Devil May Cry 2

Postacie Dantego i Lucii skonstruowane na zasadzie uzupełniających się w walce przeciwieństw: on silny, ale powolny, ona słabsza, za to szybsza i zwinniejsza. Ich misje są krótkie (średnio potrzeba 4-5 godzin na ukończenie każdej z nich) i dość do siebie podobne. Obie toczą się w industrialnej scenografii, przy czym przygoda diabelskiej pogromczyni rozgrywa się też częściowo pod wodą.

Jedynym narzędziem ataku, jakiego nasza bohaterka może używać w głębinach, jest kusza. Wraz z pakietem bomb składa się ona na dodatkowy arsenał łowczyni, która w pierwszym rzędzie posługuje się bronią białą: parą podręcznych ostrzy oraz sztyletami do rzucania na odległość. Dante ma oczywiście swój olbrzymi miecz i nieodłączne pistolety (biały, nazwany Ivory i czarny, Ebony), a do tego dysponuje nowymi środkami destrukcji w postaci piekielnego shotguna oraz wyrzutni rakiet.

Oboje bohaterowie posiadają również moc zmiany w demona, co pozwala im przez krótki okres używać nowych ataków czy potężnych umiejętności (np. latać) i dzięki powiększonej sile oraz wytrzymałości jeszcze skuteczniej eliminować wrogie siły, zwłaszcza okrutnych bossów. Podobnie jak w pierwszej odsłonie „Devil May Cry” parametry postaci i przedmiotów można ulepszać za pośrednictwem magicznych sfer. Nowością zaś jest rozbity amulet, którego każdy z dziewięciu ukrytych fragmentów, poszerza możliwości diabelskiej formy obojga wojowników.

Można też wspomnieć o bonusach, jakie udostępnili twórcy po przejściu gry. Są nimi dodatkowe kostiumy dla Dantego bądź Lucii, jak również trudniejsze tryby rozgrywki.

Autor opisu gry: Krystian Smoszna