Wiadomość Tales of Arise to hit i najszybciej sprzedająca się gra z serii

To Gram jeszcze żyje? I można stamtąd wklejać linki?
Przyszłaby ekipa pisząca tutaj czy coś, no chyba że się rozeszli gdzie indziej...

Pewnie przeszkodą jest brak polskiej wersji gry.
I pewnie skończy się na tym, że pod recenzją będą kontynuować narzekanie na to mimo, że większość gier z tego gatunku raczej nie posiada naszego języka. No ale że na topie jest narzekanie to i jej się oberwie bo czemu nie...

Tales of Arise to prawdopodobnie idealny jrpg dla Polaków. Fabuła od początku jest mroczna, anime-głupot jest mało i są mocno stonowane, jest krew, są ciężkie tematy jak sensowność buntu przeciwko renańskim okupantom/nie każdy Renanin z automatu jest złem wcielonym/czy po 300 latach cierpienia jest szansa na zbudowanie nowej przyszłości z byłymi wrogami. Romans jest mocno osadzony w psychologii (widać że twórcy nie tylko grali w Life is Strange ale się nim inspirowali), a zgrabny tyłek jednej z bohaterek nie jest tak wizualnie ostentacyjny jak tyłek Pannam (serio, bardzo lubię Kisarę, jest typem starszej i mądrej siostry, która potrafi warknąć ale płynie z niej taka matczyno-stostrzane ciepło że nie wiem).

Ja jako baba nie znoszę w japońszczyznach tego fetyszu cycatych do granic absurdu postaci kobiecych (Brunhildzie z Valkyria Revolutions już dawno powinien wysiąść kręgosłup od takich "walorów") że nie wspomnę o strojach, które odkrywają więcej niż zakrywają jak w jakimś Kill la Kill i innych fanserwisach skierowanych do panów (jakoś nie ma podobych fanserwisów dla kobiet).

Widać że Tales of Arise celował w rynek zachodni i w rynek kobiecy (japońska kampania reklamowa mocno akcentowała romans w tej grze). I bardzo dobrze, sama wolę dobre i mroczniejsze historie o wojnie (dlatego tak czekam na nowe Brothers in Arms) i równie mocno lubię historie romansowe takie jak w Haven, gdzie związek nie jest tak usłany różami, co nie znaczy że nie może być szczęśliwy.

Generalnie Tales of Arise to najbardziej "polski" z jrpg, i nie mam na myśli clickbaitowego porównania głównego bohatera do innego siwowłosego pana z dwoma mieczami.