Opinia Kroniki Myrtany zmieniły sposób, w jaki patrzę na Gothica 2

Bałem się że team DK się poddał, bo na ich stronach od ponad roku żadnych nowin. Okazuje się że dalej niestrudzenie pracują, zrezygnowali jedynie z prowadzenia "plityki informacyjnej", z której zresztą słyneli, na rzecz pracy nad modem. Najwięcej sygnałów o postępach można znaleźć w komentarzach pod ostatnim filmem Dziejów Khorinis na YouTube.

To wiadoma sprawa.

Kroniki Myrtany są bardzo ubogie pod względem mechaniki, rozwoju postaci, wygody. Te same ograniczenia co G2. To mod nastawiony na dobrze napisaną przygodę, ale jako RPG ubogo. Podobnie jak Witcher 3 mocny nacisk na action, a mniejszy na RPG. A mimo to oceniam Kroniki Myrtany na 9,5/10, a Wieśka 3 z dodatkami na mocne 10/10 :)

Returning 2.0 + Alternative Balance/New Balance za to oferuje dużą bardziej rozbudowaną mechanikę, ogrom możliwości w kwestii rozwoju postaci, wygodę gameplayu z wieloma ulepszeniami i epickość. Jako RPG znacznie ciekawiej, bo jest dużo więcej do odkrywania. Bliżej mu do możliwości rasowych RPG jak Fallout 2, System Shock 2, Deus Ex 1, Morrowind, Vampire: The Masquerade - Bloodlines, bo możemy sobie grać na różne sposoby.

Nie jestem pewien, czy możliwość zablokowania się w grze przez zbyt niekompatybilny build była zaletą starych cRPG. Kiedyś to nie był problem, bo gier było mało i wszyscy ogrywali w kółko jeden tytuł eksperymentując z różnymi buildami. Na przykład jedni moi znajomi są ekspertami od NWN1, bo grali wszystkimi możliwymi klasami, a ja nie jestem pewien jak poprowadzić postać bez poradnika, bo dalej są jakieś klasy prestiżowe, mające specyficzne wymagania itd., więc bez pewnej meta wiedzy już na ekranie tworzenia postaci jesteś skazany na porażkę. Dzisiaj chyba bym podziękował za dalszą grę, gdyby się okazało po 50 godzinach, że dalej nie przejdę, bo z moim buildem nie ma możliwości wykonania zadania fabularnego albo pokonania obligatoryjnego bossa...

Nomis

Dowiedziałeś się, że trzeba korzystać z poradników ?
To ciekawe. Nie używam poradników do gier, bo to ogromna ujma niczym jakby ktoś za mnie coś zrobił. Za każdym razem ukończyłem wszystkie wątki i questy. Mod jest dla ludzi myślących w stylu starszych gier. Sprawdzanie wariantów, czytanie dziennika, zapisywanie na wielu slotach, odkrywanie mechaniki. Samych bonusów jest do odkrycia blisko setka, które dają nam przewagi. A i tak co wersja moda to łatwiejsza. AB/NB wywaliły kilka pułapek fabularnych. Gdy ktoś ogrywa tylko gierki z ery casualowej, które są odpowiednikiem filmów z Hollywood, które też nie wymagają myślenia i dają się na tacy, a potem sięgnie po starszą wymagającą grę lub ten mod to odbija się jak od ściany z własnej winy. Korzystanie z poradnika to pójście na ławiznę, a nawet z nimi ktoś popełnia błąd to świadczy, że chce grać na autopilocie bez używania mózgu. Starsze gry karały za to, a nagradzały intelekt i spryt. Identycznie ten mod. Prosty przykład. Ludzie wylewają też żale na swoje życie i zazdroszczą innym. A kryje się za tym też to, że są leniwi i idą na łatwiznę, gdy za sukcesami i jakością życia na każdej płaszczyźnie przeważnie kryje się intelekt, wiedza, spryt, skuteczny sposób, doświadczenie, dużo poświęconego czasu, a wtedy mamy dużą przewagę w czymś nad resztą osób, bo przychodzi nam to znacznie łatwiej.

Returning przy Kronikach Myrtany to dno i wodorosty. Nie dało się w to grać i jakieś udziwnione to było, wprowadzali jakieś własne zmiany. Archolos jest przystępne i wyważone jak na tak długą i rozbudowana produkcję. RPG tamtego roku.

To bodajże Mario Puzo na pytanie o przyczynę sukcesu Ojca Chrzestnego miał powiedzieć, że najważniejsze było to, że tuż przed publikacją wywalił połowę tekstu. Nie wiem ile w tym tekście jest prawdy, niemniej jednak trafia on w samo sedno - umiejętność rezygnacji i postawienia sobie granic jest jedną z kluczowych umiejętności jaką autor musi opanować. Musi być jak ten Odyseusz w Hadesie stojący przed dylematem komu z umarłych udzielić głosu.

I z grami jest tak samo. Nie sztuką jest wrzucić do gry każdy pomysł jaki się w głowie człowieka pojawi. Sztuką jest umieć tak te wszystkie pomysły dobrać, połączyć i oszlifować by tworzyły spójną i satysfakcjonującą całość. Kiedy wychodziło DA: Inqusition, wszyscy powtarzali jaki to wielki świat i ile to trzeba godzin poświęcić by grę w pełni ukończyć. A rok później wyszedł Wiedźmin 3, który choć również stawiał na rozmach to z warunkiem by żaden z questów nie był zapychaczem. I efekt tego jest taki, że W3 da się przejść w krótszym czasie niż Inkwizycję ale to ten pierwszy stał się legendą branży a DA:I popadło w zapomnienie. I to w W3 włożyłem ponad 400h czasu a w DA:I od lat nie mogę dojść dalej niż parę pierwszych godzin.

I tak samo jest z Kronikami Myrtany. Osobiście powiedziałbym, że to jest właśnie główna cecha i największa siła tego moda - widać, że mamy do czynienia ze spójną, dopracowaną wizją, którą twórcy konsekwentnie zrealizowali. I dzięki temu właśnie gra się w to jak w pełnoprawną odsłonę serii. Ponieważ ma się poczucie, że twórcy zaprezentowali tylko to czego byli faktycznie pewni, co zostało przetestowane i uznane za pasujące do całości. Oczywiście, że byliby tam w stanie wrzucić znacznie więcej do tej gry, z tym że ich celem było odtworzenie doświadczenia obcowania z oryginalną grą a nie wykręcanie jakichś niebotycznych statystyk. Można powiedzieć, że Kroniki wyciągnęły w ten sposób podstawową lekcję z Mrocznych Tajemnic, które były co prawda wielkie ale tylko psuły oryginał swoim nieumiarkowaniem we wrzucaniu nowej treści. W pewien sposób więc historia zatoczyła koło - jeden polski zespół dostarczył mod przełomowy w swojej skali, który jednak zawodził w kwestii spójności a następnie kolejna ekipa wypuściła moda wycyzelowanego do perfekcji.

Odchodząc jednak od kwestii fabuły i questów na rzecz mechanik, których tyczy się ta dyskusja - wiadomo, że jedni lubią gry, które są bardziej wymagające a inni mniej. Jest to do pewnego stopnia kwestia gustu, choć można argumentować z powodzeniem za tym, że gra oferująca zbyt ubogie mechaniki będzie po prostu nudna. Rzeczą jednak bezdyskusyjną jest konieczność czytelnego przedstawienia zasad gry odbiorcy
Tym co wyróżnia grę jako taką jest istnienie określonych reguł postępowania, których przestrzeganie zapewnia odniesienie sukcesu. I jeżeli gra ma być uczciwa i przynosić satysfakcję to reguły te muszą być transparentne i jasne dla gracza. Sytuacja, w której gracz dowiaduje się o pewnej regule godziny po tym kiedy musiał podjąć daną decyzję jest po prostu nieuczciwa wobec grającego. A tak rozumiem sytuację, w której gracz po iluś godzinach gry dowiaduje się, że powinien w inny sposób ulokować punkty nauki. To przecież nawet Dark Soulsy, w których odkrywanie reguł jest w pewnym sensie regułą samą w sobie, tak prowadzi gracza by ten miał szansę wszystkiego się w odpowiednim czasie dowiedzieć. Gothic zaś od zawsze był mistrzem w tego typu projekcie rozgrywki. Każda decyzja była tutaj odpowiednio wcześnie wyjaśniona lub w sposób logiczny wynikała z zasad rządzących światem. Mechaniki były przejrzyste i w dużej mierze naturalne - zamiast jakichś fikcyjnych drzewek i skillów z powietrza mieliśmy tutaj nauczycieli uczących bardzo konkretnych umiejętności i zdolności. I to właśnie stało w dużej mierze za tak wysokim poziomem immersji w grze - poczucie, że światem tym rządzą podobne reguły co w świecie rzeczywistym. Porzucanie tego na rzecz kombinowania z buildami, wczytywaniem różnych zapisów, analizowania statystyk i posiłkowania się poradnikami z internetu sprawia, że zamiast immersyjnego, osadzonego w autentycznym świecie RPGa dostajemy kolejną zagadkę logiczną w excelu.

dmx Byłem przekonany, że o Jornie już wszyscy wiedzą wszystko. Nie mogę etytować posta, ale można go zminusować aby został ukryty :)
Kroniki Myrtany to znacznie więcej niż suspens, świadomość pewnych sytuacji niczego tej grze nie odbiera.

Jak dla mnie chyba tylko 2 RPG w historii miały sensownie zrobiony system craftingu: pierwszy wiedźmin, ze swoimi eliksirami i Kroniki właśnie, głównie z gotowaniem, ale takie kowalstwo również mi podeszło.