Hej. Nie wiem co się dzieje, ale nawet gdy mam czas na granie, choć rzadko to bywa, to niestety po parunastu minutach grania przechodzi mi ochota. Nieważne czy są to stare i znane mi tytuły czy też zupełnie dla mnie nowe.
Czasem zdarzy się, że dana gra mnie wciągnie, pogram z nią przez parę dni, a potem nie mam czasu na granie przez jakiś tydzień i gdy nachodzi owy czas, to już mi się nie chce w to grać. Mam tyle nieogranych tytułów, a brak czasu i przede wszystkim chęci niszczy moje plany. Lubię wspominać i oglądać gry, ale jak przychodzi do samego grania to niestety czar pryska.
Mam 29 lat, żonę, pracę, ale w wolnym czasie wolę poczytać książki, pozałatwiać sprawy, poszukać mieszkań, porobić przy aucie. Czasem wyskoczyć na browar.
Szczerze, w głowie mi się nie mieści, że brakuje mi hype'u na takie gity jak GTA LCS i VCS. Tyle lat marzyłem, aby ograć te tytuły na PS2 i co? I nic...
Macie może jakieś pomysły co z tym faktem zrobić? Jak wy sobie z tym radzicie?
Mialem podobnie. To jest naturalne i przychodzi do wiekszosci ludzi z wiekiem. U mnie 'pomogla' zmiana gatunkow ogrywanych gier oraz DRASTYCZNE zmniejszenie ilosci ogrywanych (a nawet probowanych) gier. Choc i tak czesto wole sobie poczytac niz pograc.
Znakomita wiekszosc gier to prostackie klikadelka, scigajace sie tylko i wylacznie w postepie graficznym i przestaly mnie w jakikolwiek sposob satysfakcjonowac. Pozostalem przy grach RPG (takich prawdziwych a nie DA Origins etc...) co znakomicie zaweza liste gier do paru rocznie (konsolowki w stylu Persona czy FF15 tez tu sie mieszcza - choc nie wszystkie bo wiekszosc jest infantylna jak randomowy 5latek). Czasem jakas strategia od Paradoxu.
Mozesz tez sprobowac przygodowek point and click (bez solucji o ile sie da). Ogolnie chodzi o zaangazowanie mozgu i myslenia na poziomie wyzszym niz pamiec miesniowa i ogladanie 'epickiej' fabuly (gdzie dowolna ksiazka klasy C ma i tak lepsza).
Ewentualnie moze chodzi o aspekt socialny? Wtedy mozesz sprobowac MMORPGa jakiegos. Ja pogrywam w Path Of Exile, ktore jest i mocno 'socialne' a do tego lapie sie zdecydowanie do gier 'skomplikowanych' i wymagajacych wiedzy i myslenia (mimo ze to HnS ala Diablo).
Tak samo mam z filmami. Kiedys wciagalem SF, Marvele, itp... godzinami a teraz nie moge sie przemoc od miesiaca zeby Thor Ragnarok obejrzec. ;)
Tak to wyglada u mnie.
Nie mam pojęcia co Ci poradzić, ale dzisiaj zacząłem grać od nowa w Gothica jedyneczke. Też przez chwilę myślałem że mnie nie wciągnię jak kiedyś ale o dziwo bawie się świetnie :)
Co Ty niby chcesz z tym zrobić? Osobowości nie zmienisz, jak coś się komuś nie podoba to się mu nie podoba i kropka. Sam gram w ledwo kilka gier rocznie od jakiegoś czasu i wybieram tylko te które mi odpowiadają i na które jestem nahypowany, ale jak nie czujesz chęci zagrania w jakiś konkretny tytuł to po co się męczyć i tracić czas.
Kiedyś próbowałem nadrobić niektóre starsze hiciory w które nie grałem, ale nie czuję do nich mięty więc nawet nie próbuje, hype to podstawa.
Standard, po prostu granie może się z czasem znudzić. Przez ponad trzy lata miałem sporą dziurę, w czasie której w ciągu dwóch i pół roku ograłem raptem 3 gry.
Teraz do grania trochę wróciłem, tj. gram może 6 godzin w tygodniu, nie jak za nastolatka po kilkanaście albo i kilkadziesiąt. Ale w p[praktyce jak przedmówcę wciągnęły mnie tylko RPG i startegie od Paradoxu + cities skylines + czasem jakieś krótsze gierki, jak FTL, ale te głównie w podróży.
Natomiast całkowicie odstręczają mnie wszelkiej maści slashery, strzelanki, gry typu U4 czy inne interaktywne filmy, mimo że kiedyś potrafiłem się w nie zagrywać. Jedynym wyjątkiem a LAN party, które z kumplami robimy sobie raz na kwartał, gdzie potrafię w jakiegoś PESa czy strzelankę pograć.
To przychodzi z czasem. Też miałem okres kiedy chyba na dwa lata odstawiłem granie. Grałem tylko w jedną grę w formie relaksu od czasu do czasu (czyt. maks 2 godziny na tydzień), a tak zajmowałem się innymi moimi zainteresowaniami w wolnych chwilach. Lecz ten okres minął, tęsknota wróciła i zacząłem znów ogrywać swoje ulubione tytuły jak i te, których nie miałem okazji zagrać z nowych jak i nawet bardzo starych.
Nic na siłę Kolego, jak poczujesz chęć do grania to nawet się nie zorientujesz, że przylepiłeś się do monitora.
Z jednej strony chciałbym zagrać, ale jak już gram to tracę zainteresowanie.
To się nazywa "kac growy." Też tak miałem. Przejdzie Ci po 30stce i znowu zaczniesz grać :)
Nic odkrywczego nie powiem, ale tak to z wiekiem bywa, że zmieniają się upodobania i sposób postrzegania pewnych spraw. Kiedyś mogłem grać codziennie, a teraz bywa, że mam przerwy nawet kilkumiesięczne.
Tak jest nie tylko z grami. Kiedyś mogłem i jadłem w fastfoodach kilka razy w tygodniu, teraz jest to kilka razy w roku.
Według mnie po prostu trzeba ruszyć tyłek i odkryć gry, po które nigdy wcześniej nie sięgaliśmy i zacząć w grać. Nie mam na myśli jakiś nowych superpremier tylko gry z gatunków przez nas nie odkrytych. Gry nudzą bo wszystko już znamy, ale jak ruszysz tyłek i zaczniesz grać w coś w co nigdy nie grałeś pod względem gameplayu to możesz się wciągnąć na tyle by przejść kampanie.
