Uliczny wojownik pomnożony Żelazną pięścią - recenzja gry Street Fighter x Tekken

Bijatyki to gatunek, który przeżył sporo wzlotów i upadków, chociaż tak naprawdę nigdy nie znikł z rynku i cieszył się niesłabnącą popularnością w środowisku zainteresowanych tematem. Parę lat temu Capcom ogłosił wielki powrót mordobić ze swoim Street Fighterem IV, grą która jednych urzekła (nowymi pomysłami i jednoczesnym hołdem dla korzeni serii), a innych odrzuciła (właściwie z tych samych powodów). Niemniej bez wątpienia udało się sprawić, że o bijatykach znowu zrobiło się głośno. Po zbudowaniu nowej grupy docelowej (czy raczej odświeżeniu starej) Capcom wrócił do dobrze znanej polityki: wydawania kolejnych wersji swoich produktów, spin-offów i reedycji (a także DLC).

Jednym z takich pobocznych projektów jest Street Fighter x Tekken, produkcja przygotowana w porozumieniu z Namco Bandai. Ten crossover nie jest żadną rewolucją czy nową jakością. Na szczęście nie jest też tylko odcinaniem kuponów, bo oferuje parę świeżych koncepcji oraz niezłe wykonanie.

Uliczny wojownik czy żelazna pięść?

Słowa „Street Fighter” nie bez przyczyny występują jako pierwsze w nazwie tego dzieła. System walki w omawianej grze został przeniesiony z czwartej odsłony bijatyki firmy Capcom i zaledwie muśnięty paroma pomysłami z Tekkena. Miłośnicy tej drugiej serii znajdą tu większość lubianych postaci, ale będą musieli przestawić się na inny system – z sześcioma przyciskami odpowiadającymi za uderzenia i kopniaki zamiast czterech oraz zupełnie odmiennym podejściem do kwestii wyprowadzania ciosów, realizowania kombinacji i stosowania ataków specjalnych (tutaj liczy się wyczucie tempa przy wklepywaniu sekwencji i przechodzeniu z obrony do ataku). W przypadku kilku bohaterów udało się przenieść ich klasyczne ruchy i styl – przykładowy Kazuya przy pierwszej próbie prowadzi się podobnie jak w swojej macierzystej grze.

Ryu poznaje siłę „żelaznej pięści”.

Podczas samych walk większe znaczenie ma jugglowanie (czyli podrzucanie przeciwnika), które jednak nie jest tak istotną i płynną częścią rozgrywki jak w Tekkenie 6 (ze względu na mały margines błędu i fakt, że jugglowanie rozpoczynają tylko konkretne kombosy lub techniki). Zamiast tego autorzy zdecydowali się na coś pomiędzy szóstą odsłoną „Żelaznej pięści” a czwartym „Ulicznym wojownikiem” (przynajmniej w tej kwestii, bo do systemu Tag przejdziemy za chwilę). Sporym atutem tego crossovera jest za to ogólna płynność i naturalność rozgrywki – szybkie porównanie ze Street Fighterem IV wypada zdecydowanie na korzyść nowszej gry.

Sztuka walki

Po paru godzinach spędzonych ze Street Fighter x Tekken odkrywamy drugie dno systemu walki. Capcom wprowadził do rozgrywki parę nowości i modyfikatorów, które powinny wydłużyć żywotność tej produkcji. Podkreślam raz jeszcze, że fani Street Fightera poczują się tu jak w domu, a miłośnicy Tekkena będą musieli trochę nadrobić. Na szczęście praktycznie każdy aspekt mechaniki walki – od najprostszych ciosów do najbardziej zaawansowanych ataków – został omówiony w tutorialu oraz wyzwaniach (prowadzonych brawurowo przez freestylującego Dana Hibiki). Warto spędzić przy nich trochę czasu, bo technik do opanowania jest sporo. Mamy specjalne kontry pozwalające na płynne przejście z obrony do ataku, rozbudowane rzuty, pewne ułatwienia w postaci predefiniowanych kombosów oraz tak zwane „gemy” (czyli klejnoty).