Soldier of Fortune

Soldiers of Fortune to tytuł należący do niesamowicie popularnego gatunku strzelanek z widokiem pierwszoosobowym. Co ją wyróżnia? Masa przemocy, krwi i brutalności. Czy to wszystko? Nie, posiada dużą grywalność no i ..... przemoc, krew i brutalność ...

Soldier of Fortune to gra FPS wydana w 2000 roku. SOF przybliża gracza do krwiożerczej rzeczywistości. Prowadzimy walki w terrorystami w prawdziwymn świecie i realistycznym uzbrojeniem. Pracujemy dla tajnej rządowej agencji zatrudniającej najemników do rozwiązywania problemów bezpieczeństwa światowego. Witamy w świecie międzynarodowego terroryzmu :)Gameplay. Zaczynamy przygodę w metrze, a później ścigamy terrorystów w pociągu. Historia naszych poszukiwań kolejnych skradzionych głowic nuklearnych poprowadzi nas do między innymi Rosji, Serbii, Japoni, Iraku, Sudanu i Niemiec. Lokacje wydają się dość autentyczne. Chociaż w większości poziomy są liniowe to na każdym doświadczamy zwrotów akcji. Niezależnie od tego czy jedziemy pędzącym pociągiem, infiltrujemy zaawansowaną technologicznie korporację czy też wędrujemy po zamarzniętej rosyjskiej bazie na Syberii czujemy się jak w filmie. Mamy do dyspozycji okoła tuzina śmiercionośnych broni od klasycznego noża bojowego poprzez pistolety, strzelbę, karabin snajperski, broń maszynową, wyrzutnie rakiet, bronie z tłumikiem, pakiety plastiku z detonatorami, granaty ogłuszające aż po miotacz ognia. Pomocnym wyposażeniem są gogle noktowizyjne. Dzięki zastosowaniu techniki Gore Zones udało się osiągnąć wyjątkowo realistyczne efekty reakcji na postrzał. Przeciwnicy pozbawieni głowy, odstrzelone kończyny latające w powietrzu czy same korpusy uderzające o ścianę. Ilość krwi i efekty gore w tej grze są naprawdę zdumiewające. Gra jest chyba nawet bardziej krwawa i brutalna niż sam Doom 1993 i Blood 1997. Zespół deweloperów dzięki dynamicznemu tempu nadał SoF kinowy charakter. Istnieje miernik hałasu podobny do tego w Thief. Gdy zrobimy więcej hałasu przyciągamy więcej wrogów. Na każdym poziomie znajduje się kilka ulepszeń. Wzmocnienia w SoF ograniczają się do granatów, C4, zbroi czy pakietu zdrowia. Trochę zawodzi stuczna inteligencja wrogów, która jest znacznie lepsza w sequelu. Z grą jest pewien problem, że mniej więcej w połowie zaczynać nudzić. Jest wiele sporo lepszych FPSów, które powstały wcześniej w latach 90', a miodnością, grywalnością, stylem i swoim wyrazistym charakterem zjadają na śniadanie pierwsze Soldier of Fortune więc nie wszystko poszło tu tak jak powinno.Grafika i udźwiękowienie. Gra powstała na zmodyfikowanym enginie na którym wyprodukowano Quake 2. Dodano w niej 32-bitowy kolor i poprawiono oświetlenie. Na premierę prezentowała się nieźle, ale wymagała dość mocnych podzespołów mimo, że nie była w czołówca najładniejszych gier 2000 roku. Gra zawiera 26 stref w modelach postaci, aby stworzyć realistycznie obrzydliwe rany balistyczne. Wszystko to jest niezwykle niepokojące i jednocześnie niezwykle intrygujące, ponieważ jest to pierwszy przypadek użycia tego typu modelu obrażeń w strzelance, a przy każdym oddanym strzale daje niesamowity, ale chorobliwie satysfakcjonujący efekt. Efekt trafienia w głowę, odstrzelenia rąk czy nóg jest zrobiony doskonale. Gra jest jedną z pierwszych, gdzie zostawaly ślady na śniegu. Niezłe wrażenie robi ścieżka dźwiękowa. Rosnąca skala muzyki idealnie wpasowuje się w nastrój gry, a zespół dźwiękowy wykonał świetną robotę utrzymując muzykę w tle tam, gdzie powinna i używając jej do akcentowania akcji na ekranie. To właśnie ta dbałość o szczegóły efektów dźwiękowych i muzyki w grze naprawdę dodaje realizmu i wciągającego charakteru temu tytułowi, a także dodaje trochę dodatkowego napięcia.Podsumowanie. Stworzenie gry tak realistycznie brutalnej jak SoF, gdzie walczymy z ludźmi, a nie potworami wymagało sporo odwagi. Nie ma wątpliwości, że to jedna najkrwawszych i najbardziej brutalnych gier FPS jakie kiedykolwiek powstały i choć nie przepadam za perwersyjną ultraprzemocą, gdzie zabija się ludzi ta gra potrafi sprawiać frajdę. Tryb dla pojedynczego gracza to długa seria niezwykle intensywnych strzelanin. Gra się dość fajnie mimo że, tępi wrogowie to niewiele więcej niż sztywne wieżyczki wypełnione dżemem truskawkowym, a fabuła jest na tyle cienka, że można ją w zasadzie olewać. Najlepsze gry studia Raven Software to:Heretic 1994, Hexen 1995, Hexen II 1997, Heretic II 1998, Soldier of Fortune 2000, Soldier of Fortune II 2002, Jedi Knight II: Jedi Outcast 2002, Jedi Knight: Jedi Academy 2003 więc swoje najlepsze czasy mają dawno za sobą. Odpowiedzialni są też za remaster kultowej strzelanki Call of Duty 4: Modern Warfare 2007, który pojawił się w 2016 roku, ale skrytykowano słabą optymalizacje tego odświeżenia.https://www.youtube.com/watch?v=L2l2ribdFp0&ab_channel=Levan

Gdybym miał to tak obiektywnie ocenić, to na pewno było by mniej. Jednak jest to jeden z pierwszych FPS'ów w jakie kiedykolwiek grałem, więc nie mogłem ocenić inaczej. Słabą częścią tej gry jest na pewno fabuła. Niewiele się tu pod tym kątem dzieje, a wszystkie misje mają mniej więcej te same zadania do wypełnienia. Gameplay jest całkiem przyjemny. Na pewno cieszy system obrażeń, w latach wydania gry budzący jeszcze kontrowersje. Bronie spisują się całkiem nieźle, choć trochę brak w nich dbałości o szczegóły i ich różnorodność nie powala. Mimo wszystko jakoś jest ta frajda z grania i grę szybko można ukończyć, choć w pewnym momencie zaczyna nużyć, a zakończenie do najlepszych nie należy.