Oda do Angry Video Game Nerda albo wiele twarzy Jamesa Rolfea … oraz skromne podziękowanie.
AVGN jest świetny. Oglądam go od dawien dawna. Kiedyś miałem ustawiony utwór z intra na dzwonek w telefonie, a i na MP3 jeszcze trzymam ten kawałek.
Ja również oglądam AVGN od dawna. Motyw przewodni wspaniale wpisuje się w "openingi" z seriali z lat 80. . Genialny utwór, a remixy równie kreatywne.
Mimo że wcześniej zdarzyło się Jamesowi kilka słabszych odcinków, to ostatnio wraca do dawnej formy. Zmniejszyła się przy okazji znacznie ilość okołofekalnych żartów, co należy liczyć na plus (z początku mogło to śmieszyć, teraz zdecydowanie mniej). Gość ma teraz na głowie mnóstwo innych projektów, a z aktualizacji dotyczących realizacji filmu wynika, że w zeszłym roku nie sypiał zbyt często.
Zdecydowanie jeden z najbardziej wartościowych ludzi, których w ostatnich latach można oglądać w internecie. Wbrew pozornie głupkowatej otoczce, wiedzą i przygotowaniem, jakie prezentuje w filmikach (zwłaszcza tych, w których mówi o historii konsol) przewyższa wielokrotnie większość dzisiejszych tzw. "video game journalists", cokolwiek to hasło miałoby oznaczać.
Angry Joe robi całkiem dobre recenzje. Ja osobiście lubię posłuchać Spoonyego też. Jego wielka epopeja o Final Fantasy jest naprawdę zabawna i okrutnie niszczy mity narosłe wokół tej serii.
Zgadzam się Mephistopheles. Rolfe jest najlepszym "producentem" materiałów "geekowych" w sieci. Jego przywiązanie do detali, nawiązania do słynnych filmów, przesadzone "sceny walki", montaż jest naprawdę genialny i nadaje specyficznego klimatu. Poza tym każdy kto pobije Królika Bugsa ma u mnie plusa, nienawidzę go. Ja bardzo lubię jego analizy i recenzje. Wszystkie przekleństwa i analne żarty są raczej częścią charakteru, który dalej żyje w szkole podstawowej. Mi jakoś nigdy nie przeszkadzały, a podkreślają irytację, którą nieraz czułem, zwłaszcza podczas grania w Silver Surfera.
Przyznam, że nie znam tego człowieka. Tekst jednak przekonał mnie, żeby do niego sięgnąć, tym bardziej, że czasy NESowe nie są mi obce i rozumiem frustrację związaną z kaszaniastymi produkcjami. Ze starym horrorem/monster movie/shasherem może na "ty" nie jestem, ale co nieco widziałem.
Odnośnie Twojego tekstu, jak zwykle wybija się. Podoba mi się nuta nostalgii w nim zawarta i ciepłej magii w pierwszym akapicie. Dobra robota.
PS. Nie używam Twittera, ale kliknąłem na link podany w tekście. Dzięki za polecenie :)
Dzięki Amazing Maurice. Warto zapoznać się z twórczością Jamesa Rolfa, bo jest merytoryczna, zabawna, nostalgiczna i pouczająca trochę, ale najważniejsze jest to, że spina "nas" jako pokolenie, które wspólnie czuje, jakkolwiek banalnie to brzmi.
Tekst, który napisałem jest nieco skomplikowany i nie sądziłem, że przyjmie taki kształt. Jest nostalgiczny, magiczny i nieco pesymistyczny w swoim wydźwięku. W pewnym sensie jest hołdem dla umierającej wsi, bo to temat trochę ważny dla mnie. Jest również hołdem dla zjawiska NES, które eliminuje różnicę pomiędzy ludźmi i łączy ich w jedno doświadczenie. To wszystko nieco się wyklucza, ale jak czytam drugi raz ten tekst, to jednak jest w nim jakaś dziwna harmonia
