Wspominamy TES Oblivion – kiedyś zabijał pecety, dziś popada w zapomnienie
Może i gra sie dramatycznie zestarzała, ale za to zyskała drugie życie jako gra-mem.
Przykład:
https://www.youtube.com/watch?v=N6hVmn9FM7o
Na podanym kanale jest mnóstwo podobnych, śmiesznych sytuacji. Mało która gra potrafi tak rozbawić zachowaniem NPC'ów. :D
Oblivion jest bardzo niedoceniony, fajnie rozwinął pewne aspekty Morrowinda. Główny wątek był strasznie słaby to prawda, ale za to zadania poboczne i dodatek że świrem na wyspie zasługują na Oskary. Ja bardzo miło wspominam przygodę z Oblivionem i pewnie jeszcze wiele razy do niego wrócę.
Absolutnie najgorsza część TES z tej wielkiej trójki Morrowind, Oblivion, Skyrim. Beznadziejny silnik gry który nie pozwalał na nic spektakularnego (w tym samym roku wyszedł Gothic 3 który wygląda 100 razy lepiej a był robiony przez biedackie studio Piranha Bytes). Okropna grafika, z tymi kartoflanymi mordami postaci, serio, większość postaci w tej grze wygląda jak jakieś clowny, szczególnie elfy. Autentycznie, polecam sobie zainstalować do Morrowinda moda MGE XE i gra wygląda tysiąc razy lepiej niż Oblivion. Okropne konsolowe UI, w Skyrimie zresztą jest to samo, ale mod SkyUI to naprawia. Sztampowy świat fantasy, to chyba najnudniejsza kraina z całego Tamriel, do tego co chwila loading i doczytywanie mapy który dawniej na slabych komputerach nie był taki błyskawiczny, i znowu Gothic 3 miał otwartą calutką mapę, zero loadscreenow, nawet płynne przejścia między mroźną północą, myrtaną a pustynią. Nudny jak flaki z olejem wątek główny, od tego zamykania bram otchłani można się zrzygać z nudów, a potem zbieranie wielkiej armii na ostatnią bitwę, a ta wielka armia składa się z 7 żołnierzy chyba xD To już sam bym dał radę. W tej grze jest chyba ze 3 albo 4 aktorów głosowych którzy dubbingują wszystkie postacie, na dodatek postacie często w połowie rozmowy zmieniają aktora głosowego. Jedyne co miło wspominam to wątek gildii złodziei bo niektóre misje były naprawdę ciekawe, dark brotherhood też nienajgorszy. Ogólnie to jedyna część TES do której nie chce mi się wracać.
Mnie to zapamiętało się kwestie/dialogi prowadzone przez NPCów które ponoć były nagrywane na żywo:
https://www.youtube.com/watch?v=MyQn2ic2Wzw
Może i gra sie dramatycznie zestarzała, ale za to zyskała drugie życie jako gra-mem.
Przykład:
https://www.youtube.com/watch?v=N6hVmn9FM7o
Na podanym kanale jest mnóstwo podobnych, śmiesznych sytuacji. Mało która gra potrafi tak rozbawić zachowaniem NPC'ów. :D
Pójdzie na RTX 3080 w 120 klatkach?
Sam właśnie odświeżam sobie Obliviona, bo wcześniej przeszedłem go na szybko zaliczając tylko główny wątek. Po ograniu Skyrima zaczynam jednak doceniać mechaniki, które wcześniej mnie odrzucały.
Mimo wszystko Morrowind rulez!!1!
Under sun and sky, outlander, we greet you warmly.
Ech, Oblivion - gra tak zła, że... nie, nie że aż dobra. Oblivion to zła gra. Po prostu. Jej wady można by mnożyć, zwłaszcza z perspektywy czasu, gdy na nikim już nie robi wrażenia grafika ani fizyka tej gry. Te wady to m.in.:
- chyba najdebilniejszy w historii level-scalling, przez który w zasadzie w ogóle nie było sensu nabijać poziomów (a jeśli ktoś nabijał poziomy "nie tak", to właściwie nie miał szans na ukończenie gry)
- beznadziejna fabuła z upierdliwym zamykaniem wrót Otchłani i wołającym o pomstę zakończeniem, w którym to nie my - szykując się na to całą grę - pokonujemy Głównego Złego
- tragiczne ryje NPC-ów
- no i ta cholerna zbroja dla konia!
Czasami - dzięki muzyce - można było poczuć klimat, ale to zdecydowanie za mało, jak na tak rozległą grę.
Jest jednak w Oblivionie jeszcze jedna wada, która mnie może nie tyle wkurzała, co rozczarowała i sprawiła, że Oblivion jest według mnie jeszcze gorszy niż mógłby być. Tą wadą są zamknięte miasta, które są osobnymi hubami, przez co twórcy całkowicie wywalili zaklęcie latania, które, odpowiednio rozwinięte i połączone z kamieniami dusz, dawało ogromną frajdę w Morrowindzie i potrafiło wpływać na wynik starć oraz przemierzanie świata gry. Nawiasem mówiąc zaklęcie chodzenia po wodzie chyba też zlikwidowali w Oblivionie.
(Ta sama wada, czyli zamknięte miasta, pojawiła się w Syrimie)
Microsoft mógł by dodać całą kolekcję The Elder Scrolls do Gamepassa. Teraz mają taką możliwość :D
Nigdy nie zrozumiem ludzi, którzy zachwycają się premierową wersją Gothica 3. Przecież ta gra była grywalna dopiero po latach i to dzięki społeczności poprzez Community Patch. Największą bolączką Gothica 3 był absolutny brak stabilności. Gra potrafiła CTD po 20-30 minutach grania, a system walki był kompletnie pozbawiony balansu (łatwiej było ubić trolla niż grupę wilków).
Oblivion nie był grą złą, a wręcz przeciwnie. Był całkiem sporą inspiracją i dał nieco powiewu świeżości (Największy to chyba będzie cykl dobowy npców z generowanymi rozmowami) przy grach Action RPG. Chociaż strasznie koślawa (głównie przez wygląd npców) to powychodziło dużo modów (tak jak do Morrowinda). Gra też nie bez powodu ma średnią 94 na metacriticu, ale paskudnie się zestarzała i dziś już nie robi aż takiego wrażenia.
Oczywiście później wyszedł Skyrim i praktycznie wszystko robił lepiej za wyjątkiem systemu reputacji (w Skyrimie w ogóle go nie ma), systemu tworzenia zaklęć (w Skyrimie są tylko odgórnie zaprojektowane czary, których nie da się zmodyfikować).
100% prawdy. Ludzie mają krótką pamięć i nie pamiętają jakim klocem był Gothic 3 na premierę.
Blackthorn
Był całkiem sporą inspiracją i dał nieco powiewu świeżości (Największy to chyba będzie cykl dobowy npców z generowanymi rozmowami) przy grach Action RPG.
Gothic (2001) i Gothic II (2002) już miały cykl dobowy NPC-ów. W Gothikach NPC-e, zgodnie z cyklem dobowym, chodziły do pracy lub wykonywały inne zajęcia, a nie bezcelowo chodziły po mieście, jak w Oblivionie.
Co prawda generowane rozmowy nie były w nich tak "rozbudowane", jak te w Oblivionie (w końcu to gra z dużo większym budżetem i o 4-5 lat młodsza, robiona na inną generację sprzętu), ale w Gothikach przynajmniej nie dochodziło do kuriozalnych sytuacji, gdzie dwóch NPC-ów rozmawia o krabie, żegna się i po sekundzie te same NPC-e znów zaczynają rozmawiać, żeby zapytać się wzajemnie, jak leci.
100% prawdy. Ludzie mają krótką pamięć i nie pamiętają jakim klocem był Gothic 3 na premierę.
Doskonale pamiętam tamte czasy. Gothic 3 był grą, którą nie dało się przewidzieć jak będzie działać. Nie raz potrafiła chodzić płynniej na wolniejszych sprzętach, a stabilność gry to też była bardziej loteria. 6 lat zajęło społeczności naprawa tej gry, gdzie Piranha dosyć szybko zakończyła wsparcie dla gry, pozostawiając ją przepełnioną bugami. Nawet w grze były bugi, które uniemożliwiały ukończenie fabuły.
Gothic (2001) i Gothic II (2002) już miały cykl dobowy NPC-ów.
Ale jak już się czepiasz to nie łap za słówka, a za pełne zdanie. Napisałem przecież wyraźnie, że gra miała cykl dobowy npców z generowanymi proceduralnie rozmowami. Czego nie doczytałeś? No bo jak chcemy dyskutować o cyklu dobowym to mogę od razu opisać Daggerfalla jak już przy serii TES jesteśmy. Czy może wolisz Might and magic 6? Ultima 7?
Co prawda generowane rozmowy nie były w nich tak "rozbudowane"
W gothicach były jedynie pomrukiwanie, szeptanie i czasem jakieś pojedyncze słowa bez kontekstu. Nigdzie nie napisałem, że ten system był bez wad, bo to dopiero w Skyrimie doprowadzili go do całkiem dobrego poziomu (zwłaszcza mod Immersive Citizens wyciąga z niego maksymalny potencjał).
Po prostu napisałeś bzdurę, którą sprostowałem, żeby ktoś po przeczytaniu twojej wypowiedzi nie pomyślał, że Oblivion - jak to ująłeś - w tym zakresie był inspiracją i powiewem świeżości, bo już pierwsze dwa Gothiki* miały "cykl dobowy NPC-ów z generowanymi rozmowami", tyle tylko, że te rozmowy nie były tak "rozbudowane", jak te w Oblivionie (więc nie dochodziło w nich do tak kuriozalnych sytuacji, jak w Oblivionie).
*Pierwszy wyszedł ponad rok przed Morrowindem, który niczego takiego nie miał.
Po prostu napisałeś bzdurę, którą sprostowałem, żeby ktoś po przeczytaniu twojej wypowiedzi nie pomyślał, że Oblivion - jak to ująłeś - w tym zakresie był inspiracją i powiewem świeżości, bo już pierwsze dwa Gothiki* miały "cykl dobowy NPC-ów z generowanymi rozmowami", tyle tylko, że te rozmowy nie były tak "rozbudowane", jak te w Oblivionie (więc nie dochodziło w nich do tak kuriozalnych sytuacji, jak w Oblivionie).
Chyba ci coś to czytanie ze zrozumieniem nie wychodzi. Gra była inspiracją przy tworzeniu kolejnych gier Action-cRPG z otwartymi światami (i w 3D, bo niby co innego xD). I też nie napisałem, że dał światu cykl dobowy npców, a jedynie, że nieco odświeżył. Bo chyba każdy kto chociaż trochę interesuje się grami to wie, że ani Oblivion ani Gothic nie były pierwszymi grami, które dały cykl dobowy npców (chociaż w Gothicach i tak kluczowe postacie są pozbawione cyklu dobowego w przeciwieństwie do Obliviona).
Po prostu ludziom, którym Gothic chodził dobrze, nie chciało się wchodzić na fora i spamować jaki to Gothic jest zły. Tyle. Nie od dziś wiadomo, że fora są do wylewania żalu a nie do pochwał. Ja i moja paczka za młodu, 6 osób mieślimy Gothica zaraz po premierze i nikt problemów nie miał. Płynnie i nie wywalał. Dość zabawne było czytać o tych wszystkich bolączkach ludzi i doświadczyć bodajże jedno wywalenie do pulpitu na te 80h.
Znacznie ciekawsze od rozgrywki w Oblivionie jest oglądanie memów pochodzących stamtąd. Próbowałem przejść go chyba z 5 razy - nigdy nie udało mi się ukończyć, chyba już nawet nie będę próbował.
Oblivion jest bardzo niedoceniony, fajnie rozwinął pewne aspekty Morrowinda. Główny wątek był strasznie słaby to prawda, ale za to zadania poboczne i dodatek że świrem na wyspie zasługują na Oskary. Ja bardzo miło wspominam przygodę z Oblivionem i pewnie jeszcze wiele razy do niego wrócę.
+1
Ja też miło wspominam przygodę z Oblivionem, a niektóre lokacji i questy są dobre.
Dodam też, że Oblivion w dniu premiery wtedy był całkiem ładny, jeśli chodzi o widok krajobrazu i niektóre lokacji np. miasto z ogrodami i stawami. Eksploracja wtedy sprawia mi przyjemność.
Oblivion był po prostu rozwinięty Morrowind, ale ma swoje wady. Po pierwsze, świat nie jest oryginalny co Morrowind, a klimat jest trochę zbyt kolorowy i cukierkowy, dlatego nie był lubiany przez niektórzy. To kwestia gustu.
Wątek główny, jak wspominałeś. Ale jest jeszcze jedna, poważniejsza wada. Level-scaling. Właśnie z tego powodu gracze nienawidzili to. Modele postaci? Bez komentarza.
Zgadzam się do reszty wymienionych wad, niektóre drażniły bardziej drugie mniej. Co do wspomnianej przez Ciebie roślinności to Oblivion nadal potrafi zapierać dech w piersiach. Drzewa, liście czy rośliny nadal robią ogromne wrażenie. Czasem potrafiłem stać w tym portowym mieście i patrzeć na to drzewo w centrum. Bardzo też mi się podobały posągi i figury, miały to coś. Coś czego nie miał już Skyrim, a szczególnie roślinność i drzewa to cofnięcie się dekadę wstecz. Ja wiem że tam panował inny klimat, ale niektóre drzewa wyglądały jak wyjęte z gier na PS2. Podejrzewam że to była celowa zagrywka, aby konsole łatwiej sobie poradziły i wykorzystać zasoby na co innego.
Co do bajkowości mi to akurat się podobało, bardzo mi się kojarzyło z Settlers III-IV, które właśnie miały taką architekturę, roślinność i nie tylko. Po prostu jakbym sam był Settlersem. Szczególnie w Anvil się tak czułem, przepiękne miasto z portem.
Szkoda tylko, że nie wszyscy potrafią to docenić.
Pytanie z ankiety "Zdarza Ci się jeszcze grać w Skyrima?", a ja właśnie gram sobie w Skyrim na PS4 i próbuje wbić sobie platynkę ;)
Co do Obliviona to pamiętam te porównania z Gothic 3. Och te wojenki na forach w który brało się udział :D Obecnie ciężko się mi patrzy na Obliviona choć swego czasu robił wrażenie, tak teraz jest po prostu okrutnie brzydki i kanciasty. Inaczej mam z G3, gdzie ta gra graficznie mi się po prostu podoba do tej pory. Bez żadnych modów jedynie zasięg widzenia razi po oczach, a tak wygląda po prostu świetnie. I tak na premierę G3 był masakrycznie zwalony. Pamiętam, że moim starym PC'cie lepiej chodził na mieszance Wysokich ze średnimi niż na niskich. Wieszał się i wywalał sławne "Where is guru", ale nie przeszkadzało to mi się w nim świetnie bawić. Obliviona ogrywałem, choć ogrywałem to za duże słowo bo nigdy go nie skończyłem trochę po G3 i fajnie się w to grało. Mimo iż była to gra inna niż Morrowind to i tak dawała kupę frajdy. Mimo iż to jest jedyny TES z nowej generacji, którego nie ukończyłem to mam z nim fajne wspomnienia. No ale jako naczelny fan "Goticzka" i tak nigdy TES nie będzie lepszy ;)
Jedna z najbardziej przereklamowanych gier ever. Generowane losowo nudne lochy, fabuła dla dziesięciolatków i dialogi pisane chyba przez przedszkolaków. I tak, grałem na premierę, a nie po latach. Przeszedłem całość ale wymęczyłem okrutnie (byłem wtedy w liceum więc miałem czas na pierdolety). Pamiętam nawet niektóre nudne generyczne questy typu - idź do lochu tego i tamtego a dam Ci jakiś bezwartościowy pierścień +Ziobro do niczego, ale najśmieszniejsza i groteskowa była WIELKA bitwa o Kvatch (chyba) w której wzieło udział 6 rycerzy i 8 daedr. A no i absolutnie najgorszy feateure czyli skalowanie świata do poziomu gracza. Było to mega frustrujące bo zamiast stawać sie coraz silniejszy to miałem wrażenie że robie się coraz słabszy. Wszyscy wrogowie robili się takimi koksami że czasami musiałem zużyć dwa miecze żeby ubić jakieś "makabryczne zombie" czy innego "silnego goblina". Skisłem jak dostałem questa w późniejszej części gry na ubicie jakiegoś wieśniaka i ten stał na polu w daedrycznej zbroii XD
To jest właśnie jeden z tych artykułów, który daje w komentarzach pole do popisu growym dinozaurom.
No może trochę przesadziłem, dinozaury bardziej to ci co pasjonowali się graniem w latach 90, co nie znaczy, że dla mnie 13 lat młodszego od Ciebie lata 2000. to dzika, niezbadana epoka.
Nigdy nie lubiłem The Elder Scrolls, ale zawsze zastanawiało mnie jedno: jak Bethesda, niegdyś firma będąca na czele postępu technicznego (gdy widziałem screeny z Morrowinda i Obliviona nie wierzyłem, że gra może tak wyglądać. I to RPG!) stała się firmą, która postanowiła do końca świata i jeden dzień dłużej opierać wszystkie swoje gry na jednym silniku?
Powodów pewnie jest wiele - od kosztów zaprojektowania nowego silnika, który będzie tak samo otwarty na modyfikacje jak stary silnik, poprzez zatrudnienie dodatkowych programistów oraz grafików, aż do wypalenia się kreatywności. Todd Howard może i kiedyś był pomysłowym zapaleńcem, tak teraz to cóż... Jego pomysły nie są szczególnie dobre co pokazał przy Fallout 4 i Fallout 76. W sumie to już nawet przy Oblivionie i Skyrimie nie wszystkie pomysły były w pełni przemyślane.
Bardzo dobry artykuł. Dawajcie więcej takich wspominków o grach z wczesnych lat 2000.
Na Steam w Obliviona wciąż gra ok 1200 osób jak na 14 letnią grę to całkiem niezły wynik. Gra się zestarzała wizualnie ale posiada dużo ciekawsze zadania poboczne niż Skyrim.
Ach ta pamiętna misja na chacie u kogoś gdzie co chwila jedna z postaci ginęła i trzeba było dojść kto jest mordercą
A pewnie wielu jeszcze gra tradycyjnie z płyt lub na GOG.
Słabe misje poboczne, beznadziejny rozwój postaci, level Scaling, respawn przeciwników.. tym zawsze odpychał mnie Oblivion. Jedynie Skyrim jest dobrą częścią, ale to tylko dzięki niezliczoną ilością modów, bo gdyby nie one, to by zdechł już dawno.
"Słabe misje poboczne, beznadziejny rozwój postaci, level Scaling, respawn przeciwników."
no tak, bo skyrim to całkowicie inaczej to zrobił...
Do Skyrima masz jeszcze dodatki takie jak Dawngard, Drogonborn oraz mody fabularne: Falskar, Wyrsmoth, Moonpath to Elsweyr, Undead, oraz fenomenalny Bruma, a także między innymi mod Bratherhood ( mod rozszerzajacy/ dodajacy zadania mrocznego bractwa). W oblivionie tego nie ma.
Akurat Oblivion miał najlepsze zadania poboczne ze wszystkich odsłon, to był jego wielki atut.
^Dokładnie
Questy poboczne akurat oblivion miał zajebiste, w sumie największa zaleta tej gry
Ja grałem na GeForce FX 5200.. rzeźnia...
To tak jak ja, ale z tego co pamiętam to karta się dławiła na maksymalnych detalach i trzeba było kombinować w "setingsach" hehe
U mnie AMD Athlon XP 2000+, 1gb ramu i GeForce 7600 GS. Nawet całkiem miło śmigało na średnich, 50+ fps trzymało.
Ile ja to czasu w Cyrodil przepierdzieliłem.W sumie czekam na pełniaka skybliviona bo osobiscie Skyrim jest dla mnie gorszy od TESIV(w czwórce było można wpaść na więcej dziwnych pomysłów co ze sobą zrobić w tej grze)
PS
Te 5 fpsów w finałowej walce do dzisiaj pamiętam
Przy takiej elastyczności silnika Bethesdy i jego rozwijaniu na siłę. Mogą nawet zrobić odświeżoną wersję Morrowind'a lub Oblivion'a.
Szczególnie jak MS sypnie gotówką na to.
Czemu by nie, Morrowind był na Xbox to byłby taki powrót do korzeni na nadchodzącą konsolę.
Próbowałem grać w Obliviona bo swego czasu miałem straszną ochotę na jakieś generyczne fantasy. Niestety poza muzyką i tekstami z memów nic mi nie zostało w głowie.
https://www.youtube.com/watch?v=MXqWdtsFqsc&ab_channel=NoBrain777%27sMemes
W tamtym okresie Gothic III mimo swoich wad zrobił na mnie dużo większe wrażenie niż Oblivion. Już tutaj Todd nieźle nakłamał opowiadając o grze, Radiant AI okazało się być zwykłem picem na wodę odstającym od konkurencji. Gra nie jest może zła ale cierpi na to samo co reszta gier Beci, czyli technologiczna oraz fabularna bieda.
Zdarza Ci się jeszcze grać w Skyrima?
Próbowałem na początku 2018 roku ale nie dałem rady, nawaliłem sporo modów ale one tej gry nie były w stanie naprawić.
Pamiętam, że w okolicy któregoś tam levelu musiałem zaczynać grę od początku, bo stwierdziłem, że awansując w normalny sposób to niedługo każdy żul z jaskini będzie biegał w daedrycznej zbroi i mu nawet nie fiknę. Kocham scrollsy, ale level scalling w tej grze to był jakis absurd.
A ja uwielbiałem obliviona. Morrowind aż tak mnie nie wciągnął bo wydawał mi się zbytnio drewniany
Oblivion? Dużo słabszy klimat i wątek główny niż w Morrowindzie.
Grafika mocno się zestarzała, a twarze ludzi wycinane z kartofla nigdy nie wyglądały naprawdę dobrze.
Level scaling zrobiony kompletnie bez sensu.
Ogólnie, gra miała kilka dobrych, klimatycznych side questów i jednego dobrego DLCka czyli Drżące Wyspy. Reszta - cieniutko.
Kilka z tych wad odziedziczył i Skyrim, ale Skyrim jest ogólnie lepiej dopracowany, ciekawych questów też więcej.
Próbowałem podstawkę, przeszedłem ale z perspektywy czasu dziwiły mnie zachwyty i wysokie noty.
Z modów to megaprojekt Nehrim: At Fate's Edge (ci sami twórcy co zrobili Enderal: The Shards of Order dla Skyrima) bo podstawka nie była dobra.
Uwielbiam Obliviona za te wszystkie absurdalne sytuacje w tej grze- do tej gry po prostu nie należy siadać na trzeźwo i nie traktować jej poważnie- ja z takim podejściem bawiłem się bardzo dobrze i nadal czasem wracam do tej perełki stworzonej przez słynnego szachisty Todda Howarda
Ja osobiście bardzo miło wspominam Obliviona, bardzo przyjemnie mi się w niego grało mimo tych wielu głupot, jak bandyci w zbrojach daedrycznych :P. No i wątki gildii złodziei i mrocznego bractwa były dla mnie lepsze, niż w Skyrimie
Problemem tej gry jest nijakość, typowy świat fantastyczny, powtarzające się jaskinie i ruiny, nie jak w Skyrimie i dość mega slaby główny wątek.
z całego obliviona to jedynie dlc zapadło mi w pamięć Shivering Isles, taki dodatek do skyrima by sie przydał
Bawiłem się przy Obku 100 razy lepiej jak przy Skyrim, ale może mniej wymagałem od gier. Morrowind oczywiście rządzi.
Mnie Oblivion od siebie odrzucił stylem graficznym i ogólną miałkością i generycznością - czy te Shivering Islands są na tyle dobre, by porywać się na nie w 2020?
A "żyjący" NPCe? Przecież to już było choćby z starym, biednym Gothicu...
Jeżeli nie gra nie odrzuciła Cię gameplayowo to moim zdaniem warto. Dodatek jest chyba niespolszczony do tej pory
wszystkie dodatki do Obliviona są spolszczone, na pewno w wersji pudełkowej od Cenegi
Miałem spore nadzieje dla Obliviona ale tu dla mnie nie był problem z level-scalling ale po prostu wątek główny nie jest tak długi jak w to było w Morrowindzie, tam trzeba było sporo się nachodzić ale było co robić, a tak tutaj nieco uproszczone.
Ale cóż miałem ubaw po pachy z dodatku Shivering Isles Cheese! For Everyone!!
No i Mroczne Bractwo akurat dołączenie do ich było moją sprawą osobistą niż zagłębienie się w świat gry.
To były czasy przynajmniej dla mnie czerpania czystej radości z rozgrywki. Pamiętam jak na starusieńkim PC ogrywałem grę w 20-25 klatkach na Oldblivion i czerpałem z tego niesamowitą radość , codziennie w szkole myślałem tylko o tym by wrócić i dalej przemierzać Cyrodill . Do dziś nawet pamiętam dzień jak otrzymałem od rodziców xbox-a 360(na tamte czasy przeróbka to była podstawa tymbardziej dla dziecka w wieku 14-15 lat) , wpierw cały dzień grania w flatout bo tylko to miał sprzedawca na stanie a od następnego dnia maratony w Obliviona. Jedyna gra singleplayer gdzie zbierałem każdy element pancerza/broni i chowałem tylko po to aby mieć całą kolekcje. Przez wielu hejtowana za system level scalingu a dla mnie jedna z najbardziej nostalgicznych gier .
Głównym problemem poza niespójnością świata i gwałceniem logiki z level-scalingiem w Oblivionie było to, że grając zgodnie z logiką, czyli chce grać magiem to biorę klasę maga fundowaliśmy sobie drogę przez mękę, natomiast wybierając do gry magiem klasę wojownika gra robiła się dziecinnie prosta.
Drugim problemem był scaling lootu, sprawiający, że zbieranie gratów nie sprawiało żadnej frajdy.
tą grę pamiętam ze scalowania levelowego i modułu generująceo lochy oba zmarnowały tą grę bo ile razy można przemierzać te same klocki i w zależności od levelu trafić na bande obitą szklanymi pancerzami i kolo miał nóż ze stali ;) bo taki akurat level miałem
Oblivion to słaba gra. Zawodzi zwyczajny świat fantasy wzorowany na średniowiecznej Europie z recyklingiem budowli, lochów, jaskiń. Pamiętam moje rozczarowanie, gdy hrabina Brumy wysłała mnie po skarby do legendarnej twierdzy starożytnej cywilizacji, która okazała się typową ayledzką budowlą. Również sławne Sancre Tor, znane z dziejów legendarnego herosa i władcy Tibera Septima okazało się niewiele różniącą się miejscówką od poznanych przez nas wcześniej. To oraz scalowanie poziomów przeciwników pokazało lenistwo twórców. Na plus gry różnorodne, charakterystyczne miasta, ale bardzo nierówny poziom Wątku Głównego z żenującą bitwą o Brumę na może kilkunastu uczestników jest kolejnym minusem. Nie dziwię się, dlaczego ta gra jest prawie zapomniana. Nie umywa się ani do Morrowinda, ani do Skyrima.
Ja niestety okropnie w tamtych czasach ignorowałem serię TES. Będąc zachłyśnięty Gothickiem, uważałem, że jakaś tam bajkowa giereczka z elfami jest dla dzieci :D Doceniłem serię już jako dorosły, parę lat po premierze Skyrima. I choć Oblivion obecnie jest jedną z najbardziej memicznych gier, to jednak ma swój klimat. I ta muzyka... wracam w Oblivionie do czasów dzieciństwa i klasycznych, budżetowych filmów fantasy, które leciały wtedy często i gęsto w TV.
Polecam ograć na modach poprawiających rozgrywkę interfejs itd no i oczywiście grafikę.
Epicka przygoda którą w dniu premiery nie było mi dane przeżyć bo kosiła mi kompa :) po latach wróciłem i nie żałuję - dodatek też fantastyczny.
Moje pierwsze granie w obliviona bardzo szybko się skończyło. Miałem za mało Ramu (czy grafiki) i było dźwięk słychać ale ekran był czarny
A nie biały? Jak byłby biały to była kwestia wersji pixer shadera, problem rozwiązywała specjalna łatka.
Oblivion zapomniany? Pierwsze słyszę!
Ile jest gier, które po 14 latach od wydania nadal posiadają aktywną społeczność moderską? Instalacja "Obka" (a właściwie całego backupu z ponad 100 modami) to jedna z pierwszych rzeczy, które robię na nowym kompie. Tyle, że ta gra już zupełnie nie przypomina tego, co zostało wydane w 2006 roku. Nowe modele, tekstury, animacje, mechaniki, zadania, lokacje, itd. itp. - trochę się tego nazbierało przez te lata i co ciekawe niektóre mody dalej są rozwijane.
Chociaż jedno się nie zmieniło - żeby to wszystko chodziło w miarę płynnie w maksymalnej jakości nadal trzeba mieć naprawdę mocnego kompa :)
Fakt, że na pierwszy rzut oka Cyrodill to taki sztampowy, mało wyróżniający się świat fantasy. Jednak same miasta mają swój charakterystyczny klimat - Imperial City jest jak eklektyczny starożytny Rzym, a już miasta graniczne nawiązują klimatem do swych sąsiadów ("Skyrimowa" Bruma rządzi). Trochę to wszystko zbyt ciasno upakowane i wymieszane, ale ma swój urok (i daje moderom potężne pole do popisu). Poza tym, żeby nie było tak sielsko, mamy jeszcze tytułowy Oblivion - klasyczne piekło z całą charakterystyczną dla TESa daedryczną menażerią. No i dodatek Shivering Isles - trochę powrót w klimaty Morrowinda plus garść szalonych pomysłów godnych Sheoggoratha.
O fabule czy questach już ludzie pisali - główny wątek cieniutki, za to wśród zadań pobocznych naprawdę sporo perełek (jedno z moich ulubionych - Hackdirt i kultyści w klimatach Lovecrafta).
Także ani zapomniana, ani słaba to ta gra nie jest.
Boże śnięty, jak wychodził Oblivion to miałem kartę grafiki która potrafiła uciągnąć tylko menu, nawet pierwsze lochy mi się nie chciały doczytać, haha. Ale przynajmniej muzyczka była przednia w menu :D
