Witajcie mam pewien problem a dokładniej chodzi o mojego dobrego kumpla, ma ponad 20 lat jak by ktoś pytał. Chodzi o to że od małego lubił gry za dzieciaka to nawet całymi dniami grał ale z czasem zaczął ograniczać czas grania i po latach grania gry w końcu stały się jego pasją, w późniejszym wieku nagle się naczytał jakie to gry wideo są złe, że uzależniają, że psychika odbija, itp. Trochę się zdziwił i przeraził się tym co naczytał ale po jakimś czasie postanowił zgłębić temat i się okazało że gry w cale nie są aż takie złe jak to oni mówili ale teraz ma taki problem mówił że gdy gra jest spoko ale gdy nie gra czuje się jak by jego umysł dalej grał oczywiście zachowuje się normalnie i rozmawia też normalnie ale opowiada że nawet jak nie gra to czasami się zastanawia czy to faktycznie jest rzeczywistość czasami się zastanawia może to on źle odbiera różne odczucia czy coś jest też świadomy że być może jego umysł teraz tworzy sztucznie problemy co się naczytał, tworzy problemy których tak na prawdę nie ma i się zastanawia czy będzie musiał zrezygnować z gier. On jest wstanie bez problemu zrezygnować z gier ale tu chodzi o to że gry to jego pasja i rezygnując z gier będzie musiał szukać nowej pasji Więc mam pytanie do was czy mogę mu coś doradzić albo czy jest jakiś sposób na to żeby normalnie się czuł grając czy faktycznie będzie musiał rezygnować ze swojej pasji ?
Jeśli gry mu nie przysłonią reala i będzie normalnie funkcjonował, czyli nie zawalał tego, co on tam robi (studiuje, pracuje), to luzik.
Czasami trzeba jakiegoś gwoździa wbić, pomóc mamie, posprzątać (he he he) i cały ten bzdet codzienny ogarnąć. Jeśli granie nie będzie przeszkadzało w codziennej egzystencji, to nie widzę żadnego problemu. :)
To wygląda jak uzależnienie. Jak znajdzie nową pasję to też może się od niej uzależnić. Ja bym sugerował jednak iść do psychoterapeuty pomówić o problemie, bo czytanie w necie nic ci nie da.
Jak nie wie co jest realne, a co nie, to ma problem z psychiką, powinien odstawić granie zdecydowanie. Żadna pasja, uzaleznienie i to nie tylko z potocznej nazwy, ale chorobliwe.
Mówię że jak będzie trzeba to on bez problemu zaprzestanie granie tylko chodzi o to czy nie ma innego rozwiązania ? Zachowuje się normalnie zupełnie normalnie tylko właśnie takie dziwne odczucia mówi że ma jak by nie nie odróżniał rzeczywistości lecz jednak ma zachowaną świadomość że to jednak rzeczywistość.
