Dzisiaj w nocy tak jakoś nieszczęśliwie spałem, że miałem rękę zgiętą, tak że krew nie dochodziła dalej. Jak już całkowicie odciął się dopływ krwi i za długo ten stan trwał, to mózg automatycznie przerywa spanie i człowiek się budzi.
Tak mi ręka ścierpła że z 15 minut trwało zanim doszedłem do siebie. Pamiętam ze miałem już taki przypadek parę razy w życiu, ale dzisiaj wyjątkowo było to nieprzyjemne uczucie. Przez ładnych kilka sekund nie potrafiłem ruszyć ręką.
To było po drugiej w nocy i nawet później nie chciało mi się już spać.
Jesteśmy z ciebie dumni
Fascynujące.
Ten komputerek w naszej głowie nie odpoczywa za bardzo. Jedynie spowalnia w nocy, albo gdy czuje się bezpiecznie.
Ostatnio oglądałem filmiki z robotami (wątek nawet tutaj założyłem) i tak sobie przypomniałem artykuł z magazynu (nie pamiętam niestety jakiego) o tym, że sami nie potrafimy liczyć skomplikowanych rzeczy (poza nielicznymi wyjątkami jak np. sawanci), z którymi to komputery radzą sobie w ułamku sekundy.
Ale jeśli chodzi o "nauczenie" komputera jakiejkolwiek motoryki, to obecne roboty mimo tego, że fascynują, są nadal niesamowicie prymitywne w porównaniu do tego co stworzyła matka natura. Jeszcze wiele pokoleń przeminie nim się zbliżymy do tego poziomu. O ile w ogóle się to uda.
Wnioskiem z tamtego artykułu było to, że zbieranie informacji z otoczenia i reagowanie na nią jest niewspółmiernie bardziej skomplikowane niż praktycznie niewykonalne bez komputera obliczenia jakich miałby dokonać człowiek.
I odwracając, że pewnie mózg byłby w stanie liczyć takie rzeczy bez problemu, gdyby odjąć mu wszystkie elementy związane z zadaniami, do których ewoluował, a sam proces ewolucji nakierowany byłby wyłącznie na obliczenia matematyczne.
Może tak właśnie będą wyglądały komputery przyszłości? Tkanka żywa sztucznie ewoluująca tylko tak, jak jej pozwolimy, ukierunkowana na rozwój tylko w ściśle określonym kierunku?
Ale może taki komputer się zbuntuje, zacznie myśleć abstrakcyjnie, będzie chciał się wyrwać z zamkniętego otoczenia? Uwielbiam sci-fi :D
Mózg czuwa nieustannie, uczy się i analizuje. Podejmuje w ułamkach sekundy decyzje, o których nawet nigdy nie rozmyślamy, że może podejmować. Nawet śpiąc.
Sam miewałem kilkukrotnie sytuacje, gdy się wybudziłem właśnie głównie z powodu złej pozycji którejś z kończyn. I też wówczas myślałem sobie, że łepetyna niby wyłączona jak reszta, ale jej zawartość czuwa.
Poczytajcie w nowym świecie wiedzy na temat aktywności mózgu po "śmierci" i o samej śmierci,
