Polecamy Recenzje Przed premierą Publicystyka Warto zagrać Artykuły PREMIUM
Publicystyka 16 maja 2011, 11:52

autor: Maciej Kozłowski

Wiedźmin - walka o władzę i wpływy

Fabuła Wiedźmina 2 toczy się głównie wokół koronowanych głów oraz międzypaństwowych spisków. Jako, że zostaniemy wrzuceni w sam środek tej politycznej gry, warto poznać głównych graczy.

Spis treści

Kaedwen

Na wschód od Redanii, a na północ od Aedirnu, leży skute lodem i obsypane śniegiem królestwo Kaedwen. Żyjący tam ludzie mogą z pozoru przypominać krasnoludy – mężczyźni zwykle noszą brody i ubierają się w grube skóry, kobiety zaś żyją w niewielkich domostwach i chowają dziatki. Większość społeczeństwa stanowi surowa, skupiona na wojnie i pracy mieszanka wojowników, rzemieślników i górników (terytorium państwa w znacznej mierze pokrywają góry). Nie oznacza to jednak, że żyją tu wyłącznie ludzie kojarzący się z naszymi wikingami – właśnie tutaj mieści się przecież Ban Ard – słynna uczelnia czarodziejów oraz Kaer Morhen – siedziba wiedźmińskiej braci.

Król Henselt próbuje zrozumieć, gdzie jest góra mapy.

Kaedwen, nie licząc Nilfgaardu, jest największym państwem na kontynencie – władca z północy zdecydowanie nie może się jednak równać się z Białym Płomieniem. Król Henselt jest bowiem gburowatym, dość ograniczonym gwałtownikiem, który zdecydowanie wyżej ceni przemoc fizyczną niż subtelną dyplomację. Do legendy przeszły jego niekończące się spory z poddanymi, nienawiść do nieludzi (to on jest autorem planu ich eksterminacji) oraz wieczne niesnaski ze wszystkimi sąsiadami. Szczególnie odznacza się tu konflikt z Demawendem, władcą Aedirnu, o Północną Marchię. Z wycieków z Wiedźmina 2 wiemy, że spór ten osiągnie w grze apogeum, a losy samej Marchii będą ważyć się długo i ze zmiennym szczęściem.

Herbem Kaedwenu jest czarny jednorożec w złotym polu (zdobiący również chorągiew), stolicą zaś Ard Carraigh.

Aedirn

Władca spustoszonego przez II wojnę z Nilfgaardem państwa, król Demawend, nie cieszy się poważaniem swego ludu. Niekończące się dochodzenia, procesy, palenie na stosach, walka z nieludźmi – kraj został zniszczony nie tylko przez najeźdźców, ale i przez samego Demawenda. Co gorsza, na południu Aedirnu mieści się słynne Dol Blathanna (Dolina Kwiatów) – siedziba i schronienie elfów, z którymi suweren niemal nieustannie toczy wojny.

W książkach Andrzeja Sapkowskiego królestwo to zostało omówione bardzo lakonicznie – w zasadzie jego pełna charakterystyka widnieje powyżej. W następnym akapicie znajdziecie opis wydarzeń z Wiedźmina 2, dotyczący tego kraju – jeśli więc nie chcecie psuć sobie zabawy, pomińcie go.

W Aedirnie znajduje się słynna Dolina Kwiatów, zamieszkana przez elfy.

Gotowi? Otóż król Aedirnu, Demawend, zostanie zamordowany, a o jego kraj rozpocznie się zaciekła walka. Król Henselt z Kaedwenu natychmiast wyruszy zdobyć Północną Marchię, o którą oba państwa od dawna toczą spór. W samym Aedirnie zapanuje chaos – młody dziedzic tronu, książę Stennis, nie będzie cieszyć się zbytnią popularnością ani wśród ludu, ani wśród arystokracji. Podczas gdy jego kraj zatonie we krwi, on skupi się tylko na tym, jak mógłby się wykazać, aby zdobyć odpowiednie poparcie. Zaangażuje się więc w bardzo ryzykowne projekty, stoczy parę niebezpiecznych bitew i niejednokrotnie postawi swoje życie na szali. Jaki będzie rezultat jego walki? O tym zadecydujemy sami w grze.

Herbem Aedirnu jest złoto-czerwona krokiew na czerwonym tle, a stolicą Vengerberg.

Mniej istotne państwa i miasta

Oczywiście wymienione wyżej państwa nie stanowią całości mozaiki kulturowej i politycznej uniwersum Wiedźmina. Istnieje również cała masa pomniejszych tworów o pewnym znaczeniu w skali świata. Krótki opis najistotniejszych widnieje poniżej:

Kovir i Poviss – są to leżące na dalekiej północy państwa, ufundowane swego czasu przez Redanię, obecnie jednak w pełni niezależne. Rządzi tam boczna linia redańskiego rodu panującego. Większość społeczeństwa stanowią wszelkiej maści handlarze i rzemieślnicy, podstawą gospodarki jest niesamowicie prężna wymiana handlowa oraz górnictwo. Kovir i Povis słyną z doskonałego wywiadu, naukowców o dość wątpliwej postawie moralnej oraz przedkładania pieniądza ponad miecz.