W co gracie w weekend? #302: Metal Gear Solid – Kamień milowy gier wideo
MGS to nie był kolejnym bezdusznym produktem marketingowym opartym na mikrotransakcjach, z toną dodatków i wymagającym opłaty za tryb sieciowy.
- chyba przespałem w nieświadomości kilka dekad, albo Autor lubi skoki w czasie. :D
Ale do rzeczy, a raczej do gier.
Dalej, dalej Tales of Xillia 2 (PS3), dobijam do 120h. Zamiast robić poboczne historie przed posunięciem wątka głównego wzięło mnie za "zaliczanie" wybranych ilości potworów w różnych regionach by dodać punktów umiejętności PH moim bohaterom. Nudne, ale kto powiedział, że przyjdzie grę ukończyć łatwo? Przy okazji podnoszę stopień "współpracy" z wybranymi bohaterami. Przypadło na Jude'a.
W ubiegłym tygodniu zebrałem się w kupie i postanowiłem zmienić dysk w moim PS4 na większy, o pojemności 2 TB i hybrydowy, z polecanej przez Seagate serii FireCuda. Sama operacja okazała się banalnie prosta - chwała Sony a skopiowanie kont, save'ów i ustawień w miarę proste.
Miłego weekendu!
https://www.youtube.com/watch?v=vD7etHzdmrg
@Yuri
No ba, skoki w czasie uwielbiam. Mam takie skrzywienie po Steins;Gate.
Assassin's Creed III Remastered, 9h. Po 7 latach powrót do ACIII. Pamiętam, że 2012 to był okres gdzie byłem jeszcze strasznym fanem serii i czekam na trójkę jak na zbawienie. Snułem jeszcze przed zapowiedzią jakieś własne wizje ACIII który działby się tylko w czasach współczesnych i kończyłby trylogię Desmonda. No ale niestety ACIII okazał się być jak na tamten okres najgorszym AC i moim osobistym wielkim rozczarowaniem. Tragiczny bohater, setting który mnie średnio interesował, bieganie po drzewach i stateczek zamiast wielkiego miasta, skopany wątek współczesny. No i teraz 7 lat później to wszystko się potwierdza. Jednocześnie muszę powiedzieć, ze bawię się w sumie nie najgorzej ale jednak nie jest to najwyższy poziom tej serii. Z trylogii amerykańskiej najgorsza odsłona. W remasterze zmienili tak naprawdę tylko oświetlenie. I ono w miarę się sprawdza, gra momentami wygląda bardzo ładnie ale problem zaczyna się w cut-scenkach, modele postaci nie zostały w ogóle ruszone i są one po prostu nie przystosowane do nowego oświetlenia i wygląda dziwne, twarze jak plastelina.
Naruto Shippuden: Ultimate Ninja Storm 4, 1,5h. Nie spodziewałem się w sumie, że pomiędzy dwójką a czwórką jest aż taki przeskok. Niby to samo ale naprawdę jak teraz włączyłem bezpośrednio po 2, to jakbym w next-gena grał. Aż autentycznie byłem w szoku przez pierwsze 5 minut. Musiałem się przystosować. Pamięć mi podpowiadała że pomiędzy trójką a czwórką nie było takiego przeskoku (no ale chyba jednak był) więc niczego się nie spodziewałem. To jest gameplayowo szczyt bijatyk anime jak dla mnie. W sumie to bijatyk w ogóle. Porównując nowiuśkie Jump Force do UNS1 to JF wypadało słabo a porównując do UNS4? To nie ma czego zbierać...
Sniper Elite V2 Remastered, 1h. Grałem w to dawno temu ale nie skończyłem. Remaster chyba jeszcze prostszy niż ten ACIII, dużo bardziej tutaj czuć że to nie jest nowa gra, w ACIIIR aż tak tego nie czuć. Straszne drewno, chyba to był powód że oryginału nigdy nie skończyłem. Ta gra nie za bardzo jest skradanką, mam wrażenie że gra specjalnie nie pozwala nam przejść misji po cichu wrzucając nas po prostu w wir kul. A to nie jest sposób w jaki ja lubię grać. Pamiętam Snipera Elite 4 i tutaj widać naprawdę olbrzymią różnicę. Co cieszy bo seria poszła zdecydowanie do przodu i jest teraz dużo lepsza ale jednak granie teraz w dwójkę jest po prostu męczące :)
Jump Force to możesz porównać do bijatyk ze SNESa a i tak wypadnie słabo :P
Zeldę na razie odstawiłem bo aktualnie skupiam się na najnowszych Pokemonach z serii Let's Go. Oczywiście jak każdy szanujący się fan Poksów, wziąłem wersję z Eevee i po raz kolejny rozpocząłem swoją przygodę. Pamiętam jak około 5-6 lat temu miałem mega fazę na tę serię i przechodziłem kolejne gry nawet po kilka razy (moją pierwszą częścią było FireRed, a później Yellow, które uważam za najlepszą część z oryginalnego GameBoya) więc powrót do Kanto jest dla mnie dosyć nostalgiczny. Aktualnie jestem w Saffron City i mam dopiero 4 odznaki więc jeszcze trochę tu posiedzę.
Mimo, że Yellow ostatni raz przeszedłem jakoś w okolicach 2014 roku to jednak dalej pamiętam miejscówki i przebieg fabuły więc czuję się jak ryba w wodzie. Gra wciąga jak każde Pokemony mimo, że czuć jak bardzo została uproszczona względem oryginału. Jest jednak sporo nowości, które usuwają upierdliwe mechaniki starych części jak chociażby brak HMów, brak randomowych walk w dziczy, a także to, że wszystkie dzikie pokemansy są widoczne w trawie. Początkowo byłem dosyć sceptyczny, ale im dłużej gram tym jest coraz lepiej. Ogólnie czuć, że to jedynie spin-off, ale jako fan serii, daję mocną okejkę.
Przedwczoraj wystartowała nowa liga Path of Exile.
Mogę potwierdzić że twórcy spełnili swoje obietnice i pozbyli się największego mankamentu gry, który odrzucał nowych graczy (a także miłośników trzeciego Diabełka) czyli drewnianego modelu walki wręcz.
Na ten moment postacie walczące wręcz mają spore bonusy więc jak ktoś chce spróbować to niech to zrobi zanim GGG zacznie nerfić...
Szkoda tylko że tutejszy wątek poświęcony grze nadal pusty a szkoda, bo poza karczmą o RPGach to nie ma innego aktywnego wątku.
Z innych gier - udało mi się przejść No One Lives Forever przed nową ligą PoE. Ech, takich gier już nie robią i nie będą robić. Humor, mentalność graczy i twórców (i generalnie - ludzi) kiedyś, styl, muzyka, pastisz...
Gramy szpiegiem ale może dwie misje wymagały od nas pełnego skradania (bez alarmów + bez ofiar + bez bycia wykrytym).
Teraz biorę się za sequel.
Pamiętam te zachwyty nad Metal Gear Solid w Neo+ i swój ówczesny sceptycyzm to projektu Kojimy. A później przyszła okazja, by samemu zajrzeć do Shadow Moses, poznać plejadę zapadających w pamięć postaci i zachwycić się niespotykaną wcześniej filmowością. Ot tamtej pory cykl MGS uznaję za jedno z najwybitniejszych dokonań twórców growych.
U mnie tymczasem niezmiennie od paru miesięcy rządzi i dzieli ta sama trójca. Delektuję się wykreowanym przez Rockstar światem Red Dead Redemption 2 i kawałek po kawałku odkrywam kolejne elementy historii. W przerwach wyruszam na polowania w Monster Hunter Freedom Unite i strzelam dla rozrywki do innych graczy w Overwatchu. Licznik ukończonych produkcji 2019 tymczasem stoi w najlepsze i zanosi się na to, że to będzie najskromniejszy rok w tym względzie od baaardzo dawna.
Rzuć wszystkie gry, które zaprzątają Twój umysł i skup się tylko na jednej, aż w końcu coś dopiszesz do listy ukończonych gier. Też chcę ograć wiele gier naraz, ale czasem po prostu trzeba zwolnić tempo. Przed chwilą ukończyłem MGSa (mogłem grac w coś nowego) i było warto. Przez ostatnich dwadzieścia lat spędzonych z grami wideo ciężko byłoby mi wskazać lepszą grę, poruszającą wciąż aktualną kwestię zagrożenia jądrowego albo nieetycznych eksperymentów genetycznych. Można mówić co się chce o Kojimie, ale jego gra postawiła na historię z przesłaniem, dlatego nigdy jej nie zapomnę.
Poza tym dopiero dziś zrozumiałem, że ostatnia rozmowa Snake'a z Otaconem to nawiązanie do Odysei Kosmicznej a więc do filmu, który bardzo sobie cenię.
U mnie niestety też zapowiada się najmniej owocny rok pod względem ukończonych gier. Mamy już czerwiec, a ja przeszedłem dopiero 6 gier i grałem tylko w dwie premiery z tego roku (Kingdom Hearts 3 i Resident 2 z czego przeszedłem tylko KH bo niestety, ale RE2 kompletnie mi nie podeszło). Człowiek albo nie ma czasu, a jak już go znajduje to kompletnie mu się nie chce.
Metal Gear Solid jest dla mnie najlepszą częścią oraz jedną z lepszych gier na ps1. Można powiedzieć, że gra przebiła swoje czasy, a pamiętnego bossa psycho mantisa uważam za jednego z najlepiej zrobionych bossów.
Za to teraz próbuje nie szaleć z tytułami. Chce już na spokojnie wziąć się za DK oraz AC. I tutaj będę o nich najwięcej się rozpisywał.
Donkey Kong Country Tropical Freeze (Wiiu) (10h) (kontynuowane): Wiem, napisalem w poprzednim blogu, że daje sobie spokój. Jednak nie chciałem, aby mój biedny WiiU nie poczuł się urażony, więc postanowiłem jeszcze dać jedną szansę. I tak się stało. Za bardzo porównywałem tą grę do Rayman Legends. Pomyślałem, że tu tkwi problem. Tak więc zrobiłem. Przestałem porównywać tą gre do Rayman Legends. I od razu gra zrobiła sie lepsza. DKCTF nie jest RL. Jeśli ktoś szuka czegoś podobnego, to może zagrać. Trzeba jednak pamiętać, że to nie RL. To jest Dark Souls 4. A teraz serio. Gra jest trudniejsza od RL. Może ma prostą mechanikę (chodzi mi o sterowanie), jednak w tej grze trzeba mieć zręczność ultra świetna. Jestem już na ostatniej wyspie i wiem co napisałem. Więc czuje, że gdy skończę zabraknie mi tej gry. Moja ocena na teraz to 8,5
Assassin's Creed 4 Black Flag (ps4) (30h) (kontynuowane): czym dalej grałem tym gra wydawała sie gorsza. Straszne dziury w fabule. I nadal jest. Jednak gra robi sie ciekawsza. Nie jest juz takim ,,symulatorkiem pirata", a juz pełnoprawną grą. Nadal nie rozumiem tych sekwencji poza Animusem, ale mam nadzieję, że wyjaśnią. Moja ocena 8,5.
Ps. Dziękuję za tego bloga o MGS, przypomniało mi sie jaka to była piękna gra.
Ps.2. Wiem, że ciężkie jest napisanie tych blogów i wiem, że też poświęcasz swój czas. Jednak, chcę cię zapytać czy jakoś w najbliższym czasie pojawi się Anime Corner, czy może czekasz na zakończenie tego sezonu wiosennego?
Miłego tygodnia :)
Nie warto czekać. Spróbuję napisać nowy AC w tym tygodniu, bo jest parę serii, o których warto napisać.
Skończyłem Hitman 2: Silent Assassin. Fenomenalna gra. Z marszu zacząłem Contracts i bawię się doskonale. Kurczę, mam takie zaległości że aż szkoda gadać, ale w sumie to fajnie - jeszcze masa wspaniałych gier przede mną.
A pierwszy MGS to gra-legenda. Kropka.
