Najciekawsze materiały do: Battletoads

Jako beat'em up się nie sprawdza, ale jako gra z wieloma gatunkami w jednym jak najbardziej.
Najbardziej podoba mi się humor oraz muzyka. Fabuła niczego sobie (jak na tego typu produkcję), przez cutscenki pooglądałbym jakiś miniserial w tym uniwersum. minigierki świetne

Cieszę się, że ta gra trafiła to Game Passa bo jako fan oryginału z Pegazusa/NESa nie dałbym za nią inaczej złamanego grosza.

Gameplayowo jeszcze jako tako daję radę przez sporą różnorodność ale wszystko inne, m.in. styl graficzny, denny humor, nijaka muzyka po prostu sprawiają, że odechciewa mi się grać choć mam dużo cierpliwości do kiepskich produkcji.

Pany, bida z nędzą. W GP możecie sobie sprawdzić, inaczej szkoda pieniędzy i czasu.

Graficznie ładnie, klimat kreskówki. Rozgrywka nie ma nic ciekawego do zaproponowania, walki nudne, mało różnorodne, często nie wiadomo co się dzieje, postacie zlewają się nie tylko z przeciwnikami ale i z tłem. Najgorsza jest mało płynna animacja, nie jestem w stanie na to patrzeć, rozprasza i męczy wzrok.

Powiem tak:
-Styl graficzny - fajny, kolorowy, płynne animacje - mi się podoba
-Etapy beat 'em up'owe - są bardzo przyjemne, każda postać jest różnorodna, miło się je pokonuje
-Turbobike - no jeszcze ujdzie, pierwszy taki etap mnie usypiał, ale drugi już był naprawdę fajny

No i tu cała reszta - badziewna platformówka logiczna, platformówka z uciekaniem przed pewną cieczą, "leci stateczek i strzela", po prostu wszystkie etapy poza trzema wcześniej wymienionymi, są dla mnie na poziomie gier z odmętów Steam'a, które kosztują po 1$, a nawet nie tyle, bo ciągle są na promocjach 75%. A najgorsze jest to, że gdzieś od połowy gry, to "urozmaicenie" staje się całą grą.

Mam nadzieję, że jakiś sequel powstanie, ale bez zbędnych zapychaczy.

Jest to bardzo dobra gra na przerwę. Jak się ma jakąś godzinkę czy pół nawet to można pomashować sobie buttony przy wyrazistej, kolorowej i przyjemnej dla oka kreskówkowej oprawie; odmóżdżającym, odjechanym, czasem dennym humorze i żwawej, rockowej muzyce. Etapy są na tyle zróżnicowane, że rozgrywka balansuje na granicy monotonii, ale w żadnym momencie nie zahacza o nudę. Fabuła... Jest. Jest też dosyć krótka (7 godzin), ale to akurat świetnie się składa bo więcej bym nie zdzierżył.
Muszę przyznać, że niewiele się spodziewałem a nawet polubiłem Zitza, Rasha i Pimpla i cieszę się, że mogłem spędzić chwilkę z kolejnym dziełem (współ)stworzonym przez Rare. Niezwykle odprężające doświadczenie.