Tom Clancy's Rainbow Six Vegas 2

Gra jest świetna. Tak samo jak jedynka ma wiele minusów. Nadal nie podoba mi się grafika. Tandetna i plastikowa. Fabuła jest beznadziejna - niby kontynuacja poprzedniej części, ale jest tyle dziur w scenariuszu pomiędzy pierwszą, a drugą częścią, że miałem wrażenie, że jest to bardziej alternatywna wizja na wydarzenia, a nie ciąg dalszy. Niestety muzyka już nie jest taka jak w pierwszej części, bo szczerze - nawet jej nie zauważyłem. Więc dlaczego tak wysoko oceniam? Przede wszystkim na plus idzie system wykorzystywania doświadczenia. Awansujesz i po drodze odblokowujesz ubrania, pancerze i broń, co może nie jest realistyczne (w jednostkach specjalnych, czy to wojska, czy policji sprzęt masz od razu), ale powoduje, że chce się w to grać więcej i więcej (no przecież muszę to odblokować!). Dzięki awansom otrzymujemy ubrania i pancerze, co za tym idzie możemy zmieniać wygląd swojego alter ego. Mało tego uważam, że fajną funkcją jest skanowanie twarzy. Można zeskanować własną twarz do gry, przez co bohater ma naszą twarz. Jak na grę sygnowaną nazwiskiem "Tom'a Clancy'ego" to całkiem fajnie się w niej strzela. Lubię gry TC, ale zawsze mnie denerwowało, że grając super wyszkolonym żołnierzem/agentem/policjantem był problem trafić w przeciwnika stojącego kilka metrów od nas. O działaniach taktycznych nie będę się wypowiadał, bo te elementy zostały "z jedynki". Szkoda, że nie zrobili nic ze sztuczną inteligencją naszych partnerów. Nadal się zawieszają w drzwiach lub przy przeszkodach i mają problemy z wymianą ognia. Choć nie powiem kilka razy uratowali mi wirtualny tyłek. Trochę też nie podobało mi się taktyczne zachowanie przeciwników. Korzystanie przez wrogów z tarcz, lin i granatów hukowo-błyskowych... To nie terroryści i gangsterzy z meksykańskiego kartelu - tak się zachowują najemnicy po wojskowym przeszkoleniu. Ale to bardziej szczegół niż jakiś błąd gry. Inne zachowania przeciwników już były w porządku. Rzucają w nas granatami (doszedł w hudzie znacznik granatu), korzystają z gniazd karabinów maszynowych, próbują nas podejść - ogólnie AI przeciwników działa na poziomie. W zależności od wyboru poziomu trudności, zmieniają nam się pojemności naszych zasobników i ładownic i tak np. na poziomie łatwym możemy przenosić po 10 granatów, a już na realistycznym tylko 3. Jak komuś się spodobała część pierwsza to za drugą oszaleje. A jak się komuś nie spodobała, to niech nie podchodzi do drugiej, bo jest to, to samo tylko więcej.

Opiszę jednocześnie obydwie części, gdyż tak naprawdę stanowią jedną całość i nie różnią się między sobą za specjalnie. Mamy więc terrorystów, którzy zorganizowali serię ataków w tytułowej stolicy hazardu. Nam jako dowódcy elitarnego zespołu Rainbow Six przyjdzie ich zwalczyć. Opiekujemy się zatem trzyosobową drużyną, wydając im przy tym różne polecenia, jednocześnie samemu biorąc udział w akcji. Pomimo tego, iż sterujemy zaledwie trzema postaciami, drużynę można podzielić na dwie grupy, co przydatne jest zwłaszcza w szturmowaniu i czyszczeniu pomieszczeń. Ustawienie swoich ludzi przy drzwiach nie stanowi właściwie żadnego problemu, podobnie jak wybranie akcji, która ma zostać podjęta. Może to być skorzystanie z granatu (wybuchowego, oślepiającego) czy ładunku wybuchowego, co jest szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy wrogowie stoją niedaleko wysadzanych drzwi. Ogromną rolę odgrywa tu także kamera, którą możemy wsunąć pod wybrane przez siebie drzwi. Gracz może z kolei zapoznać się z całym terenem oraz zaznaczyć dwóch wybranych przez siebie wrogów, którzy zostaną wyeliminowani w pierwszej kolejności przez naszych kompanów. Szczególnie przydatne jest to wtedy, gdy ratujemy zakładników. Możemy bowiem zadbać o to, żeby w pierwszej kolejności zginęli ci terroryści, którzy ich pilnują. Dodatkową zaletą gry, może być fakt, że do każdego większego pomieszczenia prowadzą co najmniej dwie pary drzwi, co daje nam swego rodzaju poczucie nieliniowości. Niejednokrotnie jest też tak, iż możemy wybrać sobie zupełnie inną ścieżkę, udając się na przykład na wyżej położony balkonik, czy wręcz omijając całe pomieszczenie. Rozgrywka, jak na tytuł aspirujący do miana taktycznej strzelanki, jest bardziej powolna i wymaga dużego skupienia. Graficznie po tylu latach jest już niestety średniawo, ale nie powinno to w niczym przeszkadzać. Pierwsza część kończy się clifhangerem, a druga jest jej kontynuacją i ogólnym zamknięciem. Przejście obydwu zwłaszcza w trybie kooperacji powinno sprawić niemałą frajdę, nawet tym którzy do tej pory nie przepadali za taktycznymi FPS-ami.

Dobry shooter, słaby Rainbow 6. Piszę jako zatwardziały fan pierwszych trzech części. Fabuła - infantylna. Muzyka - była jakaś ? Grywalność w multi - OK, singiel - ujdzie. Grafika z Unreal Engine mogła wyciągnąć więcej - ale nie narzekam. Otoczka taktyczna, planistyka znana z pierwszych odsłon = 0.

Gdyby gra nazywała się Vegas 2 dałbym 8,5. Ale, że nosi miano Rainbow Six to mnie zawiodła...

Jest lepsza niż vegas1, można robic swoją postać przy wstępie profilu, chowanie sie za przeszkodami jakby bardziej dopracowane, lepiej sie gra, mniej chaotycznie niż w 1 części, sterowanie poprawiono

Tom Clancy's Rainbow Six Vegas 2 - recenzje graczy