Grać w grę Profesorowie Henry, Klaus czy Pedro Ci nie pomogą. Mogą Ci pomóc dość ze stacji kolejowej do kościoła, ale do gier to bez słownika pod ręką nie ruszysz. Teraz i tak jest wygodniej, bo szybko można google translatora zaprzęgnąć do pomocy, ale kiedyś to bez knigi obok klawiatury nie zabierałem się za Wastelanda, M&M-a czy Daggerfalla, jak również do anglojęzycznych podręczników do papierowych RPGów.. Dzięki temu mam teraz całkiem niezły zasób słownictwa nieużytecznego w życiowych sytuacjach :). Dalej korzystam, w każdej grze trafi się coś, co ogólnie z kontekstu zrozumiem, ale pojedyncze słowa są mi obce (lub zapomniane) i staram się je "zasymilować". Szczególnie tak miałem ostatnio w Lone Wolfie. Byle jakieś podstawy mieć
https://www.youtube.com/watch?v=suSK9KSPihg
Gorzej jeśli tekst jest czytany lub pisany i przelatuje bez zatrzymywania, no cóż, wtedy zaczynaj od starych M&M-ów, Wizardry, ogólnie Gold Boxów czy Bards' Tale-ów :). Czasu na przetłumaczenie będziesz miał pod dostatkiem :)
Mnie też gry pomogły z nauką angielskiego, głównie jednak dlatego że nauka tego języka w szkole była na opłakanym poziomie, jedynie w szkole średniej była robiona na kompetentnym poziomie ale to już musiałem mieć podstawy.
Ile bez niego gier by mnie ominęło to głowa mała, kiedyś (jak zaczynałem przygodę z grami) jak i dzisiaj gdy wydawcy nie kwapią się z tłumaczeniami a indie developerzy nie mają na to budżetu często i jedynie fanowskie tłumaczenia ich ratują ale w tych czasach nawet mody do popularnych gier mają problem bo nie ma kto tłumaczyć, młodsze pokolenia się nie kwapią niestety.
No niestety, od jedynki się odbiłem. Po początkowym "wow" zmuszałem się do kolejnych lochów. A świrowanie kolejnych postaci wywoływało u mnie podobne szaleństwo. Niestety, nie jestem hardkorem...
Chyba jedna z naprawdę, ale to naprawdę niewielu gier gdzie granie na najłatwiejszym poziomie było koniecznością.
Dlaczego? By ograniczyć grind.
Gra ma świetny styl graficzny (na pohybel pseudo retro pikselozie gdzie postacie mają patyczkowe kończyny), muzykę i narratora. I klimat, gęsty ze można nożem kroić.
Ale to tylko przynęta do zakupu. Gracz ma za przeciwników zarówno hordy stworów rodem z Lovecrafta jak i RNG.
Tyle jest gadania że gracz musi zdać sobie sprawę, że jego postacie zginą, ale mało kto wspomina, że gra opiera się na walce z przeciwnościami RNG.
I byłoby to nawet spoko ale o ile ogarnięty gracz może walczyć z tym problemem tak już z grindem mało kto ma szansę, o ile nie utopi wielu, wielu godzin.
A nie każdy ma chęć utopienia wielu godzin które idą jak krew w piach gdy postacie ci zginą albo jest inna sytuacja, gdy musisz zacząć nową grę.
edit: ludzie nie powinni też dopisywać jej do swojej kupki wstydu/backloga, naprawdę. Raz że muszą być naprawdę pro graczami i mieć masę czasu a dwa - twist na końcu gry nie zachwyci ich raczej :]
Zapowiedziano kolejny turowy cRPG z widokiem FPP podczas eksploracji :)
Więcej o Archaelund po kliknięciu w link:
http://www.exiledkingdoms.com/forum/viewtopic.php?t=16645
Wygląda super, coś świeżego w porównaniu do klonów Grimrocka :]
sporo statów i liczb ale może walki nie będą się tak dłużyły jak w Divinity OS1 i 2...
Twórca gry za idealne turówki uważa ToEE i Ja2 więc jestem spokojny o walkę.
Zresztą w Divinity walki dłużyły się głównie z powodu animacji z tego co pamiętam.
Animacje? Może.
Ale problemem był system pancerza. Na papierze brzmi dobrze ale w praniu to była wręcz agonia i dla mnie pogorszenie tego, co było ok w pierwszej części OS.
Chyba jedynie walki w mieście w Fallout 1 i 2 mogły się z tym równać.
Dzięki. Będę miał grę na oku.
Mocno kojarzy mi się z ogrywanymi aktualnie GoldBoxami. Czy Realms of Arkania nie miały też podobnie?
Facet który odpowiada za Archaelund wydał wcześniej Exiled Kingdoms (osadzony w tym samym uniwersum) - grał ktoś? Warte dopisania do wishlisty?
W ramach powrotu do przeszlosci odswiezylem sobie Dungeon Mastera 2. Mam chyba za dobra pamiec, bo przeszedlem przez niego jak burza, lacznie 3 niezbyt dlugie posiedzenia, a ostatnio gralem w to bodaj w granicach roku 2005.
DM2 jest dosc prosty, jednak mimo wszystko lubie ta gre. Moze powodem jest szczegolny sentyment jakim daze czesc pierwsza.
Odświeżona trylogia Bard's Tale już kompletna. Wychodzi ostatni część: The Bard's Tale III: Thief of Fate
https://store.steampowered.com/app/843260/The_Bards_Tale_Trilogy/
Natomiast tutaj trochę info o Operencii a konkretniej o walce i zagadkach w grze: https://www.youtube.com/watch?v=ZfF0Zmb27dQ
Ta trylogia Barda jest dostępna już chyba z pół roku na GOGu.
Co do Operecii, ciągnie mnie do tej pozycji na podstawie raptem dwóch filmików, a od takiego Underworld Ascendant po też dwóch, też na etapie produkcji, coś mnie odrzucało.
Na Dungeon Mastery czekam cierpliwie, aż gdzieś się wydadzą, bo niestety nie grałem w żadnego.
@up Dostępna: tak, ale tak jak na Steamie pomimo nazwy Trilogy nie bylo wszystkich części. II dodali później a III dopiero teraz.
Aaa, czyli sprzedawali od początku jedną trzecią trylogii? Cwaniaczki. A w ogóle dawali to ludziom którzy wsparli BT4? Z tego co pamiętam, to była to jedna z obietnic z kampanii Kickstarterowej, z tym że inExile wycofał się z robienia tego na rzecz innego studia.
A w ogóle dawali to ludziom którzy wsparli BT4?
Dawali. Ja mam cały pakiet BT na GOG.
Jeśli macie na steamie Skyrima, to w sklepie do pobrania za darmo dorzucono mega-mod Enderal, wprowadzający nowy świat, postaci i wątek fabularny. Gorąco polecam - Dużo lepszy niż oryginalny Skyrim, z dość gęstą i dorosłą atmosferą i (w końcu) w miarę sensownymi NPCami.
https://www.youtube.com/watch?v=VnracFjiC_k
Powstanie warszawskie z rozgrywką wzorowaną na Darkest Dungeon:
https://www.youtube.com/watch?v=Ak0ib2_GZBg
Mam wrażenie, że gdyby nie dotacje na gry promujące historię Polski, to pomysł na tę produkcję nigdy by się nie narodził. Przyznam się, że w sumie czekam z ciekawością, co z tego wyjdzie. No i zwiastun ładnie wyprodukowany. Obejrzałbym coś pełnometrażowego w tym klimacie. Nawet nie wiedziałem, że to piosenka Brodki ;p
Premiera planowana na 3 kwartał 2019.
https://store.steampowered.com/app/983640/Theseus_Journey_to_Athens/
Wygląda na RPGa z gdzie walka chyba nie jest tak dominująca jak w innych współczesnych tytułach. No i nowe-stare realia rzadko widywane w grach
Zaliczyłem Vampire the Masquerade - Redemption. Drugie podejście, bo kilka lat temu odbiłem się po początkowych misjach. Po przywyknięciu do specyfiki rozgrywki gra okazała się lepsza niż początek zapowiadał i skończyłem nawet z przyjemnością. RPG z tego na pewno żadne, raczej zwykły hack&slash. Liniowe do bólu, bez żadnych questów pobocznych (przynajmniej żadnego nie znalazłem) i z wyborami dialogowymi pojawiającymi się od święta i nie mającymi żadnego znaczenia.
Pod względem walki, która stanowi jakieś 95% gry, wydaje mi się, że lepiej by było bez drużyny. Sterować można jedną postacią na raz, nie ma aktywnej pauzy ani możliwości wydawania poleceń towarzyszom, więc o jakiejkolwiek taktyce można zapomnieć. Nie jest to może jakiś wielki problem, bo generalnie gra jest bardzo łatwa, ale że AI jest tu wyjątkowo specjalnej troski często zwyczajnie wkurza (notoryczne blokowanie się na wszystkim co się da, stanie w miejscu zamiast atakować itd.).
Fabularnie towarzysze też nic nie wnoszą, chodzi się z jakimiś randomami, których motywacje są co najmniej zagadkowe. Zresztą cała fabuła jest tu średnia w najlepszym wypadku.
Dość ciekawe jest za to umieszczenie połowy gry w średniowieczu, a połowy we współczesności. Szkoda tylko, że lokacje we współczesności są głównie bardzo nieciekawe, a broń palna to zawód na całej linii. Ja ukończyłem całą grę używając wyłącznie broni melee i nie miałem żadnych problemów. Po rozwinięciu siły i zręczności większość zwykłych przeciwników padała na hita, a magię też praktycznie całkowicie olałem.
Ogólnie to średniak pod każdym względem choć na odmóżdżenie przyjemny, 5-6/10 góra. Gdyby nie unikalny setting to gra z takim gameplayem dawno przepadłaby w mrokach dziejów.
Pytanie jak bardzo (nie)podobne jest Bloodlines?
Pytanie jak bardzo (nie)podobne jest Bloodlines?
Nie gralem w redemption ale z tego co piszesz - nie ma towarzyszy, wiecej questów pobocznych, fajni zapadajacy w pamiec npc, bron palna naprawiona w nieoicjalnym patchu, perswazja/zastraszanie daje opcje dialogowe, jest tez hacking. Gra dzieje sie tylko współcześnie ale walki jest tez duzo. Mozna wybrac klan nosferatu albo malkavian. Jak zobaczylem na YT to gameplayem tez sie różni.
Bloodlines to kompletne przeciwieństwo Redemption.
Jedyne co mają wspólnego ze sobą to mroczny świat wampirów i bycie RPGami.
Bloodlines ma świetne postacie i dialogi, zadania niezłe, rozwój postaci ok (część skilli mało przydatna albo wcale), wybór klanu na początku gry zmienia grę na tyle że ludzie przechodzą ją więcej niż raz.
Technicznie gra się zestarzała, słaby wygląd postaci ze świetnymi animacjami twarzy, w końcu silnik ten sam co Half Life 2... i za to nie znoszę Half Life 1 i 2 - przyćmił swoją premierą inne świetne gry takie jak ta.
Do tego walka jest słaba, te animacje, nieresponsywność w niektórych momentach etc.
