Agatha Christie - Hercule Poirot: The First Cases | PC
Dziwne, że tak cicho o tej grze u nas w kraju, gdzie bądź co bądź serial z Suchetem cieszy się sporą popularnością.
Sama gra oczywiście jest ubogim krewnym Sherlocka, stąd też kosztuje 2 razy mniej, ale to wciąż sensownie wykonana produkcja. Rozwiązujemy praktycznie jedną sprawę, klasycznie błąkając się po domu wraz z wszystkimi podejrzanymi, nie mogąc wyjść i będąc odciętym od świata. Jest do bólu klasycznie, ale też sensownie, postaci zostają należycie przedstawione i ich motywy okazują się być uzasadnione, a cała sprawa wypada bardzo logicznie. Tylko podobnie jak w "Black Book", już na samym początku jest jedna głupota, która później okazuje się być super istotna dla fabuły i wstyd, że coś takiego Poirot pominął, ale jak na nią przymknąć oko, to gra się bardzo przyjemnie.
Gameplay jest bardzo przystępny, gra trochę przechodzi się sama, ale przynajmniej zawsze wiadomo, co zrobić i nie ma opcji się gdzieś zawiesić. Mamy podobny jak w Sherlockach pałac umysłu, gdzie też możemy łączyć wszystko ze wszystkim, tylko tu ostatecznie jest jedno konkretne rozwiązanie i nie można błędnych wniosków wyciągać. Standardowo dla współczesnych tytułów nie ma żadnych zagadek logicznych, nad czym strasznie ubolewam, bo pasowały by tutaj idealnie.
Graficznie jest ubogo, ale schludnie. Nie zachwyca styl, ale i nie odrzuca, nie jest tak kinowo i pięknie jak w Sherlocku, nie ma klimatu jak w "The Council", no i design tytułowego bohatera jednak trochę ssie, choć charakter jego oddano przyzwoicie. Z plusów to na pewno dubbing na poziomie pozwala wkręcić się w historię i finalnie jak ktoś lubi odkrywać kryminalne zagadki, to nowy Poirot jest takim lekkim, niezobowiązującym, prostym i przyjemnym tytułem, w którego się można wkręcić i starcza na niemal 8 godzin. Polska wersja językowa jest przeciętna, dobrze oddaje sens wypowiedzi, ale trochę za często brakuje w niej słówek, ale super że jest.
