The Next Big Thing - testujemy przed premierą

Hiszpańskie studio Pendulo ma duży kredyt zaufania u fanów gier przygodowych, a to za sprawą serii Runaway, która od dłuższego czasu jest jedną z najjaśniejszych gwiazd tego wciąż niedającego się pogrzebać gatunku. Po kilku latach niańczenia Briana Basco i Giny Timmins twórcy postanowili odpocząć od tych dwojga sympatycznych bohaterów i zrealizować coś zupełnie innego. Ich najnowsze dzieło, przewrotnie zatytułowane The Next Big Thing, zdążyło już zrobić furorę na niemieckim rynku, a teraz przygotowuje się do debiutu w innych krajach, w tym w Polsce. Sprawdziliśmy, jak sprawuje się anglojęzyczna wersja gry.

Wielu z Was zapewne nie ma o tym zielonego pojęcia, ale pomysł na kolejny produkt firmy Pendulo Studios nie jest wcale nowy. W 1997 roku Hiszpanie opublikowali grę Hollywood Monsters, której fabuła łudząco przypomina to, czego świadkami jesteśmy właśnie w The Next Big Thing. Podobnie jak tam wśród rozmówców spotykamy różnorakie stwory występujące w filmach, a główni bohaterowie to para dziennikarzy, która rozpoczyna zmagania od wizyty w willi szefa wytwórni MKO, specjalizującej się w produkcji horrorów. Jakby tego było mało, akcja obu tych tytułów rozgrywa się mniej więcej w tym samym czasie – jest to Ameryka lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku, kiedy to fantastyczne produkcje z różnymi paskudami w rolach głównych robiły zawrotną furorę.

Tę grę ogląda się z prawdziwą przyjemnością.

Rozgrywka została podzielona na kilka dużych rozdziałów. W każdym z nich obejmujemy kontrolę nad innym bohaterem, a przynajmniej tak było w wersji prasowej, w której dostępne były tylko pierwsze dwa etapy – najpierw do głosu doszła Liz Allaire, a potem pałeczkę przejął Dan Murray. Przygoda rozpoczyna się w chwili, kiedy dziennikarze przyjeżdżają do willi słynnego producenta filmowego, FitzRandolpha. Kobieta zauważa, jak do posiadłości milionera włamuje się Big Albert (jeden ze stworów występujących w horrorach) i postanawia to sprawdzić. Murray początkowo nie jest zainteresowany sprawą i spędza czas w towarzystwie wypełnionej alkoholem piersiówki.

Od początku widać, że Liz i Dan nie przepadają za sobą, co graczy przyzwyczajonych do dzieł hiszpańskiej firmy nie powinno dziwić. Bohaterowie nie szczędzą sobie docinków i przytyków, a ich dialogi wręcz kipią od złośliwości, zwłaszcza tych dotyczących wykonywanego fachu. Oczywiście z czasem to wszystko ulega powolnej, ale widocznej zmianie. Pomiędzy postaciami rysuje się coraz większa nić porozumienia, która w trakcie późniejszych wydarzeń zapewne przerodzi się w bardziej zażyłą znajomość. To również jest standard, któremu firma Pendulo Studios jest wierna od lat.

Zupełnie inaczej przedstawia się natomiast kwestia poziomu trudności. Seria Runaway uchodziła powszechnie za dość wymagającą, przez co dla wielu początkujących fanów przygodówek stawała się sporym wyzwaniem. The Next Big Thing wydaje się zdecydowanie przystępniejsze. Dużym ułatwieniem jest tu zwłaszcza jasno zarysowany podział na kolejne zadania – gra głosem narratora na bieżąco podpowiada, co należy zrobić, żeby rozwinąć akcję i sukcesem zakończyć dany etap. Co prawda kolejne „checkpointy” trzeba najpierw odkryć, ale nie zmienia to faktu, że gracz nie zostaje rzucony na tak głęboką wodę, jak w innych produkcjach tego typu.