Najciekawsze materiały do: Tainted Grail: Conquest
Game Pass straci 9 gier w połowie września, w tym Civilization 6 i polskie RPG
wiadomość3 września 2023
Za dwa tygodnie oferta Game Passa uszczupli się o dziewięć gier, w tym Sid Meier's Civilization 6, Metal: Hellsinger, Tainted Grail: Conquest oraz Danganronpa V3: Killing Harmony.
Mi w ogóle się pomyliło chyba totalnie, znaczy dodałem grę do listy życzeń jak to miał być RPG z fajną historią i klimatem, a kupiłem niedawno, bo widzę że wersja już 0.99 i zniżka jest, no to czemu nie sprawdzić.
Tylko że to jest rogue-lite, typowy rogue-lite, gdzie historia nie ma znaczenia, jak giniesz to właściwie wszystko tracisz i ciągle od nowa zaczynasz. Jak ktoś lubi takie gry to spoko, bo system walki nawet fajny jest, o ile wyłapiesz dobre karty. Ja jednak bardzo zupełnie nie tego oczekiwałem, jak na wstępie wspomniałem, miało być rpg, a no rogue-lite z definicji ma elementy rpg, no ale nim nie jest, więc w sumie to ogólnie bardzo nie w moim klimacie gra.
I tylko pytanie, co się stało, że "Tainted Grail" na 2 projekty się rozdzielił? Trochę się wydymany tym faktem czuję, bo ogólnie kupiłem nie tę grę co chciałem, ale może komuś się będzie podobać, to nie zabraniam.
P.S. pograłem jeszcze trochę i naprawdę nie kumam, jak można taki design zrobić? Myślałem, że będzie tak, że gdy pokonasz bossa, wyczyścisz jeden cały obszar, gdzie tam z 10 tych walk jest około i odblokujesz kolejną arenę, no to odblokuje się ją raz a dobrze, ale nic z tego. Tych 4 pierwszych bossów przynajmniej masz rozwalić na jednym podejściu, jak zginiesz w trakcie to zupełnie od nowa się gra, od nowa się robi level i trzeba po kolei z jednym szczurem, z jednym robakiem walczyć i liczyć trochę na łut szczęścia, że się dostanie odpowiednie karty czy też skillsy odpowiednie. Porażka całkowita.
Szkoda, że tak cicho o tej grze, na Steamie jest już ponad 1000 recenzji i co mnie nie dziwi, są bardzo pozytywne. To naprawdę udany, konkretny tytuł. Pełna wersja ładnie wyeliminowała masę błędów w mechanice i rozgrywce z EA, no to teraz można w końcu grać.
A jest co siekać, masa kart robi robotę podczas walki i w połączeniu z losowością zmusza do kombinowania. Klas niby wydaje się dużo, ale niektóre to tylko drobne wariacje. Zresztą bardzo niezbalansowane są. Jednymi rozgrywka jest banalnie prosta, a drugimi nie wyobrażam sobie jak można dać radę na wyższych poziomach trudności.
Klimat jest w miarę, nie jest to klimat arturiański, ale jest krwawo, a większość postaci ma jakąś tam swoją perwersję, a ich historie zostały nawet ciekawie napisane. Choć wiadomo że przez ten typ rozgrywki fabuła traci na znaczeniu, a questy wykonuje się automatycznie, licząc na łut szczęścia. To nie jest gra dla tych, co chcą odkrywać fajną historię, ale dla tych, co lubią dobrą walkę turową. Rozwój postaci również daje radę i ogólnie cały tytuł wciąga. Polecam 7.5/10
Graficznie wygląda to dosyć topornie, zarówno świat jak i sama walka. Nadrabia natomiast mechaniką, mamy 9 postaci, które kolejno odblokowujemy po każdej próbie, liczba kombinacji jest naprawdę spora. Jak dla mnie nekromanta i berserker są wręcz za silni jeśli opanujemy ich styl walki. Fabuła też jest w ciekawy sposób prowadzona, z każdym kolejnym podejściem odblokowujemy nowego mieszkańca wsi i jego bolączki. Na zachętę 7.5, pozostaje czekać na The Fall of Avalon :)
Gra może nie jest najwyższych lotów, ale mnie wciągnęła, a to się liczy. Walki są odtwórcze, ale dają frajdę. No i 9 archetypów bohatera gdzie każdym gra się trochę inaczej więc trochę kombinowania i eksperymentowania jest. Jak ktoś lubi tę konwencję to kilkanaście godzin zleci nawet nie będzie wiedział kiedy.
Świetne walki, potwory i różnorodne karty z naprawdę interesującymi zdolnościami, co ważne jest wiele mocnych kart i niejednokrotnie miałam dylemat, którą wybrać jako nagrodę po walce. Odblokowałam właśnie Przywoływacza? Dobrze piszę? W każdym razie od razu innaczej się gra, nawet trochę łatwo się zrobiło ale pewnie potem się to zmieni. Co denerwuję to czuję się trochę jak we mgle, znaczy samouczek sporo wyjaśnia ale sporo też nie, przykładowo jak zginę to mogę wybrać odpocznij albo zacznij od nowa i nie wiem co oznacza do końca te zacznij od nowa? Chyba wtedy postać można zmienić? Coś jeszcze to zmienia?
Te dialogi, historie postaci takie mało angażujące póki co, nie jest może źle bo dodaja atmosfery jednak mogłoby być lepiej. Podoba mi się klimat i motyw z dziwnoświecami i jak wygląda otoczenie jak nie zapalisz świecy. Tylko nie myślałam, że kiedykowiek w jakiejkolwiek grze moim istotnym zmartwieniem będzie to, że świec mi zabraknie :D póki co nie wiem jak je uzupełniać. System walki, kart, wszystko bardzo ciekawe i przemyślane.
i nie wiem co oznacza do końca te zacznij od nowa?
No dokładnie to co jest napisane - zaczynasz nowy run.
nie wiem jak je uzupełniać
Na mapie są umieszczone wyrdstony, które jako jeden z oferowanych bonusów pozwalają wziąć świecę. Wypadają też jako nagroda z pokonanego bossa. Z czasem trafisz na NPCa, którego można sprowadzić do wioski i kupować u niego ulepszenie wydłużające czas palenia się świec.
Ok, teraz jasne, a jak dajesz odpocznij też od nowa tylko z tą samą postacią.
Tak, czekam właśnie na npca, który ułatwi mi kwestię dziwnoświec. Dziwnoświece też będzie wytwarzał, czy tylko ulepszenia?
Dziwnoświece też będzie wytwarzał, czy tylko ulepszenia?
Już nie pamiętam, ale chyba tylko upgrady.
Bardzo fajna gra. Spróbowałem grać kilkoma postaciami, ale grę ukończyłem Tropicielem i w sumie nim najlepiej mi się grało. Jednak trochę trzeba liczyć na szczęście i fajne karty oraz zdolności. Bez tego daleko nie zajdziemy. Podobał mi się wykreowany świat, zadania i postacie z nimi związane są dobrze napisane. Szkoda tylko, że niektóre zadania wykonamy dopiero po kolejnej śmierci... Za bardzo są rozciągnięte w czasie, ale nie było znowu tak źle. Porażka aż tak nie jest odczuwalna, bo walka jest bardzo fajnie zrobiona i rozgrywka wciąga. Oprawa 2D bardzo dobra i miła dla oka, 3D prezentuje się już gorzej. Muzyka nawet ok. Warto zagrać.
Wiem że dla niektórych to będzie herezja, ale... Znacznie lepsze niż Slay the Spire. Oprócz dość podobnego systemu kart i rozwoju, mamy tez wspaniale poprowadzoną historię. Zadań nie da się przechodzić ciągiem, a w jednym "runie" poznajemy tylko jeden element z danego wątku. I tak wszystkie zadania się przeplatają, a powolny ich rozwój wzmaga ciekawość. Druga sprawa że nie jest to taki typowy rogal. Ulepszenia pomiędzy grami naprawdę mocno wpływają na grę. Przy pierwszym podejściu byłem znacząco słabszy niż przy ostatnim, mimo że w teorii startowałem od zera. Fajnie. Lubię progresować w grach.
I tak jak na Slay The Spire mam 16h, tak, właśnie ukończyłem Tained Grail: Conquest z wynikiem 30h i to w jednym tygodniu. Do samego końca chciało mi się grać. A że wyhaczyłem ją na promce lekko za ponad 30 złotych, to wyszło naprawdę tanio jak na spędzony czas.
Szczerze polecam.