Publicystyka Wysokie oceny i rozgłos Deathloop to sukces, który Arkane Studios zwyczajnie się należał

Arkane to obecnie chyba jedyne studio, które kontynuuję filozofię designu zapoczątkowaną przez Looking Glass Studios.
Świetnie zaprojektowane, pół otwarte i bardzo ciekawe pod względem zarówno stylistyki jak i settingu lokacje połączone z bardzo otwartą rozgrywką pozwalającą graczowi na masę eksperymentowania z mechanikami to to za co bardzo ich gry lubię.

Niestety, immersive simy ciężko zareklamować, a jeszcze ciężej sprzedać. Bethesda miała z tym problem, gry Arkane reklamowano jako akcyjniaki FPP podczas gdy rozgrywka jest bardziej złożona. Ludzie, którzy grali w ich poprzednie gry i tak wiedzą czego oczekiwać, nowi gracze natomiast dostają mylne wrażenie czym ich gry są, bo choć można w nie grać agresywnie, to tylko jedna z możliwości.

Kiedyś Warren Spector wspomniał w wywiadzie, że gry takie jak Dishonored czy Deus Ex potrzebują sporego budżetu by być dobre, jednocześnie nie sprzedają się tak dobrze by duzi wydawcy chcieli w nie inwestować, więc to trochę taka ślepa uliczka, dlatego też cieszę się, że Arkane mimo wszystko idzie tą drogą i Bethesda mimo niskiej sprzedaży ich poprzednich tytułów nie skreśla ich dorobku i wymaga od nich zrobienia chociażby rasowego shootera.

Wszystkie gry Arkane dostarczyły mi więcej rozrywki niż gry jakiegokolwiek innego studia w ostatnich 15 latach. "Prey" to (dla mnie) arcydzieło komputerowej rozrywki. A lepszego projektu poziomów niż w "Dishonored II" chyba nie widziałem (oprócz niektórych fanmisji do "Thiefa II").

W "Deathloop" zaliczyłem już kilka pętli i świetnie się bawiłem (9/10), ale powtarzalność zaczyna mnie powoli denerwować. Na razie jednak wstrzymam się z oceną, bo nie dotarłem do słynnego zwrotu akcji i w gruncie rzeczy niewiele zagadek jeszcze rozwiązałem.

Arkane dostaje po dupie za nieudolność w kwestii optymalizacji i to również im się należy.
Nie sądzę, żeby ktokolwiek kwestionował to, że potrafią zrobić ciekawą grę.

Moim zdaniem Arkane samo jest sobie winne, bo mimo wielu bardzo fajnych pomysłów, mechanik i rozwiązań, nie potrafi ogarnąć podstawowych aspektów gry. Ja osobiście od Prey'a odbiłem się ze 4-5 razy, a udało mi się go ukończyć dopiero w tym roku, kilka miesięcy temu. Chociaż w ogólnym rozrachunku bawiłem się wyśmienicie, to początek tej gry był niezmiennie koszmarny i wystawił moją cierpliwość na próbę.

O ile sam prolog jest super klimatyczny i pomysłowy, to po przystąpieniu do właściwej rozgrywki (tj. po zdobyciu broni i uzyskaniu dostępu do kolejnych sektorów stacji), naprawdę trudno jest się przebić przez te początkowe godziny gry. Przede wszystkim dlatego, że strzelanie i skradanie (czyli dwie główne mechaniki rozgrywki, po które sięgamy najczęściej w toku całej kampanii) są zrealizowane bardzo marnie, w sposób ledwie podstawowy i w zasadzie do samego końca nie dający większej satysfakcji. Przeciwników (bardzo mało zróżnicowanych) jest sporo, a amunicji mało, biją mocno, sami będąc gąbkami na pociski, a nasz protagonista pada naprawdę łatwo, nawet na średnim poziomie trudności.

Dopiero kilka godzin później, po rozbudowaniu naszego arsenału (który tak po prawdzie nigdy nie staje się zbyt imponujący), zdobyciu mocy i ulepszeń, zaczyna się robić naprawdę fajnie, bo starcia przestają irytować i można bardziej skupić się na tym, w czym ta gra jest naprawdę dobra tj. eksploracji i kombinowaniu.

Czy się to komuś podoba czy nie, prawie każda gra ma jakiś rdzeń rozgrywki, który proporcjonalnie odpowiada za największą część czasu gry. Prey'a można sobie nazywać immersive sim'em, action RPG'iem czy czymkolwiek innym, ale to nie zmienia faktu, że strzelanie jest podstawową czynnością, którą tam wykonujemy. Na podobnej zasadzie w Wiedźminie (który jest przecież grą RPG, grą fabularną skupioną wokół dialogów i fabuły) nie da się uciec od "robienia mieczem", tak samo zresztą jak w Mass Effect'cie czy np. Elex'ie.

Moim zdaniem dopóki ludzie z Arkane nad tym nie popracują, nie odniosą komercyjnego sukcesu. No a recenzje donoszą, że w Deathloop nie strzela się najlepiej, czyli jeszcze nie tym razem...

Kupiłbym grę Arcane w ciemno, gdyby nie to, że to rogalik bez możliwości zapisywania postępu. Nie chcę grać w grę, która wymusza na mnie zarezerwowanie godziny czy dwóch na rozegranie finału. A jeśli coś przeszkodzi mi w tej wymagającej skupienia rozgrywce, to wszystko będę musiał zaczynać od nowa.

Gry Arkane Studios są niesamowite z jednego "prostego" powodu - do ich tworzenia od czasu Dishonored angażuje się prawdziwych projektantów i artystów, co widać od wykreowania samych unikalnych realiów, postaci, wyposażenia, umiejętności, lokacji czy na meblach skończywszy.
Po prostu wszystko jest na tak wysokim poziomie designersko-artystycznym, że nawet przy ubytkach pewnych aspektów (i to poważnych jak w Prey) każdy kto potrafi to docenić powinien być zachwycony.
A że żyją pod kreską... cóż najlepiej grające zespoły, też rzadko bywają puszczane w radiu i sale koncertowe mają mniejsze.

Gry Arkane mnie nigdy nie kupowały. Swoją stylistyką mnie trochę odpychały, a jak już się zdecydowałem to zagrałem w pierwszego Dishonored. Strasznie mi się ta gra nie podoba i szybko zakończyłem przygodę z tą grą. Dlatego też mam opory przed spróbowaniem Prey'a, a taki Deathloop mnie totalnie nie interesuje. Nie potrafię się przemóc do gier tego studia. Totalnie nie moja bajka.

Mam identycznie jak kęsik - spróbowałem Dishonored, spróbowałem Preya, od obu się odbiłem, choć próbowałem dać szansę kilka razy ;-). A żeby było śmieszniej, to gry Irrational Games (Bioshocki i System Shock 2) uwielbiam i kończyłem, po kilka razy - a to do tych tytułów, najczęściej porównuje się Preya ;-).

Życzę im ofc. jak najlepiej, sam natomiast będę raczej ich tytuły omijał ;-). Ciekawe jest na pewno, że ich gry wywołują aż tak skrajne emocje, co widać dobrze, także w tym wątku - albo "kochasz" albo "nienawidzisz", nie ma raczej niczego pośrodku.

ps. Acha, od Dark Messiah też się odbiłem, no masz ci los ;-)

Tytułem wstępu:
Uwielbiam skradanki pokroju serii Thief. Trzy pierwsze części uważam za niedościgniony wzór pod wieloma względami, jednakże nie uważam też aby ostatnia odsłona - czwarta, była grą złą, ponieważ bawiłem się w niej przednio i choć brakowało mi kilku rozwiązań z poprzednich części, tak uważam, że ta ma też coś ciekawego do zaoferowania.

Odnośnie dzieł Arkane Studios.
W Deathloop raczej nie zagram, nie lubię rogali.
Prey był dobry ale nie ujął mnie jakiś mocno, czegoś mu zabrakło w warstwie fabularnej, i choć bardzo lubię tematykę sci-fi, zwłaszcza w kontekście kontaktów ludzkości z innymi formami życia, tak nie czekam na jego kontynuację.
Za to serię Dishonored uważam za wyśmienite produkcje z ciekawymi historiami i świetnymi mechanikami osadzonymi w bardzo fajnie wykreowanym uniwersu, ale... w temacie skradania się najlepszą produkcją ostatnich lat jest dla mnie wciąż Obcy Izolacja - klimat, mechaniki, poczucie niepewności i zaszczucia, przede wszystkim jednak świeżość w postaci pewnej niezależności i wolności AI (uważam, że powinna być jeszcze bardziej uwolniona).
Po tej grze schematyczność zachowań tak powszechna w grach skradankowych, stała się dla mnie nieco archaiczna i uważam, że w tym kierunku powinien iść ten gatunek jeżeli chodzi o wyzwania stawiane przed graczem - większa swoboda AI zamiast trzymania jej na krótkim sznurku.
W sumie chyba tylko na Arkane Studios mogę liczyć w kontekście gier skradankowych.
Ubisoft ubił Tom Clancy’s Splinter Cell, a na nowego obcego od Creative Assembly nie ma co chyba czekać.
Gdyby tak Arkane połączyło siły z Creative Assembly. Ci pierwsi mogliby wyprodukować nową grę o Xeno, a ci drudzy wspomóc ich w temacie zachowań przeciwników.

Ja to mam problem z ich grami, bo zawsze jest tam coś. co mi nie pasuje, albo klimat i świat przedstawiony, albo mechaniki, plus zawsze jakieś dziwne elementy w gameplay'u. No, może Prey okazał się w sumie OK, ale jeśli chodzi o moce to też był zakręcony, a jeśli chodzi o gameplay miejscami mocno irytował. Dishonored to już w ogóle nie moja bajka (moce, skradanie, design, poniekąd cała struktura)... a teraz? Teraz też mam ogromne wątpliwości bo zamiast zrobić normalna grę (też mogłaby mieć ten pół otwarty świat do zwiedzania itp), to zrobili powtarzalnego rogala.

Tak, jasne, wiele osób pisze że to nie jest rogal, tylko jakoś nie umieją tego udowodnić. Ot, pewnie nieszczera obrona przez fanów...

Także bardzo doceniam pomysły, oryginalność, dopracowanie pod względem artystycznym, ale znowu będę miał problem by docenić jako grę

I nie, nie uważam że kotlety od Ubi są OK ale te wszystkie zbyt ambitne produkcje też męczą i irytują... Super ambitne to niech będą strategie i czasem turowe RPG :)

To chyba jednak slaba gra jak na Golu nie ma nawet recenzji.

Grałem w 3 gry Arkane, dwóch nie skończyłem bo jak dla mnie były mało ciekawymi średniakami w które nie grało się zbyt dobrze (Dishonored i Prey). Tutaj taka ciekawostka, że dużo bardziej od tych dwóch gier podobał mi się hejtowany Thief 2014. Dishonored II (i samodzielny dodatek do niego) mi się jednak bardzo podobało zarówno pod względem klimatu i mechanik rozgrywki. Bawiłem się naprawdę dobrze. Prey jak dla mnie w porównaniu do DSII był strasznie męczącą i wręcz irytującą grą. Muszę powiedzieć, ze od samego początku Deathloop wyglądał dla mnie strasznie średnio, nijako wręcz. Wyglądał tak nijako że w pewnym momencie myślałem że to jakaś zwykła strzelanka online co-op czy coś. Nic w tej grze nie wyglądało na interesujące. I teraz patrząc po ocenach jakie ta gra dostaje od graczy widać że to raczej żaden hit nie jest, ta gra ma zdecydowanie gorsze oceny od graczy niż poprzednie ich gry. Więc raczej nic nie zostało pozamiatane i raczej sprzedaż nie będzie lepsza niż w przypadku poprzednich gier. Na Steamie w Deathloop w szczytowym momencie grało mniej graczy niż w Preya i Dishonored II a to sukcesu nie wróży. 3x więcej ludzi grało w szczytowym momencie w pewnego niszowego jRPGa o którym GOL nie pisze żadnych artykułów...

Deathloop jest kapitalny i chyba mu wystawie 10/10 !.Gra w zasadzie bez wad. Jedyna jej wada to w zasadzie dobieranie bez znaczenia poziomowego julianny pvp randomow (da się to wyłączać ale żeby poczuć prawdziwe wyzwanie nie warto tego robić). Czasem julka która wparowuje na ekran ma max poziom i robi miazgę a ty masz 20 min gry w plecy ;) ale EMOCJE SĄ !

Jedyne słowo podsumowania do artykułu gry tego studia nie sprzedają się wybitnie bo są to gry nie dla idiotów i to wyczerpuje temat.