpowiednim osobom, ale to już pojedyncze zdarzenia.

Fabularnie jest w porządku. Niby nic nowego, ale wykreowany świat jest na swój sposób interesujący (gra związana jest fabularnie z Golf Club Nostalgia i The Cub) a bohaterów można polubić. Z początku nie pasowały mi dialogi – prezentowały się jakby były tłumaczone translatorem. Potem jest już znacznie lepiej. Tłumaczone na polski są także piosenki. Tak jak w poprzednich grach studia dużą rolę odgrywa tutaj radio i muzyka, która umila nam podróż. Podobała mi się bardziej niż w The Cub.
Oprawa wizualna jest miła dla oka. Technicznie gra jest w miarę dopracowana – nie miałem żadnych problemów. Minusem jednak jest w trakcie walki wskazywanie przeciwników. Często klikając na pole lub przeciwnika kursor nie reagował – trzeba było obracać kamerę, aby możliwie jak najdokładniej wskazać przeciwnika. Sama walka też nie prezentowała się płynnie. Przechodzenie z tury na turę, czy na ruch przeciwnika nieco się dłużyło. Także podczas eksploracji kamera była niekiedy źle ustawiona, przez co można łatwo przegapić przedmiot do podniesienia, książkę lub gazetę.
Ostatecznie Highwater okazało się przyjemną grą na około 6 godzin (plus godzina dwóch dodatkowych przygód, które zostają odblokowane po przejściu gry). Warto zagrać, ale nie kupować za pełną steamową cenę, lecz na dużej promocji.

Swords & Bones (4h, skończone) - platformówka akcji. Nie jest to zła gra, ale mi jakoś nie podeszła. Inne gry od SEEP są znacznie lepsze. Tutaj skakanie i walka są jakieś takie niesatysfakcjonujące. Jest to zbiór kilkudziesięciu miniplansz, na których wybijamy wrogów, odszukujemy klucze do skrzyni, szukamy pucharu i docieramy do wyjścia. Potem to samo. Później na końcu krainy czeka na nas boss. Na pierwszy rzut oka wydaje się prosta, ale potem dostrzegamy niedoróbki. Największymi z nich jest to, że jesteśmy zmuszeni do kupna ulepszeń w sklepie, bo bez np. podwójnego skoku nie dostaniemy się na niektóre półki, na których znajduje się puchar. To sprawia, że co jakiś czas trzeba będzie wrócić do danego levelu, gdy już wykupimy konkretne ulepszenie. Niekiedy same skoki nie są dopracowane - można zahaczyć o sufit a innym razem należy wykonać idealny skok, bo inaczej spadniemy z półki. Irytujące jest też to, że nierzadko atakuje nas kilku wrogów na raz, co powoduje, że tracimy punkty życia, bo nie jesteśmy w stanie tak szybko wykonać uderzenia. Także wyskakujące z wody żaboludzie są za pierwszym razem nieprzewidywalni i aby wiedzieć gdzie wyląduje, to po prostu trzeba zapamiętać i ponownie zacząć dany level gdy zginiemy.

Graficznie jest nawet miła dla oka, ale gorsza od późniejszych produkcji SEEP. Muzycznie też. Technicznie w porządku. Jak wspomniałem na początku - mi nie podeszła. 5/10

Pan'orama (9h na razie) - wariacja Dorfromantik, ale taka bardziej przystępna i kolorowa. Przy Dorfromantik spędziłem ponad 170 godzin. Tutaj się na to nie zanosi, bo przy pierwszym podejściu na 73 budynki odblokowałem 56, więc brakło niewiele a popełniłem wiele błędów. W sumie wszystkie budynki odblokowało zaledwie 1,2% graczy, więc nie jest łatwo. Układanie klocków potrafi wciągnąć, więc spędzę z tym tytułem najbliższe dni i wiele godzin. Poza tym gra odpręża, można przerwać w każdym momencie, więc jest idealna zarówna na krótkie jak i długie posiedzenia przed ekranem. Póki co 8/10

Deadlink (1h, w trakcie) - Nawet niezły cyberpunkowy FPS, w którym przechodzimy od areny do areny (czy jak kto woli od poziomu do poziomu) i musimy wszystkich rozwalić, aby przejść dalej. Niby gra ok, audiowizualnie w porządku, strzelanie też fajne, ale jakoś nie ma siły przyciągania. Niemniej od czasu do czasu sobie będę ja dawkował.

Fobia - st. Dinfna Hotel na razie poszedł w odstawkę.

Football Manager 2023, 701,5h 4 zespoły zostały w europejskich pucharach: ja w LM, Górnik w 1,4 Ligi Europy a Raków i Zagłębie w 1/4 LKE. Całkiem udany sezon polskich klubów w Europie. Patrząc na ranking ligowy zdaje się, że mamy dłuższą szansę wskoczyć na 4 miejsce wyprzedając Hiszpanię (!). Kosmos. W lidze 2 gole stracone w 25 meczach i ponad 130 strzelonych. Idziemy na absolutny rekord.

Forza Horizon 4, 83h Ostatnio są takie momenty w tygodniu, że całkiem nieźle mi się gra, i chce mi się grać, nawet singiel ale potem patrzę że godzinowo w tygodniu to wychodziły mniej niż średnio 2 godzinki dziennie. A jeszcze przecież są dwa dodatki, których nawet nie ruszyłem. Chyba z okazji 100 godziny trzeba będzie zbadać te całe Fortune Island.

Alpha Protocol, 10h O ludzie, ta walka z Moskwie (tfu!) z Brajko to jest jakaś męczarnia. Co ten Obsidian sobie myślał? W takiej grze, z tak drętwym strzelaniem wrzucanie walki z bossem, wielkiej strzelaniny to proszenie się o problemy. Ta walka kompletnie tu nie pasuje. Gra szpiegowska a w zasadzie cała ta misja to praktycznie jedna wielka walka. Już sam początek to zwiastuje gdy wbijamy się do bazy wroga pojazdem opancerzonym i walimy do nich z wieżyczki. Bardzo skryte działanie...

Mafia III, 22h Na razie nudy brak. Już 5 dzielnic zrobiłem na 9 więc ponad połowę i w sumie dalej fajnie się gra, i chce się dalej grać. Ostatnia dzielnica, którą robiłem okazała się być jakaś krótsza niż poprzednie, mniej czasu aby ją przejąć robiąc wszystko i to w sumie wywołało u mnie lekkie rozczarowanie o dziwo. Miasto jest naprawdę dobrze zrobione a każda dzielnica wystarczająco różna, że chce się przynajmniej trochę pozwiedzać. Więc fakt, że tak mało było rzeczy do ukończenia w jednej dzielnicy był dla mnie powodem do delikatnego smutku. Naprawdę strasznie dobre są fabularne cut-scenki i główne misje. Przydało by się ich trochę więcej. Jedna jeszcze ciekawa kwestia: wyścigi. Grałem w tą Mafię 2-3 miesiące po premierze wiec niby już wtedy dodane ale kompletnie ich nie pamiętam a są całkiem fajne. Oprócz zajęcia pierwszego miejsca, aby dostać nagrodę trzeba też pobić rekord toru więc mamy tutaj całkiem niezłe wyzwanie. Zapomniałem o tym napisać tydzień temu ale sterowanie jest trochę skopane. Pamiętam jak się narzekało przy premierze takiego Mass Effecta 2, że przypisywanie kilku różnych czynności do jednego przycisku jest słabe, ale mi to nigdy nie przeszkadzało i tutaj w Mafii 3 bardzo by się coś takiego przydało. W Alpha Protocol przycisk interakcji jest jeden, tym samym guzikiem otwieramy drzwi, podnosimy przedmioty, wchodzimy/wspinamy się gdzieś i przytulamy się do osłony. W Mafii 3 to są trzy różne guziki. W trakcie jazdy samochodem jest jeszcze inny przycisk do interakcji. Domyślny układ sterowanie też dziwny: skradanie pod x? Na ctrl czy c ciężko zmienić bo już są zajęte, a tamte dwa też ciężko zmienić bo inne sensowne przyciski też są już zajęte. T się gwiżdże, a y się ciała podnosi. Już kilka razy gdy chciałem przenieść po cichu ciało przez przypadek naciskałem t czym zwracałem uwagę wrogów. Podnoszenie ciała powinno być pod zwykłym przyciskiem interakcji...

Bardzo fajny wątek. Lubię tu wchodzić i czytać kto w co gra. Czasami można więcej wyciągnąć wniosków niż z niejednej niby profesjonalnej recenzji.

Ja ogrywam Resident Evil VII Biohazard. Początek. Więc poza świetnym klimatem nic więcej nie mogę jeszcze powiedzieć.

Gorky 17

Możliwe że po raz 10 nawet albo blisko tego jakoś. Tym razem z modem utrudniającym rozgrywkę. Jest kilka wersji takich modów, będzie może w końcu wyzwanie. Trochę trzeba grę modować dodatkowo bo grafika źle się wyświetla z nowymi GPU. Rozmówki bohaterów nigdy się nie znudzą >>>>