Publicystyka Najlepsze gry, które się nie sprzedały

Taaaa, tylko że ci którzy używają tego hasła tutaj zazwyczaj używają go w kontekście "nie zabezpieczajcie gry przed kradzieżą bo dobra gra sama się sprzeda" XD.

Wiadomo, że to mit. Jakość artystyczna nie ma nic współnego z popularnością i sprzedażą. Jest całkiem sporo arcydzieł filmowych i growych, które są w plecy lub ledwie wyszły na zero lub niewiele zarobiły na plus. Często bardziej ambitne dzieła popkultury są dość niszowe pod daną grupę odbiorców jak choćby kino autorskie pod koneserów czy ambitniejsze produkcje growe od pasjonatów, gdzie nikt im nie wchodzi na głowę hamując zapędy jak w korpo. Im coś bardziej popularne i z większymi budżetami to wiadomo, że jest spłycone i dostosowane pod masy. Wydawca wykłada dużą kasę więc musi być bezpieczny produkt pod szersze grono co równa się z brakiem nowatorstwa. Szala przesuwa się w jedną lub drugą stronę więc szuka się kompromisów.

Też nie mam zielonego pojęcia jakim cudem ta gra się nie sprzedała. Poza krótką fabułą i nieco niezbyt trafionymi towarzyszami to druga część jest cudowna, obszerna i pozwala na znacznie większą eksplorację niż pierwsza część, która była znacznie bardziej liniowa.

Toril

Pillarsy to w dużym uproszczeniu dość bezpieczna kopia Baldur's Gate 2 i Planescape Torment, ale niemal całkowicie pozbawiona ich luzu, finezji i humoru. Nie było mowy o powtórzeniu efektu wow, bo żadnej rewolucji nie ma. Nic nie dzieje się dwa razy. Przechodząc 5 raz BG2 i PT miałem nadal z tyłu głowy, że jest to coś wyjątkowego. Przy Pillarsach można nudzić się już przy pierwszej rozgrywce. Ściany tekstu dużo bardziej porywające są w Planescape Torment niż Pillarsach. BG2 i Planescape Torment są lepsze wyraźnie od Pillarsów, bo są prekursorami dla nich. Dużo mocniej wyróżniają się. Pillarsy to w zasadzie wożą się na plecach BG2, PT, NN2- Mask of the Betrayer w kwestii tematyki fabularnej, sposobu budowania dialogów, klimatu, mapek, wykreowanych postaci itd.

System Shock 2 wraz z Deus Ex 1 to najbardziej przełomowe gry RPG z przełomu wieków wyprzedzające swoje czasy, stawiające na nieliniowość, uczące myślenia i ośmieszające najlepsze obecne gry RPG, które przeważnie nic nie wnoszą ciekawego i świeżego, a tylko potrafią kopiować to co było wymyślone dawno temu i podawać w casualowej formie, by nikt nie musiał uczyć się mechaniki od zera i tym bardziej używać szarych komórek. Bioshock 1 to świetna gra, ale bardzo wykastrowana z gameplayu porównując do tego o ile więcej oferuje starszy kuzyn System Shock 2. Identycznie jak porówanymi prequele Deus Ex z 2011 i 2016 konfrontując je z arcydziełem Deus Ex 1, który ma o wiele więcej do zaoferowania wymagającemu konsumentowi. Druga i trzecia rozgrywka w System Shock 2 i Deus Ex 1 może bardzo różnić się od pierwszej w zależności jaki styl obierzemy rozgrywki i później jak rozwijamy postać. Właściwie pod tym względem równie dużo do zaoferowania mają powiedzmy Morrowind, Vampire: The Masquerade - Bloodlines, Gothic 2 Noc kruka z dogranymi modami Returning 2.0+Alternative balance, które skutecznie zrobiły mur między graczami, którzy potrafią używać szarych komórek i chcieli rozbudowanej mechaniki i możliwości czy jednak jedynie potrafią odnaleźć się w prostocie czystej wersji G2NK, gdzie gra prowadziła ich za rączkę.

Ja również nie mam pojęcia czemu PoE II tak poległo. Absolutnie świetna gra z genialnym klimatem. Zdecydowanie jeden z najlepszych, o ile nie najlepszy współczesny przedstawiciel klasycznych gier cRPG. Divinity: Original Sin jak dla mnie było sporo gorsze.

Divinity:Original Sin 2014 ma mało zachęcający początek i jest zbyt cukierkowe, ale później rozkręca się i było co raz lepiej. Gameplay i mechanika to duża siła tej gry. Przeciętna fabuła, dialogi i miałkie postacie to dla mnie największe minusy.

Natomiast od Lariana dwie zdecydowanie najlepsze gry to Divine Divinity 2002 i Divinity:Original Sin II 2017, gdzie mieliśmy spory progres od poprzedniej odsłony z 2014 pod względem wykreowanych postaci czy mechaniki gry.

Divinity:Original Sin II to jedno z najlepszych RPG poprzedniej dekady wraz z Disco Elysium, PoE 2, Skyrim, Witcher 3, NieR Automata, Kingdom Come-Deliverance i Persona 5 itd.

Zgadzam się, że pillarsy nie były żadną rewolucją ale przecież nie każda gra musi być przełomowa. Ile wyszło porządnych RPGów izometrycznych po powiedzmy Baldurs Gate II? Koło 15? Wiele więcej na pewno nie nawet jeżeli inaczej rozumiemy co to znaczy 'porządny'. A przecież ile lat minęło. Trudno powiedzieć by rynek był jakoś specjalnie przesycony więc naprawdę nie ma nic złego w tym, że wychodzi po prostu bardzo dobra gra, nawet jeżeli uznamy ją za 'bezpieczną kopię' z czym tez mógłbym polemizować.

W pillarsach wbrew pozorom jest całkiem sporo humoru ale na pewno są one utrzymane w znacznie poważniejszym tonie niż właśnie np baldurs gate. Może to rzeczywiście odstraszyło niektórych? Poza tym łatwiej zaangażować się w jakąś bardziej osobistą historię jak w baldurach niż rozważać niuanse cyklu reinkarnacji, przeznaczenia dusz, subtelnych boskich zagrywek i tego wszystkiego czego pełno jest w wątku głównym pillarsów. W każdym razie mogę zgodzić się z tym, że jedną z przyczyn słabej popularności drugich pillarsów może być wątek główny.

Wasteland 3 które wyszło po pillars 2 chyba nie sprzedało się najgorzej więc może to powinno posłużyć za wskazówkę? A co mamy w wastelandzie a czego brakuje w pillarsach? Walka turowa i pełno szalonego humoru. Czyli to co mamy też zresztą w divinity.

A tak naprawdę to nigdy nie poznamy do końca przyczyn i możemy tylko zgadywać. Bo równie dobrze może być to przypadek i kwestia wypuszczenia gry w złym czasie kiedy akurat ludzie nie mieli ochoty na coś takiego :D

PoE akurat to jest tak nudny i odgrzewany kotlet, że aż strach czytać te wszystkie fanbojowskie opinie, które bazują tylko na nostalgii. Gdyby nie to, że 24 lata temu wyszedł Baldur i "recenzenci" mieli wtedy po 13 lat i było to ich pierwsze RPG to nikt na PoE by nawet nie spojrzał a wręcz by go odrzucało - jest to TYLKO kwestia powrotu do dzieciństwa czy tam młodości i nic poza tym - gra ma fatalny i zupełnie nieintuicyjny (czyli tak samo jak całe stare D&D na kompie) system rozwoju postaci, nijaką fabułę i powiela wszystkie grzechy starych Baldurów itd. - ale tak samo jak z slashrem z elementami RPG czyli Gothickiem jest uznana, za grę-cud - nie mówiąc już, że Gambrinus uznał ją za Opus magnum Obsidianu ...

Zawsze będę powtarzał że PoE II to najlepsze co w gatunku powstało, zaś "jedynka" to jest absolutny kanon i TOP 10.

Pillarsy 2 mają koszmarnie nudny scenariusz i fatalnych towarzyszy, o których się zaraz zapomina. Na przykład do tej pory pamiętam wszystkich kompanów z Planescape: Torment, bo to była gra genialna. A Pillarsy 2 to bieda z nędzą. Tylko grafika była ładna i to wszystko.

Towarzysze byli....średni (Ale Sagani! Uwielbiam Sagani!). I scenariusz tutaj był trochę dodatkiem do tego co mnie w tej grze urzekło: otwartego, niemal sandboxowego świata w karaibskiej otoczce.
O wadach Tormenta można by napisać wypracowanie, zdecydowanie wolę Tides of Numenera.

ale niemal całkowicie pozbawiona ich luzu, finezji i humoru.

I chwała bogom!

Moim zdaniem gra po prostu nie wytrzymała konkurencji.

Jedyną liczącą się konkurencją było drugie Original Sin, które wygrywało tylko graficznie. Bo walki niby turowe ale potrafiły doprowadzić do ciężkiej nerwicy przez idiotyczny system pancerza, fabuła to sztampa, lore zresztą też, a towarzysze gorsi niż w Pillarsach. Pamiętam jak wyglądali ale jak się nazywali - za cholerę.

Na PC i tak się pewno najmniej sprzedało, wiec wątpię, że tutaj wersja PC miała jakiś większy udział w porażce, a na konsolach też się nie sprzedała, gdzie nie było tych problemów.

Gra po prostu była średniaczkiem, która właśnie oprócz tego "kill with skill", które i tak było niedopracowane i nieprzemyślane względem całej gry, nie miał nic więcej do zaoferowania i nużył po godzinie.

Bulletstorm to zwykły przeciętniak z kosza z grami. Ale wiadomo Chmielarz, polski zbawca game devu, to przy premierze gry trzeba było wchodzić bez mydła.

Dzięki za spostrzegawczość! Poprawione :)

Warto po tylu latach zagrać? Wstyd przyznać ale kupiłem kiedyś tę grę w pudełku i do dzisiaj nie zainstalowałem

Beyond Good and Evil to jedna z moich ulubionych gier. Kupiłem ją w kiosku w papierowym pudełku wraz z jakimś śmiesznym plastikowym gadżetem w postaci latarki, nie wiedząc totalnie z czym mam do czynienia. Ta gra ma jeden z najlepszych klimatów pod słońcem i fabuła wciąga już od samego początku, przez to, że czuje się, że z tym światem jest coś nie tak. Świetnie napisane postaci (Pey'j i Double H <3), rewelacyjna jak na te czasy animacja wody, bardzo dobra muzyka, sporo świetnych mechanik, które nie są katowane do bólu przez całą grę (jest trochę walki, trochę skradania, trochę wyścigów i sporo robienia zdjęć lokalnej faunie).

Podsumowując, naprawdę warto zagtrać :)