Gra Total War Pharaoh | PC

Uwaga: to są swobodne mysli więc ocena przeplatana z wtraceniami o mnie (jako graczu). Kupiłem preordera (niedawno za 50% ceny więc niby zakup ok; dodam że kupiłem też za super fajną (podobna przecena) cenę RDR2 wersja ultimate - a to już mega okazja według mnie). Dlaczego piszę że zakup za tą cenę jest ok (chłodnie można powiedzieć)?

1)Pograłem już kilka kampanii i zdecydowanie rzuca mi się w oczy jedno: dużo fajnych rzeczy niedorobionych, dużo rzeczy niepotrzebnych. Dwa przykłady:
-a)królewski dwór - niby intrygi, niby można zyskać bonusy ale po kilkudziesięciu turach dochodzę do wniosku, że to jest pusta mechanika. Nic nie wnosi do rozgrywki a jedynie niepotrzebnie zanieczyszcza świat (i tak jest dużo rzeczy do zrobienia w turze by takimi pierdołami się zajmować). Nic ciekawego się nie osiąga, na nic ciekawego nie ma się wpływu i gdy zaprzestałem w to grać (i wyłączyłem powiadomienia) to gra od razu nabrała lepszego blasku.
-b)Kolejna sprawa - posterunki (czyli te kilka fortów lub kapliczek w prowincji). Znów jest to jak z upierdliwym komarem - niby dają bonusy ale na bogów! nie chce mi się latać z armiami by dostać te bonusy - wolę nie zbaczać i iść w kierunku obranym. A te religijno gospodarcze posterunki są tak szybko niszczone przez mikroarmie wroga, że nie chce się tego odbudowywać (a koszty odbudowy są bardzo duże). Fajne są tylko te posterunki z monumentami ale trzymam głupio armie przy nich (armie są drogie w tej grze) bo nie chce mi się xx razy odbudowywać (a te specjalne posterunki są droższe w odbudowie).

Jest takich mechanik w tej grze dużo. Człowiek zaczyna po prostu upraszczać sobie życie czyli grę okraja do minimum (i wyłącza powiadomienia). I z fajnej gry robi się mikro wydmuszka z kilkoma aktywnościami czyli szybko przestaje to interesować i zaczyna człowiek pluć sobie w brodę, że super przecena to jednak nadal wał. Gdybym miał podsumować wartość tej gry na chwilę obecną to na max 20 pln. Bo tylko na tyle daje przyjemności.

Pomijam w mojej ocenie walki w czasie rzeczywistym bo od początku (Shogun 1) mam wszystkie TW i jedynie w Shogun 1 (wiadomo - ten pierwszy TW), Shogun 2 i Napoleon TW natłukłem mnóstwo walk samemu bo tylko tam sprawiały mi przyjemność. Bo całościowo TW zawsze dawał mi satysfakcję (no - prawie zawsze) z gry na mapie świata. Takie tam przestawianie pionków, budowanie i zarządzanie. Stąd mój spadek sympatii do TW od Shoguna 2. Po 3K powiedziałem sobie, że to był mój ostatni zakup ale mimo to zapowiedzi, że Pharaon TW wraca do korzeni mnie zachęcił. Te wady o jakich czytałem i oglądałem głównie tyczyły obszarów, którymi się nie interesowałem. Za to świat egipski mocno lubię (ile godzin spędziłem w Faraonie i Kleopatrze a także w Zeusie!). Więc z takim podejściem do gier TW i z takimi zainteresowaniami zdecydowałem się na zakup. A, że znalazłem super ofertę to nie musiałem czekać 3 lat. Ok. Kupiłem.

Pierwsze wrażenia - uff. Zajefajenie. Jak wspomniałem mam xxxx godzin w Faraonie i Kleopatrze więc ten nowy TW ma w sobie te coś co zachęca do grania. Historia (ta z gry ale też tryb fabularny jak gra się np. Ramzesem) , monumenty (misje na rozbudowę), bóstwa (poznawanie nowych, zmiana religii) i kilka innych smaczków. Samo rozwijanie danego dowódcy też daje satysfakcję (nie taką jak w prawdziwym rpg ale namiastka jest).

No ale przychodzą kolejne tury i jak pisałem - dużo rzeczy to puste mechaniki wręcz denerwujące. I są rzeczy wyjaśnione w grze bardzo dobrze (i o ironio nie chcesz z nich korzystać) a są rzeczy w grze bardzo słabo wyjaśnione (np jak idziesz ścieżką rozbudowy monumentów) - i to są często rzeczy którymi chcesz się zagrywać.

Moje podsumowanie:

Plus
- dość mocno czuć klimat egipski (grałem tylko egipcjanami) i to nie jest tylko nakładka graficzna na inne TW. Faktycznie cała gra jest urobiona na modłę - czuć klimat
- niezły tryb fabularny - wydarzenia w grze (np. śmierć faraona)
- kilka mechanik (bóstwa, ścieżki wyboru jakimi pójdziemy, możemy wybrać jednej z naszej armii jakieś bóstwo - będzie się do niego modliła i będzie mieć bonusy)
- różne surowce w grze
- podoba mi się ograniczenie surowców - wystarczy, że nie masz kamienia i generalnie leżysz. Nic nie rozbudujesz. Zostaje handel albo ekspansja.
- podoba mi się ograniczenie w tworzeniu i posiadaniu armii. Tu nie ma tak, że wystawisz 50 słupków i lecisz. Często musisz rozdzielać jednostki a wtedy prawie każda bitwa na granicy zwycięstwa lub wręcz grozi porażką (bo masz mniejsze siły) ale dzięki temu możesz próbować zabezpieczyć tyły - inne prowincje. Generalnie trzeba kombinować.
- dowódcy, trochę rozwoju statystyk; ekwipunek

Minus
- dużo mechanik pustych, niepotrzebnych, niedorobionych, irytujących
- gra szybko się nudzi bo męczy (przez te liczne puste mechaniki)
- powoływani nowi dowódcy - z twarzy klony. Dość irytujące (czyli znów - nie dorobiona personalizacja). W TW Warharmerze zrobili to tysiąc razy lepiej.
- czuć, że gra nie została ograna przez twórców - to dla mnie prealfa gdzie ostatecznie decyduje się co wyciąć co dodać. Ta gra to pole doświadczalne dla pomysłów - by zobaczyć je w praktyce. Tylko zapomniano, że to pole doświadczalne i wypuszczono grę na rynek.

Niech Was nie zwiedzie mała ilość minusów - one są poważne bo według mnie dodatkowo trawią już prawie każdy tytuł TW. Nawsadzanie przeróżne rzeczy, które na papierze wyglądają fajnie ale w praktyce to niepotrzebne czynności do klikania. Wydmuszki.

Mnóstwo komentarzy o TW tyczy się bitew ale sądzę, że wielu graczy, jak ja - czerpało satysfakcję z innych czynności do zrobienia w grze (nie tylko bitwy). I według mnie te roszady na mapie świata są coraz gorsze - z każdym TW okazuje się, że nie mają pomysłu albo jak mają nie umieją go wdrożyć. Pharaon TW to tylko wisienka na torcie ukazująca, że potencjał w twórcach jest ale z niezrozumiałych względów wychodzą takie wydmuszki a raczej gry udające gry.

Zaczyna to przypominać chińskie gry na komórkę - mnóstwo dziennych pseudoaktywności i zbieranie drobniaków by stworzyć wrażenie, że te klikanie coś daje. Tak mi się kojarzy nowy TW - Pharaon.

To też problem generalny współczesnych gier - mnóstwo zawartości udającej zawartość wartościową. Problem jest taki, że przy tworzeniu tego niepotrzebnego balastu braknie sił i środków by zrobić dobrze fundament. Dlatego często okazuje się, że król jest nagi.

Podsumowując grę Pharaon TW to zasługuje ona na max 5/10. I biorąc pod uwagę jak wygląda stan obecny to żaden DLC tego nie poprawi. Szkoda bo gra ma kilka elementów dających szansę by na ich podstawie zbudować grę co najmniej 9/10. No szkoda. Nie rekomenduję. Aha - przed uczuciem wykorzystania ratuje mnie tylko fakt, że zapłaciłem stosunkowo nie wiele ale z drugiej strony to koszt RDR 2 Ultimate (obie w promocji podkreślam) więc wiecie..

Pozdrawiam (szczególnie tych co dotarli do końca moich wypocin)