Ślepowidzenie
Witam Cię drogi autorze.a propopo solidnych podstaw naukowych-widziałeś może materiał(link do video) który potwierdzał istnienie wampirów,jednej z kluczowych postaci w książce? Prośba,większej amatorszczyzny ciężko znaleźć.Też zostałem namówiony na zakup tej książki. wiem,o gustach się nie dyskutuje,wiec nie bede sie 'mocno czepiał. Uwielbiam s-f,ale to dzieło jest napisane tak ciężkim i bełkotliwym językiem,że czytając pół strony człowiek już dawno myśli co zje na kolacje bo odrywa się od niezrozumiałego bełkotu.Jedyny Wielki plus jak sam zauważyłeś dla przedstawienia obcych.W końcu to nie 'ludzie' ze spiczastymi uszami lub wychudzony z wielkimi oczami manekin z Roswell tylko OBCY jk sama nazwa wskazuje
addamus - tylko jeden plus ? Szkoda, że napęd Tezeusza, oparty na stanie splątanym, cztero-rdzeniowa ona/on/ee.cośtam ;) czy (w końcu !) naukowo wytłumaczona wampirza awersja do krzyża (hehe) ci się nie podobały.. Imo eleganckie pomysły (jedne z wielu w książce). Nie wspominając już o głównym clou programu, czyli przeskoczeniu z banalnego dylematu 'być czy mieć ?' na wyższy poziom: 'być czy rozumieć ?' (de facto: nie być) Dodam, że do czasu 'Blindsight' każda książka z wampirami była dla mnie na starcie 'spalona', tak jak i nie mogłem zazwyczaj do końca zapomnieć o zasadzie zachowania energii np. przy rzucaniu czarów w fantasy - podobno zbyt dużo Science, a mniej Fiction we mnie, jako (niewdzięcznym i wrednym) czytelniku. Może taki już los 'ściślaków' ;)
Dla zainteresowanych głębszą analizą: momentami hardcorowa (Dukaj, Orbitowski, Szostak) dyskusja o Ślepowidzeniu: http://esensja.pl/ksiazka/sod/tekst.html?id=7047
Może nieistotne (książka ma się bronić sama czy coś), ale wspomnę przekornie ;) - nominacje do nagród:
- Hugo w kategorii najlepsza powieść,
- nagrody Campbella,
- Sunburst,
- Locusa i Aurory.
- W Polsce: nagroda Sfinks w kategorii "Zagraniczna powieść roku" w roku 2008.
Jeszcze kilka linków:
- kamyk 'do ogródka' dla myślących nad tytułem książki http://www.youtube.com/watch?v=GwGmWqX0MnM
- wywiad PL z autorem http://katedra.nast.pl/artykul/4007/Wywiad-z-Peterem-Wattsem/
- fragment książki: http://www.kawerna.pl/aktualnosci/item/2084-peter-watts-ślepowidzenie-wyd2-fragment.html
- http://pl.wikipedia.org/wiki/Peter_Watts - autor udostępnia (jak wspomniała Kati) trylogię "Rifters" na licencji CC online, ale 'Wyspa' (Hugo 2010) jest już dostępna też w wersji PL..
ps. Jeśli można mieć jakieś sugestie do Kati (od teraz w ulubionych) do przyszłych wpisów: może coś o: 'Accelerando' Strossa, 'Peanatemie' Stephensona, czy mającej chyba wyjść na początku 2012 'Diasporze' Egana ? Choć szczerze: i tak tytuły wpisane bardziej po to , by samemu nie zapomnieć do następnych odwiedzin wątku :( Mało kto ma dziś czas czytać wszystko co chce, więc nie wymagajmy od innych cudów.
Książka jest przepełniona naprawdę ciekawymi pomysłami i nie ogranicza się do samej fizyki/techniki.
Już samo umiejętne poprowadzenie dyskusji na temat ewolucyjnej zasadności istnienia samoświadomości to dla mnie wielki plus. Zaadoptowanie teorii chińskiego pokoju do stworzenia nowego rodzaju postczłowieka to majstersztyk. Do tego świetne przedstawienie świata niczym z cyberpunka, ale bez tego irytującego mnie tandetnego banału, którym przepełnione są książki Stevensona. U Wattsa nawet wampiry pięknie wkomponowują się w świat pierwszego kontaktu z totalnie obcą cywilizacją.
Niestety mam wrażenie, że z Wattsa lepszy dyskutant i myśliciel niż pisarz. Przepełniony masą teorii za wszelką cenę wrzucał je do książki. Zawsze intrygująco, ale nie zawsze z sensem, choćby mnożenie postaci tylko po to, by przedstawić kolejny pomysł na przyszłościową rewolucję w danej dziedzinie, przy jednoczesnym niedostatecznym wykorzystaniu skomplikowania uczestników wyprawy. Czuć w nich niewykorzystany potencjał.
No i dla mnie zarzut najpoważniejszy - ledwie przeciętny warsztat. Każda scena mająca trzymać w napięciu, a już szczególnie sceny akcji to dramat - właściwie nie wiadomo co się dzieje, zero umiejętności opisywania dynamicznych sekwencji. Niewiele lepiej jest także z plastycznością opisów. Miałem poważne problemy z wizualizacją wielu rzeczy i musiałem korzystać z zasobów własnej pamięci :)
Najlepiej wypadają sceny dialogowe. Niestety to bolączka wielu autorów hard s-f, Baxtera chociażby. Dlatego Diuna, czy Kontakt Sagana są kultowe, a Ślepowidzenie nie będzie.
Niemniej to kawał porządnej, pobudzającej lektury.
"kontakty międzyludzkie zdecydowanie zamarły: nawet seks stał się przeżytkiem"
To ja już podziękuję ;)
Dzięki za recenzję, dzięki niej jestem już na 170 stronie :)
Książka konstrukcyjnie nieco przypomina "Hyperion".
Najbardziej denerwujące są sytuacje, w których autor wspomina o czymś (nie tłumacząc o co chodzi), a 20 stron dalej pisze o tym jakby wszystko wcześniej wytłumaczył - dziury w fabule, co zalatuje niekonsekwencją. Czyta się naprawdę szybko.
