Zachodni gracze wracają do Wiedźmina 1 i zderzają się ze ścianą. Dla wielu nie zestarzał się najlepiej

Wiedźmin to prawdopodobnie jedna z najbardziej rozpoznawalnych polskich marek na zagranicznym rynku. Trzecia odsłona Wiedźmina przeszła do historii kultowych RPG akcji, a serial Netflixa – choć nie do końca wiernie oddaje książkową fabułę – zebrał przed ekranami szereg nowych fanów.

To oznacza, że coraz więcej osób sięga po starsze wiedźmińskie media, w tym po pierwszą grę z 2007 roku. Polacy i zagorzali miłośnicy serii patrzą na nią z nostalgią… tylko właśnie, co z tymi nowymi, nieprzyzwyczajonymi do siedemnastoletniej mechaniki?

„Najbardziej bolesne doświadczenie growe w życiu”

Punktem wyjścia dyskusji jest wpis z redditowego forum, którego autor zagrał w Wiedźmina po raz pierwszy w życiu. Swoje doświadczenie zwięźle określa jako „najbardziej bolesne” w życiu gracza, nawet jeśli spędził w Wyzimie 29 godzin.

Niektórzy mogą uznać taki tytuł za przesadzony, o czym świadczą najbardziej upvote’owane komentarze. Jedynka jest mimo wszystko pierwszą produkcją od CD Projekt RED, dlatego ciężko jest oczekiwać perfekcji i dbałości o szczegóły znanej z nowszych dzieł studia.

Cytując słowa przytoczonego wyżej komentującego, Wiedźmin nadrabia wynikające z wieku braki nietuzinkowym klimatem. Żadna kolejna odsłona serii nie powtórzyła surowego mrocznego klimatu znanego z początków – Redzi osiągnęli taki efekt przede wszystkim za pomocą dopasowanej ścieżki dźwiękowej oraz odpowiedniej palety barw. Ponure poczucie humoru pozbawionego pamięci Geralta to dodatkowy atut.

Co przydałoby się w remake’u?

Jednocześnie żaden gracz nie neguje problemów, z jakimi powinien uporać się remake. Sam autor wpisu podkreśla w komentarzach, że Wiedźmin to wciąż niesamowita historia – największy problem sprawiła mu jednak walka. Jest to coś, z czym zgadzają się inni fani.

Nie licząc grafiki (która z pewnością zostanie dostosowana do dzisiejszych czasów), graczom przeszkadzał także voice acting. Kwestie dialogowe nierzadko są czytane monotonnymi głosami lub zbyt powtarzalne – przykładem tej konkretnej sytuacji jest Lambert opisujący mechanikę walki.

Innym problemem jest brak szybkiej podróży, szczególnie utrudniający wykonywanie zadań pobocznych. O ile gra w pewnym momencie ułatwia przemieszczanie się po Wyzimie i bagnach, tak całość drugiego aktu spędzamy bez jakiejkolwiek pomocy.

Krótko mówiąc, problemy Wiedźmina wynikają nie tyle z niezbyt pięknej grafiki, co najprościej w świecie z przestarzałych mechanik. Uporanie się z pierwszą częścią przygód Geralta wymaga dużo cierpliwości i zrozumienia, co niekoniecznie może przypaść do gustu nowszym członkom społeczności.

Więcej na temat:   Wiedźmin