Deweloper Cyberpunka 2077 rozumie zawód nieliniowością gry, to wina Wiedźmina 3
Wiedzmin3, jako tako, ale odczuwalne, jednak Wiedzmin2 wgniata w nieliniowość gry. Po przejsciu W2, byłem załamany, przeszedlem ją szybko, nawet niewiem co tam się wydarzyło, grafika i gameplay super, ale fabularnie jakaś krótka kicha. Po jakimś czasie, dalem grze szanse, zagralem innym wyborem po Flotsam, i ruszyło, trzeci i czwarty a moze i piąty raz, tylko po to by dokonać innego wyboru, by odslonic, kolejny ukryty rąbek świata i jego postaci. Dlatego W2 wspominam najmilej :) w CP77, najwyrazistrzy był dla mnie quest z Mealstormem, wiadomo i spodziewalem się tego takiej jasnosci i poziomu w dalszej drodze fabuły. Jasne, misja z ukrzyzowanym wiezniem, ocalenie Takemury też zapadly mi w pamięć, jednak niedosyt jest..
W2 to najlepsza odsłona wiedzmina i gry cdpr, trzeba przejść kilka razy żeby zobaczyć całość i sam system walki jest dużo lepszy niż w3, w3 zresztą robi te same iluzje wyborów co cp2077, większość tych wyborów jest nieznacząca, a sama gra jest tak łatwa, że nie sprawia najmniejszego problemu na najwyższym poziomie trudności, W2 wymiata pod tym względem, nie są to soulsy oczywiście, ale może zajść za skórę, sam system przygotowania do walki też bardziej wiedźmiński niż w3, który moim zdaniem jest po prostu przyjemniejszy i dla oka i dla casualowego gracza. Remake w1 będzie fabularnie najlepsza odsłoną, klimat tej części pamiętam do dziś.
