Najlepsze gry gangsterskie... które nie są GTA

• Najlepsze gry gangsterskie... które nie są GTA
• Scarface: The World is Yours
• Seria Yakuza
• Sleeping Dogs
• Seria Payday
• Seria Saints Row
• Seria The Godfather
• Seria Mafia

Wizja bycia „tym złym” w tajemniczy sposób hipnotyzuje kolejne pokolenia i choć w rzeczywistości mało kto decyduje się na podążanie ścieżką bezprawia, namiastki mafijnej codzienności możemy doświadczyć dzięki grom wideo. Gdy po raz pierwszy wcielaliśmy się w trzęsących miastem gangsterów kontrowersji było co niemiara; dziś już nikt specjalnie się nie oburza. Co więcej – gry tego typu, podobnie zresztą jak filmy o podobnej tematyce, potrafią być zaskakująco precyzyjne w przekazywaniu niedostępnych praworządnym obywatelom informacji o życiu i osobników spod ciemnej gwiazdy. Od dobrych kilkunastu lat kolejne studia usilnie próbują przybliżyć nam chociażby wycinek rzeczywistości, w której egzystują zarówno „ojcowie chrzestni”, jak i zastępy ich popleczników. Przed Wami lista ośmiu tytułów oraz serii, w których nie tylko mogliśmy przeistoczyć się w członka mafii, ale które zapewniały nam także dziesiątki godzin fantastycznej zabawy. Z listy wyeliminowaliśmy GTA, bo ileż można o tym samym?

Gangsters: Organized Crime

Gangsters: Organized Crime wydane na przełomie roku 1998 i 1999 na pierwszy rzut oka wyglądało jak dosyć specyficzne połączenie Pizza Tycoon oraz Syndicate. I nie było to wcale błędne skojarzenie. W grze wcielaliśmy się w głowę stosunkowo młodej mafijnej familii i jak nie trudno się domyślić – naszym zadaniem było zdobycie pełnej kontroli nad fikcyjną dzielnicą Chicago z czasów prohibicji. To, w jaki sposób sięgaliśmy po totalną władzę, zależało tylko i wyłącznie od nas. Do dyspozycji gracza trafiły m.in. takie opcje: wymordowanie pozostałych gangów czy chociażby utworzenie największego sojuszu z innymi przestępcami, ale nic nie stało na przeszkodzie, aby dopiąć swego poprzez przejście na stronę prawa lub nawet zostanie burmistrzem miasta.

Zarządzanie podległymi nam gangsterami to jedno z bardziej wymagających zadań.

Oczywiście żadna z obranych ścieżek nie była usłana różami. Aby osiągnąć postawiony przed nami cel, musieliśmy odpowiednio zarządzać rosnącym mafijnym imperium – dokładnie planować poczynania naszych opryszków, poddawać ich specjalnym treningom, przejmować kontrolę nad kolejnymi lokalami, ustalać ceny poszczególnych (nie do końca legalnych) usług, opłacać policję, zlecać zabójstwa… A to zaledwie początek długiej listy czynności, które spadały na głowę zapracowanego ojca chrzestnego. Po fazie typowo strategicznej przychodziła oczywiście pora na działanie. Gra wówczas przenosiła nas z trybu turowego do czasu rzeczywistego i pozwalała obserwować, jak podopieczni realizują nasze misternie uknute plany. Jeżeli cokolwiek zaczynało się sypać – w każdej chwili mogliśmy przejąć kontrolę nad wydarzeniami i ręcznie pokierować podległymi nam typami spod ciemnej gwiazdy.