Lies of P | PC
Też jestem zaintrygowany. Zawsze marzyła mi się gra w której eksplorujemy coś na kształt Paryża z belle epoque, a tu to będzie i jeszcze w konwencji soulslike <3 Oby dali radę i nie polegli, jak wielu przed nimi w samych kwestiach soulslikeowych.
Inspiracja Bloodbornem to mało powiedziane :D
Lokacja z 1:25 przypomina mi lokacje z BB, kto grał wie którą :D.
Wyszedł nowy zwiastun fabularny. Gra zapowiada się mega klimatycznie, taki Bloodborne z małą domieszką Bioshocka.
ograne demo, gra jest bardzo dobra. chyba najlepszy klon soulsów jaki wyszedł do tej pory, obok Nioh 1. menusy skopiowane 1:1 z soulsów z pewnymi zmianami/usprawnieniami dostosowanymi do tego co tam sobie twórcy wymyślili z ich mechanikami, według mnie to jest coś dobrego, bo nie ma potrzeby wymyślania koła na nowo. walka jest bardzo spoko, uczucie machania bronią może nie jest tak dobre jak w soulsach, ale nie ma się do czego czepiać, jedyny problem jest z unikami/rollowaniem, nie oferują tyle i-frameow co soulsy, nie jest to tak płynne, ale robi robote. grafika bardzo fajna, ciekawa estetyka, przyjemnie sie na to wszystko patrzy, choć niektóre fragmenty mapy robią się zbyt powtarzalne i wyglądają zbyt podobnie, niektórzy przeciwnicy zlewają się z tłem itd. nie ma fajerwerków graficznych, nie jest to gra, która nas powali na kolana jakością tekstur, wybuchami i fajerwerkami, ale wygląda dobrze i działa dobrze - na 3060Ti płynne 60fps na full detalach bez żadnych spadków, zobaczymy czy pełna wersja też będzie tak dopracowana.
gra oczywiście poza zwykłym machaniem mieczem ma kilka dodatkowych mechanik walki stworzonych przez twórców, nie jest to jedynie 1:1 klon solsów i widać, że obrali za baze na swoją grę soulsy, bo nie ma sensu wymyślać koła na nowo i do tego dobudowali swoje własne mechanizmy.
jestem bardzo zadowolony z dema, gra zapowiada się bardzo dobrze i na pewno zostanie zakupiona po premierze, nareszcie ktoś z głową na karku zrobił dobrego klona soulsów, w którego gra się przyjemnie, a nie ciągle myśli "niby fajna gra, ale Fromsoft zrobiłby lepiej" tak jak w przypadku innych gier tego typu, w pełni polecam każdemu fanowi gatunku.
Ogrywam właśnie Demo na ps4 ;) Płynnie działa 35-40 fps 1080p, przypomina Bloodborne i to momentami bardzo. Gram od godziny i jest zacnie 9/10 ;) Klimat inny trochę niż Bloodborne, ale też dość ciężki i ponury. Stylistyka świata na duży plus podobnie jak BB, Elden Ring i DS3 ;)
Wystarczy zrobić kopię 1:1 Bloodborne'a/DS i już ludzie się rozpływają. Po ograniu dema jestem zniesmaczony, to się niczym nie różni od innych soulslików, wszystko robione na jedno kopyto (gameplayowo, mechanicznie, narracyjnie, klimatycznie to Bloodborne tylko w delikatnie innym settingu). Nawet odgłosy miecza podczas walki identyczne. Dramat. Dobrze, że wypuścili to demo bo chociaż zaoszczędzę pieniędzy na kolejny perfidny plagiat.
Dokłądnie...
Tak samo wszystkie wyścigówki robione na jedno kopyto...Nawet odgłosy silników i pisk opon podczas gry są identyczne. Dramat.
FPS to samo.. robione na jedno kopyto...gameplayowo, mechanicznie, narracyjnie . Nawet odgłosy Kar 98k czy MG42 podczas walki brzmi IDENTYCZNIE. Dramat.
Myślę, że przesadzone te porównania do bloodborne jeśli chodzi o klimat. Dobrze, że to gra skrojona pod abonamenty bo na premierę, za pełną cenę to bym spasował, jednak czegoś mi tu brakuje. Natomiast Bloodborne 2 lub remake brałbym w ciemno. To jest pozycja top of the top.
Elden Ring wytyczył nowe standardy, a wszyscy inni twórcy gier soulslike nadal są na poziomie pierwszych Dark Soulsów xD Moze za 5 lat nadrobią.
Wolę jednak bardziej sterylne lokacje niż openworldy w tego typu grach.
Myślę że Pinokio jednak sukces odniesie.
no chyba nie? mówisz o tym otwartym świecie ze to jakiś nowy standard? czy co innego. Bo nie każdemu otwarty świat przypasuje do gustu
Pierwsze recenzje:
Hardcore Gamer 4/5
PC Invasion 7/10
Famitsu 34/40
Demo bylo calkiem spoko
To wszystko już było lata temu w DMC. Ale kto co lubi.
Kupił ktoś Deluxe Edition na PC? Dalej nie mam dostępu i nie mogę pobrać... :/
I pyk jest Denuvo.... 3 dni przed premierą.
Nie wiesz we wszystkie fejki jakie zobaczysz. Nawet, jeśli masz informacje na steamie to nic nie znaczy
Jak wspomniałem nie wierz we wszystkie zapisy na steam. Nie raz gra miała tam zapisane, że jest chroniona devuvo, a okazało się że na premierę tego nie było
Gra została już wydana we wczesnym dostępie i uwierz mi posiada Denuvo w pliku exe.
Czy jest dostępne do ogrania jeszcze demo tej gry na XSX? Szukam w sklepie i nie widzę. Czyżby zostało usunięte?
Po kiego grzyba było umieszczać to w jakimś uniwersum Pinokia? xD Dobrze, że nie Bambi. Lepiej byłoby stworzyć po prostu jakieś fantastyczne (inne) realia.
bardzo dobrze że jest denuvo NIE dla ZŁODZIEI !
Złodzieje i tak zagrają najpierw ci niecierpliwi na kupionym za grosze koncie Steam (i to już w tej chwili) a potem za 2 do 3 mcy cracku więc twórca nie dostanie ani grosza a tylko paser się obłowi. Oczywiście absolutnie nie popieram kradzieży i tego typu działań. Niestety w dzisiejszych czasach uczciwy najbardziej na tym straci bo zapłaci pełną cenę a dostanie nierzadko skopaną optymalizację. Także nie do końca jest jak piszesz.
Ja bardzo często gram w gry z torrentów, ale też często kupuje, takie gry ja Baldurs czy Starfield. Bo tu wiem ze nie wtopiłem kasy, a reszta firm jak ubi, EA, to nie podchodzę do póki nie sprawdzę czy warto. Bardzo czesto sie nie myle, wiekszość to biznes nie gra, wiec jak mam mozliwość nie zapłacić to robie to z chęcią. Dzisiaj widać pieknie jak firmy nas graczy traktują. Wyszedł taki Baldurs gates a ci mówią jednogłośnie ze to przypadek jednorazowy i żebyśmy sie nie przyzwyczajali. Ja nie płace coś czego nie jestem pewny
Nie wiem skąd te porównanie do Bloodborne, moim zdaniem gra jest bardzo podobna do Steelrising. Lies of P wygląda bardzo ciekawie, znowu są fajni przeciwnicy - maszyny jak w steelrising a lokacje wyglądają bajerancko. Jak cena troche zleci i poczytam recenzje to może się skuszę. Pozdr
Mi tam się Steelrising bardzo podobał. Ładne lokacje Paryża i fajni przeciwnicy. Grało mi się bardzo dobrze!
Odin85 - 40zł to i tak za dużo. Już się zabieram za oglądanie na YouTube. Nawet tyle szkoda na te kilka godzin grania.
No przy bossach trzeba chwilę spędzić, wczoraj myślałem ze rozwalę klawiaturę, Elden Ring to jednak poziomem trudności średniawka przy tej grze.
Przy Eldenie się tak człowiek nie wkurzał jak tu :P
W tej grze też idzie włączyć pomoc w postaci zmniejszenia obrażeń od przeciwnikow tak jak w steelrising sie dało? Chciałbym w to pyknąć dla fabyły i poogladać widoczki, walka dla mnie to taki dodatek.
Wrzucenie DRM- free demka, potem kilka dni przed premiera dowalenie Denouvo to troche chamska zagrywka w strone ludzi ktorzy dobrze ocenili dzialanie demka. Jak ktos jest na styk z FPSami to Denouvo mu to przekresli. Ludzie sie smieja ze to raczej "Lies of Neowiz" Ja zdecydowanie nie jestem osoba "kupujaca gry na torrentach" ale jak slysze "Denouvo" to mnie nosi.
Czy u Was w wersji z gamepassa również brak jest możliwości zmiany rozdzielczości na wyższą niż natywna ? Dziwna sprawa na Steam nie ma z tym problemu.
Na 11 aktow w grze, tylko jeden mi sie nie spodobał. Najlepszy soulslike, oby Lords of the Fallen prezentowało równie wysoki poziom.
Po prostu uwielbiam jak jakaś gierka woła wszem i wobec, że jest soulslikiem po czym bierze najgorsze możliwe mechaniki zostawiając te, które przypadły graczom do gustu. Po co to ostrzenie broni? Po co ta mechaniczna ręka? Jakieś niebieskie speciale?
A na razie pusty i nudny świat, ze słabą walką i zerową fizyką.
Zobaczcie jaki soulslike, mamy wkurwiające pieski!
No ogolnie na początku ciężko ocenić odległość ataku do przeciwnika, trzeba być bardzo blisko żeby zadać w ogóle obrażenia, co jest irytujące.
Gra to przeciętniak +. Każda część Dark souls jest lepszą grą niż Lies of P, ma lepszy klimat, lepszy projekt lokacji i daje więcej radości z walki. Niestety zawiodłem się
Przedział ocen masz jak redakcja GoL. Albo dają 7 bo się zawiedli, albo 9-10 bo się zakochali.
Wie ktoś ja wyłączyć podpowiedzi sterowania na ekranie podczas gry? W demo tego nie było.
Nie umiem przejść jednego z bossów. Przyznam się bez bicia.
Gra jest nastawiona na bloki i jest to rozwiązanie w mojej ocenie bardzo złe i ubogie. Walka jest toporna, nasz zasięg znikomy, przeciwnicy natomiast mają ataki nie dość że szybko doskakujące to jeszcze potrafią robić serie, które TRZEBA perfekcyjnie parować bo inaczej nas wytrącają z równowagi.
Ubogi klon DS, bardziej zbliżony do Demons Souls.
okienko parowania jest dziwne, ale może to też przez te "przerywane" animacje ataków...
na bokserze wychodzi mi idealnie, a w walkach dupa, raz na 10.
Pierwsze wrażenia były niesamowicie pozytywne, teraz mogę stwierdzić , że to bezwzględnie najgorszy i najbardziej nieuczciwy soulslike w jakiego grałem (a grałem z małymi wyjątkami we wszystkie po kilka razy).
System walki jest źle zaimplementowany, okna parowania nie istnieją, bossowie to chodzące generatory niekończących się aoe-combo. Brak poczucia progresu. Gra jako jedyny soulslike nie ma absolutnie żadnego learning curve. Wychodzi boss na arenę i spamuje wszystkim co ma, każdy cios może dowolnie opóźnić, comba potrafią mieć po kilkadziesiąt uderzeń, blokowanie ich jeśli nie jesteś koreańskim profesjonalnym graczem z adhd jest raczej teoretycznie.
W porywach 6/10.
Demo przechodzilem chyba z 5h z czego ponad 2.5 h zajal mi drugi boss.
Wczoraj przeszedlem pelna wersje gry od nowa ponownie tym razem koncentrujac sie na broniach techniki i wszystkie bossy padaly miedzy pierwsza ,a piata proba.
Tak nie ma learning curva
No ja też przeszedłem całą grę, co nie zmienia faktu że system walki to dno. Druga faza Simona to już wogóle abominacja i chyba najbardziej tani i żałosny boss jakiego widziałem przez 30 lat grania w gre. Wisienką na gównie był czerwony skok poza zasięg kamery wymagający perfekt bloku, którego nie można było wykonać bo nie było bossa w zasięgu widzenia. Fakt, ta zje...a wariacja Elden Beast to był majstersztyk.
Pomysł na 50% bossów to pięciotonowe bydle wysrywające nieskończone aoe-combo w którego skład wchodzi dowolna ilość dowolnych ciosów.
Dobry souslike ale balans jest całkowicie spartolony. Drętwe uniki z krótkimi oknami na jego skuteczne wykonanie naklaniają nas do grania na blok/parowanie z tym że to drugie tez daje nam średnie korzyści w postaci częścowo rozbitej broni przeciwnika i to po kilku udanych perfekcyjnych blokach gdzie w DS lub ER dostawaliśmy szanse na krytyka, tutaj tego brakuje, w dodatku jeśli zepsujemy blok przy pierwszym ataku z całego combosa, czesto moze skonczyć się tym ze oberwiemy całym jego arsenałem. Do tego wszystkiego dochodzą bardzo krótkie okna na atak bez ryzyka oberwania#je*aćminoBosówTejGry.
Gra daję satysfakcję z przechodzenia kolejnych rozdziałów(obecnie jestem na 6), ale bardzo często czuję sie oszukany przez gre kiedy ginę, w grach od fromsoftu tego nie czułem.
[link]
Gość zrobił wszystkie bossy bez otrzymania hita, a tutaj placz ,ze gra jest za trudna.
Jeśli ktoś poradził sobie z Sekiro to nie będzie miał żadnego problemu z Lies of P. Sam kiedyś płakałem odnośnie Sekiro, że trudna och i ach, aż w końcu nauczyłem się parować/blokować i wywierać nieustanną presję na przeciwniku.
W Lies of P trzeba grać identycznie. Parowanie ataków + pojedyncze ataki / kontry na przeciwnika i pokona się każdego bossa ;)
Nie zapomnij czasem wspomnieć, że gość jest wygrindowany do granic absurdu i wszystko pada w kilkanaście sekund.
Pierwsza faza ostatniego bossa pada dosłownie na 4 hity. Druga faza Manusa będąca gąbką na obrażenia dostaje mocny cios za 1/4 hp. Grałeś w to w ogóle czy tak tylko baitujesz?
Powiem wam, że gra coraz bardziej mnie zaskakuje systemem zjeb*nia przeciwników. Jestem na etapie tego wielkiego klauna i serie, które on może wyprowadzić są po prostu chore.
Nikt jeszcze nie powiedział o całkowicie kulawym i robionym chyba w GPT tłumaczeniu na polski. Teksty, które ta gra oferuje są są miejscami zlepkiem słów bez żadnego znaczenia. Nie wiem, czy w ang również też tak trzeba się namęczyć, żeby zrozumieć co robi dany atrybut.
BTW - przykład po prawej. Kamień zużywa się i ładuje podczas resetu. Nie. Kamień zużyty nigdy się nie załaduje, trzeba kupić nowy. Generalnie tłumaczenie przypomina mi rosyjskie tłumaczenia pirackich gier z lat 90.
To jest normalne tlumaczenie. Jesli jest blad to merytoryczny.
Brzmi jak brzmi, bo sama jakosc tekstu jest duzo nizsza niz u np. From Soft. Ale tak czy sie to jest normalnie przetlumaczone.
Jedyne do czego bym sie doczepil to "stargazer" odmieniany wg zasad naszego jezyka, bo brzmi i wyglada poprostu idiotycznie. Jak juz przetlumaczyli nazwy wlasne to czemu nie ta?
Szczerze powiedziawszy zazdroszczę ludziom tej ekscytacji współczesnymi grami, bo jak dla mnie praktycznie wszystko co wychodzi jest nudne i wtórne. Albo klony soulsów, albo monotonne otwarte światy naszpikowane pytajnikami, gdzie w kółko robimy to samo, albo jakieś kooperacyjne strzelanki. Ciągle tylko walka i walka. Czy naprawdę to jest takie fajne, żeby w każdej kolejnej grze ciągle albo strzelać, albo ciachać mieczem tysiące przeciwników? Odpaliłem te grę, dostałem bęcki od tego dużego "policjanta" na samym początku, cofnęło mnie do samego początku i tylko się roześmiałem. Yhm, na pewno będę po 15 razy biegał przez ten sam fragment gry, jak i tak walka jest dla mnie smutnym obowiązkiem w grach. Jeszcze ten system jest po prostu debilny i nazwałbym to "turową walką w czasie rzeczywistym". Zero realizmu, raz koleś bierze zamach 4 sekundy, innym razem potrafi wyprowadzić 3 ciosy naraz w jednej sekundzie. Fabuły tyle co kot napłakał, bo sorry, ale jakieś notatki, albo npc wymieniający z bohaterem 3 zdania raz na 1,5 godziny to dla mnie nie jest dobra narracja. Żeby te gry jeszcze zdecydowanie lepiej wyglądały, ale czy ta gra wygląda jakiś dużo lepiej od Bloodborne z 2015 roku? Mineło 8 lat, a te gry są bardzo podobne. Porównajcie sobie gry z roku 2000, z grami z roku 2008
Ja z kolei jestem na końcu chaptera 6 przed głównym bossem, na razie 3 próby i każda fail, zgodzę się że najbardziej irytujące rzeczy to trzeba być bardzo blisko bossa żeby zadawać obrażenia, jak boss zacznie swoją serie to nie można jej praktycznie już przerwać, trzeba się ratować albo unikami albo blokami, to tak jak biała dama, niby padła przy pierwszym podejściu ale jak się ją zaczęło blokować, to jak by się nie zrobiło czegoś innego, to nie przerwanie waliła combosy. Nie wiem może już zręczność nie ta co kiedyś, czuje się jak zdziadziały boomer :P w paru miejscach myślałem ze rozwalę klawiaturę. Ale grze od siebie już teraz daje mocne 8, ogólnie dużo opcji jest w grze co się podobają, ulepszanie napędu P kwarcem, ramię też fajny dodatek, sześcian z kamieniami, ulepszanie broni jak w Elden Ringu, fajna sprawa z dzieleniem broni na dwie części i łączenie z różnymi rękojeściami.
Musiałem trochę pofarmić w chapterze 3 (pierwsza lokacja) na przeciwnikach trochę ergo, żebym dawał radę później i rzeczywiście było trochę łatwiej, a nie ukrywam że wbiłem w tamtym miejscu z 15 lvl.
Gra nie dla każdego, to na pewno, nawet patrząc na osiągniecia na steam procentowe przykładowo 50 % dla pokonanego bossa z aktu 4.
Heh, trochę mnie przestraszyłeś. Wczoraj po blisko 20 próbach pokonałem bossa z czwartego rozdziału i lękam się co będzie dalej.
Człowiek myślał, że jak dał radę w Sekiro czy innym Returnalu to nic go już nie zaskoczy. A tu proszę, niepozorne Lies of P zamiata mną podłogę. Gra jednak świetna więc zaciskam zęby i walczę dalej.
(z pomocą zjawy)
Gra pomimo przegranych starć z bossami wciąga i jest się bardzo ciekawym co będzie dalej, az do finału gdzie są 2 możliwe zakończenia (podobną są 3 zależnie od podejmowanych decyzji z kłamstwami).
Tak mocno średnio bym powiedział. Przynajmniej się starali, może przynajmniej nowe LotF dowiezie.
ehh... stylistycznie gra jest spoko, ale jest ucielesnieniem wszytkiego co jest zj....ane w soulslike'ach i filozofii "git gud".
I mowi to fanatyk gatunku ale taki ktory ma swoje granice. ;)
Gra popelnia ten sam blad co doslownie kazda podrobka soulsow, bierze i rozdmuchuje do absurdalnych i groteskowych rozmiarow (tutaj np. mamy comba ala Margit, tylko dluzsze i z animation canceling na kazdym ciosie) elementy ktore najlatwiej zrobic, czyli tanio zrobiony "poziom trudnosci". A nie elementy ktore trudno zrobic np niesamowite mapy i ich polaczenia oraz nieliniowosc ala Dark Souls 1.
Przypuszczam ze z LoTF bedzie to samo.
Po poczatkowym zachwycie jest niestety mocno srednio. Napewno nie nazwalbym tego najlepsza soulslike po grach FS. Tutaj jest chwilami poziom zje...go designu jak w pierwszym LoTF.
Ewidentnie jest chcica na tego rodzaju gry, skoro trochę lepsza stylistycznie pozycja jest od razu okrzyknięta najlepszym soulslikiem.
BTW
ja z kolei zauważyłem tendencję do tego (jak. np. w ostatnim Blasphemous) żeby w ostatnim bosie dowalić wszystko, co się da. Gracz ma się posrać, a dzięki temu gra wydłuży się o 1/3.
Na ten moment moim ulubionym przeciwnikiem był król marionetek, który w pierwsze fazie był bydlakiem, którego lockowanie było zasłonięte przez stojące krzesła i zblizającą się ścianę, by potem w drugiej fazie potrafić bić leżącego (dosłownie), a w połowie życia zafundować nam kombo, które zabijało cię na miejscu, jeśli wyjątkowo szybko nie zareagowałeś. Kciuk w górę!
No własnie król marionetek bardzo fajny boss się okazał, podobał mi się i wygląd jego i ruchy :D
Dużo pomagało używanie rzucanych przedmiotów.
Na starcie powiem, że jestem oczarowany tą grą. W końcu dobrze zrobione nowe IP, które błyszczy w gąszczu remake'ów, sequeli i rebootów. Sama gra została stworzona na UE 4 i co ciekawe nie doświadczyłem na razie żadnych chrupnięć co często zdarza się w przypadku gier na tym silniku.
Warstwa audiowizualna jest wybitna. Miasto Krat jest mroczne, a muzyka tylko upewnia nas, że nie jest tu bezpiecznie. Level design lokacji jest ok, możemy znaleźć wiele ukrytych znajdziek oraz odblokować wiele skrótów aby oszczędzić sobie czas w drodze do bossów.
A właśnie system walki. Jak na razie jest mega przyjemny i czuć w nim easy to learn hard to master co jest dużym plusem.Dzięki systemom jak ostrzenie broni, regeneracja "estusa" podczas zadawania obrażeń jeśli nie posiadamy żadnych na stanie, tworzeniu broni z różnych głowic jak i rękojeści, mechaniki szarego zdrowia gracza jak i bossów, tworzy się nam interesujący system walki, który zachęca do kombinowania.
Dla fanów Soulsów (szczególnie bloodborne) to jest must play a dla innych możliwość wejścia w gatunek gier typu "Souls"(szczególnie dzięki temu że gra nie jest tak drewniana jak gry fromsoftware).
Nie wiem czy łatwiej ale mnie osobiście gra i zanudziła i zirytowała jednocześnie. Nie widzę tam jednego elementu zrobionego idealnie, czy naprawde dobrze.. A to rzucanie co rusz 5m przeciwników, którzy szybciej skończą jeden cios i załadują z dupy drugi ZANIM ty się zamachniesz odrzuciło mnie zupełnie. Jestem na ostatnim etapie ale chyba nie dotrwam do końca.
W zasadzie to, mogę i ocenić
Dawałem wcześniej 7 ale to za duża ocena.
+ gra ma ciekawy setting i generalnie duży potencjał na fabułę, jednak nie jest to do końca wykorzystane
nawet ciekawe są te bronie, ich speciale i sposoby łączenia
podoba mi się zbierana muzyka
jest całkiem sporo różnych wariacji przeciwników w porównaniu do innych klonów, gdzie zwykle zmieniają sie kolory
z największych minusów
nieudolne kopiowanie soulsów, czyli są niby aspekty które możemy zwiększać i które odpowiadają za siłę broni ale wszystko to wygląda jak pisane na kolanie i generlanie ubogie
zepsuty rynek, przedmioty są drogie, co zniechęca np. na kombionowanie z nowo znalezioną bronią, bo nie ma środków na jej upgrade
przedmiotów jest generalnie mało
walka jest zepsuta, ogromne postacie potrafią zasypać ciosami, puścić kilka razy z rzędu ten sam ruch nawet w sytuacji, gdy jest się w takim miejscu, że nie sposób się przed tym obronić np. boss na bagnie rozpoczynał szarzę w momencie, gdy stało się pół metra przed nim
absolutnie minimalny zasieg nasyzch ciosów versus ciosy przeciwników potrafiących skoczyć przez pól planszy - jest to zepsute do tego stopnia, że boss z migającym białym paskiem potrafi odskoczyć na stosowną odległość w momencie wyprowadzania przez nas podwójnego naładowanego ciosu. Jeden trafi, drugi nie.
Notoryczne blokowanie nas przez dużych przeciwników przy ścianie
Zauważyłem, że gra wymusza na nasz kupno odpowiedniej umiejętności wmaszynie P - chodzi konkretnie o wstanie z ziemi z unikiem. Praktycznie każdy boss próbuje uderzyć postać po jej powaleniu.
Ubrania są wyłącznie kosmetyczne i w sumie nie wiem w ogóle można je zmieniać
i wiele pomniejsyzch
Na ostatnim? To sporo wytrwałeś jak na tak frustrującą, nieidealną grę...
Taka moja wada, że prę do przodu bo jestem ciekawy co tam dalej wymyślą ale jak widzę, że to ostatni przeciwnik, to odechciewa mi się to kończyć, jeśli gra mi sie nie podoba
U mnie jednak pass. Za dużo upierdliwych i niesprawiedliwych mechanik, żeby marnować na to czas. Zresztą po osiągnięciach widzę, że wyspę alchemików zobaczyło niecałe 5% graczy na GP. Niezbyt dobry wynik.
Nie poddawaj się i dobij już do końca, ale rzeczywiście procent przejścia gry i pokonywania końcowych bossów jest bardzo mały.
Właśnie zrobiłem update z PS4 do wersji PS5 i okazuje się, że save nie został przeniesiony :O Czy ktoś miał podobny problem?Zrobiłem pewien progress i nie widzi mi się zaczytać od początku :(
Jak dla kogokolwiek z tych, którzy określają się fanami soulslike’ów Lies of P jest trudne i niesprawiedliwe, gdzie praktycznie każdego bossa można pokonać rzucaniem w niego bombkami a potem dobiciem kilkoma ciosami, to ręce opadają. Tytuł ciekawy, chociaż trochę niewykorzystany potencjał, moim zdaniem o wiele za prosta i za mało fabuły. Ale rozgrywka przyjemna, ciekawy pomysł z modyfikacjami broni oraz ręki.
Ja jestem po pokonaniu pani od elektryczności :P czyli też prawie końcówka.
Wkurzał mnie na początku ten strażnik drzwi, ale wiadomo jak się biło nogę to był śmiertelny cios. Co śmieszne to do niego pasuje opis, że nagle jak byliśmy za jego plecami to robił obrót o 180 stopni i nam przywalił z dupy. Mnie wkurzył mój wybór z niebieską laską w wierzy:
spoiler start
Zostawiłem ją przy życiu, a do najlepszego zakończenia trzeba było dać jej odejść w spokoju.
spoiler stop
I ten wybór trochę ostudził mój zapał do zakończenia gry, ale dokończę i podtrzymuje ocenę 8 bo cała przygoda była dla mnie przyjemna. Całą grę kłamałem więc chyba będzie dobre zakończenie. Bo złe jest chyba jak jesteśmy marionetką, ale nie jestem pewien, a najlepsze zakończenie sobie popsułem i mieć go nie będę z tego co patrzyłem wczoraj w necie, bo nie mogłem się powstrzymać :P i to właśnie ten wybór w wierzy o tym zaważył.
Ale szczerze zagram jeszcze raz w NG+.
Ja mam powoli dosyć już przy Królu marionetek, mianowicie w drugiej fazie - walka z Romeo. Absurdalnie szybka walka, dla mnie nieczytelne ataki, których nie jestem w stanie od siebie rozróżnić plus absurdalnie małe okienko parowania niektórych ataków a nie wyobrażam sobie przejścia tej walki bez parowania. Już chyba walczyłem z 40 razy i nawet nie zjechałem mu połowy paska i czuję absolutny brak progresu z kolejnymi podejściami na zasadzie, że czasem pójdzie lepiej czasem gorzej ale to przypadek. Skończyłem wszystkie soulsy, sekiro, bloodborne i elden ringa (nie pokonałem tylko malenii). Z ishinem i sową z sekiro też się męczyłem dobre kilka godzin ale z każdym podejściem czułem, że idzie to do przodu i coraz lepiej czytam walkę, no i żmudne przechodzenie pierwszej fazy żeby spróbować kolejny raz też nie pomaga...
Kilka porad jak zrobić może nie easy mode ale chociaż medium ;) Strategia dobrze sprawdza się przy bossach dwufazowych. Może wskazówki przydadzą się komuś, kto jak ja ma problemy z parowaniem.
1. Kamień w kostce życzeń, który zwiększa obronę zjawy.
2. Gromadzimy jak najwięcej przedmiotów do rzucania. (zwłaszcza termity, kule, ogniwa) Można je kupować bez ograniczeń od kupca w piątym rozdziale.
3. Inwestujemy kwarc w zwiększenie limitu przedmiotów do rzucania oraz dodatkowe miejsca na pasku.
4. Warto też pomyśleć o perku, który pozwala używać specjalnej osełki dwa razy.
5. Uzbrojenie: włócznia za duszę Andresua + osełka zwiększająca szansę na krytyczne obrażenia - critical hit za każdym uderzeniem. Jak nie mamy jeszcze tej osełki, to inne też się sprawdzą.
Ogólna strategia na bossów jest taka, że przyzywamy zjawę, dopalamy ją kostką i używamy osełki. Jak zachowamy ostrożność, to zjawa na 90% przetrwa pierwszą fazę i to ze sporą pulą HP.
W drugiej fazie rzucamy w bossa wszystkim, co mamy kiedy będzie zajęty zjawą. Co więcej, kilka rzutów kulą powinno wyzerować jego wytrzymałość dając nam okazję na potężny cios. To raczej nie wystarczy, by zbić jego pasek zdrowia do zera, ale na pewno przybliży do zwycięstwa :)
Strategia ta świetnie sprawdziła się na Królu Marionetek, Victorze i potworze z bagien. Dodatkowo każdą "elitkę" można załatwić bez trudu samym rzucaniem. Zobaczymy jak będzie dalej (jestem pod koniec 9 rozdziału).
Dodam jeszcze od siebie, że warto uaktywnić 2krotne użycie kostki, co pozwala nam np. 2 razy uzdrowić zjawę i lecimy z koksem :D
Dla mnie jedna z lepszych gier ostatnimi czasy. Nie grałem jeszcze w bg3.
Jako weteran DS, powiem, że dawno mi się tak dobrze nie grało w podobne gry. Klimat, rozwój postaci super. No może system walki ma wady takie jak często się opisuje w necie, czyli ciosy opóźniane itp. dla mnie mocne 9/10
OK, gra skończona. Umordowałem sie okrutnie. Ogólnie gra naprawdę dobra, ale parę rzeczy jest irytujących jak już wcześniej pisano. Garda doskonała praktycznie to szczęście losu. już chyba od 3 bossa wszyscy mają 2 fazy, z czego druga zdecydowanie trudniejsza. No i "bezimienna marionetka " w 2 fazie to istne szaleństwo. Ale dałem radę jakimś szczęśliwym razem. Teraz czas na terapię, może antystresową :D
Dobry soulslike. Jednak nie pozbawiony wad. Przedewszystkim bronie, krótki zasięg, brak prawdziwych ultra ciężkich. Trzeba się przyzwyczaić do kilku mechanik. Ostatni akt za długi, cała lokacja chyba najgorsza ze wszystkich w grze. Fajny klimat, rozwój postaci z p-organami. Jak już się znajdzie swoją broń to walka daję frajdę.
Z tych skrzyń co można rozwalać kiedyś zacznie coś wypadać czy to podpucha?
Moja rozgrywka i doświadczenie: czas gry 119h, Lv191, skończone NG i NG+, NG++ w trakcie. Pierwsze przejście robiłem buildem opartym na Motoryce i najcięższych broniach zwykłych. W drugim przejściu bronie ciężkie specjalne z bossów plus bronie oparte na Zaawansowaniu (elementy). Na NG++ mam już statystyki 40/30/40/40/40/40 dla witalność / wigor / potencjał / motoryka / technika / zaawansowanie, co mi wygląda mniej więcej na softcapy, a w zestawie używanych broni ulepszone na max: 4 specjalne, 11 zwykłych, w tym 1 elektryczną, 1 ogniową i 2 kwasowe. Każda z nich jest dobra i tylko od mojej zachcianki zależy, której aktualnie używam. Nie używałem w ogóle broni Technicznych.
Ta gra to prawdziwa perełka. Nie byłem nią specjalnie zainteresowany przy ogłoszeniu i trailerach, kolejny soulslike i coś w klimatach Pinokio to nie wyglądało ekscytująco, ale gdy spróbowałem, to zostałem oczarowany. Daję 10 bo gra jest zrobiona perfekcyjnie i z wyjątkiem 3 dyskusyjnych aspektów wymienionych poniżej, nie mam się do czego przyczepić. Gra jest imitacją i kombinacją gier FromSoftware, z różnymi znajomymi elementami występującymi we wszystkich produkcjach tego studia, ale zrobiona w innym uniwersum i jakby lepiej. Grało mi się w nią przyjemniej od gier z serii Dark Souls czy Sekiro, ale nie tak dobrze jak w Elden Ring oczywiście. Twórcy wzięli z dziedzictwa soulslikeów to, co najlepsze, do tego usprawnili i wyeliminowali kilka znanych bolączek rozgrywki, wprowadzając liczne mechanizmy typu quality of life improvements. Ogólnie bardzo ciekawa historia, piękny świat i klimat, interesujące lokacje, świetna walka i bossowie, solidny poziom trudności, bardzo zgrabne buildy i bronie, wiele ciekawych mechanizmów do wykorzystania przez gracza.
Plusy:
- intrygująca, oryginalna historia i w miarę normalna narracja, nie tak enigmatyczna jak u FromSoftware
- dziennika brak, ale przy lokacjach są ikonki sygnalizujące do wątków fabularnych i pobocznych- fajne
- przepiękny art style, świat, klimat, niektóre lokacje i wnętrza do wizualnego podziwiania
- narracja i klimat uzupełnione licznymi zapiskami, wspomnieniami, notatkami
- nagrania - prosty pomysł a jaki przyjemny :-)
- fajny projekt lokacji pod kątem różnych przejść, skrótów, niespodzianek, zaskoczeń, niebezpieczeństw za rogiem
- świetna walka i satysfakcjonujący poziom trudności
- konieczność opanowania agresywnego stylu walki i miksu gardy, odzyskiwania PŻ, gardy doskonałej i uników
- ale dostępne też ułatwienia w stylu przedmioty do rzucania, legiony, zjawy do bossów
- świetne bronie, nie za mało, nie za dużo, praktyczne każda inna pod kątem mechanicznym i każda użyteczna
- świetne dopełnienie broni baśniowymi atakami specjalnymi
- rewelacyjny mechanizm montowania nowych broni z broni zwykłych przez dowolne łączenie głowicy z rękojeścią
- co daje różne kombinacje ataków i dziedziczenie baśniowych ataków od głowicy i rękojeści
- ciekawy rozwój broni, inaczej dla głowic i rękojeści
- fajny i uzależniający rozwój postaci oparty na statystykach i Napędzie P - ten trochę skomplikowany
- do tego wiele ciekawych elementów wspomagających: legiony, sześcian i kostki, ostrzałka i kamienie szlifierskie
- fajne użycie i ulepszenia różnych legionów, korzystałem praktycznie ze wszystkich, oprócz tego do ustawiania min
- inteligentne użycie legionów i kamieni szlifierskich w walce np. doskonałość - do gardy doskonałej
- dobrze przemyślane amulety
- części obronne vs stroje jako czyste fashion
- bossowie wszyscy, ale szczególnie: Laxasia the Complete i końcowy Nameless Puppet :-)
- świetny balans NG/NG+: NG średnio trudno / NG+ łatwiej i kompletnie / NG++ trudniej i coraz trudniej
- na NG+7 to musi być małe piekiełko :-)
- dostępny przewodnik w grze
Elementy dyskusyjne:
- liniowość - pomimo szeregu skrótów i przejść, gra jest w zasadzie liniowa, bardziej niż Dark Soulsy, ale tu pasuje
- garda doskonała - trudność jej wyprowadzenia, dużo łatwiej ją uzyskać niż parowanie w DS czy ER, ale trudniej niż parowanie w Sekiro, a jest tu dużo ważniejsza, a w zasadzie czasami konieczna np. przy końcowym bossie na NG+
- Napęd P - samo drzewko jest OK, ale ilość udostępnianych fazami zdolności wymaga dłuższej chwili zastanowienia
Polecam!
Zablokowanie teleportu na pewnym etapie rozgrywki to cios poniżej pasa. Zazwyczaj przy bossach dało się dopakować jak nie szło a teraz lipa...
To tylko na krótki czas i jednego bossa, jak dojdziesz za chwilę ponownie do hotelu Krat to teleporty wrócą.
Ale zgadzam się, ten moment może być zaskoczeniem np. jak ktoś posiłkuje się przedmiotami rzucanymi, wyprztykał się ze wszystkich na poprzednim bossie (dość trudny), nie spodziewając się chwilowej blokady teleportów i musi podejść do tego jednego bossa na czystym skillu. Ale co tam, ma to swój urok i to typowy myk często spotykany w soulslikea'ach :-)
Powodzenia!
Jakoś poszło. Farmiłem na tych paru mobach 4h i wleciało parę poziomów oraz arsenał do rzucania. Już jestem na wyspie.
xandon - tak jak strasznie lubię twoje oceny i komentarze to kurcze NIE ! nie można wystawić LoP 10/10 mając Elden Ringa 10/10 te gry dzieli PRZEPAŚĆ. Elden jest wzorem wykonana całość. Druga kwestia że LoP jest o wiele słabszy od LoF (polecam koniecznie abyś ukończył !)
Lies of P: 8/10
Platforma: PC
Czas ukończenia: 42h
Lies of P to soulslike, który mocno korzysta z doświadczenia swoich starszych braci. Choć gra mocno wzoruje się na innych produkcjach tego typu, to jednocześnie zachowuje swój unikatowy styl i klimat. Fabuła jest podana w sposób przystępny i główny cel zawsze majaczy nam na horyzoncie, co nie jest takie oczywiste w tego typu grach. Grafika jest na najwyższym poziomie i wiele miejsc zachwyca dopracowanym otoczeniem. Na pochwałę zasługuje również projekt map, bo ich konstrukcja jest przyjemna w eksploracjj i gra nagradza za zwiedzanie każdego zakamaraka. Walka jest mocnym elementem produkcji, ale zacinanie się oręża na ścianach i innym tego typu elementach jest ogromnie frustrujące, a co najśmieszniejsze, przeciwników te problemy nie dotyczą i mogą nas nawet trafić przez ścianę... Problem mam również z głównymi przeciwnikami, ponieważ ekspolorując możemy unikać ataków typowym rollem, a z głównymi bossa i musimy zdać się na parowanie ich uderzeń. Nie jestem zwolennikiem idealnych parad rodem z Sekiro, więc często bossowie stawali się po prostu irytujący... Gra. Oferuje jednak przyzwanie NPC, który może nam pomóc w walce i kilka ostatnich przeciwników tak właśnie pokonałem, bo nie chciało mi się zwyczajnie z nimi męczyć. Ogólnie gra jest świetna, ale brak balansu między parowaniem, a unikami był dla mnie problematyczny. Polecam fanom gier Soulslike, świetna gra.
Jak zjedziesz z wagą a za kwarc kupisz obniżenie obrażeń przy uniku to da się tak klepać bosów bez używania bloku.
Pewnie dlatego tak się z nimi męczę.
Skończone w 38h. Chyba za bardzo się napakowałem bo ostatni boss padł za pierwszym razem-102lvl. Także wcale nie jest tak trudno,wystarczy trochę cierpliwości.
Teraz chyba czas na Lordsy.
Zabawne, że devsi często nie rozumieją, że my gracze, lubimy grać, w dobrze zoptymalizowane gry.
Ci nie dość, że popełnili leak (błąd), to teraz przywrócili Denuvo do gry.
Przez niedbalstwo albo głupi błąd wrzucili do sieci wersję bez Denuvo to jeszcze teraz dodali ponownie DRM z nową przebudowaną kompilacją Denuvo dla legalnych graczy. I jak tu kupować legalnie gry skoro piraci świętuja za darmo wersje lepiej zoptymalizowaną od oficjalnej z DRM ? Słuszny wpis na steam ten powyżej.
Każdy to ograł w abo za 11zł. Już bez przesady,nie ma rt i optymalizacja jest spoko.
Bardzo dobry soulsborne a co szczególnie miłe to poziom trudności - nie jest to tzw. soulslite. Można narzekać, że nie ma tej perfekcji designu poziomów charakteryzujących produkcje Fromów, ale to mniejsze uchybienie. Lore skonstruowany również bardzo interesująco.
Sama gra jest swoistym miksem Dark Souls (ogólna mechanika), Bloodborne (zmusza do dynamicznej walki aby odzyskać energię po przedwczesnym sparowaniu, tudzież ogólne wrażenie otoczenia wyciągniętego z końca XIX wieku), oraz Sekiro (akcent na parowanie oraz "mechaniczne ramię"). Miks to jednak ze wszech miar udany i trudno mi znaleźć cokolwiek co nie pochodzi od From a reprezentuje naprawdę porównywalny feeling gry. W klimacie gry jest też ta odrobina steampunka, która podkręca atmosferę.
Gra jest względnie trudna - bosów trzeba się z reguły nauczyć (tylko jednego bosa przeszedłem "z marszu"), bloki trzeba wykonywać w krótkim oknie czasowym aby były najbardziej skuteczne, uniki nie zapewniają całkowitej niewrażliwości na ciosy, więc nie zawsze to dobra opcja i to jest właściwe, bo czyni to walkę bardziej interesującą. Na plus fabularny zaliczam to, że najtrudniejszy boss nie jest tym ostatnim - to dobry patent, bo czasem odechciewa się tej trudnej koszmarnie walki wiedząc, że potem już będą tylko napisy.
Co do grafiki i muzyki to oba wykonane naprawdę dobrze, jednak można czepić się technicznej kwestii grając na steamdecku - z włączonym HDR nie ma jak wyregulować jasności, aby chwilami nie było za ciemno albo ogólnie zbyt jasno - HDR musiałem niestety wyłączyć. Na steamdeck gra oczywiście chodzi bardzo ładnie.
Z maksymalnej oceny obniżam po 0.5 pkt. za wtórność mechanik (w końcu From to From) oraz design poziomów.
Nie jest trudniejszy od Sekiro. Swoją drogą jeśli w Sekiro położyłeś Genishiro/Isshin to położysz bez problemu każdego bosa w każdym znanym mi dużym Soulslike*
* - nie dotyczy Malenii z Elder Ring.
To gra dla ludzi lubiące się nad sobą znęcać psychicznie. Gra jest nie przejrzysta mało klarowna a przede wszystkim system walki doprowadza do szewskiej pasji zamiast dawać przyjemność z gry to człowiek tylko się stresuje jak 20 raz musi przechodzić bossa. Gdyby zrobili system walki jak devil may cry gra byłaby przyjemna. Zero przyjemności z grania .
Mało przejrzysta? Tu wszystko jest podane na tacy. Nawet w teleporcie są oznaczenia gdzie się przenieść.
Trzeba po prostu chcieć nauczyć się grać i korzystać z mechanik które oferuje gra. Na początku nie potrafiłem użyć ani doskonałej gardy ani parowania gardą. Kiedy kończyłem grę finałowego bossa trzasnąłem przy 2 podejściu. Przy wcześniejszych walkach starałem się jak najczęściej używać doskonałej gardy i parowania to z czasem się wyćwiczyło jak walczyć. Gra robiła się coraz łatwiejsza. Sekiro moim zdaniem trudniejsze.
Chyba najlepszy souls-like nie licząc Dark Souls i Bloodborne. Co prawda jestem dopiero w połowie gry ale bawię się lepiej niż w 3/4 AAA jakie wychodzą. Pierwsza gra koreańskiego studia i już hicior.
Ciekawa demonstracja parowania Lies of P vs Sekiro. Uwaga! Parowanie bossa Laxasia (spoiler dla niektórych).
1A) Sekiro /z Sekiro parry timing
1B) Sekiro /z Lies of P parry timing
2A) Lies of P /z Sekiro parry timing
2B) Lies of P /z Lies of P parry timing
Na koniec obrazek z porównaniem czasowego okna parowania w Sekiro i Lies of P w stosunku do animacji ataku. Widać różnice w momentach i o ile krótszy jest czas na gardę doskonałą w Lies of P. Dla mnie akurat było to trudniejsze w stosunku do Sekiro, znaczy samo parowanie, nie cała gra.
https://www.youtube.com/watch?v=iXRc1R5KdwE
Też miło czas spędziłem przy Lies of P pozytywnie zaskoczył porównując do gier z From Software.
