Czy gra traktująca o Powstaniu Warszawskim będzie mieć rację bytu?
Wszytko tak naprawdę zależny co to za produkcja będzie. I moim zdaniem warto czasami zaryzykować :) Najlepszym przykładem jest chyba tutaj druga płyta Lao Che także o powstaniu warszawskim.
Moim zdaniem nie jest problemem tematyka, a bardziej wykonanie i sposób podejścia do tematu.
Zgadzam się z Tobą.
Z pewnych wydarzeń po prostu nie można zrobić dobrej gry. Tak jak nie wyobrażam sobie FPP o więźniu w obozie koncentracyjnym, tak i nie wyobrażam sobie strategii o Powstaniu Warszawskim. Nie można stworzyć dobrej produkcji bez spłycenia całego wydarzenia do prostego RTSa.
Niech Polacy dadzą dobie wreszcie spokój z tymi patriotycznymi tworami. Nie wróżę tej grze (o ile powstanie) lepszego losu niż Music Master Chopin.
Antares- widzę że masz całkowitą racje. Moim zdaniem jeżeli mają mały zespół i niedoświadczony to powinni zrobić strategie ale w zupełnie innych realiach, może np. o średniowieczu(jak są takimi patriotami to niech najlepiej dadzą Bitwę pod Grunwaltem i wtedy nikt nie będzie im czegoś zarzucał). Uprising 44 moim zdaniem idzie w kierunku budżetówki godnej CI, a więc będzie chciał odnieść sukces tylko w Polsce.
Zgadzam się z autorem bloga odnośnie racji bytu takiej gry. Ale nie z pobudek etycznych czy patriotycznych, bo one są w zależności od człowieka bardzo różne; Autor pisze o bohaterstwie powstańców, ja natomiast nazwałbym ich postawę głupią, naiwną, a w niektórych przypadkach sadystyczną (nie zależnie jak słuszny wydaje się nam cel, nie posyła się własnych dzieci pod lufy CKM-ów).
Mi bardziej chodzi o realizm. Np. czy przejście gry oznacza jej przegranie??? Czy polska piechota (tj. powstańcy) będzie miała "zdolność" z CD przejmowania wrogich pojazdów??? Albo teleportacji po przez kanały miejskie??? Tu też wezwania zrzutu zaopatrzenia z Liberatora???
Równie dobrze można zrobić RTS o powstaniu studentów w chinach...
Zależy w jaki sposób powstanie zostanie ukazane. Moim zdaniem jak i wielu innych osób w tym historyków, nie było to najlepsze posunięcie. A kolejnemu klonowi Call of Duty mówię od razu zdecydowane NIE.
Możnaby pokusić się o zrobienie bardzie ciekawego erpega z możliwością np alternatywnego zakończenia
Realia wręcz proszą sie o zrobienie takiej gry
[6] Zgadzam się, mogłoby powstać coś rpg albo np. Heavy Rain w realiach okupacji i powstania. Bardziej film interaktywny, w którym można by pokazać emocje, tło historyczne. Akurat RTS czy FPS moim zdaniem nie ma sensu.
w piewszym albo drugim codzie była misja w warszawie ale nie pamiętam czy to było powstanie warszawskie i czy grało się polakiem .
Temat wciąż budzący kontrowersje, budzący w nas wiele emocji - w końcu Powstanie Warszawskie było dowodem wielkiej desperacji Warszawiaków, która była przejawem miłości do ojczyzny - a obcokrajowiec, jeśli mówimy o tworzeniu gry na szeroką skalę, nie koniecznie musi zrozumieć cały kontekst wydarzeń - bardzo dramatycznych i zawiłych. To będzie największe wyzwanie dla twórców - przekazać to w sposób zrozumiały nie tylko dla nas, ale i dla innych.
Patrząc na wydarzenia roku 44 czysto pragmatycznie, mogą się wydawać wręcz z góry skazane na niepowodzenie, toteż tworzenie gry wiernej realiom historycznym, która będzie jednocześnie atrakcyjna, może być jak porywanie się z motyką na słońce. Mniej ryzykowne byłoby stworzenie gry, której tłem opowieści jest Powstanie Warszawskie.
dla mnie poprawność historyczna w grze jest o wiele ważniejsza niż zabawa. nie denerwuje Was to że przekaz w grze jest całkowicie sprzeczny z realiami? a potem ktoś sie z Wami kłóci że to było inaczej.
nie będe tu wypisywał mojego zdania na temat Powstania ale uważam że gra nie jest dobrym pomysłem.
Ciekawa sprawa - akurat ostatnio dość intensywnie myślałem o stworzeniu FPSa w realiach powstania. Wydaje mi sie, że byłby to lepszy pomysł - przedstawienie sytuacji z punktu widzenia konkretnej osoby, lub kilku.
Mam nadzieje, że nie wyjdzie z tego kaszanka, bo jak sie już podejmuje taki temat, to trzeba zrobić coś naprawde dobrego.
Dawno temu zastanawiałem się jakby mogła wyglądać gra o Powstaniu Warszawskim i wpadłem na dwa pomysły, oba to liniowe gry akcji z perspektywy pierwszej lub trzeciej osoby:
1. 63 misje, każda rozgrywająca się kolejnego dnia Powstania, każda oparta na prawdziwych wydarzeniach, w każdej kierujemy inną osobą.
2. Obserwujemy fabułę, której łącznikiem jest karabin. Na początku Powstania wcielamy się w Niemca z SS albo Wehrmachtu, który ma zabijać Polaków. Wielu jednak nie udaje mu się zabić bo sam zostaje szybko zabity już pierwszego dnia i jego karabin przejmuje powstaniec. Wcielamy się w tego powstańca i wykonujemy różne misje, po jakimś czasie ginie, karabin po nim przejmuje inna osoba i wtedy gramy tą osobą. Na końcu karabin dostaje się w ręce kogoś, komu udaje się uciec z ruin oblężonej Warszawy o potem przedostać się do Szwajcarii. Taki mały happy end, tzn. beczka dziegciu z łyżeczką miodu.
@Ymirr Nie można stworzyć dobrej produkcji bez spłycenia całego wydarzenia do prostego RTSa.
II wojna światowa jest wydarzeniem nieporównywalnie bardziej złożonym niż Powstanie Warszawskie (które stanowiło jej drobny epizod), a jakoś gier wojennych powstalo o groma, z czego część jest bardzo dobra.
Pan Dzikus - to z karabinem to zajebisty pomysł, którego jeszcze nigdy nie było! Ja sobie pomyślałem, żeby w taką gre wpleść wątek miłosny kończący sie w takim stylu, że on i ona umierają osobno nie wiedząc o sobie.
Idea zacna. Chętnie zagram w coś "polskiego". Historia+gra=pożyteczny fun. Wszystko odpowiednio podkręcone patriotyzmem i może być fajnie. Trzymam kciuki.
@Pan Dzikus - O, pomysł z karabinem to fajny trop "przedmiotowego łącznika". O tyle dobry, że rzadki, a w grach chyba w ogóle nie występował (ktoś w ogóle kojarzy coś takiego?).
Pomysł jakby nie patrzeć do złych nie należy. Widać że debiutujące studio chce zabłysnąć , wybić się , ale pozostaje kwestia , czy Uprising44 z tematem Powstania Warszawskiego napewno się sprawdzi w roli gry.
Przedstawienie Polaków w formie okupowanych mieszkańców Warszawy bez grosza przy duszy , zmuszonych do prowadzenia ciągłej działalności partyzanckiej i walczenia o wolność na dzidy i kamienie to bardzo dobra podstawa....
....ale do nakręcenia filmu. Gra to produkt , który musi zachwycać zarówno pod względem fabularnym , jak i stricte gameplayowym. W tym przypadku mam ogromne wątpliwości co do decyzji twórców w sprawie gatunku pozycji , którą zamierzają stworzyć. No właśnie.... to przecież strategia. Jak można ukazać w sprawny sposób partyzantów , którzy nie potrafią otwarcie walczyć z okupantem w grze tego typu? Według mnie nijak... Jak wszyscy dobrze wiemy gry zwane RTSami pokroju Company of Heroes czy Ruse wojnę ukazują jako spektakularne pole bitwy i tu takie rozwiązanie jak najbardziej się sprawdza , gdyż gracz sterując olbrzymimi zasobami jednostek ma możliwość bycia panem i władcą całej sytuacji w bardzo efektowny sposób. Mimo iż czasem fabularnie strategie nie porywają , to do zabawy czerpanej z gry jeszcze nigdy nie mogłem się przyczepić.
Tytułowi tworzonemu przez naszych rodaków moim zdaniem już bliżej do czegoś na wzór Outfront. Jak dobrze pamiętam tu również sterowaliśmy niewielkimi oddziałami zajmującymi się głownie sabotażem i szkodzeniu wrogowi na tyłach , daleko za linią frontu. Jest tylko jedno ale , które w znaczny sposób odgradza te na pierwszy rzut oka podobne produkcje. W Warszawie ludzie nie mieli nic , czasem wpadł jakiś sztucer , raz na jakiś czas cichaczem ukradli broń jakiemuś Gestapowcowi. Ale to wszystko. Nie ma żadnych historycznych podstaw , aby w grze oddać graczowi do dyspozycji coś więcej. Więc tu się nasuwa pytanie , czy w ogóle ktoś mógłby z takej gry się cieszyć? Czym twórcy zabłysnęliby tworząc taką pozycję? To jest dla mnie zagadka. Jeżeli już ktoś tworzy pełnoprawną grę to chyba musi mieć na nią pomysł , co nie? Ja za całe przedsięwzięcie jak najbardziej trzymam kciuki. Uniwersum IIWŚ i historia są niezłymi fundamentami pod grę , ale czy w tym przypadku się spawdzą?
No cóż.... zobaczymy.
PS Pomysł Pan Dzikus , zwłaszcza ten drugi jest pierwszorzędny. Wyobrażając sobie całą sytuację , dochodzę do wniosku , że mogłaby być całkiem realna. Przecież wtedy nie było ani broni , ani amunicji. Karabiny zdobyte na poległych wrogach były czymś zupełnie normalnym. Tak więc twórcy mieliby zarówno wręcz idealne warunki gameplayowe jak i te fabularne. Tylko pomyślcie : Najpierw taki Hans jest poborowo zaciągnięty do wojska , boi się wojny , nie chce tu być , codziennie woła o pomoc , nigdy w rękach nie trzymał karabinu.... i w końcu jakaś kula go dosięga. Jakiś inny powstaniec przejmuje karabin plując mu w twarz nie znając w ogóle jego historii , uważając go tylko za zwykłego SSmana , który przybył tutaj by zabijać niewinnych. Później poznajemy historię kolejnego użytkownika karabinu , realia w których żyje...
Klimat produkcji mógłby podbić serca wielu osób ,
i wcale nie byliby to wyłącznie Polacy...
