Civilization 6 nauczy was zarządzania; badania to potwierdzają
Też mi odkrycie, że gry strategiczne rozwijają. Przecież w tych grach cały czas trzeba planować, dostosowywać taktykę do aktualnej sytuacji na mapie.
W zarządzaniu chyba większy wpływ mają gierki ekonomiczne.
W artykule raczej podkreslali, ze osoby, ktore potrafia grac w gry strategiczne pokroju Civ beda lepiej radzily sobie w zarzadzaniu niz osoby grajace w inny typ gier (shootery etc). Pewnie inne obszary mozgu sie aktywuja, inny sposob myslenia u tych ludzi etc. Mozna wziac to na "chlopski rozum", ze ktos preferujacy strategie bedzie lepszym strategiem/managerem niz sportowcem itd itp.
Gry strategiczne wymagają planowania następnego ruchu, myślenia na bieżąco i oceny sytuacji. Dotyczy to wszystkich strategii: ekonomicznych, RTS, turowych czy nawet takich w stylu serii Commandos. Głównie dlatego te gry są w swojej niszy a nie w mainstreamie, choć zdarzają się serie, które maja siłę przebicia dla większej części graczy. Do takiej gry nie podejdziesz na chwilkę z godzinkę na parę dni lub sobie zagrasz dla relaksu po dniu zasuwania na swój kredyt. Strategie zawsze wymagały dużej ilości czasu i mają wysoki próg wejścia. Gry na pewno rozwijają jakieś umiejętności czy to zwiększają czujności, cierpliwość, umiejętności zarządzania czy nawet pogłębiają uczucie relaksu i spokoju. Bajer polega na tym aby się w grze dobrze bawić, bo wtedy można z niej coś wynieść dla siebie i nie jest to głupie marnowanie czasu. Najgorzej, jak gramy z nudów, dla „zabicia czasu” lub z innych nieznanych nam powodów. Wtedy każda gra stanie się bezwartościowa i szybko się ją odstawi.
Po 40 000 gier (5+ minut kazda) "z nudow" w World of Tanks twierdze, ze sie mylisz :P
marcing805 ma rację. Kiedyś w Korei robiono badanie polegające na badaniu mózgu osób grających w Starcrafta. Podzielono ich na dwie grupy: profesjonalistów, którzy tę grę znają doskonale, oraz amatorów, którzy dopiero się jej uczyli. W zależności od tego, do której grupy należał gracz, inna część mózgu była najbardziej aktywna. W przypadku nowych graczy mózg wykazywał aktywność charakterystyczną do uczenia się, nabywania umiejętności i zwiększania liczby połączeń nerwowych. W przypadku profesjonalistów aktywna część mózgu odpowiadała za odtwarzanie wyuczonych algorytmów.
Każdy, kto spędzi w pojedynczej grze setki godzin, gra w dużej mierze na bazie odruchów. Można sobie zadać pytanie, co zapamiętuj i ile wyciągam z każdą następną rozgrywką? Oczywiste jest, że jeśli gry się dopiero uczę, to wyciągam dużo więcej, nabywam informacji o samej grze, jej systemie, a także sam opracowuję metody ich wykorzystywania. To nie znaczy, że mając 10 000 godzin, w żaden sposób nie doskonalisz swoich umiejętności. Problem jest w tym, że na im wyższym poziomie grania się jest tym bardziej decydują drobne niuanse i detale charakterystyczne właściwie tylko dla danego tytułu, co sprawia, że nie tylko rozwijamy się w bardzo wąskim zakresie, ale również sprawia, że oprócz tych detali, które poprawiamy, powtarzamy ciągle te same schematy, przez co każda następna rozgrywka jest w 95% czymś, o czym zapomina się po dwóch dniach.
Dlatego grajcie w nowe gry! Nie ważne jakich gatunków, na jakiej platformie, po prostu doświadczajcie nowych rzeczy i uczcie się nowych systemów. W ten sposób mniej marnujecie czas, a bardziej rozwijacie się nie tylko w aspekcie zdolności, ale również jako odbiorcy kultury i sztuki.
Tja
A po takich badaniach opartych na 40 studentach mamy setki lub tysiące (tych którzy w nie uwierzyli) absolwentów zarządzania w przysłowiowych kasach w Biedronce...
Ale nie grali oni w Civke :)
Artykul mowi, ze ci co graja sa dobrymi manago a nie vice-versa :)
Nie wiem czy jedno z drugim ma cokolwiek wspólnego.
Przecież nikomu, kto świeżo skończył studia, nie powierzy się stanowiska menedżerskiego w jakiejkolwiek firmie. Tak czy siak tacy ludzie muszą zacząć od samego dołu. A że ich wykształcenie niespecjalnie się przydaje na samym dole, to na rynku pracy są na równi z każdą inną osobą.
Jak dla mnie studiowanie zarządzania, jako pierwszego kierunku, jest stratą czasu
Nie wiem czy w samym badaniu było coś więcej, bo je tylko na szybko przejrzałem czytając tylko te części które mówiłyby coś o tym co jest badane, ale ze zrzutu i szybkiego przeglądu badania wynika że głównym wnioskiem jest to że osoby lepiej radzące sobie z grą, która wymaga umiejętności zarządzania lepiej radzą sobie z zarządzaniem... No niebywałe wręcz, zupełnie jakby tak nie wystarczyło zastanowić się chwilę czy dana gra nie wymaga w jakimś stopniu tych umiejętności i osoby które te umiejętności posiadają będą grać całkiem nieźle...
Nie czytałem tego zbyt uważnie, ale jednak nie widzę tam nic co by pokazało że sprawdzali umiejętności badanego przed i po jakimś czasie grania, więc teza autorki tego artykułu że gra uczyni kogoś lepszym w zarządzaniu jest całkowicie nieuprawniona, a autorka artykułu zdaje się nie rozumieć iż korelacja nie oznacza przyczynowości. A więc jak ktoś liczył na magiczny sposób który mu pomoże to niestety, ale to nie to. Oczywiście może to nieznacznie pomóc, ale dużej różnicy nie będzie.
Powyższe badania dowodzą, że produkcje z tego gatunku pozytywnie wpływają na umiejętności graczy związane z zarządzaniem czy analitycznym myśleniem.
Finally, our study is correlational, so the causality is unclear—that is, our results do not suggest that Civilization can be used to develop managerial skills nor train individuals in these skills.
No cóż, czytając dalej w trakcie pisania natrafiłem na ten ciekawy fragment, który tak troszeczkę ośmiesza autorkę tego artykułu dosłownie zaprzeczając jego tezie... No cóż, tak to jest jak się nie czyta źródeł i liczy na to że ktoś inny też ich nie przeczyta... Ale znajdą się tacy którzy przeczytają i wtedy może być problem...
Problemu nie ma bo tutaj nikt u góry się tym nie przejmuje. Artykuł napisany zapewne z wyprzedzeniem, zaplanowany i tyle. Tutaj komentarze są dla beki/addsów/statystyk zarządu, nie dla progresu. Kto by to czytał - "ma się klikać" i tyle. To nie zarzut do autorki, taką narrację zakłada zarząd firmy.
A co do tego fragmentu, który przekleiłeś to faktycznie wygląda jakby było niedoczytane, albo pominięte. Zdarza się, tytuł pasowało by trochę zmodyfikować w takim razie.
Może wiele i gier rozwija, ale z wielu gier trzeba się oduczać nawyków. Przykład Trackamania - prasta niebrutalna gierka, ale uczy, że auto klei się dziwnie dobrze do drogi bez większych problemów.
Ciekawi mnie taki eksperyment po dniu grania i bez ile ludzi wjedzie do rowu. Gdzieś było, że mistrz rajdowy rozbił auto jak mu dali w nagrodę przejażdżkę i to grał raczej w symulacje - nie pamietam, którą - jeśli był to Colin i podobne to test potwierdziłby hipotezę.
Każda gra bez wyjątków która zachęca do myślenia podczas rozgrywki, lub zadaje pytania graczowi, jesgt czegoś w stanie nauczyć.
A może ci mieli lepsze wyniki w tym teście już wcześniej wykazywali zdolności w zarządzaniu? A poza tym 40 osób to nawet po otrzymaniu solidnej łapówki trudno nazwać reprezentacyjną grupą.
