Abecadło Medieval: Total War - część 3 poradnik Medieval: Total War

Ostatnia aktualizacja: 1 sierpnia 2016

BLĘŻENIE

Do zamku możemy dostać się na trzy sposoby - cierpliwie czekając i biorąc załogę głodem (trwa to całe lata, w zależności od wielkości twierdzy), przekupując dowódcę, lub moją ulubioną metodą siłową - szturmując jego mury. Do tego celu będziemy oczywiście potrzebować machin oblężniczych. Posiadają one ograniczony zapas amunicji, więc czym zamek większy, tym więcej katapult będziemy potrzebować. Najistotniejszy jest moment, w którym będziemy je rozstawiać, albowiem ich ustawienia nie będziemy mogli już skorygować. Najważniejsze jest byśmy mogli zrobić lukę w każdym z pierścieni murów otaczających zamek i tym samym dostać się do środka. Lepiej będzie, gdy przy okazji zniszczymy cześć wież strzelniczych. A już idealnie, jeśli tak rozstawimy nasze machiny byśmy mogli razić wroga samemu pozostając poza jego zasięgiem. Sam szturm jest banalnie prosty - po zrobieniu dziury w każdym z murów i wystrzeleniu wszystkich pocisków, którymi dysponowały katapulty, rzucamy do boju nasze jednostki. Koniecznie biegiem i w szyku luźnym (obstrzał ze strony wież). Reszta przebiega tak jak typowa bitwa, z tą różnica, że przeciwnik nie może uciec i trzeba będzie zabić każdego broniącego zamku żołnierza.

IECHOTA

Pomimo, że ustępuje pod względem siły kawalerii, to ze względów ekonomicznych będzie stanowić trzon naszej armii. Każdy atak na wroga powinien zaczynać się od piechoty, pozostałe jednostki stanowią wsparcie i są używane do wypracowania przewagi. Ze względu na zastosowanie możemy podzielić ją na dwa typy. Piechotę defensywną, w skład której wejdą jednostki uzbrojone z długie włócznie przeznaczone do walki z konnicą. Jej głównym celem jest przewidzenie miejsca, w które nieprzyjaciel uderzy kawalerią, przetrzymanie jego szarży i wreszcie związanie go w walce. Pozostałe jednostki piechoty służą do ofensywy i wykorzystujemy je do walki i piechotą przeciwnika (szczególnie tą defensywną).

ELIGIA

O wpływie religii na zadowolenie w naszych prowincjach już pisałem, trzeba jednak wspomnieć o jej oddziaływaniu globalnym. Głowa kościoła będzie miała olbrzymi wpływ na nasze poczynania, wiążąc nam ręce swoimi nakazami. Papież jako główny cel stawia sobie zachowanie równowagi pomiędzy wszystkimi państwami katolickimi i nie pozwala by jedno zwiększało swoje wpływy (i terytorium) kosztem drugiego. Prowadząc wojnę z katolickim państwem mniejszym niż nasze, możemy zostać poproszeni (a raczej zmuszeni!) do wycofania naszych wojsk w ciągu dwóch lat i powstrzymania się agresji w przeciągu kolejnych lat 10. I to bez względu czy konflikt rozpętaliśmy my, czy też zostaliśmy zaatakowani pierwsi! Zlekceważenie groźby Papieża spowoduje obłożenie nas ekskomuniką, a ta rodzi dość poważne konsekwencje. Gwałtownie zmniejsza lojalność w katolickich prowincjach, a stosunki z chrześcijańskimi monarchami ulegają pogorszeniu. W ostateczności papież może ogłosić wezwanie do świętej krucjaty przeciwko naszemu państwu, co uwikła nas w konflikt z niemal całą Europą! Dlatego do czasu nim wasz kraj uzyska status imperium, warto pozostawać z Watykanem w dobrych układach. Za szerzenie wiary (czyli agresje przeciwko poganom, muzułmanom etc.), możemy zostać nagrodzeni dotacjami pieniężnymi! Na koniec ważna informacja - ekskomunika wygasa wraz ze śmiercią naszego króla lub ze śmiercią papieża. W ostateczności zawsze możecie spróbować go zgładzić ;-).

TRZELCY