2.5D - co to znaczy?

Termin odnoszący się pierwotnie do modelu grafiki komputerowej mającego na celu wywołanie złudzenia trójwymiarowości. Obecnie najczęściej wykorzystuje się go w odniesieniu do oprawy wizualnej wykorzystującej elementy grafiki dwuwymiarowej i trójwymiarowej.

Trine 2 jest przykładem platformówki, której oprawę graficzną wykonano w technice 2.5D.

Najczęściej grafika dwuipółwymiarowa jest wykorzystywana w produkcjach, w których akcja jest prezentowana z perspektywy bocznej, a składające się z polygonów postacie poruszają się po dwuwymiarowych lokacjach (choć to ostatnie nie jest regułą, bowiem otoczenie również może być w pełni trójwymiarowe). Złudzenie trójwymiarowości uzyskuje się natomiast na zasadzie paralaksy: elementy znajdujące się „dalej” poruszają się wolniej od tych, które ulokowano „bliżej” bohatera; częstą praktyką jest również pozwalanie graczom na przechodzenie na drugi plan, na przykład w celu zdobycia ukrytych przedmiotów lub znajdziek.

Ze względu na ograniczenia sprzętowe i niedoskonałości silnika graficznego, w Duke Nukem 3D walczyliśmy z przeciwnikami przedstawionymi przy pomocy dwuwymiarowych sprite’ów. Na zdjęciu Duke Nukem 3D: 20th Anniversary World Tour z 2016 roku.

Innym przykładem wykorzystania grafiki 2.5D są produkcje, w których akcja jest prezentowana w tak zwanym rzucie izometrycznym – dotyczy to przede wszystkim gier RPG oraz strategii.

Wcześniej mianem gier 2.5D określano również tytuły, w których wydarzenia obserwowaliśmy z oczu bohatera (perspektywa FPP) i walczyliśmy z przeciwnikami przedstawionymi przy pomocy sprite’ów; klasyczne przykłady tego typu pozycji to Doom oraz Duke Nukem 3D.