Grałem w Dragon’s Dogma 2. Te 5 rzeczy najbardziej zwróciło moją uwagę
W dogmie niezła była mechanika wspinania się na przeciwników przerastających nas wzrostem i ich okładanie , bardzo żadka - chyba że lubicie okładać po kostkach w BG3
Ja liczę na to, że (być może) po tym, co przeczytałem o losowych przygodach, to gra może przestanie być mocno oskryptowana (jak to miało miejsce w jedynce). Z naciskiem na słowo "może".
They're masterworks all. You can't go wrong
Pierwsza część była fenomenalna, jak się człowiek zagłębił w świat. Dodatek Dark Arisen był też genialny ale bardzo trudny do ukończenia. Liczę że druga odsłona będzie również świetna i otrzymamy rodzimy język :)
Też liczę choćby na napisy po polsku, bo angielska wersja jest dość ciężkostrawna. Stylizowana na staro angielszczyznę, w zdaniach roi się od: "art" "thou" "thy" itp :)
Wydadzą to zobaczymy. DD DA to fenomenalna gra, przeszedłem 3 razy. Jeżeli DD2 utrzyma klimat świata, mechaniki, system walki i system towarzyszy to już będzie dobrze.
Najlepszą częścią DD było rewelacyjne soulslike'owe Bitterblack Isle z dodatku - mam nadzieję, że coś w tej klasie znajdzie się w DD2.
"Świetny system walki utrzymany + Pawns" - dobra i spodziewana wiadomość, czemu zmieniać coś co dobrze działa.
"głównie przez wygląd kobiecych twarzy" - a czemu silnik lepiej traktuje akurat twarze kobiece?
To mięso na obiad jako dzieło sztuki craftingu to nie wiem czy takie ważne - ale jak będzie coś tak fajnie dopracowanego jak w Zeldzie czy Starfield to super, na plus.
Stolica - dla mnie akurat nie jest ważne, że duża, po horyzont, z istnym labiryntem ulic, i że się chodzi płynnie bez loadingów. Inaczej, o tyle ważne o ile czemuś służy w grze, bo w zależności od tego może działać na plus albo na minus. Mamy przykłady pięknych graficznie a rozczarowujących gameplayowo wielkich miast-makiet w grach, i na odwrót - sensownie zbudowanych mniejszych miast, gdzie człowiek nie musi robić setek pustych kilometrów w tą i z powrotem bo wow, jakie miasto. Dużym plusem pierwszego DD był bardzo fajny balans pomiędzy otwartością i przestrzenią a sensowną kondensacją świata.
Natomiast nie ma nic gorszego, aby mnie zniechęcić do gry niż ta szkaradna demoniczna kreatura, której obrazek jako jedyny do gry zamieściliście w artykule. Co to?
Tak czy inaczej, czekam bo mam wielki sentyment do pierwszej części :-)
Właśnie ogrywam Elden Ring i jestem po prostu zachwycony. Po ukończeniu akurat zdążę na Lords of the Fallen no i w późniejszym czasie Dragon's Dogma 2.
