10 największych absurdów trylogii Star Wars Disneya

Spis treści

• 10 największych absurdów trylogii Star Wars Disneya
• Baza Starkiller strzela przez całą galaktykę
• Sokół Millennium stoi na pustyni od lat... i wciąż działa
• Bombowce w kosmosie
• Pościg za flotą Ruchu Oporu
• Brodate AT-AT tak naprawdę nie są groźne
• Palpatine miał żonę na boku?
• Wielka flota Imperatora
• A gdzie flota Najwyższego Porządku?
• Handlarze bronią na Canto Bight

Wielka flota Imperatora

Poprzednie Gwiezdne wojny starały się zachować jakiś ekonomiczny sens. Flota Imperatora za to pojawia się po prostu znikąd.

Palpatine schował się na planecie, która eksportować mogłaby jedynie kurz i wyładowania atmosferyczne. Nikt o niej nie wie, bo jest ukryta. Żeby się tam dostać, trzeba posiadać starodawny artefakt Sithów. Innymi słowy, pizza na telefon raczej tam nie dojedzie. Mimo to na tej planecie znajduje się tłum wyznawców Sithów, którzy przy okazji dali radę zbudować absolutnie gigantyczną flotę okrętów kosmicznych.

OK, może mieli bardzo bogaty zapas konserw i jakoś tak żyli na tej smutnej pustyni, czekając na swój czas. Ale jak zbudowali flotę? Gdzie były stocznie, skąd brali części, surowce? Poprzednie Gwiezdne wojny przynajmniej próbowały być osadzone w jakiejś ekonomii. Jeśli powstała armia droidów, to stała za nią Federacja Handlowa, Intergalaktyczny Klan Bankowy, Sojusz Korporacyjny i federacja systemów gwiezdnych. To miało sens. Jeśli Rebelia chciała mieć choćby kilka eskadr X-wingów, musiała zabiegać o wsparcie różnych planet, a armię klonów zamawiało się z dziesięcioletnim wyprzedzeniem.

Jakby tego było mało, każdy z nowych niszczycieli Palpatine’a ma pod brzuchem podwieszone fallicznie kojarzące się działo, które potrafi zniszczyć planetę zupełnie jak Gwiazda Śmierci. Miniaturyzacja, łapię. Widać wśród kultystów Sith nie brakuje sprytnych inżynierów.