Forum: W jaki sposób gracie?

Poczatkowo ide za watkiem głównym, ktory traktuje jako wprowadzenie w gre, taki element szkoleniowy, pokazujacy mechanike gry itd. A potem z reguly olewam fabułę i laze po swiecie. W skyrim mam około500h a nigdy nie zrobilem glownego watku, gdzies okolo polowy zawsze odstawialem gre.

Zazwyczaj zadania główne przeplatam pobocznymi. W Wiedźminie 3 dla przykładu gdy idąc na miejsce głównego trafiam na poboczne to robię poboczne. Przez 250h grania w W3 trafiłem wcześniej do miejsca questowego może z kilka razy i nie przypominam sobie żeby w jakiś sposób mnie to drażniło. Zresztą chyba akurat tutaj jest tak, że można taki quest aktywować w takim miejscu przed zebraniem zlecania, gdy znajdziemy tam np jakieś ciało. W GTA V to potrafiłem włączyć grę na 2 godziny i przez ten czas w ogolę nie popchnąć fabuły. Immersję i ogólną przyjemność z grania to psują mi gry gdzie główny wątek jest taki słaby i krótki że się o nim kompletnie zapomina ruszając w teren jak w Skyrimie.

W open worldach czekam na moment spuszczenia ze smyczy i ignoruję wątek główny tak długo, jak jest coś innego do roboty. Olewam tylko wybitnie nudne sidequesty, typu zamykania szczelin w inkwizycji.

Skyrim był bardzo dla mnie. Łaziłem gdzie chciałem i robiłem co chciałem bez oglądania się na wątek główny (słaby, jak to bywa u Beci).

Ja się zawsze boję że jakaś część mapy/zadań zostanie zablokowana po przejściu wątku głównego. Wolę nie popychać za bardzo do przodu fabuły. Gram teraz 3 raz w Skyrim i gra co chwilę mnie zaskakuje.

Czytam poradniki gdzie iść. Wtedy umiem grać w gre.

Zanim zabiorę się za wątek główny muszę mieć wyczyszczoną mapę i pokończone zadania poboczne. Po prostu nie potrafię inaczej. Nie robiąc tego i zajmując się tylko fabuła mam wrażenie, że tracę z 50% gry+plus do tego mam z tyłu głowy, że tam gdzieś czeka na mnie nowy miecz/broń/pancerz. Mam straszne nerwy jak nie zdążę czegoś zrobić, a gra mi blokuje dostęp do lokacji.

A ja mam tak, że przez pierwsze godziny robię wszystko czyli misje poboczne, wątek główny, znajdźki, ulepszenia, odkrywam mapę i nie wiadomo co jeszcze a po kilkunastu/kilkudziesięciu godzinach jak mi się to wszystko nudzi bo w większości ciągle robi się to samo tylko trudniej przechodzę watek główny. Potem jeszcze sprawdzam jakie pucharki mogę powbijać i gra leci do kosza.

Więcej czasu zabiera mi robienie pobocznych zadan, glowny watek robie jak mnie poboczne wyprowadzi blisko miejsca głównego :)

Ostatnio grając w Wiedźmina 3 czy Andromedę, przyłapałem się na tym, że kręciłem się i robiłem zadania poboczne tylko po to by... nie robić wątku głównego. I to nie tak, że były nieciekawe. Po prostu ostatnio mam u siebie takie zjawisko, że przedłuża, grę jak tylko się da, by jej za szybko nie ukończyć. Chcę po prostu cieszyć się tytułem jak najdłużej. Dlatego wykonując misję główne mam świadomość, że pewna niesamowita rzecz mimo wszystkiego będzie miała swój koniec. Koniec, który dostarczy mi wiele emocji. Ale później zostawi po sobie uczucie pustki po skończeniu kolejnego świetnego i wciągającego tytułu. I ciężko będzie znaleźć ponownie coś tak wspaniałego.

Zazwyczaj po prostu przeplatam wątek główny wraz ze zwiedzaniem i zadaniami pobocznymi (choć te ostatnie w coraz to mniejszym stopniu ze względu na nasycenie się wtórnymi sandboxami).

Gdy już skończę główną grę, czasami staram się wyczyszczać mapę ze wszelkich zadań (poboczne, przejmowanie terytoriów itp.) oraz innych, pozostawionych mi "pytajników" czy znaczników.

Owijam się cały kołdrą poza głową i rękoma, zakładam czapkę kominiarkę z otworami tylko na oczy i kapelusz z napisem "forever alone"!