Phasmophobia to horror, który Cię przerazi... chyba, że zagrasz z kolegami - Strona 2

Strasznie brakuje mi...

Gra niemal cały czas wywołuje gęsią skórkę – o ile oczywiście zabawę dawkuje się w rozsądnych ilościach, np. 2–3 rundki w jednej sesji. W przeciwnym wypadku z ociekającej klimatem produkcji przeradza się w dość powtarzalną rozgrywkę (m.in. przez małą liczbę dostępnych lokacji) i traci efekt nieustannego napięcia – chociaż i tak potrafi przerazić w najmniej spodziewanych momentach.

W dodatku nie można biegać (przytrzymanie Shiftu pozwala zwiększyć prędkość bohatera o jakieś... 5%?), przez co dynamika ucieczki przed duchem zmusza do żartów – chociaż w pierwszych sekundach, kiedy zjawa się pojawia, wcale nie jest nam do śmiechu, a wrzaskom i wulgaryzmom nie ma końca. Natrafić można również na bzdurne bugi – np. niemożność otwarcia drzwi (jest to ficzer, za pomocą którego duch chce nam odciąć drogę ucieczki – często jednak zdarza się, że jeden z graczy nie może otwierać drzwi w ogóle). Śmiesznie wyglądają również animacje postaci (szczególnie gdy spogląda się w górę lub dół, a pozostali zmuszeni są oglądać nienaturalnie powyginanego avatara). Totalną kpiną okazuje się natomiast polska wersja językowa, która wygląda, jakby została żywcem wyjęta z początkowych edycji translatora Google’a.

To wszystko sprawia, że w ekipie łatwiej się z przerażającej zabawy śmiać, niż wczuć w klimat. W tłumie czasem nie sposób się bać, zwłaszcza gdy choć jedna osoba zacznie nabijać się z technicznej niedoskonałości gry, co uświadamia nam, że to przecież tylko cyfrowa scenografia, która nie ma szans zrobić nam jakiejkolwiek krzywdy. Choć z drugiej strony nawet w towarzystwie można się nieźle wystraszyć. Pamiętaj, to żaden wstyd, gdy wszyscy usłyszą Twój krzyk. Nawet lepiej, żeby usłyszeli, jak piszczysz – to znaczy, że żyjesz.

Pomimo narzekań pamiętać należy jednak, że to wciąż wersja 0.174, a deweloperzy mają przed sobą długą drogę, by ukończyć ten projekt. Niemniej już teraz jakość gry nie jest wcale taka zła – na tym poziomie zaskakuje m.in. system oświetlenia, dzięki któremu Phasmophobia wygląda lepiej niż niejeden tytuł popremierowy, ale wciąż jest nad czym pracować. Twórcy powinni pokusić się przede wszystkim o nową zawartość. Przydałyby się m.in. kolejne lokacje, bo dotychczasowych po kilkunastu rozgrywkach przestaje wystarczać – na szczęście fakt ten maskowany jest częściowo dzięki losowości pomieszczeń obleganych przez duchy, co potęguje regrywalność tej produkcji. Założę się jednak, że wielu graczy posiadających już Phasmophobię w swojej kolekcji, dałoby niemałe pieniądze za DLC z nowymi miejscami i sprzętem łowców duchów, a może i z nowymi maszkarami?

A jeśli mówisz, że jesteś zbyt dużym twardzielem, żeby się bać, spróbuj odpalić Phasmophobię i ani razu nie pisnąć. A potem przerzuć się na obsługiwany przez grę VR, twardzielu...