Pőhjala Talveöö (Baltic Porter) - Browar Pőhjala - BLG ?, alk. 9 %. Cena ok. 20 PLN. --->
Zapach - Przede wszystkim mega owocowy - śliwki i wiśnie wychodzą ze szkła. Do tego cała feria doznań w postaci kokosa i wanilii. Kompozycja jest wspaniała i bardzo intensywna. Ocena 10/10.
Piana - Ciemno brązowa, bardzo wysoka, puszysta i drobna. Opada powoli, ładnie oblepia szkło.
Barwa - Czarna.
Smak - Można się naczekać zanim piana opadnie. Ale jak już się to stanie, to jest super. Najbardziej rzucającym się na kubki smakowe jest kokos, a zaraz potem wanilia. Są też owocowe porterowe nuty (śliwka, wiśnia), oraz spora doza kawy i czekolady. Po gęstości trunku wnoszę, że dużo więcej niż 22 BLG to tutaj nie ma. Jest też sporo paloności i goryczki, akurat na tyle, aby równoważyć sporą słodycz trunku. W posmaku są też przyprawowe nuty i pewnie wchodzi tutaj do akcji kardamon, który można znaleźć jako składnik, z którym trunek się warzył. Ocena 9,8/10.
Ocena ogólna 9,9/10. Zabrakło być może nieco ciała i gęstości - chociaż i tak jest znakomicie.
Panowie jeśli będziecie mieli okazje kupić nowego Grand Championa z Cieszyna to wydajcie to 50zł i kupcie od razu z 8 butelek. Bo po jednej nie będziecie mieli dość. Naprawdę genialne Vermont IPA, no poprostu bajka. Rozlewali je pare dni temu także jest świeżutkie co dla India Pale Ale jest baaaardzo ważne. Pijam wszystkie nowości z amerykańskimi chmielami i ostatnie tak duże wrażenie zrobiło na mnie Juicy Delight albo Juicy Melody z Rockmilla. SZTOS. Dziś premiera także polecam przypilnować tematu.
Niedawno też odbyła się premiera Kormoran Barlow Sorbus (Barley Wine). Lecę wieczorem do sklepu, bo jest duża szansa, że dzisiaj przyjedzie.
BTW - widziałem też w sklepie na Kabatach świąteczne 'paczki' z tegorocznych sztosów - Imperium Prunum lub Samiec Alfa + piwo towarzyszące. Ceny niestety ok. 100 PLN.
Zakupiłem Barlow Sorbus - dałem 28 PLN, mam też sporo nowości z De Molen - także materiału na jakiś czas do testów nie zabraknie.
To ja teraz błagam, bez linczu.
Piwni specjaliści, jesteście w stanie polecić mi cokolwiek samokowo oscylującego w guście Corony?
Pół życia zapijałem się najtańszymi Speckami (to były czasy uh), potem zakochałem się w Komesach, ale w końcu skończył mi się jakikolwiek piwny smak (i godność:P). Piwo zacząłem pić z powrotem dopiero po wyjeździe do Meksyku, właśnie wspomnianą Coronę. Ale ile można sączyć to samo...
Więc może ktoś coś?
Barlow Sorbus (Barley Wine z jarzębiną) - BLG 26, alk. 10,5 %. Cena ok. 28 PLN. --->
Zapach - Mocno słodowy, owocowy, likierowy. Jest też aromat skórki jasnego chleba. W tle trochę nut przyprawowych i ziołowych. Intensywność: średnia +. Ocena 8,7/10.
Piana - Jano beżowa, drobniutka, dość niska. Oblepia szkło, opada powoli do umiarkowanie.
Barwa - Miedziano - rubinowa. Klarowne.
Smak - Słodowy, nieco cierpki i kwaskowy. Goryczka średnia, ale z tendencją do zalegania. Jest trochę nut owocowych, ale stonowanych i nie bardzo słodkich. W posmaku bardzo wyraźnie zostaje goryczka i sporo ziołowo - przyprawowych nut. Wprawdzie jarzębiny nigdy nie konsumowałem, ale jedna ze składowych smaku przypomina bardzo jej zapach. Trunek w odbiorze jest półwytrawny. Ocena 8,6/10.
Ocena ogólna 8,6/10. No cóż, przynajmniej jak dla mnie nie jest to trunek, za którym warto się uganiać po sklepach. Nie ma tutaj nic odkrywczego i nic co może nas zaskoczyć. Całość jest skomponowana dość zgrabnie - zarówno aromat jak i smak - ale brakuje w tym wszystkim polotu. Imperium Prunum - choć to inny styl - jest lepszy pod każdym względem. Już chyba Barley Wine Komesa bardziej mi podchodzi, bo za cenę niemal 4x niższą mam porównywalny trunek, jeśli pod pewnymi względami nie lepszy.
Blade & Stone (American Strong Ale) - De Molen - BLG 25,7, alk. 11,5 % --->
Zapach - Jest trochę dojrzałych cytrusów i żywicy, jak przy amerykańskich chmielach. Jest też sporo słodów i owocowość na kształt czarnej porzeczki. Intensywność: średnia +. Ocena 8,5/10.
Piana - Wysoka, drobna, kremowa w kolorze, puszysta. Opada powoli, oblepia szkło.
Barwa - Bursztynowo - herbaciana, mętne.
Smak - Dość słodki, cytrusowy i cierpki, wpadający w żywiczny. Są też wyraźne posmaki przypraw i ziół. Goryczka spora i zalegająca. Alkohol ukryty. Kwaśność średnia do wysokiej. Trunek dość gładki w strukturze. Smak ścigający i taniczny. W odbiorze półwytrawny. Ocena 8,4/10.
Ocena ogólna 8,4/10. Jak na De Molen - przeciętnie, a może nawet nieco poniżej. Brak polotu i wyjątkowości. Przyzwoite piwo i ani grama więcej.
Spanish sQuad (Quadruple) - De Molen / Laugar / Guineu / La Pirata / Mad Brewing. BLG 30, alk. 14 % --->
Zapach - Mocno słodowy, alkoholowy, owocowy. Nieco podobny do Barley Wine. Intensywność: średnia. Ocena 7,9/10.
Piana - Niska, kremowa, opada umiarkowanie. Nie zostawia śladu na szkle.
Barwa - Bursztynowa, klarowne.
Smak - Jak na 30 BLG to słabiutko. Czuć wyraźną słodowość i dużo, dużo alkoholu. Jest też pewna owocowość i ziołowość. Goryczka średnia z tendencją do zalegania. Jak na te parametry jest za mało ciała. Trunek szybko uderza do głowy i mam wrażenie, że taka ma być jego rola, bo smak chyba jest tutaj na drugim miejscu... Niby to leżakowane z figami, wanilią i płatkami dębowymi, ale kompletnie tego nie czuję. Może jest lekko drzewny posmak, ale szlachetności w tym wszystkim mało. Ocena 7,8/10.
Ocena ogólna 7,8/10. Właściwie aromat i smak rozczarowują. Przy takim ekstrakcie można by się spodziewać fajerwerków, bogactwa smaku i zniewalających zapachów - tymczasem nic z tego. Będąc złośliwym napiszę, że to piwo powstało głównie w celu targania beretów ;) Zestawiając ze sobą markę De Molen, grube parametry, dość wysoką cenę - stawiam poprzeczkę wysoko. Dlatego też rozczarowanie tym większe, mimo że trunek sam w sobie nie aż tak zły jak go opisuję.
Hot & Spicy 5 - De Molen - BLG 24,2, alk. 9,8 % --->
Zapach - Kawa, czekolada, czerwone owoce i podpalane dymne słody. Intensywność: średnia +. Ocena 8,5/10.
Piana - Wysoka, ciemno - beżowa, średnio pęcherzykowa. Opada umiarkowanie, oblepia szkło.
Barwa - Czarna.
Smak - Bardzo ostry, przyprawowy i podpalany. Smak jest na tyle 'hot', że wyciska niemal łzy z oczu i trudno spod niego coś więcej wyczuć. Jest kawa i czekolada, ale mają ogromne trudności żeby zaistnieć w tej przyprawowo - ostrej otoczce. Po paru łykach da się wyczuć obecność czerwonych owoców w postaci śliwki i wiśni. Podniebienie i gardło palą ostro i już wiadomo, że jutrzejsze posiedzenie na 'tronie' będzie bolało i piekło ;) Ostre nuty mają tendencję do zalegania, a ich charakter jest pieprzno - papryczkowy. To nie jest trunek dla leszczy i grzecznych dziewczynek. To piwo dla twardzieli i ostrych gości. Rura pali, gęba i gardło szczypią jak diabli. Żadna bakteria tego nie przetrwa i można być spokojnym o infekcje - żadna się nie przypałęta. Ocena 8,5/10.
Ocena ogólna 8,5/10. Piwo jest niezłe, ale napisać że jest ekstremalne, to jak napisać, że jest zimno na biegunie północnym. Na biegunie jest kur...sko zimno, a to piwo jest kur..sko ostre i ekstremalne. Tutaj nie ma żadnych kompromisów, sugestii, czy niedomówień. To jest bejsbol w łeb, palec w oko i kosa pod żebro. Nie brać jeńców!
Kustosz Jasny 5,5%
Zapach: porzeczki, zbieranie jagód, praca
Piana: to zależy
Smak: lekki
Ocena : 8
Frack and Frick (Smoked Imerial Stout) - De Molen - BLG 24,9, alk. 10,6 % -->
Zapach - Wyraźnie wędzony, tak pół na pół wędlina i ser. Do tego nieco kawy i czekolady, ale spod wędzonki ledwo wyzierają. Intensywność: wysoka. Ocena 8,8/10.
Piana - Niewysoka, beżowa, średnio pęcherzykowa. Opada umiarkowanie, oblepia szkło.
Barwa - Ciemno - brunatna.
Smak - Dość bogaty, przede wszystkim wędzony na sposób oscypka. Jest też w tym trochę z wędzonej wędliny. Paloność spora, goryczka dość niska. Kwaśność średnia, słodycz poniżej średniej. Wysycenie niskie. Sporo ciała, gładkość. Posmak dość szybko znika, ale pozostaje wędzoność. W tle można wyczuć opary czerwonych owoców - śliwki przede wszystkim. Ocena 8,9/10.
Ocena ogólna 8,9/10. Fajne piwko, ale rewelacji nie ma. Ogólnie mam wrażenie, że ostatnie nowości De Molen to takie na siłę są.
La Trappe Trappist Blonde 750ml z korkiem za 11.99 zl w Lidlu!
Baribal (Imperial Stout z dodatkami) - Browar Deer Bear - BLG 25, alk. 11 %. Cena ok. 14 PLN --->
Zapach - Bardzo czekoladowy, wręcz pralinowy, z dużą dozą orzechowej kawy. Normalnie pewnie wziąłbym to za karmel, ale skoro wiem, że to syrop klonowy - to jeszcze właśnie tak pachnie to piwo. Przelanie z butelki do szklanki powoduje to, że w aromacie pojawia się owocowa likierowość (od czerwonych owoców). Intensywność: wysoka +. Ocena 9,8/10.
Piana - Drobniutka, ciemno - beżowa, gęsta. Opada umiarkowanie, oblepia szkło.
Barwa - Czarna.
Smak - Na początku czuć (jak w zapachu) sporo czekolady, ale już za chwilę dość mocno atakuje ostorść papryczek habanero, z którymi trunek był leżakowany. Jak na mój gust ostrości jest za dużo. Głównie dlatego, że daje o sobie mocno znać od samego początku, a ma tendencję do zalegania (na szczęście nie nazbyt długiego). Powoduje to, że każdy następny łyk przynosi ostrego posmaku coraz więcej - przez co przykryte są pozostałe składowe. Można to jednak złagodzić, robiąc należyte przerwy między kolejnymi łykami. Z drugiej strony trudno jest mi powiedzieć, czy czuję w smaku syrop klonowy, który tu ponoć jest i który dobrze można wyczuć w aromacie. Na szczęście nie jest to tak ekstremalne doznanie, jak w przypadku De Molen - Hot & Spicy #5. Ocena 9,2/10.
Ocena ogólna 9,3/10. Jest dobrze - ostro, słodko i dość oryginalnie. Do oceny 10/10 zabrakło niestety sporo - głównie balansu - choć potencjał na pewno był. Jest trochę za ostro, przez co gubią się inne wymiary trunku. Na szczęście umiarkowana cena nie spowoduje u kupującego żalu, że nie jest to trunek idealny.
Burgundowy Łowca (Barley Wine) - Browar Podgórz - BLG 24, alk. 8,5 % --->
Zapach - Mocno słodowy, kwaskowy, nieco dziki od drożdży. Można też w aromacie wyczuć nieco białych, słodkawych owoców. Ogólnie zapach ubogi w doznania. Intensywność: niska +. Ocena 5,8/10.
Piana - Znikoma, biała, opada błyskawicznie. Nieznacznie oblepia szkło.
Barwa - Herbaciana - nieznaczne zmętnienie.
Smak - Słodowy, nieznacznie owocowy, dość wodnisty i pusty. Goryczka średnia, z lekko cytrusowym i cierpkawym posmakiem. Słodyczy jest więcej niż średnio. Od biedy można wyczuć coś na kształt szampana, lub lekko gazowanego białego wina - niestety brakuje w tym treści. Ocena 6,0/10.
Ocena ogólna 5,9/10. Ogólnie jak na BW to słabo. Brakuje mocy - ale nie byłby problem, a może nawet zaleta, bo powinno być więcej ciała - tymczasem mimo BLG 24 i 'tylko' 8,5 alk. piwo jest zwyczajnie cienkie i pozbawione treści. Można by to nawet jakoś przeboleć, ale smak niestety do szlachetnych nie należy... Kojarzy mi się z tanim niemiecki białym winem. Dodatkowo minus za to, że to piwo premium, wyceniane jak premium, a w jakości jak słaby koncerniak.
Komentarz: Ogólnie jestem zwiedziony ostatnimi poczynaniami browaru Podgórz. Ich tegoroczny porter 652 m.n.p. jest równie cienki jak ten trunek. Zawsze był to porter lżejszy niż inne, ale smaczny, zbalansowany i wysublimowany smakowo. W tym roku to zwyczajnie wodnisty porter, który zdecydowanie nie jest wart swojej niemałej ceny. Ja rozumiem, że coś może nie wyjść - ale wycenianie tego wg standardowych cen, kojarzących się z wysoką jakością - może się bardzo źle odbić na odczuciach klientów. Renomę buduje się trudno, a stracić ją bardzo łatwo. O ile zeszłoroczna edycja 652 m.n.p. miała u mnie ocenę powyżej 9, to teraz ledwie 6 by zebrała...
Tropical Little - Browar Wrężel - BLG 14, alk. 5,8 % --->
Zapach - Owocowy, cytrusowy, nieznacznie żywiczny. Jest też trochę karmelu i sporo herbatników. Ogólnie słodki z lekkimi kwaskowymi akcentami. Intensywność: średnia +. Ocena 8,3/10.
Piana - Bardzo wysoka, biała i gęsta. Opada umiarkowanie, oblepia zdecydowanie szkło.
Barwa - Żółto - złota. Delikatnie zmętnione.
Smak - Dojrzałe (może nawet nieco przejrzałe) owoce, cytrusowa cierpkość i wyczuwalne nuty żywicy. Kwaśność umiarkowana. Goryczka średnia do wysokiej, z tendencją do zalegania - ale nie męcząca. Trunek bez większych wad ale i bez zdecydowanych zalet. Wypada przy tym całkiem smacznie. Ocena 8,1/10.
Ocena ogólna 8,2/10.
Pożegnanie Korporacji (RIS with cherry wood) - Piwo Warownia - BLG 24, alk. 10,3 % --->
Zapach - Owocowy, lekko przypalany, z nutami drzewnymi (pewnie od płatków drzewnych wiśni). W tle delikatna czekolada oraz nieco lepiej wyczuwalna kawa. Są też wyraźnie wyczuwalne nuty karmelowe. Intensywność: średnia+. Ocena 8,5/10
Piana - Dosyć wysoka, drobna i puszysta, w kolorze lekko beżowa. Opada powoli, zdobi szkło.
Barwa - Ciemno - brunatna, niemal czarna.
Smak - Wyraźnie likierowy, wiśniowy - nie wiem czy bardziej z utlenienia, czy z powodu płatków drzewnych. Całość uzupełniają tony czekoladowe i kawowe - podobnie jak to miało miejsce w aromacie. Mam wrażenie, że jak na RIS, to jest nieco przegazowane - przez co nie ma odczucia gładkości. Goryczka jest średnia, o palonym charakterze, z lekką tendencją do zalegania. Smak lekko cierpki i ściągający. Sporo słodyczy. Ocena 8,4/10.
Ocena ogólna 8,4/10.
Chuck never dies (AIPA) - Browar Solipiwko - BLG 16,5, alk. 6,6 % --->
Zapach - Sporo przejrzałych cytrusów, nieco żywicy, sporo nut słodkich i owocowych - przypominających melona. Ogólnie zapach nie jest zachęcający: dość płaski, mdły i słodkawy. Intensywność: średnia. Ocena 4,2/10.
Piana - Wysoka, biała, drobna, oblepia szkło. Sądząc po aromacie mam przeczucie, że to będzie najlepszy element trunku...
Barwa - Jasne złoto, nieco mętne.
Smak - Niestety podobnie jak aromat, smak pełen jest mdłych i słodkawych akcentów, przetykanych przejrzałymi cytrusami i żywicznymi nutami. Goryczka, wbrew temu co pisano na etykiecie, jest niska i nie ma tendencji do zalegania. Kwaśność umiarkowana, słodyczy jest sporo. W sumie nie ma co się rozpisywać, bo jakość jest marna. Ocena 4,4/10.
Ocena ogólna 4,4/10. Dawno nie piłem tak złego piwa, a co dopiero piwa kraftowego... Mdłe, nijakie, niesmaczne i ogólnie do bani. Pamiętam ten browar ze świetnego milk sout i double milk stout, a tutaj taka porażka...
Ruda Maruda Imperial (Imperial Red AIPA) - Browar Waszczukowe - BLG 19, alk. 8,3 % --->
Zapach - Przyjemny i świeży. Cytrusy, nieco żywicy, sporo białych owoców. Są też nuty kwiatowe i jakby herbatnikowe. Ogólnie zapach jest bardzo dobry, zarówno pod względem kompozycji, jak i doznań. Intensywność: średnia +. Ocena 8,8/10.
Piana - Stosunkowo niska, na dole gęsta i puszysta, od góry rzadka i grubo-pęcherzykowa. Kolor kremowy, oblepia szkło - opada wolno.
Barwa - Ciemno - miedziano - bursztynowa. Wyraźne zmętnienie.
Smak - Od razu czuć, że to wersja imperialna. Goryczka jest mocna, ściągająca i z tendencją do zalegania. Sporo doznań cytrusowych o mocno cierpkim charakterze. Słodycz jest wyczuwalna, ale jest jej tyle, aby jako tako stawiać kontrę do wytrawnych nut przewodnich. Ponadto można wyczuć coś na kształt skarmelizowanej skórki od ciasta, która w trakcie pieczenia została oblana słodką polewą. W posmaku wyraźne akcenty słodowe. Ocena 8,2/10.
Ocena ogólna 8,3/10. Choć nie przepadam za różnymi odmianami IPA, to piwo jest przyjemne i dość zróżnicowane smakowo. Pomimo sporej goryczki, można się w nim doszukać nut ciasteczkowych, karmelowych, a nawet owocowych.
Rumpel (Quadrupel) - Browar Szpunt - BLG 24, alk. 10,2% --->
Zapach - Owocowy, kwiatowy, słodki. Z owoców wyczuwam najwięcej śliwek, ale są też inne składowe jak karmel, czy rodzynki. Ogólnie aromat jest bogaty, przyjemny i dość intensywny. Intensywność: średnia +. Ocena 8,7/10
Piana - Raczej niska, drobnopęcherzykowa, puszysta. Opada umiarkowanie, zdobi szkło.
Barwa - Rubinowo - miedziana. Lekkie zmętnienie.
Smak - Pełen owoców, rodzynek i wszelakiej słodkości. Ale jest też duża kwaśność i spora goryczka z tendencją do zalegania, o charakterze drożdżowym. Tak jak niespecjalnie miałem dzisiaj ochotę na piwo, to ten trunek sam wlewa się do gardła i pije się go bardzo przyjemnie. Alkohol wyczuwalny w postaci pieczenia na języku i w gardle - ale jego charakter jest dość szlachetny, choć nieco dziki. Ocena 9,7/10.
Ocena ogólna 9,6/10. Jak dla mnie mimo parametrów piwa, jest ono mega pijalne. Aromat pozostawia nieco do życzenia - choć jest bardzo dobry - to smak rekompensuje wszelkie niedostatki. Właściwie za pijalność należy się 10!
Barley Wine - Browar Stu Mostów - BLG 24,7 alk. 8,6 % --->
Zapach - Słodowy, nieco przyprawowy i dość wyraźnie drożdżowy - co powoduje, że o szlachetności raczej ciężko tutaj mówić. W tle nieznaczne nuty miodowo - kwiatowe. Intensywność: średnia. Ocena 5,2/10.
Piana - Niska, kremowa w barwie, opada szybko, nieznacznie oblepia szkło.
Barwa - Rubinowo - miedziana.
Smak - Jest sporo słodów, sporo goryczki o lekko cytrusowym zabarwieniu i z tendencją do zalegania. Jest też jakiś taki nieprzyjemny plastrowo - bandażowy posmak. Trudno powiedzieć, że ten smak jest kunsztowny. Raczej przypomina grubo ciosane bale. Zupełnie mi nie podchodzi i nie mam specjalnie ochoty dalej go opisywać. Ocena 4,2/10.
Ocena ogólna 4,3/10. Znowu trafiłem niewypał, jak Chuck z Solipiwko. Totalna porażka. Pod koniec męczy niesamowicie.
Imperial Stout - Rockmill - BLG 25, alk. 10 %. Na zdjęciu to ta wersja najbardziej po lewej. --->
Zapach - Sporo gorzkiej czekolady, nieco kawy i trochę paloności. Są też nieznaczne orzechowe nuty. Intensywność: średnia -. Ocena 7,8/10.
Piana - Średnio wysoka, ciemno - beżowa, puszysta. Opada powoli, oblepia szkło.
Barwa - Niemal czarna, z lekkimi rubinowymi przebłyskami.
Smak - Wytrawny, czekoladowy i nieco alkoholowy, o likierowym zabarwieniu - jak alkoholizowane praliny. Goryczka i paloność wysokie. Są też nuty wnętrza pestki o wyraźnie cierpkim i ściągającym posmaku. Lekki posmaki śmietankowe i toffi. Słodycz umiarkowana, znacznie więcej jest tutaj wytrawnych klimatów. Wydaje mi się, że jest to dobre piwo bazowe, które świetnie sprawdziło by się jako punkt wyjściowy do leżakowania w przeróżnych konfiguracjach beczkowych. Samo w sobie jest trochę za mało złożone, aby uchodzić za coś więcej niż poprawny imperial stout. Ocena 8,5/10.
Ocena ogólna 8,4/10. Jest nieźle, ale jak pisałem powyżej, można by znacznie poprawić ten trunek leżakowaniem w beczce po jakimś szlachetnym mocnym alkoholu. Aż się prosi o waniliowe, może kokosowe uzupełnienie z nutami owoców. Jestem przekonany, że którakolwiek wersja smakowa po prawo od tej podstawowej, jest dużo lepsza od wersji bazowej.
To ja od siebie polecam Oz od Birbantów, RIS leżakowany w beczach po whisky, koszt nie co powyżej 10zł a naprawdę kozak, nie jestem fanem RISÓW ani BA a to mnie zmiotło jak i moją dziewczynę, naprawdę wielowymiarowe piwo. Zakupione 6 na leżak :)
Imperium Prunum 2018 ---> Właśnie jestem po degustacji i powiem...., że to już nie jest to samo, co 2 lata temu. Nie jest to z pewnością trunek gorszy, choć pewnie jak to między różnymi warkami, jakieś różnice są. To zwyczajnie nie jest już sztos na miarę tych czasów. To cały czas wspaniałe piwo, z tym, że podobnych, a może nawet lepszych, piłem już całkiem sporo.
Pierwsza warka jak pamiętam, kosztowała koło 20-25 zł. W zeszłym roku było szaleństwo i za 0,5L trzeba było płacić nawet 70-100 zł. W tym roku 0,5L kosztuje 35 zł i jak tak dalej pójdzie, to w przyszłym roku cena wróci pewnie do tej z początku historii. Wierzcie mi albo nie, ale to nie jest trunek wart więcej niż 20-25 zł za butelczynę. Można mieć do niego sentyment, wydać z tego powodu parę złotych więcej, ale smak z pewnością tego nie zrekompensuje.
Jeśli Kormoran znowu chce być z czymś na topie, to musi powstać coś na miarę nowych czasów, które w piwowarstwie ostatnio nastają bardzo szybko. Piwa, które parę lat temu były odkrywcze, dzisiaj stają się standardem i chlebem powszednim. Być może premiera Kormorana Barlow Sorbus miała być nowym otwarciem, ale tym razem nie wyszło. Jak dla mnie była to słaba premiera, co z resztą opisałem w jednym z postów.
Gdybym dzisiaj oceniał Imperium Prunum, to z pewnością nie byłoby to więcej niż 9,5 (a 2 lata temu dałbym 11).
Sacrum od Peruna - bardzo ciekawa IPA o złożonych walorach smakowych ... idealna do mrocznych gier ;)
Donald T. (barrel aged) - Browar Bytów - BLG 25, alk. 9,5 %. Na butelce nie ma informacji czy to była beczka po trunku, tylko napisano, że beczka była dębowa. Podstawowa wersja była bardzo dobra, dlatego ostrzę sobie zęby na wersję leżakowaną. Cena ok. 34 PLN --->
Zapach - Przyjemny, lekko wędzony, wyraźnie dębinowy - co powoduje, że w aromacie wyczuwalne są dość zdecydowane nuty waniliowe. Mocno czuć też wędzone śliwki (których nie ma w składzie). Poza tym tradycyjnie już dla RIS da się wyczuć nuty czekoladowe i kawowe. Po przelaniu do kufelka, dodatkowo czuć lekko likierowe, lub też może koniakowe nuty. Intensywność: wysoka. Ocena 9,4/10.
Piana - Średnio wysoka, beżowa, puszysta i drobna. Ładnie zdobi szkło.
Barwa - Niemal czarna.
Smak - Lekko wędzony, kwaskowy, waniliowy i likierowy. Wysycenie niskie. W posmaku czuć wędzoną śliwkę, oraz nieznacznie kawę i czekoladę. Nuty palone początkowo mało wyczuwalne, z czasem się odkładają i częściowo zalegają. Goryczka niska do średniej. Alkohol nieznacznie wyczuwalny, delikatnie piekący w gardło. Trunek dość gładki i smukły, ale nie jest to do końca to, czego się spodziewałem. Mam wrażenie, jakby brakowało nieco ciała - nie smaku, ale gęstości. Z drugiej strony może to być wina nie do końca dobrze skomponowanego smaku. O ile wersję podstawową kojarzę jako świetnie zbalansowany trunek, tak tutaj coś się rozjeżdża. Ocena 8,9/10.
Ocena ogólna 9,0/10. Jest to coś innego niż podstawowa wersja. Mam wrażenie jednak, że pomysł z leżakowaniem nie do końca się udał. Może gdyby to nie były zwykłe beczki, ale np beczki po bourbonie - efekt byłby lepszy - a tak jest nieźle, ale z pewnością nie warto dopłacać 2x tyle do wersji limitowanej. Wersja podstawowa jest sporo tańsza i chyba też lepsza... Śmiem twierdzić, że Porter Komes leżakowany z płatkami dębowymi jest wyraźnie lepszy.
Black Bear (RIS) - Mikkeller - BLG - ?, alk. 10,1 % --->
Zapach - Czekolada z orzechami, karmel i wanilia. Do tego kawa z mlekiem. Aromat pralin z kremem orzechowym i odrobiną czerwonych owoców - wiśni i śliwek. Przyjemny, dość słodki i dobrze ułożony. Intensywność: średnia +. Ocena 9,4/10.
Piana - Wysoka, brązowa, puszysta i drobna. Opada bardzo wolno, ładnie zdobi szkło.
Barwa - Niemal czarna.
Smak - Głęboki, kawowy, czekoladowy, z bardzo wyraźnymi akcentami orzechowymi. Delikatnie likierowy, słodki. Kwaśność niska, słodycz bardzo wyraźna. Alkohol niewyczuwalny, wysycenie niskie. Gładkie, smukłe i treściwe piwo o oleistej strukturze. Bardzo dobrze zbalansowane z wyśmienicie dobraną, ale niezbyt wysoką goryczką. Nie ma tutaj ekstremalnych doznań, a raczej świetnie dobrane składowe, które tworzą doskonale zrównoważoną całość. Czuć, że jest to dobrze skomponowany i szlachetny trunek - wart swojej ceny. Ocena 9,9/10.
Ocena ogólna 9,8/10. Świetne piwo, w którym aromat tylko nieznacznie ustępuje wspaniałemu smakowi. Jest to kawał dobrej roboty piwowarów, gdzie nie szczędzono na niczym. Jak na RIS jest może za mało agresywny (nie ma tutaj srogiej goryczki i paloności), ale to wcale nie przeszkadza. Piwo zdecydowanie do zapamiętania i powtórzenia.
Juicy Symphony (Triple India Pale Ale) - Rockmill - BLG 21, alk. 9 % --->
Zapach - Mega owocowy, lekko żywiczny i cytrusowy. Z owoców najmocniej da się wyczuć mango, melon i inną mieszaninę słodkich i białych owoców. Dobry balans. Intensywność: wysoka. Ocena 9,5/10.
Piana - Kolor kremowy, średnio wysoka, średnio-pęcherzykowa, opada umiarkowanie, oblepia szkło.
Barwa - Mętne złoto.
Smak - Słodowy, owocowy, z dużą dozą goryczki i słodyczy. Przede wszystkim czuć znaczną podbudowę słodową, która idzie w parze z tropikalnymi owocami, żywicą i cierpkimi cytrusami. Kwaśność średnia, alkohol niewyczuwalny. Wysycenie niskie do średnio - niskiego. Piwo jest treściwe, gęste i pełne smaków. Balans i kompozycja niemal idealne. Ocena 9,6/10.
Ocena ogólna 9,6/10. Świetne piwo z wieloma wymiarami. Jest słodko, owocowo, goryczkowo i cierpko.
Lisieckie - Browar Małopolski - BLG 12, vol. 5,7 % ---->
Chyba jedno z lepszych piw jakie ostatnio piłem, wyjątkowo mi smakowało, choć może to być podyktowane tym, że ostatnio pijałem tylko ordynarnego Żywca :) Piękny złocisty kolor. nienachalna goryczka, pełny smak. Zakupione w Carrefourze i chyba tylko tam do dostania bo nigdzie indziej w mieście nie widziałem. Bardzo fajne piwo, polecam.
Nosferatu (Black IPA) - Browar Raduga - BLG 14, alk. 5,7 % --->
Zapach - Żywiczny, czekoladowy, słodkie cytrusy oraz kawa. Mam wrażenie, że tony czekoladowo - kawowe dominują. Generalnie przyjemna kompozycja, dobrze zbalansowana. Intensywność: średnia+/wysoka. Ocena 9,2/10.
Piana - Wysoka, puszysta, beżowa, opada umiarkowanie i oblepia szkło.
Barwa - Brunatna, mętne
Smak - Sporo czekolady, kawy i cierpkich cytrusów - dokładnie w takiej kolejności natężenia smaku. W drugim szeregu nuty żywiczne. Goryczka spora z tendencją do zalegania, kwaśność umiarkowana. Wysycenie dość wysokie. Słodycz umiarkowana. Można też wyczuć trochę popiołowej paloności. Ocena 8,7/10.
Ocena ogólna 8,8/10. Całkiem przyjemny mariaż stouta i IPA.
MILO - Browar Nepomucen; BLG 12,4; 4,9%
Zapach intesywnie owocowy- mandarynka, liczi, żywiczność. Niestety szybko ulatuje, ale roznosi się wokół stołu.
Pianka dosc obfita drobnoziarnista, szybko znika, nie ma lacingu.
Barwa bananowo-słomkowa, mętna
Smak... Jak to orzeźwiający heffeweizen - cytruski, trochę banany, słodkość ale i taka przełamująca żywiczność bez cienia goryczki. Wysycynie gazem niskie, delikatne bąbeleczki łechcą podniebienie.
Bratu ostatnio na ślepo poleciłem i był zadowolony z Milo. Ja też jestem.
Bardzo przyjemny trunek, która znika w oka mgnieniu, będzie przy nieco wiekszym schlodzeniu konkurencyjnym wyborem. Mała ilość bąbelków, ale słodszy smak lepiej gasi pragnienie na moje gardło niż mocnonasycone. Mysle, że wlasnie w lecie sprawiłby sie lepiej niż w dzisiejszy przymrozek.
Zdaje sie, ze opisuje w watku same lekkie piweczka, trzeba bedzie nadrobic niedług o czymś mocniejszym ;)
Destruktor (Barley Wine) - Browar Zakładowy - BLG 24, alk. 10 % --->
Zapach - Przyjemny i intensywny. Typowy dla Barley Wine, czyli mocno słodowy i nieco winny. W tym przypadku mamy też do czynienia z wyraźnym aromatem rodzynek - słodkim, o charakterystycznym suszonym owocom, lekko wędzonym charakterze i jednocześnie kwaskowym. Gdzieś w tle majaczą tony ciasta drożdżowego z przypieczoną skórką. Intensywność: wysoka. Ocena 9,6/10.
Piana - Znikoma, koloru kremowego, dość drobna i puszysta. Oblepia szkło.
Barwa - Miedziana, mętne.
Smak - Bardzo wyraźnie słodowy, rodzynkowy i winny. Alkohol wyczuwalny dość wyraźnie i nieco piekący w gardło. Goryczka wyraźna i z tendencją do zalegania - ma charakter przyprawowy. Kwaśność spora, słodyczy dużo - karmelowej. Wysycenie niskie. Trunek treściwy i dość gęsty. W smaku i posmaku dominują tony wytrawne, mimo, że słodyczy jest całkiem sporo. Ocena 8,6/10.
Ocena ogólna 8,7/10. No cóż, aromat obiecywał więcej niż dał smak. Co mi nie pasowało w 'ustach'? Początkowo słodowy i rodzynkowy smak za szybko przechodzi poprzez karmel do wyraźnej i nieco tępej goryczki. Zabrakło mi tutaj dłuższego przejścia o charakterze owocowym i rodzynkowym. Wygląda to tak: zaczynasz odczuwać przyjemne słody i rodzynki, na których kontemplacji chcesz się chwilę zatrzymać i je poczuć w pełni, ale nie możesz, bo już za chwilę dokazuje karmel, po czym na scenę wkracza pokaźna goryczka, mieszająca się z karmelem i przykrywająca wszystko inne. W rezultacie we wspomnieniu pozostaje głównie karmel i goryczka.
Pan Kierownik (RIS) - Browar Zakładowy - BLG 24, alk. 9 %. Powiem tak: ekstrakt wysoki, a alkohol niski. Może być ciekawie. --->
Zapach - Bardzo czekoladowy, kawowy, trochę popiołowy. Jest też trochę nut słodkich i prawie wcale kwaskowych. W tle po chwili wyczuwam wanilię. Nie ma tutaj ferii doznań, ale całość jest zgrabnie skomponowana i przyjemna. Edycja: Muszę przyznać, że po przelaniu do kufelka i ociepleniu, aromat zyskał znacznie na atrakcyjności. Jest bardziej intensywny, szlachetniejszy, dodatkowo nabrał nieco wymiaru suszonych śliwek. Intensywność: wysoka. Ocena 9,7/10.
Piana - Praktycznie żadna. Niziutki kożuszek drobnopęcherzykowej, brązowej otoczki na powierzchni płynu.
Barwa - Czarna.
Smak - No dzieje się. Przede wszystkim jest dużo kawy i gorzkiej czekolady - a to wszystko w najlepszym wydaniu. Wyraźnie można wyczuć posmak suszonych śliwek, ale nie oczekujcie czegoś na kształt Imperium Prunum, czy Porteru Podbitego Śliwką. Goryczka jest średnia, w kierunku do średnio wysokiej - ale ma bardzo szlachetny charakter, nie narzuca się nachalnie i stopniowo narasta. Wysycenie jest niskie. Słodycz jest wyraźna, ale świetnie wkomponowuje się w resztę i z pewnością nie będzie przeszkadzać. Jest gładko, dość gęsto, akuratnie. Kwaśność umiarkowana. Ocena 10/10.
Ocena ogólna 10/10. Można by się zdziwić, że jest dycha. Ale myślę, że się należy. Mimo, że piję ten trunek po mocnym Barley Wine, to nadal zaskakuje mnie jego aromat, smak i doznania jakie oferuje. A wszystko to niezmiernie mi się podoba i bardzo chciałbym powtórzyć. Co najważniejsze - trunek jest wyrazisty, ale nie bije po głowie bejzbolem i nie krzyczy: jestem killer i cię zabiję!
Kumaru (Tonka Extra Stout) - Browar Absztyfikant - BLG 20, alk. 8,0 % --->
Zapach - Intensywny, słodki, bogaty. Przede wszystkim czuć nuty tonka, czyli jednego ze składników używanych do nadawania i poprawiania aromatów. Potęguje to wrażenie wanilii uzyskane z leżakowania trunku w beczce po bourbonie. Na pierwszym planie są nuty czekoladowe, waniliowe i kawowe o niezwykłej intensywności. Na drugim planie są lekko kapryśne, kwaśne tony. W aromacie można doszukać się ponadto karmelu, toffi, oraz całej masy innych rzeczy, które mieszają się ze sobą tworząc dość oryginalną mieszankę. Intensywność: bardzo wysoka. Ocena 9,8/10.
Piana - Średnio wysoka, puszysta i drobna, brązowa. Opada umiarkowanie, oblepia szkło.
Barwa - Niemal czarna.
Smak - Mocno czekoladowy i kakaowy, z dużą ilością wanilii. Jest też sporo kawy i goryczki o przyprawowym charakterze i z tendencją do zalegania. Trunek jest słodki, gęsty i pełen smaków. Kwaśność umiarkowana, wysycenie dość niskie. Alkohol nieznacznie wyczuwalny. Całość sprawia wrażenie dość lekkiego, czekoladowo - kawowego likieru z dużą dozą wanilii. To co nieznacznie 'kuleje', to balans smaków. Ocena 8,4/10.
Ocena ogólna 8,5/10. Aromat jest ok, ale smak nieco przedobrzony przez nadmiar przyprawowych klimatów.
Czarny Szkuner (Porter Bałtycki - edycja limitowana) - Browar Hopster - BLG 21, alk. 7,74 %. No kurcze, dawno nie widziałem tak dokładnie podanej zawartości alkoholu... --->
Zapach - Przyjemny, czekoladowy i kawowy, trochę palony, karmelowy. Po przelaniu do kufelka, wychodzi trochę czerwonych owoców w postaci śliwki i rodzynek. Intensywność: średnia. Ocena 7,5/10.
Piana - Wysoka, drobna, puszysta, koloru jasny beż. Opada powoli, oblepia szkło.
Barwa - Ciemno brunatna.
Smak - Od razu powiem na początku, że jest cienko. Nie ma co się oszukiwać. To jest bardzo słabe piwo. Czuć czerwone owoce, czuć kawę, jest nieco czekolady - ale to wszystko jest słabe i jakby zamglone. Jak na porter bałtycki jest całkiem sporo paloności i dość wyraźna goryczka. To, czego zdecydowanie brakuje temu trunkowi - to ciało i gęstość. Mimo, że BLG podane jest jako 21, to mam wrażenie, że jest tego nie więcej niż 16. Nie jestem w stanie dokładnie ocenić co temu piwu dolega, ale wyraźnie słabuje na anemię. O ile brakuje tutaj smaku i treści, to posmaku już nie. Jest on dość palony, goryczkowy i popiołowy - ale to jedyna zaleta tego piwa. Odczucie raczej wytrawne. Ocena 4,5/10.
Ocena ogólna 4,8/10. Ogólną ocenę końcową ratuje nieco aromat i pianka - ale wiemy, że najważniejszy w piwie jest smak - a z tym jest słabo. Jest to wyraźnie nieudane piwo, które nie wiem czy mogłoby konkurować nawet z porterem z Lidla... Nie mam pojęcia, dlaczego jest to edycja limitowana - może tak słaba, że aż trzeba to było wyróżnić?....
Porter (Clasic Edition) - Birbant Klasyczny - BLG 24,5, alk. 10,2 %. W opisie jest to klasyczny porter bałtycki (choć parametry na to nie wskazują) --->
Zapach - Chyba niedawno przebyte choróbsko nie pozwala mi wyczuć tego, co powinienem. Bo właściwie poza nieznaczną czekoladą, nic więcej nie czuję...
Piana - Drobna, beżowa, wysoka, puszysta. Opada powoli, zdobi ładnie szkło.
Barwa - Brunatna.
Smak - Sporo paloności, likier kawowy, jak na to plato to dość wodniste. Posmak ziołowo - dymny. Gdzieś tam w tle nieco czerwonych owoców. Ogólnie to słabizna - chyba, że jak w przypadku aromatu, niedawna choroba pozbawiła mnie na dłużej możliwości odczuwania zapachów i smaków. Chociaż to dziwne, bo akurat te niedobre smaki wyczuwam całkiem dobrze...
Powstrzymam się od oceny, bo gdybym miał wystawiać teraz, to pewnie nie więcej jak 5/10 by było. Ostatnie dwa próbowane nowe portery i ogromny zawód... co to się dzieje?
Circus (Grapefuit juicy AIPA) - Raduga - BLG 15, alk. 6,3 %. Cena ok. 5 PLN z uwagi na kończący się okres przydatności do spożycia --->
Zapach - Bardzo mocno owocowy, z naciskiem na cytrusy i słodkiego grejpfruta. Jest też trochę słodów, oraz żywicy. Bardzo ładna kompozycja, w której dominują słodko - kwaśne akcenty, z całkiem sporą podbudową słodową. Intensywność: wysoka. Ocena 8,7/10.
Piana - Wysoka, biała, puszysta i dość drobna. Opada wolno, do umiarkowanie. Oblepia szkło.
Barwa - Żółto - kremowa, z bardzo dużym zmętnieniem.
Smak - Przede wszystkim kwaśny i owocowy, z solidnym podkładem cierpkości i znacznie mniejszym goryczki. Jest to piwo wyraźnie zdominowane przez sok z grejpfruta i poza tłem żywicznym i słodowym, ciężko tutaj uświadczyć coś innego. Nie mniej cała kompozycja jest bardzo zgrabna, orzeźwiająca, a trunek niezwykle smaczny. Z pewnością docenią go smakosze cytrusów i łagodnych odmian IPA. Ocena 9,4/10.
Ocena ogólna 9,3/10. Pod każdym względem mi smakuje. Nie ma tutaj przesadzonej goryczki, czy zamulającego nadmiaru słodów. Całość skomponowana lekko i zgrabnie, oraz inaczej, niż zazwyczaj tego typu trunki. Jest to miła odskocznia od jednowymiarowych piw, gdzie na etykietach browary chwalą się, że dorzucają chmiele wiadrami.
Sus Scrofa (Imperial Baltic Porter) - Browar Łąkomin - BLG 25, alk. 11 % - cena ok. 15 PLN. Przyznam, że pierwszy raz słyszę o tym browarze, a z tego co widziałem w sklepie, to wypuścili kilka srogich trunków. W kolekcji na półce widziałem jeszcze dwa barley wine - jeden amerykański z BLG 25 i jeden angielski z BLG 27 --->
Zapach - Głęboki i dość bogaty. Przede wszystkim na pierwszy plan wychodzą mocno dojrzałe śliwki, czereśnie ale najbardziej chyba figi - a to oznacza, że jest słodko. Na drugim planie jest kawa i czekolada, ale bardziej jako tło. Gdzieś tam z tyłu majaczą lekko palone i jakby trochę podwędzane nutki. Po ustaniu się płynu w kuflu, wyczuwam mocne orzechowe nuty. Intensywność: wysoka. Ocena 9,2/10.
Piana - Wysoka, puszysta, jasno - beżowa, opada powoli i ładnie zdobi szkło.
Barwa - Ciemno brunatna, ale jednak dość daleka od czarnej. W szkle wyraźnie widać rubinowe przebłyski i zmętnienie trunku.
Smak - W kolejności pojawiania się: Słodycz czerwonych owoców, orzechowo czekoladowe nuty i zaraz po tym wyraźna i dość ostra goryczka. Właściwie ta goryczka pasowała by idealnie do RIS-a, bo ma palony charakter z nieco alkoholowym finiszem. Alkohol nieznacznie wyczuwalny w postaci odkładającego się pieczenia w gardle. Trunek jest gładki i gęsty. Jestem pod wrażeniem. Gdzieś tak w połowie trunku zaczęły uwypuklać się czekoladowo alkoholowe nuty, przywodzące na myśl alkoholizowane czekoladki z wiśniowym nadzieniem. Mimo sporej słodyczy, jest bardzo dużo nut kontrujących (pokaźna goryczka, paloność) a także wytrawnych - gorzka czekolada. Ocena 9,4/10.
Ocena ogólna 9,4/10. No jest naprawdę interesująco. Bardzo dobry aromat, świetny smak. Do ideału zabrakło ciut balansu, muśnięcia tu i tam, ale i tak jestem pod dużym wrażeniem. Będę musiał spróbować pozostałych piw z tego browaru, a na jednym z nich widziałem nawet informację o jakiejś nagrodzie, więc może być ciekawie.
Ktos pil nowe piwa Browaru Tenczynek? Podobno Palikot teraz jest wlascicielem ;)
Ja wypilem te ipe pipe, dobra jest, owocowe aromaty, nie wiem czy lepsza od innych, po prostu ok.
exlibRIS (RIS) - Browar Czarna Owca - BLG 24, alk. 10 %. Myślałem, że będzie leżakowany w beczkach po bourbon'ie, ale okazało się, że jest to piwo z dodatkiem wanilii 'bourbon' Cena ok. 23 PLN. --->
Zapach - Bardzo przyjemny, wyraźnie waniliowy, w drugim rzucie wyraźnie da się wyczuć czerwone owoce, sporo czekolady i kawy. Nic nie zapowiada dużej paloności. Intensywność: wysoka. Ocena 9,1/10.
Piana - Średnio wysoka, drobniutka, ciemno - beżowa, bardzo puszysta. Ładnie zdobi szkło.
Barwa - Ciemno - brunatna, wpadająca niemal w czarną. Jednak pod światło są pewne przebłyski.
Smak - Jest sporo paloności i dużo wanilii. Zaraz w drugim łyku wyraźnie da się wyczuć narastającą goryczkę, która przyjemnie miesza się ze smakiem czerwonych owoców i wanilią, tworząc ciekawy goryczkowo - owocowo - przyprawowy posmak. W następnych odsłonach pojawiają się wreszcie czekolada i kawa z dość pokaźną dozą słodyczy. Jest to trunek wielowymiarowy. Wysycenie jest dość niskie, alkohol wyczuwalny w postaci nieznacznego szczypania w gardło - ale odczucie jest szlachetne, jak przy markowych trunkach. Ocena 9,0/10.
Ocena ogólna 9,0/10. Poza tym, że trunek jest bardzo przyzwoity, to mam kilka zastrzeżeń. Przede wszystkim brakuje balansu - jak na mój gust dodatek wanilii jest zbyt nachalny, przez co piwo wydaje się być sztucznie aromatyzowane. Smakowi brakuje też smukłości i gładkości - nie wiem, czy to za krótkie leżakowanie, czy coś innego. Generalnie jednak nie ma co narzekać: Jest bogactwo aromatów i smaków, jak na RIS przystało jest kilka zdecydowanych akcentów. A że nie jest idealnie? Może nie zawsze musi być... Jednak cena wydaja się być mocno przesadzona, bo piłem wiele lepszych trunków w niższej cenie.
Basior (American Barley Wine) - Browar Łąkomin - BLG 25, alk. 11,5 %. Cena ok. 15 PLN --->
Zapach - Dość typowy, łagodny Barley Wine. Sporo słodów o delikatnym aromacie w towarzystwie rodzynek i lekkiej kwaskowości. Intensywność: średnia. Ocena 8,4/10.
Piana - Wysoka, dość puszysta, drobno i średnio pęcherzykowa. Opada powoli i dość ładnie oblepia szkło.
Barwa - Rubinowo - bursztynowa, klarowna.
Smak - Słodowy, wyraźnie ziołowy i dość wytrawny. Słodyczy jest niedużo do średnio. Goryczka jest spora z tendencją do zalegania. W posmaku wychodzi trochę bandaży i ściągającej goryczki syropu na kaszel (pamiętacie Guajazyl?), a także trochę wysuszającej popiołowości. Po lekkim ogrzaniu trunku da się wyczuć na początku każdego łyka więcej owocowej słodyczy i trochę rodzynek. Ocena 8,3/10
Ocena ogólna 8,3/10. Brak tutaj jest balansu, ale dla lubiących wytrawne trunki wszystko powinno być ok. Mam dość mocne skojarzenia z Barley Wine Komesa jeśli chodzi o podstawę smaku, ale tam jest lepszy balans i nieco więcej słodyczy rozłożonej w czasie, którą lubię. Tutaj słodyczy też nie jest może za mało, ale choć jest ona intensywna, to bardzo krótka i dość landrynkowata.
Ostatnio miałem po raz pierwszy okazje spróbować Hoegaardena (Witbier). I nie wiem czy to magia marki tak zadziałała czy też decydowaly jeszcze jakieś czynniki inne niż smakowe ale piwko naprawde świetne. Cenowo wiadomo nie rozpieszcza (7-8 zł 330 ml) ale kupie jeszcze pewnie nie jeden raz zwłaszcza na nadchodzące letnie upały :)
Browar za Miastem - Na wypasie (session ipa)
Mocno goryczkowe, z niską slodowością. Troszkę cytrusów. I w sumie to tyle :) alkoholu nie czuć, całkiem fajnie ułozone.
Trzech Kumpli Browar Lotny - Misty (contemporary ipa)
Bardzo fajny kolor, czysty bananek :) w zapaszku cytrusy potezne ale slodkie i przyjemne. Smak troszke pomarańczy, mandarynki, baban, cytrynka. Po przełknieciu delikatna goryczka. Fajne bardzo pijalne piwko, połaczenie slodkości i małej goryczki. Alkohol niewyczuwalny, ułozone :)
--
Nie polecam Holsten Premium Pilsener :) najbardziej kijowe piwo jakie polem, tuż przed Leszkiem Premium
Stoutopia Smoked - Browar Badnary - BLG 18, alk. 7 % --->
Zapach - Wyraźnie wędzony, ale bardziej to idzie w dym z ogniska, niż jakieś aromaty kojarzące się z pożywieniem. Na szczęście wędzonych klimatów nie jest na tyle dużo, żeby przykryć całą resztę i da się w tle zanotować obecność czekolady oraz kawy. Czekolady jest naprawdę dużo, gdy już przeminie pierwsze wrażenie wędzoności. Ogólnie dobry balans. Intensywność: wysoka. Ocena 9,0/10.
Piana - Dosyć niska, ale za to drobna i puszysta. Opada powoli i ładnie zdobi szkło.
Barwa - Niemal czarna.
Smak - Jest sporo wędzoności, dużo czerwonych owoców i kawy. Do tego dochodzi lekki posmak podkładów kolejowych. Całość uzupełnia wyraźny smak gorzkiej czekolady. Słodyczy jest wystarczająco, aby stanowić przyjemną kontrę do przeważającej ilości wytrawnych składowych. Wysycenie jest niskie, alkohol nieznacznie drapie w gardło, ale to może równie dobrze być spowodowane nieco ziołową goryczką. Ocena 9,0/10.
Ocena ogólna 9,2/10. Mimo, że smak i aromat oceniłem na 9, to ogólna ocena jest nieco wyższa. Powodów jest kilka. Po pierwsze bardzo bogaty smak jak na zawartość ekstraktu. Przy BLG 18 wydaje się, jakby to było 21. Poza tym cena ok. 9-10 zł jest przyzwoita, a w każdym razie nie przesadzona.
Marty Old Style IPA - Browar Brodacz - BLG 15, alk. 7 %. Cena ok. 8,50 w L/clerc. --->
Zapach - Jest raczej słodowy niż chmielowy, chociaż po dłuższym czasie wychodzi lekki aromat słodkich cytrusów. Na pierwszym planie oprócz słodów jest coś na kształt biszkoptu - coś, czego bym się tutaj nie spodziewał, ale nawet całkiem dobrze pasuje. Wszytko wieńczy zapach białych, słodko - kwaśnych owoców. Miałem też wrażenie na początku, a po przelaniu do szklanki to wróciło, że wyczuwam tutaj też coś na kształt czarnego IPA - czyli delikatne nuty gorzkiej czekolady. Intensywność: wysoka. Ocena 9,0/10
Piana - Dość wysoka, drobna, koloru kremowego. Dość ładnie oblepia szkło.
Barwa - Złota, zmętniona.
Smak - Tutaj też wyraźnie czuję posmak gorzkiej czekolady, mimo, że producent zapewnia, że to klasyczna IPA cytrusowo - żywiczna. Dalej jednak jest już jak być powinno - jest dużo treści, wysoka goryczka, sporo nut cytrusowych i żywicznych. Trunek jest gęsty i treściwy. Nie ma lipy. Posmak ma charakter cytrusowo - żywiczno - ziołowy. Ocena 9,0/10
Ocena ogólna 9,0/10. Kawał solidnej roboty. Nie jest to piwo na 10, ale jest bardzo przyzwoicie. Jest treść, dobry balans, solidna goryczka która nie zalega.
Hej ho! Jutro oficjalne otwarcie pierwszego browaru w moim mieście! Z tej okazji koncert Kaliber 44 :D
"Rock Browar Jarocin" będzie miał nazwę. Na razie z tego co wiem to bedzie tylko kran w klubokawiarni "Kontrapunkt" (których właścicielem jest jexen facet) to na pewno przejdę się w poniedziałek wieczorem na małe przeszpiegi :)
https://m.facebook.com/rockbrowarjarocin/
i
Porter z Puszczy (Imperialny Porter Bałtycki) - Browar Waszczukowe - BLG 23, alk. 10 % --->
Zapach - Głęboko czekoladowy, kawowy, śliwkowy. Są też nuty lekko wędzone i drewniane. W tle lekko likierowy, alkoholowy, ale szlachetny ton. Bardzo dobry balans i dużo tego, co tygryski w porterach (a nawet RIS) lubią najbardziej. Tak, tym aromatem można by spokojnie obdarować rasowego RIS-a. Intensywność: wysoka+. Ocena 9,7/10.
Piana - Umiarkowana, jasno - beżowa, drobna i średnia. Opada umiarkowanie, nieznacznie oblepia szkło.
Barwa - Brunatna ze złoto rubinowymi przebłyskami. Zdecydowanie nie jest tutaj smoliście czarno.
Smak - Smaku jest dużo, ale trunek jest zadziwiająco lekki w pierwszym odbiorze - tzn. nie czuć tutaj oleistości i gęstości RIS-a, którą sugerował aromat. Goryczka jest naprawdę tęga, w dodatku podrasowana wyraźnie wyczuwalną palonością. Piwo idzie wyraźnie w kierunku wytrawnym. Słodycz oczywiście znajdziemy, ale jest ona jakby eteryczna i nie ma zaklejającego charakteru. Alkohol wyczuwalny w postaci nieznacznego drapania w gardle, ale nie wiem na ile jest to wywołane posmakową i wyczuwalnie ziołową goryczką. W miarę ogrzewania się trunku (zacząłem gdzieś od ok. 10 st. C) da się wyczuć nieco więcej słodyczy. Całość doznań smakowych wieńczy wyraźnie palony charakter, o posmaku ciemnego - praktycznie czarnego pieczywa. Dość wyraźne są też taniczne drzewne nuty, które w połączeniu z palonością i goryczką idą mocno w kierunku wytrawnego i charakternego RIS-a, a nie portera bałtyckiego. Ocena 8,0/10
Ocena ogólna 8,3/10. Aromat jest bardzo dobry. Smak niestety mimo iż posiada wiele składowych, to są one za bardzo rozwarstwione i po pewnym czasie zaczynają męczyć. Za dużo jest ostrych RIS-owych akcentów, za mało uładzonego i nieco słodkiego portera bałtyckiego. To, co jak dla mnie za bardzo daje się we znaki, to długo zalegająca goryczka o mocno palonym, ściągającym i ziołowym charakterze.
Kwas Epsilon Wild & Barrel Aged - Browar Pinta - BLG 18, alk. 6,9 %. Cena ok. 14 PLN --->
Zapach - Owocowy i to dość mocno owocowy. Na pierwszym planie coś ala syrop z dzikiej róży, potem już raczej słodko - kwaśne cytrusy. W tle, ale to dość bardzo w tle - rodzynki, drzewne taniny i słodko winny aromat. Jeśli nic bym nie wiedział o beczkach - to ciężko by się było zorientować. Na samym końcu po lekkim ogrzaniu, wychodzi aromat który sugeruje, że trunek mógł być leżakowany w beczkach po innych alkoholach - po jakich konkretnie, gdybym nie przeczytał, to bym zgadywał na ślepo. Całość zwieńczona jest wyraźną drożdżową i słodową podbudową. Intensywność: średnia +. Ocena 8,8/10.
Piana - Dość wysoka, długo utrzymująca się, koloru kremowego. Opada powoli, dość przeciętnie zdobi szkło.
Barwa - Mętne złoto.
Smak - Bardzo bogaty. Przede wszystkim kwaskowy, ściągający, ale posiadający też dawkę owocowej słodyczy. W smaku wyraźnie czuć dzikie drożdże (mają taki trochę nieokrzesany aromat i smak), oraz ziołową goryczkę z lekką tendencją do zalegania. W posmaku zostaje coś na kształt cytrusowej skórki z jej goryczką. W drugim rzucie wyraźnie da się wyczuć ziołowe posmaki a'la wermut. Doszukujący się głębi smaków z pewnością zauważą nuty rodzynkowe. W sumie tych smaków jest tak wiele, że być może coś pomyliłem, a czegoś z kolei nie zauważyłem. Ocena 9,6/10.
Ocena ogólna 9,5/10. Trochę to bluźnierstwo z mojej strony, że okrzyknięty mega sztosem i top levelem światowym Kwas Epsilon Double nie oceniłem na 10. Szczerze nie mogę. Głównie za sprawą aromatu, który jak na te magiczne beczki i inne mega zabiegi zwyczajnie nie zachwyca. Jest nie dość intensywny, a ponadto nie należy do najprzyjemniejszych. Jest w nim jakaś drażniąca nuta. Smak - choć bardzo bogaty, to też nie jest popis mistrzostwa. Owszem jest bogaty i intensywny, ale całości brakuje nieco szlifu i myśli przewodniej. Jest z tym trochę tak, jakbyśmy założyli na siebie niebo za dużo ozdób - zamiast elegancji, jest blichtr. Nie mniej jest to bardzo oryginalne zarówno w aromacie jak i smaku piwo.
WRCLW Imperial Stout - Browar Stu Mostów - BLG 30, alk. 11 %. Cena ok. 15 PLN --->
Aromat - Bardzo mocno palony (niemal zwęglony) owocowy (śliwka), kawowy. Są też pewne nuty wędzone, czy może raczej dymno - popiołowe. Zapach jest ciężki, intensywny i wręcz 'lepki'. Czuć, że to piwo ma mega ekstrakt. Intensywność: bardzo wysoka. Ocena 9,0/10.
Piana - Początkowo niska, po agresywnym nalewaniu zbiera się solidnie od dna do góry. Kolor ciemno brązowy. Puszysta, drobna, opada powoli. Zdobi ładnie szkło.
Barwa - Praktycznie czarna, smolista.
Smak - Jestem zaskoczony. Tak oleistego i gęstego piwa jeszcze nie piłem. Zdarzało mi się pic piwo 27, 30, czy może nawet 32-35 plato. Ale żadne nie było tak gęste, wręcz oleiste i oblepiające usta i podniebienie. Jest bardzo palone, mocno kawowe i czekoladowe. Goryczka jest sroga i ma tendencję do zalegania. Alkohol drażni nieco w gardło, ale nie przebija przez smak - to trudne zadanie. W tle owoce - śliwka i wiśnia - co zaskakuje przy takich parametrach. Ocena 9,8/10
Ocena ogólna 9,8/10. Jestem zaskoczony, że przy tych parametrach piwo oferuje coś więcej, niż tylko mega drastyczne doznania przykrywające całą resztę. Do tej pory trunki z tak wysokim ekstraktem były płaskie w smaku i jednowymiarowe. Tutaj poza mocą i ekstremalnymi doznaniami znajdzie się kącik dla smakosza. Owoce, kawa i czekolada dają się odróżnić i nie giną pod nawałem jednowymiarowości. Lubię piwa z dużą ilością ekstraktu, ale dla mnie kończy się to maksymalnie na BLG 27-30. Właściwie wszystko co powyżej, zaczyna już gubić smak i staje się męczące. Ten trunek, mimo że na granicy którą uznają za akceptowalną, bardzo dobrze się sprawuje.
Milkołak z Re-Craft
Bardzo łagodny milk stout. Czuć bardziej kawowość i paloność niż cokolwiek mlecznego. Choć brat czuł czekoladę. Nieco bradziej goryczkowe no bo stout, ale na ratebeerze bardzo wysoka ocena. Jak na rwzie drugie podejscie do milk stouta nieudane, pierwsze tenczynka jaknajbardziej.
Zobaczcie jakie wczoraj wieczorem gówno dorwałem. Co to w ogóle jest?
