gameplay.pl Najlepsze albumy roku 2014. Yeah.

Podsumowanie ciekawe, jest kilka krążków, które chciałbym przesłuchać (z tych, które poleciłeś). Ale obecnością Linkin Park czy Kasabian jestem zaskoczony delikatnie ;)

Artykuł fajny, czyta się przyjemnie, parę rzeczy może trafić i w mój gust (Crosses, Losers i Tricky), ale czy tylko mi się wydaje że jest jakoś...sam nie wiem...biednie?

Kurdę, albo się starzeję, albo brak "objawień" na alternatywnej scenie elektronicznej i rockowo/metalowej staje się faktem coraz bardziej doskwierającym.

Elektroniki (prócz starych rzeczy na playliście jak Massive Attack, Tricky, Dj Krush albo heh, jednego kawałka Juno Reactor), właściwie już nie słucham. Nie to że nie lubię, lubię, ale przestałem odkrywać i być może dlatego na razie nie doceniam tego co fsm był uprzejmy zapodać.

O wiele bardziej bolesny jest dla mnie zastój gdzieś na pograniczu hard'n'heavy. Chevelle jest ok, ale zrobiło ono na mnie podobne wrażenie jak najnowszy Filter - niby wszystko gra, ale człowiek jakoś bardzo szybko o nich zapomina (identycznie jest z nowym Black Stone Cherry). Linkin Park to kapela którą jarałem się gdy wyszła zupełnie niespodziewanie ich pierwsza płyta. Metamorfoza zupełnie ciepłego uczucia jakim ich darzyłem w te delikatnie mówiąc negatywne zaszła bardzo szybko, nie mam więc zamiaru tracić na nich czas. Dość podobnie jest ze Slipknotem, pierwsza płyta, uuu...jak to wtedy świeżo brzmiało! Na szczęście zmiana w gustach muzycznych nie pozwoliła mi cieszyć się lub smucić ich następnymi płytami:-) Podsiadło? Artysta wykonujący "inteligentny pop" pojawiający się w reklamach nie wzbudza mojego zaufania (szczególnie jeżeli wcześniej nie znałem jego twórczości). Z drugiej strony ta sama branża pozwoliła mi go zobaczyć śpiewającego w jakimś kawałku z cyklu "Męska Muzyka" i tu wrażenia były pozytywne, bo fragment tego kawałka był bardzo solidnie rockowy. Podsiadło i jego "Kręcone Łby" mogą więc nie być tak złe jak się wydają z powodu głupich uprzedzeń, dam im kredyt zaufania i pewnie przesłucham.

Skoro już tak się rozpisałem to zapodam swoje tegoroczne propozycje, nie są to w żadnym wypadku albumy aspirujące do tych najlepszych, ale wciąż są przynajmniej niezłe:

Mastodon - "Once More 'Round The Sun" - nie tak dobry jak "Hunter", ale wciąż melodyjny, przystępny i z paroma świetnymi kawałkami:

https://www.youtube.com/watch?v=6Aw1WnNVcYw
https://www.youtube.com/watch?v=Sp7CYvh8FwA

Crowbar - "Symmetry in Black" - bardzo podobnie jak w przypadku Mastodona, album niezły, choć nie tak dobry jak "Sever the Wicked Hand". Uwaga, poniższy klip zawiera zbliżenia na bojowego krasnoluda wagi ciężkiej:

https://www.youtube.com/watch?v=xdYlzGDEbFs

John Garcia - "ST" - po bardzo fajnym Vista Chino ex-wokalista Kyussa uderza z równie udanym albumem solowym:

https://www.youtube.com/watch?v=lA5pjOxR4kw

Karma To Burn - "Arch Stanton" - moje ulubione stonerowe killer-trio w nieustająco dobrej formie nie odbiegającej zbytnio od poprzednich LP:

https://www.youtube.com/watch?v=De-zrgA3o0g

Dog Fashion Disco - "Sweet Nothings" - paradoksalnie to może nie najbardziej nijaka płyta w całym zestawieniu, ale bardzo prawdopodobne, że najbardziej nijaka w całej dyskografii DFD. Piszę o tym z niejakim bólem, bo DFD którą odkryłem w tym roku, to kopalnia rewelacyjnych pomysłów na alternatywno-awangardowo-rockowo-metalowe granie. Wokale przypominające M. Pattona, wstawki z kreskówek, elementy jazzujące w połączeniu z agresywną petardą gitarową są tyleż niezwykłym co wciągającym i niedocenianym kawałkiem oryginalnego grania o dużym stopniu porytości bani. Tym bardziej szkoda, że najnowsza płyta nie posiada ani jednej piosenki która wpisze się na stałe w kanon ich dyskografii. Żaden kawałek nie dorównuje ani Vertigo Motel, ani Pogo the Clown, Nude in the Wilderness, czy tuzina innych. Miejmy nadzieję, że następna płyta jaka ma się pojawić w przyszłych roku (dzięki temu samemu crowdfundingowi co "Sweet Nothings"), będzie dużo lepsza.

https://www.youtube.com/watch?v=Gqi43SuoGhY

Body Count - "Manslaughter" - Mam sentyment do BC i Ice'a, a nowy longplej udowadnia, że nie młodzi już przecież panowie są nadal w dobrej formie. Wolę "Violent Demise", bo to płyta bardziej różnorodna i po prostu lepsza, ale "Manslaughter" daje radę mimo tylko jednego "hitu" jakim niewątpliwie jest "Talk Shit, Get Shot":-D Wywaliłbym tylko głupie i zbędne "99 Problems BC", ale to tylko moje zdanie (Ice już pewnie wyciąga swoją .45):

https://www.youtube.com/watch?v=sokdL-0iV9s

No i co? Albo ja nie umiem szukać, albo faktycznie jest trochę biednie...

Dla mnie zdecydowanie Tibi Et Igni Vadera to numer jeden w tym roku. Nic tego nie przebije.

Ja jeszcze nie zastanawiałem się dokładnie nad moim podsumowaniem, ale po zapoznaniu się z wpisem autora mogę coś od siebie napisać. Tym bardziej, że kilka pozycji z tej listy słyszałem, np. taki Foo Fighters mógłbym śmiało umieścić w gronie rozczarowań roku, zaś Slipknot zdecydowanie na wysokiej półce (tak jak autor), bo to rzeczywiście porządny materiał. Mam też podobne zdanie odnośnie Archive. Dobry materiał, choć bez rewelacji.

Jeśli chodzi o mocne metalowe klimaty to zdecydowaną czołówkę stanowią dla mnie Exodus "Blood In Blood Out" za bardzo klasyczne podejście do thrash metalu, a także Illdisposed "With The Lost Souls On Our Side" za swoje oddanie metalowej ekstremie, a zarazem pewną awangardowość i esencjonalność tego krążka. Niezwykle też podobał mi się powrót Sanctuary pod postacią albumu "The Year The Sun Died", czyli krążka, który mógłby brzmieć jak nowe dzieło Nevermore. Dobrze też oceniam nowe albumy takich firm jak Machine Head, Overkill oraz Vader.

Wśród muzyki progresywnej, ewentualnie trudniejszej do klasycznej definicji, wysoko zapunktowały u mnie w tym roku Mastodon "Once More 'Round The Sun", który pojawia się w wielu zestawieniach i nie ma w tym nic dziwnego, bo to kapitalny materiał utrzymany w różnych dymensjach metalu. Zmniejszając nieco ciężar instrumentalny szalenie wysoko oceniam krążki zespołów prog rockowych/metalowych: Threshold, Pendragon, Anathema, Soen (rewelacja, zapełnia miejsce po Toolu), IQ, Flying Colors, Cynic, Devin Townsend, Lunatic Soul i Opeth. Z dobrej strony pokazali się także Bjorn Riis i Tuomas Holopainen.

Ponad wymienionymi muszę też wspomnieć o albumach Johna Garcii, a w kategorii powrotów/pożegnań bardzo wysoko oceniam Pink Floyd i Judas Priest.

Odkrycia? Blues Pills, Wolves Like Us.

Rozczarowania? Ian Anderson, In Flames.

W sumie więc gdybym miał wybrać dziesięć najlepszych krążków 2014 roku to w kolejności losowej na pewno znalazłyby się tam:
- Exodus "Blood In Blood Out"
- Sanctuary "The Year The Sun Died"
- John Garcia "John Garcia"
- Pink Floyd "The Endless River"
- Lunatic Soul "Walking On a Flashlight Beam"
- Threshold "For The Journey"
- IQ "The Road Of Bones"
- Mastodon "Once More 'Round The Sun"
- Pendragon "Men Who Climb Mountains"
- Soen "Tellurian"

Autorowi wątku, jeśli lubi Toola i tego typu klimaty, polecam szczególnie Soen. Do poczytania o zespole choćby tu: http://progresjapozmroku.blogspot.com/2014/12/recenzja-soen-tellurian.html

@sekret_mnicha

20-parę lat temu odbywała się następna odsłona rewolucji i ewolucji muzyki rozrywkowej. Od tamtej chwili nic takiego się nie wydarzyło. Nie ma "nowego" nu-metalu, grunge'u, hardcore'a. Są tylko nowe fale tych miksów gatunkowych które były już dużo, dużo wcześniej.

Nie chcę przez to powiedzieć, że w tej muzyce nie dzieje się nic nowego. Osobiście mam jedynie wrażenie, że to co się dzieje teraz odpowiada mi średnio. Lat przybywa i być może już nie potrafię jarać się tak jak wcześniej i doceniać tego czym jarają się ludzie teraz. A może faktycznie jest jakaś lekka stagnacja i brak świeżego powiewu? Nie wiem, ostatnio bardzo wpadłem w Dog Fashion Disco i byłoby to jeszcze bardziej zajebiste odkrycie, gdyby nie fakt, że to kapela z lat 90' (którą jakimś cudem udało mi się jak dotąd niestety ominąć). Staram sobie przypomnieć jakąś nową kapelę i ni cholery, nic mi nie przychodzi do łba...

Chevelle faktycznie zrobiło na mnie całkiem pozytywne wrażenie i być może jest lepsze od nowego Filterka, chyba do niej wrócę:-)

"Mastodona słuchałem, pierwszy singiel genialny, reszta ok. Za mało poznałem, żeby wyrokować, ale na pewno jakaś rotacja tej płyty była i będzie."

O toto, są takie płyty które wchodzą dopiero za n-tym przesłuchaniem. Nowego Mastodona przesłuchałem co najmniej parę razy i ta reszta właśnie trochę taka jest - "aż" i "tylko" ok.

@Xinjin

"Motherload fajny kawalek ale wtf z tym teledyskiem, ja sie pytam? ..."

Też mnie rozwalił, najwyraźniej lubią big fat booties;-)

@Splinter the Rat

Ciekawe spojrzenie. Szkoda żeś tak mało linkował, zapewne wiesz jak bardzo leniwi bywają użytkownicy internetów;-)

EDIT:

Soen - "Savia":

https://www.youtube.com/watch?v=9VEFORk1wYA

Sam nie wiem co mam o tym myśleć...

Brak w zestawieniu U2 - Songs of Innocence.

Także artykuł żenujący, bo na takie przeoczenie (lub bezguście) mógł sobie pozwolić tylko amator (lub bezguście...).

Jeśli chodzi o Soen to piszecie tylko o pierwszym albumie "Cognitive", a "Tellurian" stanowi duży krok do przodu. Jeden z nowych utworów w linku: https://www.youtube.com/watch?v=y84R4GmTL7Q

sekret_mnicha --> Ja od płytki oczekuję, że mi się spodoba bez oglądania serialu i jakichś innych stymulantów. Nowe FF wydaje mi się bardzo mdłe poza dwoma/trzema utworami. Generalnie mam wrażenie, że wszystko, co się w ostatnim czasie dzieje wokół Grohla to przerost formy nad treścią (vide jego tragiczna biografia napisana przez Brannigana).

"WsZyScY SiĘ MyLiCiE, nAjLePsZyM aLbÓmEm 2o14 RoKu jEsT nOwE pINk FlOyD. kArZdY kTo MyŚlI iNaCzEj tEn IdJoTa"
---

"No ja bym rzekl ze teledysk jest z d*** :P"

Hm, trudno nie zauważyć że z tą dupą (dupami), ewidentnie jest coś na rzeczy:-D Teledysk idiotyczny, ale zabawny, chwilami nawet lekko "dupiasto-psychodeliczny":-D Chłopaki od pewnego czasu postanowili "złagodzić" przekaz wizualny i jestem zdania że jakoś im to wychodzi:-)
---
Ja do nowego FF na razie nawet nie mam zamiaru się przymierzać. Boję się rozczarowania. Grohl był dla mnie zawsze wyznacznikiem dobrej rockowej piguły i nie mogę oswoić się z myślą, że właściwie już tak nie jest.

@Econochrist

Sorry za spam, posłuchałem sobie nowego Vadera i choć nie przepadam za deathem, to trzeba przyznać, że "Tibi et Igni", jest wyjątkowo chwytliwe nie tracąc za razem mocy (być może dlatego że to chyba bardziej thrash niż death).

Patrzę sobie teraz na wiki i widzę, że oni niezłe traumy przeżyli. Na 16 byłych członków zespołu aż 3 nie żyje.

A ja się z tezą o braku objawień muzycznych nie zgadzam. Objawienia są, tylko nie w tej muzyce z głównego nurtu. Ale jak człowiek dobrze pogrzebie już po konkretnych gatunkach, to wyciągnie dobre rzeczy :)

[19]