Komedia krytyka
Tworzenie komedii to rzeczywiście nie jest taka łatwa sprawa. Oczywiście jeśli ma się jakieś ambicję, a nie chce się tylko odcinać kuponiki. Najgorsze jest to, że każdy podchodzi do tego inaczej, jeden chce ambitnego, nieco zakamuflowanego, inteligentnego humoru wymagającego dużego zaangażowania widza, a ktoś inny chce się po prostu pośmiać bez żadnego wysiłku. Ciężko jest te dwa "światy" połączyć. Jednak najgorsze co może zrobić krytyk filmowy to "wrzucić" ten drugi świat prostackiego humoru do tego pierwszego "inteligentniejszego" świata. Jednym słowem próbują usprawiedliwiać tą "chamską" rozrywkę czymś co można uznać za ambitne. Wydaje mi się że to jest właśnie problem, o którym wspominasz. Każdy film powinien być oceniany ze względu na to czy spełnia swoją rolę, i tylko ze względu na to. Bo to jak film odbierze widz i to jak mu się to spodoba, żależy już tylko od niego. Jeśli ktoś lubi wykwintny angielski humor z pierwszej połowy XX-wieku to nawet najlepsza amerykańska komedia romantyczna mu się nie spodoba. Krytycy powinni mieć to na uwadze.
A jeśli chodzi o polskie komedie to przestałem je oglądać kilka lat temu po zobaczeniu jakiegoś żałosnego filmu komedio-romantycznego z Karolakiem w roli głównej(czyli od jakichś 5 lat). Chociaż wiele poskich komedii z poprzednich lat mi się nawet podobały. No ale niestety dopóki w polskich filmach ciągle bedziemy widzieć te same twarze to niestety nic się nie zmieni. Każdy aktor ma jednak jakieś granice, które ciężko przekroczyć. A w komedii najważniejszą rolę oprócz mowy odgrywa mowa ciała i twarzy. Jeśli w każdym filmie jest taka sama, bo jest ten sam aktor(oczywiście dotyczy to w sumie tylko komedii), to nawet najlepszy scenariusz i reżyser nic nie pomogą.
Bardziej niż los naszych polskich komedii, to obchodzą mnie losy naszych seriali telewizyjnych(a zwłaszcza komediowych), ale może kiedyś o tym napiszesz tekst to się podzielę myślami.
