Najciekawsze materiały do: System Shock

I to sie nazywa Remake gry sprzed prawie 30 lat, a nie gra która ma 5 lat robią jej remake.

Ogram sobie wygodnie na padzie przed TV przez xCloud. Oczywiście o ile dodadzą do gamepassa.

System Shock Remake vs Original
https://www.youtube.com/watch?v=3o3ihkK5MXc&ab_channel=Nick930

Kończę Research i zastanawiam się kiedy to się tak trudne zrobi jak wielu recenzentów straszyło...

Dawno nie widziałem takich labiryntów.

Nareszcie wyszło. Jestem po 50 godzinach rozgrywki i dwóch przejściach. I uważam że ten remake jest genialny. Ojciec immersive sim'ów powrócił w wielkim stylu dzięki Nightdive Studios. Grafika stylizowana na retro ma fajny styl. Muzyka zwłaszcza na poziomie menadżerskim jest zacna i nutka pod koniec i w napisach rządzi. Shodan jest nadal przerażająca i wspaniała. Haker to nadal haker, puste naczynie któremu to gracz nada charakteru. Feeling broni jest przyzwoity. Rozwineli postać Edwarda Diego który w oryginale był zwyczajnym tchórzem i korposzczurem tak tutaj jest szalonym koporacyjnym dyrektorem i wysłannikiem Shodan. Różnorodni przeciwnicy którzy zostali jakby wyciągnięci prosto z gry. Mam jednak parę uwag. Jest kilka błędów. Przy wracaniu do starych już odwiedzonych miejscówek modele przeciwników przy skierowaniu na nich kamery podskakują. Nie raz dostałem prawie zawału bo pomyślałem że przeciwnicy się zrespili. Jest też poważny błąd przy drugim podejściu do gry który blokuje dalszy postęp (Nightdive pewno za niedługo to załata). Przeciwnik mutant płaszczka została wycięta z gry (był to przeciwnik na poziomie technicznym zastąpiony teraz czymś na wzór wirusa). Więcej uwag nie mam. Jak napisałem gra jest genialna. 10/10.

System Shock zawsze był bardziej wyrafinowany narracyjnie niż Doom. Zabicie większości postaci przed przybyciem gracza i pozostawienie nas do zbadania zasadniczo opuszczonej stacji kosmicznej było decyzją projektową podjętą w celu uniknięcia interakcji z postaciami niezależnymi za pośrednictwem rodzaju podstawowych rozgałęzionych drzew dialogowych stosowanych w grach RPG tamtych czasów. Zamiast tego mamy notatki i nagrania głosowe pozostawione przez personel stacji na pendrive'ach i terminalach komputerowych. Tak narodził się dziennik audio w grach fabularnych jako koncepcja. Walka nigdy nie polegała na zdolności do ostrzeliwania wroga z kręgu, wchodzenia i wychodzenia z jego wzorców ataków jak w większości gier FPS, ale raczej na wyborze odpowiedniego narzędzia do zadania. Dotyczy to również remake'u. Celowanie we wroga nie jest wyzwaniem. Ich zachowanie jest ograniczone i przewidywalne. Zamiast tego skupiamy się na wyborze broni, która będzie skuteczna przeciwko obecnemu wrogowi, jednocześnie rozważając, który z kilku rzadkich rodzajów amunicji najbardziej chcemy wydać, aby go pokonać. Przestrzeń magazynowa jest ograniczona, a zasobami trzeba stale zarządzać. Wybory, których dokonujemy dotyczące tego jaki sprzęt zabieramy ze sobą i co przechowujemy w windzie towarowej na każdym poziomie mają konsekwencje, które kształtują nasze wrażenia. Wydaje się, że to pierwszy szkic rodzaju improwizowanych starć bojowych, które później można zobaczyć w serii Deus Ex lub Bioshock. Być może szorstkie, ale prześwituje ten sam rodzaj blasku. Co najlepsze antagonista gry czyli sztuczna inteligencja znana jako SHODAN jest w pełni udźwiękowiona. Pojawiając się na pobliskich ekranach komputerów kpi i drwi z bohatera na każdym kroku bądź wygłasza gniewne tyrady, gdy eliminujemy jeden z aspektów jej wielkiego planu. Jej urywane, jąkające się wypowiedzi przywołują zarówno bezduszność beznamiętnego programu komputerowego i narastającą histerię coraz bardziej szalonego despoty. Poprzez desperackie wiadomości głosowe i logi od skazanych na zagładę pracowników stacji musimy poskładać w całość to co się stało, ale także to co musimy zrobić, aby to cofnąć. Gra nie ma znaczników misji wskazujących na następną odpowiednią sekcję złożonej, oszałamiającej, wielopiętrowej stacji. Zamiast tego przeglądamy e-maile w poszukiwaniu odniesień do obszarów, które widzieliśmy i ślęczymy nad mapą, aby znaleźć niezbadany zakątek, który może zawierać rozwiązanie. Bardzo satysfakcjonujące jest myszkowanie każdego piętra stacji, stopniowe odkrywanie jej tajemnic, zapisywanie w pamięci obszarów do których można wrócić później i stopniowe składanie tego wszystkiego w ciągłe środowisko. Obszary, które poprawiło studio Nightdive są mile widzianymi dodatkami. Graficznie jest to prawie tak doskonała aktualizacja na jaką można było mieć nadzieję. Zachowano estetykę oryginału, a nowoczesne efekty świetlne oraz bardziej szczegółowe i kolorowe tekstury nadają pokojom i korytarzom stacji większą spójność. Krótkie sekcje w cyberprzestrzeni również zostały przebudowane nie tylko wizualnie, ale także po to, by nadać im bardziej charakter strzelanki. Wycieczki w cyberprzestrzeń są naprawdę inne i oferują mile widzianą odmianę zanim wracamy do zwiedzania reszty statku. Granie w System Shock dzisiaj to w pewnym sensie granie w ostatnie 30 lat gier wideo. Rozwijając swoją napiętą cyberpunkową opowieść o przetrwaniu na pokładzie stacji kosmicznej w niewoli szalejącej, pogardliwej sztucznej inteligencji Looking Glass w 1994 roku położyło podwaliny pod wiele najbardziej szanowanych gier ostatnich trzech dekad od Deus Ex po Bioshock, Dishonored, Dead Space i Portal. Remake System Shock wydaje się być zarówno osobliwym produktem z wcześniejszej ery jak i nowocześniejszy dobrze dostosowany do obecnego gracza. Postawy wobec jego cech definiujących zatoczyły koło. W swojej gotowości do objęcia immersji opartej na systemach i niechęci do surowego kierowania graczem. To co kiedyś było chwalone jako złożone i szczegółowe, a następnie wyśmiewane jako zbyt zawiłe teraz ponownie spotyka się z uznaniem. Pierwowzór wyprzedzał swoje czasy. Remake oddaje oryginałowi z 1994 roku najwyższy szacunek zachowując podstawowe systemy, dziwactwa i wszystko inne, a jednocześnie całkowicie zmieniając aspekty peryferyjne na unowocześnione przekształcając klasyczną grę w coś lepszego.
https://www.youtube.com/watch?v=M7x_UC8qG6w&ab_channel=TheGameArchivist

Demko ograne. Czekam na jakąś fajną promocję na GOG, żeby zakupić pełniaczka :D Jak oceniam demo? Fantastyczne. Ale powiem jedno- gdybym nie grał i nie ukończył przed dwoma laty pierwszego, oryginalnego System Shocka, to bym się zraził do remake. Oryginał z 1994 r. ograny przeze mnie w 2021 r. wywarł na mnie ogromny podziw dla świetności produkcji, dla jej nieszablonowości, dla jej złożoności. Klimat, atmosfera grozy, fabuła, wielozadaniowość w tej grze i oczywiście Shodan, a także przez wielu krytykowana muzyka wciągnęły mnie na parę dobrych wieczorów. Pomimo, że w 1994 r. w tej produkcji nikt nie prowadził gracza za rączkę, co zrobić dalej, gdzie dalej iść itd. Tutaj trzeba było myśleć logicznie, wczytywać się w elementy fabularne i konsekwentnie przeczesywać ogromne poziomy Cytadeli. Z demkiem remake jest podobnie, tyle że graficznie wszystko śmiga i hula :D Najnowszy SS także nie poprowadzi gracza za rączkę, nie wskaże co dalej, co nie jest normą w dzisiejszych produkcjach. I to chyba się wielu graczom nie podoba :D Ale poza tym, moim zdaniem, jest wszystko ulepszone. I bardziej mroczne. immersive sim/ survival horror? System Shock Remake znajduje się na pograniczu tych określeń. Polecam! Ja czekam żeby zakupić pełną wersję :)

Gra jest niesamowita! Choć jednocześnie prosta w swej koncepcji. W oryginał nie dane było mi zagrać, ale System Shock Remake wydaje się na pierwszy rzut oka skrojony pod współczesnego gracza. Należy jednak pamiętać, iż to jednak remake produkcji z zupełnie innej epoki, co może odrzucić wielu niedzielnych zawodników, a potwierdzają to starsi ode mnie weterani i sami twórcy. Klimat dawnych lat wylewa się z ekranu (nie tylko graficznie, ale i zozrgywkowo), ale to w żaden sposób nie ujmuje "Systemowi", a wręcz dodaje mu splendoru w dobie dzisiejszych realiów. Brawo!
Teraz miejmy nadzieję, że studio Nightdive ma już gotowe plany na remake legendy z gatunku pogranicza scifi, akcji i rpg, czyli gry, która zmieniła rynek - System Shock 2, bo jedynka to tylko wstępniak.