Poradnik do gry - Podstawy - Podstawy pilotażu | Comanche 4 poradnik Comanche 4

Ostatnia aktualizacja: 17 października 2019

Słowo wstępne

Sprawa podstawowa: WŁĄCZ WSZYSTKIE MOŻLIWE EFEKTY UTRUDNIAJĄCE LOT. Może brzmi to absurdalnie, ale bez włączenia "realistycznego" modelu lotu Comanche zachowuje się raczej jak marionetka zawieszona w powietrzu, a nie uzbrojony po zęby helikopter. Do zainstalowanie najnowszego patcha byłoby mile widziane, gdyż błędów jest w C4 całkiem sporo. Tak przygotowany możesz przystąpić do gry.

Trening

Podstawowe zasady tłumaczy trening, więc nie ma sensu tego powielać. Postanowiłem tylko wspomnieć w kilku słowach o sterowaniu - czyli: co wybrać, joystick czy klawiaturę oraz o tym, co widać na ekranie podczas rozgrywki. Osobiście sam długo się nad tym zastanawiałem. Joya w sumie nie posiadam, a klawiatura także nie spisuje się już tak dobrze w grach "symulacyjnych". Ale jedna informacja całkowicie wpłynęła na ostateczną decyzję, co wybrać. Dokładnie na stornie poświęconej grze znalazłem zapisek o braku obsługi Force Feedbacku w finalnej wersji (która została już dodana w czasie pisanie tego poradnika). No więc bez dłuższego namysłu pozostałem przy starej, ale jarej, klawiaturze (i myszce, oczywiście).

Tak, sterownie odbywa się właśnie na zasadzie myszka i klawiatura. Na początku trudno jest się do tego przyzwyczaić, ale jak na dobrą strzelaninę przystało przycisków do nauczenia się nie jest za dużo. Nie ma 57 trybów radaru, nie ma żadnych specjalnych utrudnień, po prostu cała filozofia sprowadza się do zniszczenia w jak najkrótszym czasie wszystkich wrogich celów. Proste, przynajmniej w teorii.

Praktyka wygląda trochę inaczej. Zacznijmy choćby od podstawowych widoków, z jakich można sterować lotem głównego bohatera. W sumie jest ich cztery, jednak do gry nadaje się tylko jeden. I już wyjaśniam, dlaczego.

Zacznijmy od końca, czyli od widoku włączanego klawiszem F5. Jest to tak zwany tryb filmowy i nie nadaje się do niczego innego, jak oglądanie naszego śmigłowca. Grać się po prostu nie da. Kolejna możliwość, tryb trzeciej osoby (F3) także za bardzo się do tego nie nadaje. Można obejrzeć z bliska ten wspaniały śmigłowiec, jednak lekko izometryczny rzut przeszkadza w odpowiednim namierzaniu celów, nie mówiąc już o omijaniu pagórków czy kanionów. Na szczęście można zmieniać kąt patrzenia na klawiaturze numerycznej, ale brak widoku centralnie z tyłu ostatecznie przesądza sprawę.

Trochę lepszy jest widok z wnętrza maszyny (F2). Świetna mapa na wyświetlaczu MFD informuje, gdzie znajdują się wzniesienia (kolor czerwony) czy obniżenia (zielony) terenu. Ale i tutaj steruje się ciężko, gdyż przechylenie maszyny, wymagane do rozpoczęcia lotu, zmniejsza drastycznie pole widzenia. Dlatego najlepszym wyborem jest widok sprzed maszyny (F1). Celownik znajduje się wtedy pośrodku maszyny, a sterowanie odbywa się za pomocą klawiatury i myszki. Dodatkowo, w obu powyższych przypadkach można włączyć klawiszem F4 opcję freelook, co wyłączy możliwość sterowania lotem myszką - za jej pomocą będzie można rozglądać się dookoła.

Wszystkie obiekty wyświetlane na ekranie zostały szczegółowo omówione w treningu, więc nie powinno być z nimi problemu. Dodam tylko, że najważniejszymi informacjami są: dane z radaru oraz stan helikoptera. Musisz je cały czas bacznie obserwować, gdyż od tego zależy "być albo nie być" Twojego śmigłowca.