Forum: George R.R. Martin i nie tylko - wielcy pisarze fantasy i SF cz. CCXXII

Właśnie jestem w trakcie czytania Diuny poraz pierwszy. Stwierdziłem że fajna okazja żeby zmierzyć się z tą legendą. Premiera filmu i gry planszowej. I jak na razie bardzo mi się podoba.

A które tłumaczenie?

Nie kazdemu jego tekstowi podolam w tlumczeniu, no ale z niektorymi daja sobie rade, choc wiecej czasu spedzam szukajac polskich odpowiednikow angielskich terminow naukowych niz tlumaczeniu samego tekstu :)

Tak przy okazji, wrzuć mi na maila jak możesz wszystko co popełniłeś od marca...błagam, nie wszystko, bo ostatnio zajęło mi 5 godzin oddzielanie tych co już dostałem wcześniej i zrobiłem z nich antologie :P...chyba że nie masz takiej możliwości :P

Dam rade.

Poszlo

Bardzo dziękuję :)

Dużo za dużo :)
Wystarczy spojrzeć jak szybko i w jakich ilościach ukazują się jego książki. Nie są to oczywiście jakieś topowe nakłady, ale obstawiam po kilkanaście tysięcy sprzedaży na luzie. Teraz może nie jest na niego taki boom, jak ze 3-4 lata temu, ale nadal jest popularny.

Shadowmage---> Co polecasz z fantasy jeżeli chodzi o ostatnie lata? Abercrombie praktycznie w całości przeczytany. Scott Lynch niezbyt mi podszedł.

Bogas-->Ale seria, pojedyncza powieść? Generalnie jest słabo, albo ja się starzeję i już mnie ten gatunek mniej kręci. Tak sam z siebie, to ostatnio głównie Butchera czytam dla relaksu. Jakieś pojedyncze pozycje/pierwsze tomy wpadły mi w ręce, ale bez zachwytu. Choć jak przywołujesz Lyncha czy Abercrombiego, to można pogrzebać trochę dawniej w pamięci.

Kaladin1880
Zna dużo. Co druga osoba, który czyta od dawna fantasy zna i badała jak dobrze znam tego pisarza :)

Iselor
Od Sandersona poleciłbym dzieło jego życia - "Archiwum Burzowego Światła".

Polecam z w miare nowszych rzeczy.

Na poczatek nie fantasy, ale poprostu warto. Liu Cixin - seria “Wspomnienie o przeszłości Ziemi”.

Sandersona polecam WSZYSTKO co sam przeczytalem, czyli: "Elantris", seria "Archiwum Burzowego Swiatla", cykl "Ostatnie Imperium", czyli "Z Mgły Zrodzony" i dalsze (tutaj mamy polaczenie fantasy ze steampunkiem) 6 tomow (siodmy w drodze z tego co mi wiadomo). Nawet jego young-adult sa spoko. Ma fajna post-apo serie o anty-bohaterach (takie Xmeny tylko ze maja w dupie zycie ludzkie), Nazywa sie to "Msciciele" i sa chyba cztery tomy.
Sanderson napisal takze 3 ostatnie tomy slynnej serii "Kolo Czasu" Roberta Jordana (po jego smierci). Ma tez serie S-F "Do Gwiazd" (narazie dwa tomy, wydawane na przemian z "Archiwum").

Z lzejszych rzeczy calkiem spoko czytadlem jest cykl "Długa Ziemia" duetu Pratchett/Baxter.

Z tematyki "okolofantasy i s-f ale nie dokonca" ;) w pamieci mam dwa nazwiska mlodych autorow: Paolo Bacigalupi i China Miéville. Bardzo nietypowe, swieze ksiazki, ciekawa tematyka. Polecam zrobic research.

Nie wiem czy wszyscy debiutowali w ostatnich parunastu latach, ale wiekszosc tych ksiazek jest w miare nowa. :)

Oprocz tego, osobiscie nie czytalem ale mam w kolejce na uwage zasluguje napewno pani Nora K. Jemisin, zdobywczyni Nagrody Hugo 3 razy z rzedu (precedens), w latach 2016-2018. Serie:
"Trylogia Dziedzictwa" (3 tomy) , "Sen o krwi" (2 tomy), "Trylogia Pękniętej Ziemi" (3 tomy).

Ogolnie warto sobie zobaczyc co tam dostawalo nagrody itd... tylko tak do roku max 2018, potem Hugo/Nebula zamienily sie w lewacki woke-fest i w ciagu ostatnich czterech lat do nagrody nie zostal nominowany zaden autor plci meskiej, a polowa nominowanych to jest transgender, etc...
Facet ostatnio wygral w 2015. :)
Wydaje mi sie w sumie ze trzykrotna nagroda dla pani powyzej, tez juz zalicza sie do tej szopki. Choc moze ksiazki sie bronia. ;)

Dzięki, nie licząc Koła Czasu (sam nie wiem jak udało mi się wytrwać i je skończyć) nic z tego nie czytałem, chociaż niektóre pozycje obiły się o uszy.

Jemisin idealnie wpisuje się w "tę szopkę" ale Pęknięta Ziemia się broni. Warto spróbować.

Bardzo dziękuje. Powinno na parę lat starczyć.
Martina oczywiście znam, poznałem go paręnaście lat temu dzięki temu wątkowi. :)
tmk13---> Nie licząc ostatniej trylogii to wszystko co napisał Abercrombie mam już przeczytane.

Był wcześniej wymieniany :)

Cholera, nie zauważyłem. Słucham sobie teraz audiobooków że świata Pierwszego Prawa (w pewnym serwisie na subskrypcję jest wszystko oprócz ostatniej trylogii) i to co robi angielski lektor, Steven Pacey, praktycznie daje książkom drugie życie. Gorąco polecam!
Bogas -> to dobra chwila na nadrobienie tego braku - we wrześniu wychodzi ostatnia część nowej trylogii.

A nie w listopadzie? W każdym razie wolę poczekać aż wyjdzie wszystko.

Światowa premiera wersji angielskiej jest w połowie września, 14 albo 17. Sam się z siebie śmieje, bo zwykle kupuję używki po antykwariatach, ale tu mam preorder.

A ja się jakoś zagapiłem i zapomniałem, że 2 tom wyszedł już u nas. Dopiero wpadł mi w łapki i pewnie przeczytam niebawem.

Mnie "Toromorze" nie zachwyciło, podobnie jak "Kraken". Za to "Ambasadoria" to dobre SF. Za to "Ostatnie dni Nowego Paryża" to już odjazd... pewnie lepsze, gdy ogarnia się surrealistów :)

Ostatnich Dni nie czytalem, trzymam na czarna godzine, bo cos mi sie widzi ze nowych ksiazek China juz nie napisze szybko. Robilem kiedys maly research na ten temat, i wychodzi na to, ze na ten moment (trawajacy juz 6 lat) gosc sie poswiecil pracy akademickiej i pisaniu powazniejszych rzeczy.
Mnie sie wlasciwie wszystko tego autora podoba. Najslabszy chyba byl "Kraken" w sumie.

Z tym wydaniem reszty w tym roku, to bym się nie rozpędzał, bo Mag ma tendencję do przesuwania.

Lubię ten cykl za kilka rzeczy: humor, odwołania popkulturowe i właśnie to, co piszesz - autor sieje ziarna w jedynym tomie, zbiera parę książek później. Seria też ewoluuje i nie ma się wrażenia, że kolejne tomy są pisane na siłę, a bohater osiągnął nie wiadomo jaki level :)
W dodatku czasem potrafi coś totalnie powywracać do góry nogami, jak w "Opowieści o duchach".

Jak to powstawało, to nikt nie słyszał o YA :) Typowe fantasy na tamte czasy, młodzi (ale nie przesadnie) bohaterowie wyrwani z domu ruszają w świat i muszą sobie radzić z różnymi wyzwaniami. Seria przynajmniej początkowo ok, potem za dużo lania wody moim zdaniem.

No właśnie te lanie wody, cóż zobaczę jak później przestanie mi się podobać to przestane to czytać i tyle :)

Jakieś mam, ale tego nie wiem.

No chyba pierwszy raz czekam z wypiekami na książkę, nie wiem co, ale jej cykl ma coś w sobie i uwiódł mnie po prostu, nie mogę się doczekać trzeciego tomu :)

Dla mnie mocno średnie, dałem sobie spokój po pierwszym tomie.

Drugi tom niezbyt podobny do pierwszego, ale mi się podobało :) sam nie uważam to za bardzo dobry cykl, po prostu ma sporo elementów które lubię :)

W tym toku po raz pierwszy od kilkunastu lat nie będę głosował na Zajdle. Opowiadania może jeszcze bym przeczytał, ale w powieści nie mam czasu (a przede wszystkim chęci) się zagłębiać z różnych powodów.

Shadowmage--->Pewnie jeszcze nawet "Forty" Cholewy do teraz nie przeczytałeś, a to najlepsza polska powieść SF 10-lecia, a nie tylko roku.

Podejrzewam, że większości już nie pamiętam i czytałbym je tak jak za pierwszym razem i chętnie bym wrócił...ale mam tyle teraz opowiadań do przeczytania, których nie czytałem, że po prostu mi szkoda czasu, mimo że większość pewnie dużo słabsza. Zbliżając się nieuchronnie do 60-tki, coraz bardziej zauważam upływ czasu i ciągle nawiedza mnie myśl, ile jeszcze zdążę w swoim życiu przeczytać...nie wygląda to dobrze :(

Tja, znam ten bol doskonale. Przestalem wracac do ksiazke, do ktorych ciagle wracalem, bo juz mi szkoda czasu na takie powroty.

No bo przeciez...

Chyba pisałem do tego przedmowę...

Całkiem możliwe, bo już teraz po covidzie, który przeszedłem w marcu/kwietniu, czasem się zapominam w drobnych sprawach ;). Z drugiej strony mój ojciec 86 lat czyta kilka książek miesięcznie i muszę mu co jakiś czas wgrywać nowe na czytnik.

Coś mi się obiło o uszy, że bliżej niż dalej, ale konkretów nie znam. Zresztą w jego przypadku póki nie ma oficjalnej daty, nie ma co się przywiązywać, zapracowany człowiek.

Heh, a ja właśnie w tym roku przeczytałem "Każde martwe marzenie" i to powrót do dawnego stylu - po przegadanym i nieco nudnawym "Pamięć wszystkich słów". Chociaż tutaj też zabrakło mi nieco ikry, to ogólnie było nieźle.

Dla kogoś kompletnie nieobeznanego z twórczością Cooka, od czego będzie lepiej zacząć - Imperium Grozy czy Czarna Kompania?
Od wielu lat gdzieś mi się przewija Cook i Erikson ze swoją Malazańską Księgą Poległych, ale jakoś ciągle to odkładałem. W końcu wypadałoby nadrobić zaległości.

Tak, jest niezła. Kameralna.

Pierwsza część w zasadzie chyba dylogii, ale można czytać oddzielnie. Następne książki mają być osadzone w tym świecie, ale już niepowiązane. Przynajmniej tak w jednym wywiadzie było.

W sumie widmo osobliwości i transcendencji wisiało nad bohaterami cyklu od początku. Fajna seria, będzie mi jej brakować, bo rzeczywiście wygląda na koniec.

Lifterku, blokada konta = ban :). Wiem, wiem 6 miechów minęło ale trzeba uświadamiać nieświadomych :).

Zadziwiające jak wiele radości może dać komuś zbanowanie innego użytkownika.

Oznaki tego że się starzeję, widzę na każdym kroku. Kiedyś znałem chyba wszystkich autorów SF, mimo że ich utwory nie były publikowane w Polsce...teraz, z tych powyżej, nawet o żadnym nie słyszałem :(

OldDorsaj - akurat obecnie w Hugo nominacje i nagrody są przyznawane często "za pochodzenie" itp, więc jak nie pasujesz pod parytet, to nie za bardzo masz szanse. Z tych autorek u nas znana jest Martha Wells, Prószyński i Mag wydali jej kilka książek na przełomie wieków. Fantasy wtedy. Reszta bez jakiegoś dorobku.

Ja bym bardzo chciał, żeby to u nas wyszło. Czytanie w lengłydżu to nie dla mnie. Za dużo ucieka.

Na Hugo możemy się obrażać ale taka jest chwilowo Ameryka. Natomiast opinie o kronikach Murderbota, które widziałem są bardzo pozytywne.

Murderbota żona czytała jakiś czas temu i mówiła, że spoko. Ja nie miałem czasu się za to zabrać niestety.

W powieściach nie zmarł. W serialu coś tam z aktorem było nie teges i w kartony wjechał czy coś takiego.
"Upadek..." własnie kończę.

Ma wzloty i upadki, ale jest nieźle na całej długości. Znaczy nie znam jeszcze finału - czekam na audiobooka.

Dla mnie też najlepszy, od czasu "Świtu Ludzkości" Hamiltona. Zresztą serial też świetny, pomijając tę śmierć Aleksa, która mi namieszała w głowie.

Problemy z aktorem, a nie chęć zmian.

Książka po polsku jest dostępna ale na audiobooka pewnie jeszcze poczekamy.

Wyszło tydzień temu.

A niedługo wyjdą opowiadania.

Ostatnio zacząłem czytać ten cykl drugi raz i obiektywnie muszę przyznać, że rozkręca sie jeszcze wolniej niż piszesz. Połowa drugiego tomu. Ale potem jest coraz lepiej.

Dawno temu przeczytałem tomy 1-3 zawarte w "Okrutnym wietrze" i mimo tego, że bardzo lubię "Czarną kompanię" Cook'a to jakoś mnie ta pozycja znudziła. Może zacznę to czytać jeszcze raz bo nic nie pamiętam już z poprzedniej lektury i najpierw przeczytam "Fortecę w Cieniu" jak radzisz.

Zdecydowanie lepiej zacząć od Fortecy. Inaczej się patrzy na działania bohaterów w Okrutnym Wietrze, rozumie ich motywy itd.

Ja się zastanawiam czy teraz też bym to uważał za tak fajne. Lata minęły, człowiek zrobił się stary, trochę rzeczy w międzyczasie przeczytał. Może się okazać, że lepiej nie psuć sobie wspomnień :)

Z tego, co wiem, to są wolne.

Haldemana wyszły z tej serii trzy tomy (nie wiem czy to całość ogólnie, ale chyba tak), czyli jeszcze "Wieczny pokój" i "Wieczna wolność". Czytałem całość, ale już nie pamiętam wrażeń...złych też nie mam, więc pewnie były OK.

Nie chrzań głupot. Wiedźmin to jest klasa światowa na poziomie Amberu czy książek Guy Gavriel Kaya. A że ostatni tom schrzanił? Trudno. Wiedźmin jest wybitny i proszę tego nie negować.

Wystawiam od 2 lat kilkanaście aukcji na Allegro SF, fantasy i sensacji, ciągle dodaję nowe, ale nie przyszło by mi do głowy tu się reklamować....to chyba nie miejsce do tego?

Zdecydowanie nie to miejsce.

Czytając po raz pierwszy w starym wydaniu będąc jeszcze nastolatkiem, odbiłem się. Wróciłem dekadę temu przy okazji reedycji w "UW" i byłem zauroczony. To, co mnie odrzucało, stało się atutem. Gusta ewoluują :)

Dość trudno coś podpowiedzieć. Hamilton czy Reynolds piszą space opery z podobnym rozmachem i jakością, pierwszy bardziej epickie i mnie SF, drugi bardziej kameralne z mocniejszą podbudową.

A wiadomo może coś o dacie wydania u nas zbioru opowiadań "expansowych"?

Szenk - Oczywiście. Opowiadania expansowe ukazały się tydzień temu. Własnie kończę czytać.
:)

--
Natomiast co do poleceń... Ciężko. Przede wszystkim dlatego, że z bohaterami 'Ekspansji' bardzo się zżyłem i naprawdę interesowało mnie co się z nimi dzieje.
Niedawno skończyłem "Przestrzeń objawienia" Reynoldsa i to jest znakomita space opera, warta polecenia ale ze względu na inne rzeczy niż 'Ekspacja'. (No i MAG zaczął ją wznawiać)

Oooo, to MAG się uwinął :)
Teraz tylko szybka wizyta na Publio, potem wiki, żeby zrobić rozpiskę, w jakiej kolejności to wszystko czytać (bo podobno opowiadania są chronologicznie "rozsiane" po całym cyklu) i wreszcie można się wziąć za lekturę całości :)

Ale całości w sensie, że od samego początku cyklu?
Opowiadania w "Legionie..." są 'chronologicznie'. Pierwsze dzieje się przed całym cyklem a ostatnie po. IMHO dobrze jest je czytać mając wiedzę całego cyklu.

Tak, całego cyklu. Do tej pory przeczytałem chyba ze 4 tomy, ale później przerwałem, czekając aż wszystko wyjdzie.
Teraz zacznę lekturę od nowa całości :)

Bardzo chciałbym mieć czas tak jak Szenk, na możliwość ponownego przeczytania książek sprzed 2-3 lat, a tak naprawdę sprzed kilkunastu czy kilkudziesięciu. Mimo ciągłego bicia rekordów czytania ( w ubiegłym roku przeszło 60 pozycji), nie mam najmniejszych szans na powrót do czegoś starszego, bo musiałbym zrezygnować wtedy z rzeczy, których jeszcze nie przeczytałem, a pozostałe lata na to nieubłaganie się kurczą....a strasznie miałbym ochotę na powtórzenie cyklu "Świt Ludzkości" Hamiltona, dla mnie najlepszego cyklu SF ever. Do Reynoldsa zabieram się już chyba 10 lat i zabrać się nie mogę.

Mam teraz więcej czasu na czytanie, bo "dzięki" pandemii pracuję w domu. Ale to się już chyba skończy na jesieni.
A jeśli Cię to pocieszy, ja mam to samo - w zeszłym roku zrobiłem małe podsumowanie tego, co mam jeszcze do przeczytania na swoich półkach i czytniku e-booków, i stwierdziłem, że właściwie nie muszę już nic kupować, bo i tak nie wiem, czy zdążę przeczytać, to co już mam kupione. Starość nie radość.
Ale do niektórych pozycji i tak warto jednak wracać :)

PS. Wracając do tego zbioru opowiadań ze świata Expanse, to porównując ze spisem z Wikipiedii, brakuje w nim chyba 2 czy 3 opowiadań. Nie wiem, czy to kwestia wyboru dokonanego przez autora, czy wydawcę.

Odnośnie zbioru to jest wszystkie osiem opowiadań zawartych w ang. wydaniu "Memory's Legion: "The Complete Expanse Story Collection".
W obydwu brakuje króciutkiego "The Last Flight of the Cassandra". Ten wspomniany short jest zadeklarowany jako "exclusive to the RPG".

--
Ciekawa sprawa. Sprawdziłem ebooka (z Legimi) i pojawiły się w nim trzy opowiadania (Napęd, Rzeźnik i Bogowie)a sam ebook stał się wydaniem drugim.
Oczywiście możliwe jest, że demencja i ślepota daje mi się we znaki ale nie było tego miesiąc temu! Pierwszym opowiadaniem był 'Kocioł'.

Ja kupiłem ebooka chyba na drugi dzień po naszej dyskusji o nim, w internetowej księgarni Publio. Pierwszym opowiadaniem był i jest "Drive", czyli "Napęd".
Natomiast nie ma opowiadania, które powinno się czytać zaraz po "Napędzie", czyli "The Churn", no i tego ostatniego lotu Cassandry.

Cassandry nie będzie ze wspomnianego powodu.
Jeśli brakuje Ci innych opowiadań to spróbuj pobrać jeszcze raz. Jak dalej nie będzie to składaj reklamację.

Mam 8 opowiadań. Nie znam na tyle języka angielskiego, by wiedzieć, co oznacza "The Churn" (wg google'a to albo maselnica, albo rezygnacja :P), ale mam "nadmiarowe" opowiadanie "Kocioł", które w ebooku jest pomiędzy "Bogami ryzyka" a "Życiową otchłanią", a wg wikipiedii "The Churn" powinno być jako drugie, zaraz po "Napędzie" i przed pierwszym tomem.

Ale mniejsza o większość. Grunt, że mam wszystko :)

Chum to własnie 'kocioł'.

Dzięki Shadowmage, wybiorę chyba coś od Hamiltona a że w portfolio książek trochę ma to będzie w czym wybierać. ;)

Dużo dobrego o tej książce słyszałem i mam ją w planach. Co z planów wyjdzie, to co innego :)

Z nieoczywistych książek przeczytałem "Czeskiego kosmonautę" - książkę Czecha, który postanowił pisać po angielsku. A jednak to bardzo czeska powieść, łamiąca wiele utartych ścieżek fabularnych. Jest tu i ciut ducha Szwejka.

Nad tym kosmonautą się zastanawiam. W sumie wpadła mi w oko bo Netflix robi ekranizację z Sandlerem i nie bardzo wiem czy traktować to jako zachętę, czy wręcz przeciwnie. :)

Przy takiej alternatywie... ja bym polecał jednak zdecydować się na książkę :D

Dałem sobie spokój po pierwszym albo drugim tomie. To, że nie pamiętam, najlepiej świadczy o odbiorze :)

Natomiast ja czekam z niecierpliwością na każdy tom i akurat przy tej serii pamiętam wszystko doskonale....podobnie jak z drugą serią tego autora.

Czytałem to w czasach liceum... czyli ze 20+ lat temu. Na polu Forgottenów był to jeden z lepszych wydawanych u nas cykli, ale do czasu. Po pierwszych, w miarę sprawnych seriach, Salvatore zaczął zjadać swój własny ogon i nawet wtedy już się ciężko to czytało. Niemniej zaliczyłem chyba wszystko, co po naszemu wyszło i może ze 2 po angielsku.

No właśnie odczuwam powoli takie odgrzewanie kotletów. Z opinii czytelników też widać, że w późniejszych tomach odczuwali znużenie i znudzenie serią. Nie mniej z tego co widzę to do 17 tomu jest polskie wydanie, także do tego na pewno przeczytam.

Tak, ostatnia trylogia, dziejąca się po latach, jest nieco słabsza. Czasem lepiej wszystkiego nie tłumaczyć... ale i tak jedna z lepszych, nastawionych na akcję serii sci-fi ostatnich lat.

Chyba bym się wściekł, gdyby jej nie przetłumaczyli i nie wydali.

Z tłumaczeniem to mi chodziło o tłumaczenie mechanizmów i wydarzeń w książce, a nie o przekład :)

Acha...

Najpierw wydadzą "Otchłań rozgrzeszenia". "Migotliwa..." dzieje się obok i ma znaczenie, jeśli już, w późniejszych tomach.

Z Podlewskim nie jest kwestia rozmachu, a pomysłów i umiejętności :D

Niech wydają jak chcą byle by wydali. Ja już za planami MAGa nie nadążam. :)

Mnie to ew. zainteresuje jak wydadzą coś nowego Reynoldsa... choć właśnie stwierdziłem, że jednej z wydanych kiedyś u nas nie przeczytałem ;)

"Inhibitor Phase" mają w zapowiedziach a to chyba dość nowe.

Coś nie mogę się zabrać do tej serii, jak już prawie się decyduję to ktoś pisze, że się zawiódł...gdyby to rzeczywiście miało być podobne do Głębi Podlewskiego, to nie zastanawiałbym się ani chwili.

"Podobne" w tym sensie, że wygląda jakby Podlewski inspirował się pewnymi elementami sagi Reynoldsa. Zapewne takie naleciałości można by wykazać w stosunku do innych ważnych powieści. I to nie są zapożyczenia jeden do jednego tylko właśnie przetworzone inspiracje.

Co do Reynoldsa to widziałem opinie, że "Przestrzeń objawienia" jest nudna i nic się tam nie dzieje. Cóż. Ja chyba czytałem inną książkę :) Zgodzę się, że na początku wymaga nieco wysiłku zanim czytelnik poukłada sobie kto jest kto i dlaczego robi to co robi ale dla mnie to zaleta a nie wada. Osoby które muszą mieć explicite wyłożone działanie świata rzeczywiście mogą się odbić.

Nie mam nic przeciwko temu, też tak lubię...ale dam przykład. Zabrałem się ostatnio m. in. za serię Nexus Ramira Nameeza. Tam jest podobnie, sporo wątków, postaci, które mają różne dylematy i robią tak czy inaczej, potem żałują, robią coś innego itp. Sporo dylematów, przemyśleń i działań nie zawsze z którymi potrafimy się zidentyfikować. Byłoby może nudno tylko o tym czytać, ale co jakiś, czasem niespodziewanie, jest rozpierducha i to nie jakaś z dupy wzięta, tylko wynikająca ze zdarzeń dziejących się w życiu bohaterów....to czyni, że takie książki lubię i tyle...nie może być nudno i rozkminianie non stop o d... Maryni.

Ja zacząłem, jakieś 150 stron za mną. Z przedmowy wynika raczej to drugie, acz z domieszką grozy (być może niekoniecznie nadnaturalnej, albo możliwej do różnego zinterpretowania). Na razie jest w duchu powieści przygodowych.

Ponieważ nie jestem fanem post apo oraz nie czytałem "Outpostu" czuję, że musze zabrać głos w dyskusji. :)

Za Głuchowskiego zabrałem się w tym roku. Bardzo polecam zbiór opowiadań "Witajcie w Rosji" (zwłaszcza teraz) oraz "Futu.re". Mimo, że cegła a do bohatera trudno zapałać sympatią to czyta się znakomicie.

Zdaje się, że "Outpost" pierwotnie powstawał jako słuchowisko stąd może nie być zbyt reprezentatywny dla twórczości autora Tym niemniej na bank trzyma poziom.

Ponieważ nie czytałem żadnego jeszcze utworu Glukhovskiego, też muszę zabrać głos w dyskusji :). Autor powołał w swoich książkach świat "Metra", który już się rozrósł bodajże do kilkudziesięciu pozycji, więc sam jak najbardziej powinien być zaliczony do klasyki post-apo... a wręcz jest obecnie jego głównym przedstawicielem.

Ponieważ czytałem większość jego książek czuję się zobligowany aby napisać żebyś raczej nie zaczynał od Outpostu. To jest średnia książka jak na standardy Głuczka, chociaż jako książka ogólem jest niezła. Najlepiej zacząć go po prostu czytać od metra, to najlepiej napisane jego książki. Future i Witajcie w Rosji to spory spadek poziomu patrząc na Metro. Outpost jest git ale jak wspomniałem nie jest lepszy od metra

Ja tam wierzę, że po Pieśni przeczytam jeszcze kilka opowiadań o Dunku i Jaju (na które czekam nawet bardziej).

Podobno zdradził komuś zaufanemu jak chce to zakończyć i ewentualnie jakby sam nie dał rady, to ta osoba ma dokończyć sagę. Nie mniej jednak fajniej jakby sam się spiął i to dokończył jednak.

Dużo w tym prawdy :D

Dżordżi właśnie ogłosił, że zostało mu jeszcze 500 stron. Czyli masz na to jakieś 5-6 lat... jeśli skończy ;D

Zapewne problemy z papierem albo drukiem, albo jeszcze czymś innym. Czasy takie, że trzeba być wyrozumiałem. :)

Zrozumiałbym, gdyby było przesunięte. Natomiast pojawiły się kolejne zapowiedzi, nawet na koniec stycznia, a ta pozycja po prostu zniknęła całkowicie.

Ano, też byłem tym zaskoczony. Z zapowiedzi w Katedrze wywaliliśmy przy okazji weryfikacji daty premiery. Nie spotkałem się z info co Drageus z tym planuje zrobić dalej.

Cykl Diuna to dla mnie powieści, które bardzo mi się podobały i takie które mnie znudziły...tak sobie myślę, że dla osoby czytającej i fascynującej się głównie fantasy (jak ty), to nie ma sensu, natomiast dla miłośnika SF pozycja obowiązkowa...pisze o sześciu podstawowych tomach.

Jeśli chodzi o Kresa, to jeszcze jeden tom. Informacje są nieco sprzeczne - czy zdążył skończyć czy nie przed śmiercią. A jeśli nie, to czy to jakaś kosmetyka, czy mięso.
Diuna - Mesjasz na pewno, kolejne dwa w sumie też można, bo choć leci w dół, to jednak zamykają historię. 5 tom to pomyłka, a 6 to początek czegoś nowego, ale autorowi się zmarło, a dzieł pogrobowców lepiej nie tykać.

Z fantasy polecam Abercrombiego, świat Pierwszego Prawa to dwie trylogie i trzy niezależne powieści - trzeba czytać po kolei, ale można przerwać po pierwszej trylogii albo którejś z niezależnych powieści.

Z SF - a co lubisz? Bardziej space opery i strzelaniny czy coś bardziej wymagającego?

Moze jakies bardziej przygodowe , thriller sf ale nie horror :)

Z bardziej przygodowych to może książki Hamiltona, Reynoldsa, a jak jesteś nerdem, to Dennisa E. Taylora :) Bardziej thriller to może Richard Morgan i świat "Modyfikowanego węgla".

"Modyfikowny wegiel" poszlo zamowienie :) Mikołaj musi sie postarac :)

Przy takich pytaniach, zawsze mam taką myśl, że warto by wypisać choć kilka pozycji, które szczególnie się podobały...dużo łatwiej byłoby polecić coś podobnego.
P. S. "Modyfikowany węgiel" super, szczególnie tom pierwszy.

Zbiór opowiadań i powieść w jednym. Nawet ostatnio chyba był dodruk, więc znowu do dostania.

No i w związku z dodrukiem jest ebook.

Klasyka jest klasyką.

Warto dodać, że powstała kontynuacja. Oficjalnie autoryzowana przez spadkobierców. Są to "Statki czasu" autorstwa Stephena Baxtera. Zgarnęła sporo nagród i nominacji więc pewnie warto się zainteresować.

Mi Baxter nie leży bo Proxima/Ultima przyprawiła mnie o ból zębów a od kontynuacji "Wojny światów" się odbiłem.

Poboczne powieści też bardzo fajne. I opowiadania. Jeśli chodzi i space opery z ambicjami (a nie bziu bziu w kosmosie i walimy obcych), to numer jeden.

Pierwszy tom Ady Palmer zmęczyłem. nie mogę się zebrać by sięgnąć po kolejne części. Zmęczył mnie brak fabuły, wiktoriański sztafaż no a język... Bardzo wysoki próg wejścia.

IMO nie tak wysoki (tu bym wymienił np. "Czarnego lamparta..." Marlona Jamesa, choć rzecz jasna nie jest to czytadło.

Reynolds to świetne space opery pisze, chyba najlepsze z wydawanych u nas. Ale trochę za skomplikowane dla przeciętnego czytacza tego gatunku, więc furory nie robi.
Mag planuje wydać główny cykl, ale raczej na rzeczy poboczne nie ma co liczyć.

Brawo!
Bez sarkazmu piszę.

A ja się ciut boję wrócić do niego po latach, choć mam jeszcze parę nieprzeczytanych, głośniejszych tytułów.

Jeszcze nie zabrałem się za jego serie, na razie przerabiam pojedyncze tytuły i zadziwiony jestem jaka różnorodna treść się w nich znajduje. Sztuczna inteligencja, zagadnienia filozoficzne, kryminał, indianie, podróże w czasie, wieloświat, chemia. Facet był niesamowity.

Zdecydowanie "Archiwum Burzowego Swiatla" Brandona Sandersona.

Plusem jest to, ze (odwrotnie niz w przypadku Martina, ktoremu juz poprostu sie nie chce pisac i ja to szanuje) on skonczy serie. Chyba ze wydarzy sie cos nieprzewidzianego.

Wogole to moj ulubiony pisarz "nowego nurtu" fantasy i sf (choc zbyt oryginalna ipinia to nie jest, jestem tego swiadomy. Coz, kolezka poporstu jest dobry.). Lubie go na tyle tym ze nawet ogladam jego kanal na youtube i czytam blogi.

Rothfuss to casus Martina czy Lyncha - tak, czekałem. Długo. Ale już nie, za długo to trwało. Wyjdzie, to się przeczyta. Nie wyjdzie - trudno.

A tak poza tym... to chyba nie czekam. Obecnie chyba nie ma takiej rzeczy, której dalszy ciąg musiałbym poznać. Jest taki wybór, że zawsze można sięgnąć po coś innego.

Czekam na Dresdena ale się chyba nie doczekam. No chyba, że zacznę w oryginale czytać.

Mag oficjalnie ogłosił, że koniec z Dresdenem - seria nie jest opłacalna, a by dostać umowę na kolejne tomy musieliby przedłużyć na wiele z poprzednich. Szkoda. Znaczy wyjątkowo fatalny moment, bo ostatni tom wydany u nas to połowa powieści. W innym przypadku jakoś bym przebolał.
Choć oni mają fale, więc może za jakiś czas im się odmieni.

No wiem. Widziałem na zaginionej bibliotece.
Wciąż nie mogę uwierzyć, że na tym nie zbijają kokosów.
:(

Jakby zbijali, to by wychodziło znacznie szybciej. W sumie też mi się wydawało, że jak na urban fantasy, to jest świetny strzał - ale coraz bardziej mam wrażenie, że nasze gusta rozjeżdżają się z ogółem.
Pewnie swoje robi słabszy pierwszy tom (czy tam dwa) plus fakt, że wykruszają się czytelnicy na takim dystansie. Pewnie by kontynuowali, gdyby nie konieczność odnawiania praw i kryzys na rynku.