The Last of Us 2 jest lepsze od „jedynki”
Tak jest, ponad rok od premiery, ale jeszcze trzeba wydusić kliki za pomocą TLOU2.
Nie grałem, bo nie lubię grać na padzie i nie mam konsoli, ani w pierwszą, ani w drugą część. Jednak obejrzałem na YT oba kompletne lets play'e na kanale Remigiusza Maciaszka, i o wiele bardziej doceniłem historię przedstawioną w grze z pierwszej części, o wiele bardziej spodobała mi się tamta fabuła i sposób poprowadzenia narracji.
O samym gameplay'u się nie wypowiem, bo nigdy nie gralem, a bardzo czekam na pecetowego porta.
W całym tym wartościowym wywodzie, brakuje elementu przywiązania graczy do bohaterów, które w serii The Last of Us okazało się na tyle silne, że w ogromnym stopniu wpłynęło na ocenę drugiej części.
Autor artykułu tego przywiązania nie czuje, więc nie rozumie tak naprawdę o co chodzi w całej dyskusji. Przywiązanie nie jest logiczne, to jest emocja, jakieś uczucie, którego się nie da przeanalizować i rozebrać na czynniki pierwsze.
W całym sporze nie chodzi o to, która gra jest lepsza, tylko która dała graczom więcej satysfakcji.
Ludzie z Naughty Dog mają ogromne ambicje, badają niebezpieczne terytoria i dobrze, ale czasami ceną jest niezadowolenie graczy. Jakość wykonania gry, nawet jakość opowiadanej historii nie ma tu nic do rzeczy.
„Zróbmy z faceta, który w jedynce był inteligentnym gościem, debila, który ufa każdej napotkanej osobie, to sprawi, że dwójka będzie lepsza i bardziej logiczna”
To co na pewno można powiedzieć to że druga część jest dużo bardziej ambitna. I nie mam tu na myśli że porusza bardziej ambitne tematy, tylko że *próbuje* to robić. Ma ambicje żeby być ambitną.
Jednak część pierwsza, będąc prostszą historią, osiąga dużo lepszy skutek. Wykreowała świat w który da się uwierzyć i postacie których nie da się nie polubić. Twórcy mieli odwagę poprowadzić historię w rejony mocno niejednoznaczne moralnie i pozwolić graczom samemu ocenić poczynania bohaterów (zakończenie).
W Part II nie udała się żadna z tych rzeczy. Twórcy chcieli przedstawić bardzo poważne tematy ale nie mieli odwagi potraktować graczy adekwatnie do nich. Cały łuk historii Ellie i Abby jest prowadzony tak aby trzymać gracza na emocjonalnej smyczy i nie pozwalać mu niczego oceniać samemu, bo jeszcze przypadkiem by doszedł do odmiennych wniosków niż twórcy chcieli. Przesłanie gry zamiast być ukryte między wierszami scenariusza jest na każdym kroku pisane caps lockiem. Do tego przesyt groteskowej brutalności osłabia przekaz gry zamiast go wzmacniać. W porównaniu z częścią pierwszą scenarzyści ewidentnie byli dużo bardziej skupieni na przekazie niż na historii, i w efekcie mieli po prostu o wiele cięższe pióro. Nowe postaci są opór drewniane i nieciekawe. Koncept całej frakcji Scarów jest żałośnie "growy", odstaje poziomem od całego wykreowanego świata. Wątek Leva nie wnosi do całej historii nic poza odhaczeniem aktualnego i wiecznie wywołującego emocje problemu społecznego, do tego wpleciony jest do historii w mało przekonujący moim zdaniem sposób.
Drugiej części mimo wszystko udaje się obronić moim zdaniem - dostarcza emocji i angażuje, jednak nie da się uciec od tego że historia jest po prostu dość grubo ciosana i poziom narracji spadł o klasę niżej od części pierwszej. Do samej gry nie mam specjalnie zarzutów, a bardziej do środowiska recenzenckiego które w momencie premiery wystawiało grze laurki i wychwalało ją używając zdecydowanie zbyt dużych słów na które w mojej ocenie nie zasłużyła. Samo to że gra porusza ciężkie tematy nie czyni z niej arcydzieła jeśli robi to w zaledwie poprawny sposób. To pokazuje że grom wideo stawia się poprzeczkę bardzo nisko jeśli chodzi o narrację i historię.
Prawda jest taka, że co by nie mówić o Angry Joe to perfekcyjnie zaorał w swojej recenzji tego gniota. Aż sobie obejrzę jeszcze raz z popcornem.
Typowy artykuł pod clicki i burze w komentarzach
Dla mnie też TLOU2 jest lepsze od pierwszej części. Celowo kołysze emocjami gracza w obie strony. Nie jest to gra bez wad. Ale dla mnie w stosunku do przygodowej jedynki wygrywa. Może to kwestia mojego wieku (30+). Długo mógłbym pisać dlaczego tak uważam, ale szkoda czasu.
Ja też mam 30+ i uważam że tlou2 fabularnie gra na najprostszych emocjach, kojarzy mi się z serialami netflixa które są oklepane do bólu, mimo to dobrze się sprzedają, bo smutna muzyczka, oklepane ale sprawdzone motywy i do przesady "poprawne".
A ja bym mógł pisać cały dzień czemu tlou 2 to totalne dno przy 1 i nikt by tego nie podważył, ale szkoda czasu.
Każdy kto twierdzi, zę 2 jest w jakikolwiek stopniu lepsza, nie ma zielonego pojęcia, tak jak sami twórcy jak zrobić porządną kontynuację, po prostu TLOU1 to był najwidoczniej przypadek.
Chłopaki ale wiecie że napisałem "dla mnie" prawda? To co mnie się podoba nie powinno Was obchodzić. Ja wam nie nie wmuszam swoich gustów. Jeden woli psa a drugi kota. Co to za moda nastała by na silę wmuszać swoje racje innym? Dlatego zdecydowane wole fora międzynarodowe gdzie nie każdy się zgadza, ale przynajmniej szanuje opinie innych.
Nie grałem, bo nie lubię grać na padzie i nie mam konsoli, ani w pierwszą, ani w drugą część. Jednak obejrzałem na YT oba kompletne lets play'e na kanale Remigiusza Maciaszka, i o wiele bardziej doceniłem historię przedstawioną w grze z pierwszej części, o wiele bardziej spodobała mi się tamta fabuła i sposób poprowadzenia narracji.
O samym gameplay'u się nie wypowiem, bo nigdy nie gralem, a bardzo czekam na pecetowego porta.
Jeśli by wyjąć z dwójki wszelkie elementy LGBT, które tak bardzo przeszkadzają większości zwolenników jedynki, wówczas druga część była by uznawana niemal jednomyślnie jako lepsza.
Dlatego, że jest głębsza, bardziej przemyślana i wielokrotnie lepsza technicznie.
Ja jestem stary konserwatysta i nie jestem fanem ideologii "woke" i wszelakich przejawów LGBT ale potrafiłem przejść ponad nimi i docenić drugą część, która wg. mnie jest prawdziwym arcydziełem.
Jeśli by wyjąć z dwójki wszelkie elementy LGBT, które tak bardzo przeszkadzają większości zwolenników jedynki
Nie ma to jak stawiać chochoła i potem go atakować XD
Ludziom przeszkadza fałszywy marketing, celowe upokorzenie bohaterów pierwszej części, nachalne wzbudzanie taniej sensacji i morał o spirali nienawiści, który nie ma sensu. Nie to, że bohaterka jest lesbijką.
Dorzuciłbym jeszcze wszechobecne deus ex machina aż do porzygu.
Oczywiście dalej to jest bardzo dobra gra, ale dla mnie w przeciwieństwie do jedynki jedynie bardzo dobra a nie wybitna.
Z zalet dwójki to o niebo lepsze skradanie.
Ja jestem stary konserwatysta i nie jestem fanem ideologii "woke" i wszelakich przejawów LGBT ale potrafiłem przejść ponad nimi i docenić drugą część
wow, aleś ty dzielny!
Jest grubo jak randomy zaczynają podważać całą odnogę literatury zbudowaną na Konfucjuszu :D
Co? XD Podważam zastosowanie tego motywu w TLOU2, gdzie spirala została spaprana. Głupie Saints Row 2 robiło to lepiej.
Dla jedni Last of Us 1 jest lepszy od drugiego, a dla inni LoU 2 jest lepszy od pierwszego. To kwestia gustu i oczekiwanie.
Tyle w temacie.
Dokładnie, nigdy nie ma sensu o czymkolwiek dyskutować, bo ktoś może mieć inne zdanie.
Ty i te twoje jałowe komentarze...
Nie, to tak nie działa i to nie jest kwestia gustu, 2 jest kontynuacją 1, więc 2 będzie zawsze podlegać ocenie przez pryzmat tego co wykreowała 1, i niestety polegli, bo 2 jest bardzo słaba przy 1,m tyle w temacie, gustu nie ma tutaj nic do rzeczy.
Tylko że Last of Us 2 zawiera "coś" (bez spoilery), co może nie przypadnie niektórych do gustu. Dobrze wiesz.
Pozdrawiam.
Ty i te twoje jałowe komentarze...
Jałowe? Spójrz na siebie.
Najpierw czasami obmawiałeś na forum o mnie, że mam słabość do chińskiej komunistycznej władzy. Potem zgłosiłeś mnie na panelu i okłamałeś moderatora, że BARDZO CZĘSTO obrażam każdego (zdarza mi się czasami, ale nie bardzo często), choć ty nie jesteś lepszy. A teraz to.
Twoja toksyczność do mnie jest naprawdę niezdrowa. Radzę Ci zapominać o mnie (dodaj mnie do listy zignorowane). Tak będzie najlepiej dla Ciebie.
Via Tenor
Obie gry są tak samo świetne. Każda na swój sposób :)
+1
Podzielam Twoje zdanie.
Mam wrazenie, ze o tej grze nigdy nie przestanie się mowic
Na przykład scena z kobietą w zaawansowanej ciąży (którą nie wiedzieć czemu wywiało z dala od bezpiecznej bazy)
Jak dobrze pamietam, bylo to wyjasnione w notatkach, cały team wilków chylił się ku upadkowi
Nie czuję się przekonany tym, że w tak bezlitosnej rzeczywistości podaje się podejrzanej grupie swoje imię i nazwisko,
Sniezyca, atak hordy, jedyny wybór jaki masz to zginąć wsrod zainfekowanych lub zaufac obcym, ktorym chwile wczesniej uratowales kolezanke (!)
Nie widzę w tym nic dziwnego, tak samo jak w tym ze sie przedstawił, bo po takim czasie nie ma szans, zeby Joel myslal ze ktos tam go sciga przez tyle lat i akurat trafi na takich gagatków
Z tego co pamiętam, to joel się nie przedstawił tylko tommy
Gsmeplayowo spoko, fabumarnie i ideologicznie to słabe. Tak BTW gdzie bialorycerz obrońca Gołst?
Zbanowany ale znając go pewnie ma jakieś zapasowe konto/konta na taki wypadek...
W ogóle, ze wam się chce tak go męczyć. Jaki w tym cel? I tak wrócił i tak ma was w pompce.
Męczące to są jego posty, dobrze że łatwo go wykryć nawet na multikoncie, leci szybki ignore i forum czyta się odrobinę przyjemniej.
W ogóle, ze wam się chce tak go męczyć.
To odwzajemniona pogarda - to on zawsze zaczyna, skutecznie psuje atmosferę rozmowy którą można by prowadzić w bardziej cywilizowany...
I tak wrócił i tak ma was w pompce.
No raczej nie... z jego zachowaniem względem tych z którymi się nie zgadza? I ilości pomyj jaką wtedy wypluwa na nich?
Gdyby miał to w pompie to by nie usuwał co kolejnego konta po każdej nadzwyczajnej próbie zbłaźnienia się.
Zobaczyłem tylko na tytuł artykuły i od razu wiedziałem kto jest autorem XD
Obie gry to arcydzieła i uważam jako całość. Pierwsza była dla mnie mega zaskoczeniem w przewijających się co roku masy gier o zombie itp
Sporo mocnych scen i muzyka.
Jednak jedynka. 10/10
Dwójkę oceniam 9.9/10 :)
Dokładnie, 1 cała zaliczona, wzruszałem się na niej nie jeden raz.
Co do dwójki to nawet nie doszedłem do wątku z Abby, nie dałem rady, tak mnie wynudziła.
Pod względem gameplayu dwójka bije na głowę jedynkę.W Jedynce skradanie było dosyć słabo zrobione, po za tym bardziej wkręciłem się w Part II, ale są oczywiście gusta i guściki.
Dla mnie 2-ka jest lepsza, choćby przez ogromne usprawnienia w tym jak się gra. Dodatkowo, w przeciwieństwie do części pierwszej - ta historia działa, bo jest grą, ciężko byłoby w ten sam sposób opowiedzieć ją w innym medium. Ale i tak to jest sprawa tak bardzo subiektywna i ostatecznie nic nie znacząca, że nie warto jej roztrząsać. Według mnie obydwie gry spełniają założone przez siebie cele, w 100% rozumiem osoby, które będą wolały część pierwszą.
Eurogamer jest lepszy od "GoLa".
Kamień w bucie > Felieton Kalwasińskiego
Ciekawe jest to, że często czytam jak to gra jest zbyt długa i nie są te opinie niedzielnych graczy ale zdanie stałych użytkowników różnych serwisów którzy są graczami od dłuższego czasu. Przykład powyższy tekst czy też jedna z ostatnich opinii na PPE ---->
Dlatego cały czas podtrzymuje moją teorię, że gra miała fatalną sprzedaż i Sony aby zwiększyć sprzedaż ratowało sytuację jak mogło fałszując te różne rekordy w tym i to, że TLOU2 ma najwyższy % ukończenia ze wszystkich Exów.
Znając rynek nie wierze, że gracze z USA i UK tak chętnie kończyli grę fabularną na kilkadziesiąt godzin, innych rynków nie biorę pod uwagę bo grubo ponad 70% wszystkich sprzedanych egzemplarzy gier AAA przypada głównie na te 2 kraje.
Może gdyby gra wyszła na PC to Steam wskazałby dopiero prawdziwy % ukończenia poprzez osiągnięcia bo średnia powinna być +/- podobna.
Ahh ci fani teorii spiskowych
Idąc tym jakże GENIALNYM tokiem myslenia, COD i FIFA w ogole sie nie sprzedaja, bo jak wejdziesz na jakies foro czy felieton to kazdy na te gry pluje
Druga sprawa, gdyby TLOU2 sie nie sprzedało to Druckman nie dostałby awansu, a wyleciałby na pysk.
Rozumiem, ze w dzisiejszych czasach awans dostaje się tez dlatego, zeby 'tuszowac' slaba sprzedaz gry xD
Szczerze to jest zalosne takie szukanie dziury w calym, zeby tylko umniejszyć czyjś sukces.
P.S. Ja dla odmiany napisze, ze dla mnie dlugosc gry idealna, a nawet szkoda ze wycieli ostatecznie pare etapow..
Gdyby gra zajmowala 10h to znalezliby sie tacy co by napisali, ze jest zbyt krótka. No nie dogodzisz
Rzeczywistość jest taka, że dzisiaj gracze w większości nie kończą gier fabularnych więc nikt mi nie wmówi, że grę na kilkadziesiąt godzin gdzie pomiędzy akcjami dwie baby gadają o dupie Maryni ukończyło około 60% graczy.
Jest to nawet niemożliwe patrząc statystycznie jaki % ukończenia mają inne gry.
Poddaje się, powalila mnie sila twoich argumentow
Te oskarżenia o fałszowanie trofeów to już drugie dzisiejsze pobicie rekordu trollowania :D
Kolega z "gra o nastolatkach" proszony o przekazanie Trofeum Brązowego Randoma koledze :D
W całym tym wartościowym wywodzie, brakuje elementu przywiązania graczy do bohaterów, które w serii The Last of Us okazało się na tyle silne, że w ogromnym stopniu wpłynęło na ocenę drugiej części.
Autor artykułu tego przywiązania nie czuje, więc nie rozumie tak naprawdę o co chodzi w całej dyskusji. Przywiązanie nie jest logiczne, to jest emocja, jakieś uczucie, którego się nie da przeanalizować i rozebrać na czynniki pierwsze.
W całym sporze nie chodzi o to, która gra jest lepsza, tylko która dała graczom więcej satysfakcji.
Ludzie z Naughty Dog mają ogromne ambicje, badają niebezpieczne terytoria i dobrze, ale czasami ceną jest niezadowolenie graczy. Jakość wykonania gry, nawet jakość opowiadanej historii nie ma tu nic do rzeczy.
Nie do końca bym się zgodził z tym, że emocji czy uczucia nie da się logicznie przeanalizować. Wiadomo, że mnóstwo czynników nam umyka, ale przecież dobry pisarz doskonale wie jak wywołać u odbiorcy smutek, gniew czy radość. Istnieją tony opracowań analizujących sposób opowiadania historii począwszy od "Poetyki" Arystotelesa a na współczesnych podręcznikach do marketingu kończąc. Tak więc o ile wskazanie na aspekt przywiązania do bohaterów jako na przyczynę krytyki brzmi sensownie, tak trudno uznać, że element ten nie był możliwy do przewidzenia przez scenarzystów gry.
Chyba, że faktycznie to przewidzieli i z pełną świadomością podjęli decyzję, o której wiedzieli, że zdenerwuje połowę czy większość odbiorców. Jeśli tak to pojawia się pytanie czy to dobrze? Może chcieli osiągnąć coś więcej niż sprawienie przyjemności graczom? Może po prostu zabrakło im talentu lub posunęli się za daleko. Chociaż w gry nie grałem i oceniam całość z boku to osobiście doceniam że mają ogromne ambicje, badają niebezpieczne terytoria. To pozwala się branży rozwijać, jednak nie oznacza z automatu, że gra jest dobra, albo że twórcy są utalentowani.
Brawo Rock. Kolejny felieton autora, który nie rozumie fenomenu tej gry, a mówiąc szczerze tej serii. Sama teza tego felietonu jest bez sensu. Gra w TLoU 2 bez wcześniejszego zgłębienia części pierwszej i dodatku, który kładzie podwaliny pod pewne wątki uwypuklone w TLoU 2 nie ma sensu (w szczególności motyw LGBT. Elie jak widać zawsze ciągnęło w stronę płci pięknej). Ocenianie tej gry na płaszczyźnie zaprezentowanej w felietonie jest po prostu bez sensu. Esencja i fenomen tej serii leży zupełnie w innym miejscu. Stwierdzenie autora felietonu, że TLoU 2 męczyło go po dłuższym czasie jest jednoznacznym dowodem na niezrozumienie fenomenu tego dzieła. To nie jest gra, którą można rozpatrywać w takich trywialnych aspektach. To jest niesamowita przygoda, ale niestety skierowana, do dojrzałych, doświadczonych i świadomych rzeczywistości i świata graczy. Tylko takie osoby dostrzegą w tym wyjątkowym dziele tę unikalność i odczytają wiele prawd o ludziach, ukazujących okrutność i prawdziwość ludzkiej natury. Jeśli macie ochotę przeczytać inny
felieton o TLoU jako serii zapraszam do najnowszego 293 numeru PSX ETREME gdzie na 97 stornie znajdziecie LIST MIESIĄCA, w którym autor stara się przybliżyć Wam fenomen całej serii oczami doświadczonego gracza. Podsumowując ta seria to OPUS MAGNUM multimedialnej rozrywki. Do tej pory nie było i pewnie długo nie będzie drugiej takiej serii, która w finale 2 części pozamiata Wami tak jak mną. To jest ten moment kiedy ta gra wejdzie z butami w Waszą strefę komfortu i wystawi Waszą emocjonalność i system wartości na najwyższą próbę. Nikt tego w żadnej grze jeszcze nie dokonał i szczerze wątpię by ktokolwiek był to w stanie szybko powtórzyć/skopiować. Graj na własną odpowiedzialność ale gwarantuję, że nie pożałujesz jeśli zagrasz w całą serię od początku do końca. Ja zagrałem i to była GRA-PRZYGODA MOJEGO 40 LETNIEGO GROWEGO ŻYCIA.
Chłopie nie zwracaj na pana marudę uwagi on takie bzdety na PPE pisze od 2 lat prawie.
Gameplay z jedynki mnie niestety pod koniec już zmęczył (a gra jest ok. 2x krótsza). Historia, jak na gry, rewelacyjna. Ale nadal prosta, fajna, ciekawa, frapująca, dająca (trochę) do myślenia... i tyle.
Gameplay z dwójki, ewolucyjny, ale o wiele lepszy i ciekawszy. W ogóle mnie nie znudził, choć powtarzalność była widoczna. A fabuła jak na gry to rewolucja. Dwie opowieści, okraszone świetnymi wątkami pobocznymi. I dodatkowo wyjątkowo ciekawy wątek retrospektywny, który jest prawdziwym finałem gry.
Gameplayowo dwójka daje więcej satysfakcji (ale to oczywiste dla każdego).
Narracyjnie też, ponieważ jest wyraźnie rozbudowane fabularnie w porównaniu z TLOU1. A reżyseria to 12/10.
„Zróbmy z faceta, który w jedynce był inteligentnym gościem, debila, który ufa każdej napotkanej osobie, to sprawi, że dwójka będzie lepsza i bardziej logiczna”
Via Tenor
Tym krótkim zdaniem tylko udowadniasz jak ludzie i megahejterzy mało wiedzą o TLoU2.
Twój post i liczba polubień wskazują, że niektórzy powinni pozostać przy PacManie.
Tak jest, ponad rok od premiery, ale jeszcze trzeba wydusić kliki za pomocą TLOU2.
Via Tenor
Hejterzy zawsze obecni na swoich stanowiskach więc jeszcze przez parę lat można korzystać ;)
Nie wolno pochwalić TLoU2 za nic.
Nie wolno pochwalić TLoU2 za nic.
I vice versa - napisanie jakiejkolwiek uwagi, nie ważne jak dyplomatycznie napisanej, skutkuje ostrym opluwaniem przez fanbojów gry i Neila.
Sam się o tym przekonałem - jak się miło rozmawiało o grze ąż do momentu, gdy próbowałem się podzielić moimi mniej pozytywnymi uwagami (w końcu nic nie jest idealne, nawet gra która wszędzie dostawała 10/10) to ton rozmówców zmienił się o 180 stopni...
Wiem. Nie można normalnie dyskutować gdy hejt rządzi człowiekiem.
Ta sama sytuacja co z Soulsami ;)
SpecShadow
Gol to akurat pikuś. Jak na twitterze śmiałem skrytykować TLOU 2 w okolicach premiery to dostawałem dziennie po kilka-kilkanaście gróźb w prywatnych wiadomościach od psychofanów tej gry.
Przy okazji premiery GoWa 2018 czy HZD gdzie też nie podobały mi się pewne elementy takiej sytuacji nie miałem, ot normalna dyskusja z ludźmi wymieniającymi się punktami widzenia.
Post o TLOU2 jest gwarancją, że zlecą się jakieś prawackie dzieciaki ze swoimi kosmicznymi teoriami udowadniającymi, że to oni są mistrzami pisania scenariuszy.
A reszta (w tym ich pani od polskiego) wyśmiewająca ich po prostu się nie zna.
"I vice versa - napisanie jakiejkolwiek uwagi, nie ważne jak dyplomatycznie napisanej, skutkuje ostrym opluwaniem przez fanbojów gry i Neila."
Nie widzę żadnej merytorycznej uwagi w tym wątku na temat gry za to same wycieczki osobiste.
Może źle patrzę.
Ale raczej nie.
Jako gracz stricte PCtowy nie grałem nigdy w żadną z części TLoU. Nie będę wchodzić więc w dyskusję na temat jakości żadnej z nich.
NATOMIAST niezwykle szanuję serię za to, że zdołały przekonać graczy, że fabuła może być nie tyle ważną co najważniejszą częścią gry. Niezależnie od tego czy podobała się komuś fabuła dwójki, faktem jest że większość dyskusji na temat tego czy gra jest dobra czy nie, opierała się właśnie na sporze o fabułę. Oznacza to, że gracze uznali ten element za ważny do tego stopnia, że był on w stanie przesądzić czy gra jest dobra czy nie. Oraz stwierdzić, że jeśli rozwiązania fabularne są ważne to cała gra jest gniotem.
Dlaczego to jest takie ważne? Obecnie istnieje zatrzęsienie gier, których scenariusz oscyluje poziomem wokół wypocin średnio uzdolnionego i mało czytającego gimnazjalisty. Nie trzyma się kupy, jest nielogiczny, sprzeczny i nudny a dialogi są bardziej drewniane niż animacje w grach PB. I te gry ostatecznie otrzymują oceny pokroju 8/10, 9/10 tylko dlatego, że mają duży budżet, ładną grafikę i w miarę porządny gameplay. Prawie każda gra AAA, która wykonuje te elementy przynajmniej dostatecznie, może mieć kompletnie beznadziejną historię a i tak w recenzji zostanie to co najwyżej skwitowane tym, że "to tylko gra", "fabuła jest przecież tylko pretekstem". TLoU2 zostało zhejtowane niemal tylko i wyłącznie za to jak została poprowadzona główna opowieść. Mogło się to stać tylko i wyłącznie dlatego, że twórcy zdołali przekonać graczy, że fabuła w ich grze ma znaczenie. Podjęli to wyzwanie i wystawili się na krytykę zamiast chować się za sloganem, że "to tylko fabuła gry". Jak napisałem wcześniej, nie jestem w stanie nijak ocenić czy polegli w tym zadaniu czy nie i czy słusznie im się oberwało. Jednak doceniam fakt, że doprowadzili do sytuacji, w której ogromna część graczy zażarcie dyskutowała właśnie nad fabułą, traktując ją jako podstawowy element gry.
Hmmm, tylko że takie gówniane gadanie o fabule jakie jest tutaj -- to chyba tylko w Polsce. Pełno trolli bredzących coś o "spartolonej fabule", LGBT itp. itd. Dzisiejszym moim hitem jest że "TLOU2 jest o nastolatkach". To już pełny odlot.
A wystarczy wejść na fora anglojęzyczne i zobaczyć jak wygląda prawdziwa dyskusja nad fabułą. Tutaj tanim hejterom już dawno peron odjechał.
Ukazanie dwóch stron konfliktu i róznych perspektyw kompletnie nie wyszlo, attack on titan s4 zrobil to dobrze, tutaj jest dno.
Obie są fantastyczne, jednak szanuje ND za to że nie zrobili po prostu sequela tylko starali się zrobić coś ambitniejszego i innego niż każdy się spodziewał.
Sam do tej pory nie wiem czy wole Part 1 czy Part 2
I po co znowu te niepotrzebne wzbudzanie burzy i sztuczne kontrowersje? Kliknięcia się jednak nie zgadzają, czy trzeba normę na Styczeń wyrobić?
Najpierw bieda-felieton o tym, że jednak pierwsza część jest najlepsza, a parę tygodni później na odwrót.
Twoim błędem jest zakładanie, że tutaj chodzi o cokolwiek innego niż burza i sztuczne kontrowersje. Tak działa gol: clickbait a za miesiąc clickbait o przeciwnej treści. A potem zarząd podebatuje, pojawią się przeprosiny i obietnice zmian i dalej to samo. Taki serwis.
Jak powstają takie felietony na GOL-u:
Zarząd: opyyy bo się kliki nie zgadzajo!
Trzeba coś z tym zrobić!
Ta mniejszość w firmie: może zaczniemy dawać więcej wartościowych treści, recenzje i skończymy w clickbaita...
Zarząd: SILEEEEENCE!!! Wołać freelancerów, robić topkę o najlepszych topkach albo czymkolwiek , dawać tytuł w formie oznajmienia żeby się pultali, wpis na 40 stron żeby musieli przeklikiwać to bedo się cyfry zgadzać! Już! Migiem. Czego was uczymy - WYYYYŚWIEEEETLEEEEENIA!
I tak w kółko.
"The Last of Us powszechnie uważane jest za jedną z najlepszych gier wszech czasów."
:DDD
Jest znacznie, znaczenie gorsza od 1 przykro mi.
TLOU 2 totalnie nie ma na siebie pomysłu jako kontynuacja legendarnej 1, absolutne ZERO, niszczy postacie, które znamy, nie ma kompletnie pomysłu jak kontynuować wątki, ani pomysłu na strukturę gry, ta gra to jest jako kontynuacja kompletne DNO, pomijam już żenująco archaiczny projekt poziomów i sposób ich pokonywania...
W czym część pierwsza jest wybitna albo legendarna?
Oklepany setting - postapo
Oklepany motyw - relacja ojca post trauma z kłopotliwym gówniarzem
Nic co by się wybijało ponad "solidne rzemiosło".
Zero innowacji, żadnego powiewu świeżości
Gęstochowie wyrósł konkurent w zawodach na odgadywanie autorów po nagłówkach
Nie zapominajcie o Herr Pietrusie i 20 wątkach w ciągu miesiąca "Czy kupić ten opiekacz"
Przy obu bawiłem się przednio i jak dałem się porwać to na dobre. Każda z tych pozycji ma swoje mniejsze lub większe bolączki. Z racji czasu nie przypomnę sobie co mnie najbardziej uraziło w pierwszej części, ale z tych co pamiętam z drugiej to najbardziej drażniła końcówka, która nawet chyba nie udawała, że była dodana na siłę. Po prostu odklejała mi się od pozostałej cześci gry. Obie części to audiowizualne majstersztyki. Zobaczyć co robił silnik z U3 przy TloU to było piękne. Nawet jego drobne przywary widziałem :)
Ogólnie dwie solidne pozycje, przy których zabawy miałem w bród.
Czy TLOU2 jest lepsze od części pierwszej? W wielu aspektach jest, jak grafika, gameplay czy udźwiękowienie.
Narracja IMHO poprowadzona znacznie gorzej, powiedziałbym, że wręcz chaotycznie, sama fabuła dość prosta, operująca bardzo prostymi zabiegami mającymi na celu zżyć gracza z postaciami, w dodatku bardzo kontrowersyjna, natomiast same postacie (a w szczególności Ellie) obdarto z głębi.
Więcej nie chcę mi się pisać, jeżeli kogoś moja opinia faktycznie interesuję (w co szczerze wątpię) to może sobie moje posty z pzed roku wydłubać.
PS: Bez naszego forumowego tarczownika TLOU 2 dyskusja jakoś tak nudno przebiega.
PS: Bez naszego forumowego tarczownika TLOU 2 dyskusja jakoś tak nudno przebiega.
Jest pod nickiem
Mały Off-top, ale słyszeliście co odwalił Troy Baker (głos Joela)?!
Mógł wykonać manewr na druckmanna, czyli napisać, że jeśli będą go hejtować za NFT, to znaczy że są bigotami.
Cóż prawda.
Jest dużo bardziej ciekawsze.
Jedynka w skrócie :
idziesz przed siebie, każdy chce cię zabić, ty zabijasz wszytkich THE END
TLoU2 jest scenariuszowo napisane jak serialowy Wiedźmin (Nie dziwi że te same nicki chwalą oba te twory), chyba najlepiej opisał to Bagiński:
Widownia się zmienia. To wszystko się zmienia. Widzę bardzo duże przyspieszenie procesów, o których pisał Jacek Dukaj w książce "Po piśmie", gdzie odrywanie się od ciągów przyczynowo-skutkowych, odrywanie się od narracji liniowej, odrywanie się od narracji typowo, czysto książkowej. Jak się patrzy na to, kto ogląda seriale, to im młodsi widzowie, tym logika intrygi jest mniej istotna. [Istotne są – przyp. red.] czyste emocje. Czyli goły miks emocjonalny, bo to są ludzie wychowani na TikToku, na YouTubie, którzy sobie skaczą z jednego filmiku na drugi, na drugi"
Czyste emocje, nawet jak wszystko co do nich prowadzi jest po prostu głupie... taka "Lista Schindlera" dla Tiktokera (wreszcie zrozumiałem co miał na myśli jeden z "redaktorów" jakiegoś portalu z porównaniem do tego filmu).
XD ty chyba na głowę upadłeś. Jak można porównać złożoną i świetnie poprowadzoną fabułę z TLOU 2 z naprawdę udanymi rollercoasterami do tego pożalsięboże serialiku dla ułomnych? Przyznaję Ci nagrodę "mądrego inaczej" - gratuluję wygranej.
W sumie dokumentalne do pewnego stopnia też.
Dzięki za nagrodę, wrzucę ją na kupkę innych bezwartościowych... jak tak dalej pójdzie to niedługo przysypie mnie, jak ty argumentami w swoim poście... następnym razem nadaj jej trochę wartości żeby chociaż można było ją na złom oddać, to może zwróci mi się za czas potrzebny na odpisanie...
the last of us 1 fabula 10/10
the last of us 2 kontynuacja fabuly 0/10
ludzie graja w wiekszosci dla fabuly i dla tytulu :D no niestety dobra sprzedaz ale wiekszosc zawiedziona jest druga czescia :D sorry autorze ale taka jest prawda
Bzdury. Większość jest zachwycona a hejterstwo to margines, grupka głośna ale kompletnie nie licząca się. Do tej gry trzeba już mieć pewien poziom dojrzałości, inaczej pewnie będzie ciężko coś z niej wyciągnąć.
ROTFL. Te rekordową ilość GOTY pewnie przyznała jakaś nieznacząca mniejszość :D
Serio nie wstyd takich bzdur pisać?
Jeszcze nie grałem, ale biorąc pod uwagę ile ten tytuł wzbudza kontrowersji na forum, muszę TLoU2 kiedyś sprawdzić :D
Gameplay przyzwoity, ale nie powalający w obu częściach. A przecież grywalność od zawsze jest ponoć najważniejsza, bo to ona decyduje jak nam się gra i czy mamy ochotę po przejściu całości jeszcze kiedyś powracać.
TLOU1 broni się pomysłem, scenariuszem, narracją, bohaterami, spójnością wizji i emocjami. Jest też lepiej wyważona i konkretna. Całościowo jest lepszą grą. Jedna z najlepszych gier akcji siódmej generacji, która rozkochała opowieścią i głównymi postaciami z gry miliony ludzi i zyskała wiernych fanów. Skrajnie wysoko oceniana na wszelkich portalach przez graczy. Oceniam na 10/10.
TLOU2 zachwyca rozmachem, grafiką, bardziej dopracowanymi mechanikami, przyzwoitym gameplayem i narracją, ale szokowanie jest dla samego szokowania czyli tanie chwyty emocjonalne pod publiczkę, których nie lubię. Poziom scenariusza dwójki to kino klasy B. Papka. Coś tu nie zagrało, bo ciężko sequelom odciąć się od jedynki, a niespójność jest niestety wyraźna. Lawirują obrońcy dwójki po cienkim lodzie pisząc, że krytyka opiera się na LGBT. Nawet o tym nie pomyślałem, by krytykować produkt bezpieczny za wciskaną poprawność polityczną, gdy jest to wpisane w rejestr skoro to odpowiednik letnich blockbusterów kinowych pod masy, a nie pod wymagającego konsumenta jak najwybitniejsze filmy autorskie z Europy oparte na przemyślanej wizji, surowości, symbolice, kreatywności, wizjonerstwie, psychologii, realizmie i bierze się często z głów geniuszy, którzy sami doświadczyli wiele okrucieństwa w dzieciństwie i wieku dojrzewania czy w dorosłym życiu i chcą to przepracować wykorzystując talent. Wiele gier miało również o wiele lepszy, bardziej dopracowany, ciekawszy i bardziej spójny scenariusz od TLOU2. Można ? Można. Scenariusz TLOU 2 jest zwyczajnie głupi na tle najlepszych fabularnie gier ostatnich trzech dekad, a porównując do tysięcy najlepszych filmów artystycznych tym bardziej. Filmy z takimi scenariuszami nazywa się idiotycznymi/słabymi pod publiczkę, a w grze mamy dać fory i przymykać oko przypisując wszystko, że to wina LGBT ? Postępowanie twórców słabych filmów i gier, którzy nie przyjmują wcale konstruktywnej krytyki i bronią się w zaparte odwracając kota ogonem. (Wiadomo stosują taktykę psychologiczną podobną jak ktoś kto zdradził kobietę, który wie, że lepiej nie przyznać się niż przyznać choćby był złapany na gorącym uczynku, bo przyznanie oznacza zawsze gorzej dla relacji). Dwójka podzieliła ludzi bardzo mocno. Oceniam na 8+/10, ale pisanie, że to najlepsza gra ostatnich 5 lat czy nawet dekady to kpina.
Za samą fabułę TLOU2 zdobyło nagrodę od deweloperów. Pewnie też nie znają i wybrali "głupią narrację", a jakiś random z neta wie lepiej :D
gameplayowo dwójka jest zdecydowanie lepszą grą a fabularnie? Szczerze to historia w dwójce mnie dość mocno wciągnęła nawet mimo tego, ze zdaje sobie sprawę, ze scenariusz momentami był naciągany i trochę głupi ponadto relacja między bohaterami nie były tak dobre. Na niektóre rzeczy trzeba przymknąć oko, to tylko gra, wiele gier ma dziurawe scenariusze a nikt za bardzo nie zwraca na to uwagi . Hejt na tlou2 moim zdaniem nieuzasadniony, gra wkurzyła graczy bo zabili joela, nie zabiliśmy abby, ellie przedstawiona w złym świetle i takie tam decyzje scenarzystow sprawiły ze gracze na sile szukają czego by się tu przyczepić.
„ gra wkurzyła graczy bo zabili joela, nie zabiliśmy abby, ellie przedstawiona w złym świetle i takie tam decyzje scenarzystow sprawiły ze gracze na sile szukają czego by się tu przyczepić.”
„mimo tego, ze daje sobie sprawę, ze scenariusz momentami był naciągany i trochę głupi ponadto relacja między bohaterami nie były aż tak dobre”
Myślę, że sam tu sobie odpowiedziałeś, czemu gra zebrała hejt. Jest to „kontynuacja” doskonałej jedynki, ale umiejętności w tworzeniu scenariusza, bohaterów i ich relacji, są tak żałośnie słabe, jakby robiła to kompletnie inna osoba i wręcz spartaczyła robotę po całości, a przecież miała się na czym wzorować.
W TLOU2 scenariusz i reżyseria są na kilka razy wyższym poziomie. Kilka wplecionych opowieści, w tym jedno w formie retrospekcji, wiele świetnych nawiązań do jedynki.
Gigantyczna liczba nagród za narrację, a randomy po Wyższej Szkole Mistrzostwa Filmowego z YT nadal swoje :D
Tylko, że jedynka miała strasznie szablonowy scenariusz post-apo + oklepany w filmach na tysiąc razy patent w postaci dwie osoby się nie lubią ale podróż to zmienia. Dwójeczka jest przynajmniej oryginalna na swój sposób.
Dwójeczka jest przynajmniej oryginalna na swój sposób.
No no, bardzo oryginalna, opowiadając równie szablonowy scenariusz o niekończącym się kole nienawiści, które się kończy poprzez wspomnienie o ukochanej osobie. Mhm.
Siłą TLOU1 były postacie. One ciągnęły historię. W TLOU2 nie ma postaci, która nie byłaby śmieciem albo idiotą, mimo że bardzo stara się jedną z nich wybielić.
To akurat mniej oklepany motyw plus takie obrzydzenie głównego bohatera tez często niespotykane no ale zgadzam się, ze relacje między postaciami w dwójce słabo napisane
The last of US 2 z Elie zrobili psychopatkę .... Dużo bardziej wolałem prowadzić Abby, ogolnie jestem ogromnym fanem obu części. Jedyneczkę ukończyłem jeszcze na PS3 ,a następna moja konsola to PS5 więc przeskok robił wrażenie...
Brawo Rock. Kolejny felieton autora, który nie rozumie fenomenu tej gry, a mówiąc szczerze tej serii. Sama teza tego felietonu jest bez sensu. Gra w TLoU 2 bez wcześniejszego zgłębienia części pierwszej i dodatku, który kładzie podwaliny pod pewne wątki uwypuklone w TLoU 2 nie ma sensu (w szczególności motyw LGBT. Elie jak widać zawsze ciągnęło w stronę płci pięknej). Ocenianie tej gry na płaszczyźnie zaprezentowanej w felietonie jest po prostu bez sensu. Esencja i fenomen tej serii leży zupełnie w innym miejscu. Stwierdzenie autora felietonu, że TLoU 2 męczyło go po dłuższym czasie jest jednoznacznym dowodem na niezrozumienie fenomenu tego dzieła. To nie jest gra, którą można rozpatrywać w takich trywialnych aspektach. To jest niesamowita przygoda, ale niestety skierowana, do dojrzałych, doświadczonych i świadomych rzeczywistości i świata graczy. Tylko takie osoby dostrzegą w tym wyjątkowym dziele tę unikalność i odczytają wiele prawd o ludziach, ukazujących okrutność i prawdziwość ludzkiej natury. Jeśli macie ochotę przeczytać inny
felieton o TLoU jako serii zapraszam do najnowszego 293 numeru PSX ETREME gdzie na 97 stornie znajdziecie LIST MIESIĄCA, w którym autor stara się przybliżyć Wam fenomen całej serii oczami doświadczonego gracza. Podsumowując ta seria to OPUS MAGNUM multimedialnej rozrywki. Do tej pory nie było i pewnie długo nie będzie drugiej takiej serii, która w finale 2 części pozamiata Wami tak jak mną. To jest ten moment kiedy ta gra wejdzie z butami w Waszą strefę komfortu i wystawi Waszą emocjonalność i system wartości na najwyższą próbę. Nikt tego w żadnej grze jeszcze nie dokonał i szczerze wątpię by ktokolwiek był to w stanie szybko powtórzyć/skopiować. Graj na własną odpowiedzialność ale gwarantuję, że nie pożałujesz jeśli zagrasz w całą serię od początku do końca. Ja zagrałem i to była GRA-PRZYGODA MOJEGO 40 LETNIEGO GROWEGO ŻYCIA.
Dawno nie przeczytałem czegoś tak pretensjonalnego na tej stronie, gratuluję
Prawda jest taka, że co by nie mówić o Angry Joe to perfekcyjnie zaorał w swojej recenzji tego gniota. Aż sobie obejrzę jeszcze raz z popcornem.
Jesteś złem
jak się chce to można "zaorać" każdy tytuł.
wyśmieję znany popularny tytuł i "Co jo to nima +10pkt"
To chyba trochę dyskusja, jak nad wyższością Rolling Stones nad Beatles'ami (lub odwrotnie), z tym że jedni niby dłużej się trzymają, a drudzy bardziej rewolucyjni.
Jedynka fabularnie świetna, dwójka w zasadzie twist i pstryczek w nos nieogarów to jest lot ponad lasem, trzeba mieć jaja i pozycje, żeby sobie móc pozwolićna taki zwrot akcji ;) A technicznie perła... do dzisiaj nie widziałem lepiej zrobionej grze pod względem skryptów, kolizji, ruchów etc. RDR2 jest mega blisko, ale to inny kaliber
Nie ma to jak chwalić w grze skrypty. Nic tylko dać Ci pada, kanapkę, gry z logo Sony i tylko cieszyć się życiem :D
1. Tak
2. Przede wszystkim jest bardziej skomplikowane i mniej klarowne od jedynki, co sprawia, że twórcom łatwiej się potknąć, zamotać w narracji czy popsuć pacing.
3. Znowu przynęta na kliki i przywołanie burzy w komentarzach... Zwykle do tego się to sprowadza. I po co?
4. W czerwcu miną dwa lata od premiery. Czy naprawdę potrzebujemy znowu materiału na ten sam temat? Mało tego - jeszcze takiego, który niewiele wnosi do dyskusji. Bo jeśli ktoś chce przekonać przeciwników tej historii do jej złożoności i niejednoznaczności, to raczej nie powinien tego robić, po raz kolejny tłumacząc, że to opowieść o zemście, która pochłania człowieka i prowadzi go do zguby, więc dlatego jest taka rewelacyjna. Wszyscy to słyszeli, naprawdę nie trzeba jeszcze raz. A wiecie, o czym jest jeszcze TLOU2? O bezsensie egzystencji w świecie pozbawionym zasad, w którym w każdej chwili może na kogoś spaść tragedia. O odkupieniu win poprzez odszukanie celu w życiu, "o który warto walczyć". O empatii, dawaniu sobie drugiej szansy, studium traumy i przepracowywaniu żałoby. Wreszcie - o miłości. Czy zastanawialiście się kiedyś, kim w ogóle są tytułowi "Ostatni z nas" i jak w tej grze zaznaczona jest ich obecność? Naprawdę, ciągle tylko mielimy tę zemstę, koło nienawiści, zachwycamy się nieprawdopodobnym rozwiązaniem związanym z polubieniem nienawidzonej wcześniej postaci i uznajemy, że głupi hejterzy nie zrozumieli ambitnej historii, a sami nie potrafimy lepiej dowieść tego, że mamy do czynienia (według nas) z produkcją nieoczywistą, złożoną, niemonotematyczną. Nie dziwię się potem, że gracze niezadowoleni z TLOU2 nie mają problemu z naśmiewaniem się w stylu: "nabraliście się na pseudoambitną historię/to pierwsza taka opowieść, jaką widzieliście, że się zachwycacie?", skoro osoby lubiące tę grę same sobie podkładają kłody pod nogi.
Wy naprawdę nie macie już pomysłów na artykuły co ?
Nie, nie jest. 2 część to wpychanie na siłę polityki i światopoglądu przykrej grupki ludzi w gry co jest skur.... sam w sobie.
Mocne słowa jak na typa który w 2022 sra pod siebie bo w grze czy filmie zobaczył homoseksualistę xD
O kurczę -- i te brednie napisała osoba, która niby umie pisać. Chyba, że dyktowała...
Pal sześć światopogląd. Niech sobie ta Ellie będzie lesbijką, Dina bi, Lev transem, a Abby nie wiadomo czym. Cały problem z The Last of Us Pt II sprowadza się do idiotycznej fabuły, po której przejściu odbiorca nienawidzi absolutnie wszystkie postaci z gry, fatalnie poprowadzona historia, z całą masą Deus ex machina, sztuczny bieg wydarzeń, czyli nadmiar dziwacznych przypadków i zbiegów okoliczności.
Gdyby to nie była kontynuacja, byłaby to po prostu jeszcze jedna idiotyczna gra, w której tłucze się zombiaczki i ludzi w postapokaliptycznym świecie, z pseudofabułą o pretensjach na „głęboki przekaz”, którą można byłoby spokojnie zignorować. Jednak jako druga część The Last of Us, ta gra jest totalną porażką, skierowaną chyba do masochistów, psującą to, co osiągnęła ta pierwsza (nie, nie dlatego, że
spoiler start
zabili Joelka
spoiler stop
, a po prostu przez spapraną fabułę).
cześć Krzysiek „kalwa” Kalwasiński
nie mam zamiaru tego czytać, wszedłem tu tylko, żeby napisać, że twoje zdanie na temat tej gry mi powiewa i mam je w d :)
No niestety nie grałem w pierwszą część, tylko w 2. Szczerze to content fabularny jest niespecjalny (w mojej opinii), natomiast oprawa audio-wizualna wspaniała. Jak na konsolę to wręcz niemożliwa. Warto zagrać głównie po to, aby zobaczyć (jak ktoś lub babki wyglądające jak faceci to także znajdzie coś dla siebie w tym tytule -)
W pierwszą część nie grałem, druga dla mnie rewelacyjna. Takiego ładunku emocjonalnego jaki jest w tej grze nie zaznałem w żadnej innej do tej pory. Bardzo dobra gra. Zagram w 1 część to będę miał porównanie.
Każdy głupi wie że dwójka fabularnie zmiata z powoerzchni ziemii jednynkę. No i Joelowi należała się taka śmierć i tyle. Zwłaszcza w takim świecie. Fani to jednak istni debile, bo zamiast oceniać dzieło za to co ono dało i jak to zrealizowało, robią review bombing tylko za to, że wizja twórcy jest inna niż to co sobie ubzdurali w głowie. Głównym winowajcą jest tu internet, bo ludzie i dziennikarze sami siebie nakręcają w tych wszystkich teoriach, analizach trailerów i innych podobnych bzdurach. Bo czym innym jest analiza i ocena dzieła po jego premierze, a czym innym przed. Fajnie jest czytać jak inni odebrali te dzieło, bo zwracają uwagę na takie aspekty, które nam umknęły. Ale nakręcajnie się że dana hipoteza co do fabuły jest prawdą, to skrajna głupota. Ja sama jak ognia unikam wszelkich grup dyskusyjnych nim obejrzę/przeczytam czy zagram, bo 1. nie chcę psuć sobie frajdy (choć jestem totalnie prospoilerowa), 2. ludzie obecnie narzekają na absolutne bzdury, którew w ostateczym rozrachunku mają marginalny wpływ na fabułę, 3.ludzie są kompletnie nieuważni i nie wyłapują bardziej subtelnych wskazówek dla widza zawartych w dziele (nie pozdrawiam wszystkich, którzy nazywają Shionne z Tales of Arise "suką", choć od początku gra nam pokazuje że ma dobry powód by trzymać ludzi na dystans), 4. ludzie często zamiast krytycznie analizować to co dostali, wylewają żale o to czego nie dostali, bo zwyczajnie nie ma tego zawartego w dziele.
Po ograniu dwójki (którą także uważam, za lepszą i ciekawszą od jedynki) stwierdzam, że ludzie wpisujący bzdury o grze, o mniejszościach itp., to są po prostu chorzy z nienawiści idioci (paru nawet znalazło się w komentarzach powyżej), którzy grę widzieli co najwyżej w pudełku na półce w sklepie. A sam doskonale pamiętam te wszystkie opinie jakie czytałem po premierze, gdzie tego smrodu i gówna w komentarzach było jeszcze więcej, wielu po grze jechało, obrażało, mówiło jaki to crap. Sam z chęcią tytuł ograłem kiedy już go dorwałem w odpowiednim czasie i mój komentarz jest jeden - jakie to było dobre.
Szczerze, chyba żadna gra nie grała tak na emocjach, jak ta. Momentami czuło sie strach i niemoc, mozna było się wczuć na maksa w to, co dzieje sie na ekranie. Każda cut scenka robila robote, klimat wylewał sie z ekranu, a podczas konfrontacji, głównie z ludźmi, można było odczuć coś w rodzaju zaszczucia, prawdziwej walki o przetrwanie. AI przeciwników zdało egzamin, ja bawiłem się świetnie, jesli można a to tak nazwać, grając w tak przygnębiającą grę.
Zgadzam sie w zupełności! Ta gra, jak żadna inna, oddala tez atmosferę samotności w tej apokalipsie. O ileż przyjemniej było mieć jakiegoś towarzysza, nawet jeśli jego pomoc w walce była minimalna, ale samo to uczucie, ze ktoś tam jest z nam,i robiło tak wielka różnice w eksploracji i odczuwaniu świata. Juz nie mówiąc o samym wykonaniu gry, które było wręcz nieprawdopodobne!
Do dzis, gdy słyszę muzykę z TLOU2 (ale tez 1) przechodzą mnie ciarki! To doświadczenie zostawiło swój ślad i o to chyba chodzi, żeby od czasu do czasu grac w gre, która staje się czymś wiece niż tylko gra! Wiadomo rozrywka rozrywka, ale doceńmy też i te "poważniejsze" gry, jak TLOU czy Hellblade...
Więcej takich gier, gdzie ich twórcy mają odwagę zrobić cos, co idzie na przekór trendom w rozrywce. I oczywiście chwała wydawcom, którzy takie perełki finansują!
Zgadzam się z Tobą. To jest chyba jedyna gra, która wciągnęła mnie tak emocjonalnie. Przechodząc ten tytuł czułem (w pewnym stopniu) co czują postaci, szczególnie w części Ellie, jej kroczenie w tzw. ciemność, chęć zemsty, przekraczanie granic człowieczeństwa (jego braku) żeby przetrwać, żeby zbliżyć się do zemsty.
Oczywiście, gra jest stworzona tak, żeby grać na emocjach, oczywiście są tam wątki które cały czas są uważane za kontrowersyjne. Jednakże jeśli zaczniemy zastanawiać się nad tym wszystkim w jakimkolwiek tworze szeroko rozumianej popkultury to należy przestać grać, oglądać filmy i seriale, porzucić muzykę, bo w każdym dziele popkultury jest gra na emocjach. Dla mnie 10/10 i part 2 jest lepsze od jedynki (która swoją droga także jest rewelacyjna, ale pół oczka niżej).
Mało tego, jakiś czas temu przeglądałem moje screeny na PS4 i wszedłem w zakładkę ze zrzutami ekranu właśnie z TLoU2, spojrzałem na zdjęcie i, co dla mnie mega dziwne, poczułem znów to, co podczas grania, zew walki i przetrwania, jakbym mial zaraz znów komuś rozłupać czaszkę kantówką, wyskakując z krzaków. No i to mnie utwierdza w przekonaniu, ze kiedyś znów zarzucę słuchawki na uszy i odpalę grę w nocy, by się zanurzyć w ten świat.
To prawda, żadna gra nie działała tak na emocjach jak TLOU2. Już po nie duzej chwili, gdy stoczyłem kilka pojedynków, nie miałem ochoty na mordowanie kolejnych ludzi. Brutalność tego świata była mega dobijająca. Nie było w sumie takiej drugiej gry, gdzie ludzie umierali w krzykach. Postrzelona osoba nie umierała od razu, tylko powoli wyjąc z bólu. Podcięcie gardła też nie zabijało od razu, tylko było słychać krztuszenie sie własną krwią. Postrzelenie kogoś w jakimś pustym ciemnym korytarzu, gdy ten wrzeszczał z bólu, robiło robote. Aż ciarki przechodziły. Skowyt psa, gdy ten zobaczył leżące ciało właściciela.
Dlatego starałem się przejść grę zabijając jak najmniej.
Historia tej gry, to jedna z tych gdzie po zakończeniu człowiekowi leciały same łzy. Rzadko sie to zdaża na filmach czy książkach, a na grach to już wyjątek.
Mi się też rzucały właśnie w oczy te wszystkie zabójstwa w grze. Pamiętam scenę, gdzie z resztkami życia po walce i z ostatnim nabojem w karabinie ruszyłem śmiało przed siebie i zza narożnika zaczęła strzelać do mnie jakaś kobieta. Strzeliłem trochę na chybił trafił, żeby nie zginąć. I po oddanym strzale schowałem się za przewróconą przeszkodą. Usłyszałem właśnie wrzaski i błaganie o pomoc. Po chwili kobieta się wykrwawiła. Po podejściu do ciała zobaczyłem, że odstrzelilem jej dłoń z kawałkiem nadgarstka. Najbardziej właśnie robią robotę momenty, gdzie ktoś tam wrzeszczy z bólu, woła o pomoc, błaga o życie. No i dodaje immersji też to, że przeciwnicy mają imiona. Jeśli ktoś zginie to reszta informuje o tym, że ten i ten zginął, lub krzyczą po imieniu do tego kogoś, gdy zobaczą, że oberwał.
Obie gry sa świetne ale tlou2 to właściwie gra bez wad.
Wady dwójki:
-Scenariusz z dziurami logicznymi.
-Niespójność z pierwszą częścią.
-Tanie chwyty pod publiczkę, by emocje przysłaniały babole.
-Potraktowanie lubianych bohaterów jedynki jak...
Reszta super. Technicznie robi ogromne wrażenie.
Już widzę, że wypuszczają Die Hard 2, gdzie szmacą scenariusz i bohatera jedynki, a ludzie nie krytykowaliby tego. Moim zdaniem TLOU2 mogło być dużo lepiej przemyślane i dopracowane, ale poszli drogą na skróty pod mniej wymagającego konsumenta, który zachwyca się emocjami i to mu starcza, a dopracowanie scenariusza, spójność znanych postaci i logika schodzą na dalszy plan. Stąd tyle porównań gry do seriali Netflixa.
Ludzie wybrali.
Ludzie to głupi są -)
to proszę wymień te : dziury logiczne, niespójność z części pierwszą, tanie chwyty pod publiczkę.
zawsze tak dużo się rozpisujesz czemu tym razem jakieś pustosłowie ?
A.l.e.X mam wrażenie że nie grał tylko powtarza to co inni streamerzy powiedzieli.
gutry widzę ostry ból dupy u ciebie :P piecze..........
Dziury logiczne.
- Dlaczego Isaac pozwala zorganizowanej grupie w środku bardzo ostrej zimy narażać życie w poszukiwaniach obcego dla niego człowieka (Isaac nawet nie był świetlikiem), w składzie były dwie medyczki, w tym jedna w zaawansowanej ciąży. Poszlak na znalezienie tego człowieka praktycznie nie było żadnych. Oczywiście gra pomija ten wątek.
- Dlaczego nikomu nie ufający Joel, który zdaje sobie sprawę, że będą go ścigać, wchodzi z całą bandą uzbrojonych po zęby ludzi do mieszkania, a przed tym on sam ROZBRAJA SIĘ, zostawiając wszystko przy koniach
- Scenarzysta nawet nie miał pomysłu, jak skonfrontować Ellie z Abby, więc w jednym przypadku zostawia mapę na miejscu zbrodni z zaznaczoną kryjówką. W podobnej sytuacji, żeby popchnąć fabułę do przodu, Ellie każe zgadywać Dinie, gdzie ta ma się udać (brak pomysłu, by to spiąć).
- Nora, która uwalnia skazaną za dezercję Abby i paraduje sobie przy niej na oczach wszystkich (Fck Logic). Za coś takiego raczej groziłby jej stryczek.
- Abby napakowana taką tkanką mięśniową, która praktycznie jest dla kobiety nieosiągalna, a już na pewno w świecie, gdzie jest deficyt jedzenia, bo swobodnie potrzeba 4-5k kalorii, by to utrzymać.
- Jedna z postaci, nie chce walczyć z drugą, mimo, że cały scenariusz jest w okół tego zbudowany.
Do tego mógłbym jeszcze pisać o Levie czy Tommim, ale jak mawia klasyk, szkoda szczępić ryja.
To wygląda jakby scenariusz pisał partacz przez duże P. Nie ma w nim za dużo logiki, a jedynce to nie dorasta nawet do nogawek. Dziurawa pozbawiona sensu opowieść, oparta o shocking value z masą tęczy i bezsensownych feministycznych wątków.
Jeśli Ty ciągle widzisz to jaką grę bez wad, to mi Ciebie szkoda.
Pół Naughty Dog odeszło, żeby nie brać udziału w tym cyrku i to najlepsi ludzie, dlatego gra była w 95% outsourcowana poza firmę, ale dla niektórych Everything Fine, bo logo producenta się zgadza :D
Dziury logiczne.
"- Dlaczego Isaac pozwala zorganizowanej grupie w środku bardzo ostrej zimy narażać życie w poszukiwaniach obcego dla niego człowieka (Isaac nawet nie był świetlikiem), w składzie były dwie medyczki, w tym jedna w zaawansowanej ciąży. Poszlak na znalezienie tego człowieka praktycznie nie było żadnych."
To było nawet w grze wyjaśnione. Bo ceni sobie sprawiedliwość.
W składzie była jedna medyczka, druga to zwykły zaopatrzeniowiec.
Poszlaki były -- zlokalizowano brata Joela w Jackson.
"Oczywiście gra pomija ten wątek."
Jak widzisz, to raczej ty sporo rzeczy pominąłeś...
"- Dlaczego nikomu nie ufający Joel, który zdaje sobie sprawę, że będą go ścigać, wchodzi z całą bandą uzbrojonych po zęby ludzi do mieszkania, a przed tym on sam ROZBRAJA SIĘ, zostawiając wszystko przy koniach"
Broń była powszechna, każdy ją miał. Jakby chcieli to zabić to i tak by zabili, zwłaszcza przy swojej przewadze. Patrzysz z perspektywy kogoś kto mieszka w kraju bez broni.
I nie, nie sądził, że będą go ścigać, bo kto i po co? Nawet handlował z innymi. Nawet nie był żadnym żołnierzem czy najemnikiem.
"- Scenarzysta nawet nie miał pomysłu, jak skonfrontować Ellie z Abby, więc w jednym przypadku zostawia mapę na miejscu zbrodni z zaznaczoną kryjówką. W podobnej sytuacji, żeby popchnąć fabułę do przodu, Ellie każe zgadywać Dinie, gdzie ta ma się udać (brak pomysłu, by to spiąć)."
Serio to zarzut, że coś się dzieje przypadkiem? :D Taki zarzut można postawić w każdym filmie, w każdej grze z fabułą. W HZD Alooy przypadkiem przeżywa jako jedyna (albo jedna z nielicznych) na próbie. Żeby popchnąć fabułę? No raczej :D W TLOU1 w wielkim gmachu przypadkiem znajdują dyktafon i wiedzą gdzie jechać dalej itp. itd.
"- Nora, która uwalnia skazaną za dezercję Abby i paraduje sobie przy niej na oczach wszystkich (Fck Logic). Za coś takiego raczej groziłby jej stryczek."
Na pewno w to grałeś? Nic takiego nie miało miejsca.
"- Abby napakowana taką tkanką mięśniową, która praktycznie jest dla kobiety nieosiągalna, a już na pewno w świecie, gdzie jest deficyt jedzenia, bo swobodnie potrzeba 4-5k kalorii, by to utrzymać."
Na deficyt jedzenia, jako czołowy żołnierz, raczej nie narzekała. Otoczenie i stadion są widoczne w grze -- jest jedzenie, jest sala ćwiczeń. Ogólnie wydaje się to być naciągane na potrzeby scenariusza, ale jest możliwe. W zasadzie kwestią do rozważenia jest czy miała dostęp do sterydów, ale nie sądzę by trenowała na pokaz.
"- Jedna z postaci, nie chce walczyć z drugą, mimo, że cały scenariusz jest w okół tego zbudowany."
I o to chodzi, że nie chce walczyć. Czyli też nie zrozumiałeś motywów.
"Do tego mógłbym jeszcze pisać o Levie czy Tommim, ale jak mawia klasyk, szkoda szczępić ryja."
Jak z sensem, to czemu nie :).
"To wygląda jakby scenariusz pisał partacz przez duże P. Nie ma w nim za dużo logiki, a jedynce to nie dorasta nawet do nogawek. Dziurawa pozbawiona sensu opowieść, oparta o shocking value z masą tęczy i bezsensownych feministycznych wątków."
Cóż... wolałbym z sensem.
"Jeśli Ty ciągle widzisz to jaką grę bez wad, to mi Ciebie szkoda."
W sumie to nie do mnie, ale wypadałoby choć próbować coś zrozumieć z gry zanim zacznie się krytykować.
"Pół Naughty Dog odeszło, żeby nie brać udziału w tym cyrku i to najlepsi ludzie, dlatego gra była w 95% outsourcowana poza firmę, ale dla niektórych Everything Fine, bo logo producenta się zgadza :D"
pudelek.pl ? Są małe plotki, duże plotki i czyste brednie.
Dopóki będziecie wchodzić, komentować i ciąć się na noże w sekcji komentarzy to będą takie "artykuły" powstawać.
Ludzie się spłakali, bo zabili im Joelka - jakie to smutne...
2 o niebo lepsza, pod kątem fabuły, ale i świata, mechaniki, klimatu kładzie jedynkę na kolana. Jedna z lepszych gier w ogóle.
Autor ma rację, temat do zamknięcia.
Wiedziałem że jak przelece wszystkie komentarze to Cymbała znajdę ... I MAM !!!!
fabuła TLoU 1 to typowe buddy movie - najpierw się nie lubimy, potem na skutek wydarzeń zostajemy przyjaciółmi :)
koneserom tlou, którym brakuje takiego wyszukanego i oryginalnego prowadzenia fabuły polecam nieco zapomniany akcyjniak z lat 90 Czysta Gra z Cindy Crawford, Dennisa rozrabiakę, oczywiście Shreka 1 i rzecz jasna Tango i Casha :) (i żeby nie było absolutnie nie nabijam się z tych filmów, są bez porównania lepsze)
Obie części są doskonałe, obie to tak naprawdę jedna, duża całość, ciężko je nawet oceniać jako oddzielne dzieła ale dwójka ma dużo więcej ładunku emocjonalnego, jest bardziej dojrzała i zarazem dramatyczna, bez wątpienia genialny tytuł pod każdym względem. Tą kompletnie nie liczącą się małą grupką krzykaczy, która nie mogła się pogodzić z takim obrotem wydarzeń, chociaż każdy myślący człowiek po zakończeniu jedynki mógł się spodziewać jak dalej się wszystko potoczy nie należy się w ogóle przejmować. Stworzono jedna z najwybitniejszych gier w historii branży, nie powiem, że najwybitniejszą bo jest kilka tytułów, które również na to zasługują wiec można te kilka produkcji stawiać na równi i wielki szacunek dla twórców za odwagę, bo tego brakuje w branży dzisiaj.
W część pierwszą grało się przyjemnie i gra jest dobra ,ale do części 2 , która szarpie człowiekiem , powoduje złość , radość , nawet wściekłość nie ma startu .
Z The last of us jest tak jak z wieloma grami i wieloma filmami , które powstały w takim momencie ,że zrobiły różnice w danych czasach ... wytyczyły jakiś kierunek , zaoferowały coś nowego , świeżego - od tamtego momentu zwie się je klasykami bądź prekursorami chociaż po głębszej analizie i uspokojeniu emocji prawda jest troszkę inna, natomiast łatka zostaje przypięta i się trzyma po wsze czasy .
Refleksja zawsze przychodzi po kilku latach gdy wracasz do czegoś i nie jesteś już bezkrytyczny bo doświadczyłeś czegoś podobnego w innych tytułach i w większej ilości.
Obie gry w swoim czasie wyznaczały poziom do jakiego chcieli doskoczyć inni pod względem narracji. Pokazały, że można postawić mocno na fabułę, a ta nie będzie gorsza od dobrego filmu czy książki. W grach fabułę mocno się spłyca, nie komplikuje za bardzo, bo ma być prosta, a większą wagę przykłada sie do gempleyu. Dobrze, że w TLOU jest odwrotnie, bo to pod względem fabularnym jedne z najlepszych gry w historii.
2 od jedynki jest lepsza, bo bardziej spójna. Nie ma nie logicznych decyzji postaci, nie ma dziur fabularnych. Dopracowane najmniejsze szczegóły.
TLOU to gry o historii postaci Elli, a nie gracza. Wiele osób tego nie rozumie, że oglądamy tak jakby film z jej udziałem. Decyzje są jej jako postaci, a nie nasze. I to jest mega dobre. Mam nadzieje, że w III części Elli zginie, bo to będzie idealne zwieńczenie jej historii. Zamknięcie klamrą tego co dla niej najważniejsze - "My life would have fucking mattered". Coś co Joel jej odebrał. Też bym na jego miejscu tak postąpił. Szczególnie, że wiedział ile takich dzieciaków jak Elli zmarło wcześniej podczas operacji.
Jako, że Abby ugryzła rękę Elli w którą przed chwilą dziabnął ją zombiak, to może wyjść z tego fajny plot twist. Gdzie Elli umiera na stole, ale daje szczepionkę na grzyba. Abby jest w krytycznym stanie, przeżywa dzięki szczepionce.
Chciałbym takiego zakończenia dla Elli w którym umiera, ale daje lekarstwo. Polubiłem ją, dlatego chciałbym by dopełniła swoje przeznaczenie.
Chętnie bym zagrał w taką część.
Sorry Olekrek, ale nie
Jako filmy lub książki, obie części zostałyby zjechane za bycie emocjonalnie manipulacyjnym trauma porn
Dokładnie, tysiace krytykow 10/10 to muchy :)
TLoU to świetna gra a "dwójka" jest jeszcze lepsza i żadne januszeksy tego nie zmienią, możecie sobie pisać srutu tu tu i g... Wam to da.
PS. Nie jestem żadnym fanbojem niebieskich oraz ND (Naughty Dog) oraz ND (Neila Druckmanna)
PS2 Na PieCu gram częściej
"TLoU to świetna gra a "dwójka" to crap i żadne januszeksy tego nie zmienią, możecie sobie pisać srutu tu tu i g... Wam to da."
widzisz też tak potrafię
mówić ze następca jest lepszy od pierwowzoru, to jak....
a jebać to... nie tak powinno się to oceniać, powinno się pytać czy następca jest dobry a nie "lepszy" to nie ma konkurować z poprzednią odsłoną a być dobrą kontynuacją
Nie, nie jest lepsze. Jedynka jest lepej poprowadzona, przygoda gościa który stracił chęć do życia po stracie córki tworzy świetną parę z wyszczekaną małą Elly która mu ją bardzo przypomina przez co w czasie wędrówki tworzy się miedzy nimi więź.
Takiego połączenia próżno szukać w filmach czy grach.
Natomiast wątek Elly i jej kumpeli jest wyświechtany do bólu, tu nie ma nic nowego, to samo wątek lgbt to również ani nic ciekawego, ani wyjątkowego. Grupa dzieciaków szuka zemsty. Zieeew, motyw przerabiany do porzygu.
"Takiego połączenia próżno szukać w filmach czy grach."
Dwie początkowo nielubiające się postacie, które zżywają się ze sobą w ramach wspólnych przygód to jeden z popularniejszych toposów, o czym ty mówisz ?
"Jedynka jest lepej poprowadzona, przygoda gościa który stracił chęć do życia po stracie córki tworzy świetną parę z wyszczekaną małą Elly która mu ją bardzo przypomina przez co w czasie wędrówki tworzy się miedzy nimi więź. Takiego połączenia próżno szukać w filmach czy grach."
Takie połączenia były wcześniej w grach RPG i przygodowych, że skrajnie różne postacie początkowo czują niechęć, ale z czasem przekonują się do siebie i tworzy się między nimi więź jak przyjaźń. Mentor i uczennica/uczeń. Ale w grze akcji chyba pierwszy raz w "The Last of Us" 2013.
W filmach takie połączenia były setki/tysiące razy np: "Papierowy księżyc" 1973, "Prawdziwe męstwo" 1969 i 2010 itp.
W serialach również np: "Gra o tron" (Sandor Clegane i Arya Stark)
W grach takiego połączenia postaci jeszcze nie było. W filmach się znajdzie, ale to też nie częsty zabieg. Z tych znanych bym jeszcze dodał Leona Zawodowca. Film kultowy, no ciekawe czemu, bo właśnie połączenie postaci było kluczem, tak samo jak w TLOU.
Druga część o nastolatkach natomiast to już motyw oklepany wzdłuż i wszerz. Dodali ten wątek lgbt żeby chyba nie było aż tak standardowo ale i to nie pomogło, bo to też żadna nowość w obecnych czasach.
Jedynka to były właśnie dialogi między głównymi bohaterami, one robiły klimat. Połączenie starego świata w postaci takiego racjonalnego ojczulka i wyszczekanej smarkuli która zna tylko ten nowy świat. Rożne podejście do różnych spraw ze względu na wiek i otoczenie w którym dorastali. I tego właśnie brakuje w dwójce, bo co by tam nie powiedzieli, jakiego by tematu nie poruszyli, jakiego żartu by nie rzucili, to już gdzieś to było już gdzieś się to słyszało, bo relacje między nastolatkami są przerobione na każdy możliwy sposób.
I jedynka nie jest lepiej poprowadzona. Jest poprowadzona prościej, dla prostego gracza.
A teraz widzę, że faktycznie dla ciebie dwójka jest "o nastolatkach" i lgbt :D. Nie wiem czy to bardziej śmieszne czy żałosne, ale to nie jest "o nastolatkach". Naprawdę musisz się nad sobą zastanowić jeżeli aż tak bardzo nie rozumiesz w sumie niezbyt skomplikowanego przekazu.
To jest bardzo częsty zabieg, szczególnie w filmach,
Nastolatek to wg definicji osoba między 11 a 19 rokiem życia.
Dina ma 19
Elly ma 19
Jessy nie ma podanego wieku, ale jest też postacią poboczną
Więc tak, jest to gra o nastolatkach, a obrażanie mnie nie sprawi, że nagle zaczniesz mieć rację.
Jeśli chcesz dyskutować na moim poziomie to użyj lepszych słów niż "śmieszne" i "żałosne" bo to świadczy jedynie o braku argumentów które próbujesz przykryć prostackim słownictwem.
A jeśli nie potrafisz prowadzić rozmowy na poziomie to nie zwracaj mi dupy
Ależ takich gier, ktore opierały się na podobnej relacji co TLOU 1 bylo sporo, pierwsze co mi do glowy przychodzi to Enslaved, filmów to juz w ogole.
Prawda jest natomiast to, ze TLOU to pierwsza gra, która zrobiła to bardzo dobrze
Dwojka jest lepsza, bo ma zdecydowanie bardziej oryginalny scenariusz, jakies drobne podobienstwo to ma jedynie MGS
Pierwsza "popularna" gra, która zrobiła to bardzo dobrze to R&C z PS2
"Jeżeli szukasz zemsty,
to kop dwa groby.
Jeden dla siebie."
"Jeżeli jesteś Ellie z TLoU2 to kop setki grobów... wszystkie dla ludzi nie powiązanych bezpośrednio, lub w znikomy sposób z wydarzeniami za które się mścisz... obiekt swojej zemsty natomiast puść wolno"... xd
Neil Druckmann
Nom, nie ogarnąłem, bo tak debilnej konkluzji, tak bardzo wypchanej tanimi emołszyns momentami fabuły to nie widziałem nigdzie indziej... ani w grach, ani w filmach, ani książkach... chyba tylko w bajkach, gdzie dwóch dozgonnych wrogów na koniec podaje sobie ręce, bo okazuje się że obaj lubią pić mleko waniliowe.
Zostań przy tych swoich bajkach -- je widać rozumiesz.
Według mnie nie jest. Jedynka jest dla mnie świetnie zrobiona od początku do końca. Fabuła jest prosta, ale była ona tylko tłem do budowania relacji i historii między głównymi bohaterami. Joel i Ellie to postacie, z którymi można się było utożsamiać, polubić, wspierać emocjonalnie, zrozumieć ich błędy i motywacje. Ich historia została doskonale opowiedziana, w logiczny i spójny sposób.
Tlou2 jest lepszą grą pod względem technicznym. Nic w tym dziwnego, jest w końcu dużo nowszą grą. Klimat, muzyka, lokacje, to wszystko jest super. Ale fabuła, całe poprowadzenie historii, działania postaci, ich decyzje, ogólnie bohaterowie tej części, to wszystko według mnie nie działa. Gra opiera się w dużej mierze na emocjach. W pewnych momentach czułem te emocje, których oczekiwali twórcy, ale częściej moje odczucia były odwrotne do zamierzonych. To wynika ze źle poprowadzonej fabuły, złego pace'ingu, który swoją drogą w jedynce był idealny, a także braku logiki, czy też wygodnych zabiegów fabularnych, które miały doprowadzić do tego co twórcy założyli na początku, ale w prosty i głupi sposób zostały one poprowadzone, przez co historia traci na wiarygodności. Bohaterowie zostali słabo napisani. Z żadnym nie można się zżyć. Bohaterowie z jedynki, ehh wiadomo, nie są tymi samymi. Nowi zaś kompletnie mnie nie obchodziły. Może dlatego, że najpierw zostali przedstawieni w najgorszym możliwym świetle, może. Ale w sumie w całej historii byli oni w większości pionkami.
Rozumiem ludzi, którym gra się podoba. Jest w niej pełno emocji, ciężki klimat, nieoczywiste i szokujące plot twisty. Mnie jednak ona mocno zawiodła. Gdyby pozmieniać lub poprzestawiać kilka elementów, to mój odbiór tej gry byłby pewnie bardziej pozytywny. A tak no cóż. Szkoda.
PS: Ja wiem, że ten temat się klika, ale jest to serio słabe. Dajcie już spokój Tlou2.
Może nawet jest, bo wszystko poza fabułą jest lepsze, dlatego stawiam te gry na równo, bo w dwójkę się świetnie gra, ale ma gównianą historię z tęczową propagandą (praktycznie brak tu rozwoju świata, drogi do zwalczenia zarazy czy czegokolwiek by posunąć naprzód główny wątek), a jedynka jest minimalnie gorsza w gameplayu, ale ma dobrą fabułę.
Przecież już jedynka miała "tęczową" propagandę ?
Pod względem rozgrywki dwójka jest wyraźnie lepsza, dobre AI robi sporą różnicę
"praktycznie brak tu rozwoju świata, drogi do zwalczenia zarazy czy czegokolwiek by posunąć naprzód główny wątek"
O czym ty mówisz ? Co niby główny wątek ma związane z zarazą ?
ale ma gównianą historię z tęczową propagandą
a na górze znawcy mówią: Ludziom przeszkadza fałszywy marketing, celowe upokorzenie bohaterów pierwszej części, nachalne wzbudzanie taniej sensacji i morał o spirali nienawiści, który nie ma sensu. Nie to, że bohaterka jest lesbijką.
no to jak, zakłamywanie rzeczywistości? przecież już po tych durnych komentarzach widać, że właśnie chodzi o to ze bohaterka jest lesbijką, a wy tego nie widzicie lub nie chcecie widzieć XD znaczącym lub nawet głównym powodem dla ktorego tlou2 jest tak hejtowane to zwiazek kobiety i kobiety + silna kobieta XD
W jedynce lesbijskość bohaterki była ukazana dopiero w DLC tak naprawdę, a w 2 dodali wątek Azjatki trans, który był zupełnie niepotrzebny i głównie do tego piję. Tacy ludzie to mniejszość, tymczasem z TLU2 zrobił się freak show i ewidentnie jest tu "agenda" lewicowa wrzucona na siłę.
Główny wątek to dla mnie walka o zwalczenie zarazy, a bohaterowie są przypadkowi, rzuceni w wir wydarzeń. Równie dobrze mogłyby być inne postacie. Nie wierzę, też że tylko ona na całym świecie jest odporna. Tymczasem zamiast walki z zarazą jest tęcza, zemsta i niepotrzebne dramy.
Typie, powiedz po prostu, że nie pasują ci mniejszości, a nie wymyślasz jakieś śmieszne uzasadnienia, to nie od ciebie zależy co jest "potrzebne" a co nie.
Jakbyś zobaczył ile gier ocieka "lewicową" agendą (zresztą w tym przypadku to raczej neoliberalna agenda, nie lewicowa) to byś chyba zawału dostał.
Co do pierwszego TLOU, skupiało się ono przede wszystkim na relacjach głównych postaci z zarazą w tle, sama konkluzja to potwierdza.
A główny wątek to główny element fabularny danego utworu, w drugiej części to zaraza jest tłem dla wydarzeń, sama historia się na niej nie skupia.
Oj chyba nie grałeś w grę, bo byś wiedział, że odporność Elli nie jest jednostkowa, a spotykana u dziewczynek w jej wieku.
Dlatego właśnie Joel nie dopuścił do operacji, bo wiązała się ona ze śmiercią Elli co potwierdzały inne przypadki. Inne dziewczynki takie jak Elli operowane przez doktora. Nie pamiętam ile dokładnie przewinęło się przez jego skalpel, ale na pewno kilkanaście.
Super zrównywać argumenty brainletów o tęczowej propagandzie z rzeczową krytyką, której jest pełno w internecie i mówić, że wszyscy krytykujący TLOU2 to homofoby. Nie, to tak nie działa. Jedyne co, to niektórzy śmieszkują, że Abby wygląda jak trans. Ale do jasnej ciasnej, Ellie była lesbijką już w pierwszej części i jakoś nie ma burzy w internecie, że TLOU1 to lewacka propaganda. A już stwierdzenie, że TLOU2 jest hejtowane, bo ma silną kobiecą protagonistkę to żenada. Duh, w grach mamy mnóstwo silnych bohaterek, Ellie nie jest wyjątkowa.
