Felieton Największa ofiara Wiedźmina 3 - Dragon Age Inquisition nie jest taki zły

Jasne, że nie jest, ale miał liczne wady, które wiedźmin po prostu znacznie pogłębił. Nawet Ubisoft zrozumiał, że trzeba coś zmienić i od Origins, starają się w asasynach naśladować styl zadań z Wiedźmina. Niestety Bioware nie wyciągnął wniosków i Mass Effect Andromeda była Inkwizycją w kosmosie. Niezłą, ale miejscami bardzo upierdliwą. Towarzysze, nawet niezły wątek główny, nie poprawiały sytuacji gdy musiałeś zawalać po pustych lokacjach rodem z MMO i wykonywać durne zadania. Niby Wódz Inkwizycji a musiałeś zbierać kozie mięso jak jakiś leszcz i nic z tego w zasadzie nie miałeś, poza nędznym lootem. Bioware zrobiło zresztą najgorszą rzecz, jaką mogli zrobić, dając Zaziemie jako pierwszą lokację, która jest największa, ale najnudniejsza i najmniej ciekawa. Przy pozostałych był jakiś główny wątek jak wyrwa w zatopionej wiosce, twierdza oblegana przez nieumarłych, elfi rebeliańci itd.

Inkwizycja jest grą bardzo dobrą, która miała potencjał na bycie wybitną. Szkoda, że uprościli system rozwoju postaci względem Origins co też przełożyło się na taki sobie system walki (choć tempest rogue grało się mega, walki ze smokami najlepsze w serii). Kamera w trybie taktycznym jest natomiast zepsuta.

Osobna kwestia to zadania. Te fabularyzowane są co najmniej niezłe, a główny wątek fabularny z DLCkami jest moim zdaniem równy, jeżeli nie lepszy od Origins. Niestety całość jest zawalona questami rodem z koreańskiego MMO, które psuje całą przyjemność z grania, bo zamiast skupiać się na fabule to musisz latać i zbierać badziewie, żeby w ogóle dało się ruszyć wątek do przodu.

Trochę Frostbite, trochę samo EA, trochę nieudolność Bioware no i wyszło jak wyszło.

Jak dla mnie to każdy Dragon Age był bardzo dobry ale coś tam nie grało do końca. Jedynka jak dla mnie po Mass Effecie i pierwszym Wiedźminie była już zbyt oldschoolowa, dwójka była trochę zbyt mała i każda lokacja była taka sama, a Inkwizycja miała strasznie słabe mapy i mdłe zadania. Przy każdej z tych gier bawiłem się naprawdę nieźle, każdą z nich miło wspominam ale żadna z nich nie była mnie w stanie zauroczyć tak bardzo jak inne gry RPG. W sumie, jak mam wybrać najlepszą według mnie odsłonę DA to chyba jednak... dwójka. Dwójka bo była najbardziej podobna swoją konstrukcją i formułą do Mass Effecta plus opowiadała całkiem fajną, na dosyć małą skalę osobistą historię bohatera.

Zgadzam się. Sam swego czasu hejtowałem Inkwizycję, ale rok temu znowu postawiłem ją ograć i bawiłem się nieźle. Jeśli nie nastawi się na nic wybitnego to dostanie się całkiem przyjemnego RPG'a z nieźle napisaną historią. Gra ma swoje wady, bo faktycznie jest tym MMO dla jednego gracza, ale nie jest to też jakaś wybitnie zła gra.

wszedłem tu tylko po to aby powiedzieć ŻE INKWIZYCJA TO SZIT

Pełna zgoda, Inkwizycja to bardzo dobra gra, po prostu Wiedźmin był jeszcze o wiele lepszy.

Miała swoje wady, które częściowo wymieniono powyżej (może jedynie nie zgadzam się z przywiązywaniem do nich aż takiej wagi), natomiast fantastycznie konsumowała fabularnie dorobek dwóch poprzedni części - w tym kompletnie skopanego DA2 - i generalnie grało się w to przyjemnie.

Zła to gra nie jest, ale nie zasługuje na ocenę 9.5/10.

Inkwizycja zbierała świetne oceny, również od graczy. Postrzeganie tej gry zmieniło się po wyjściu W3. Trochę nie fair, bo w czasie, gdy Inkwizycja wychodziła, faktycznie była jednym z lepszych action RPG na rynku. Również się dobrze bawiłem przy tym tytule (i co najważniejsze, ogrywałem ją po przejściu W3), chociaż miało się wrażenie naleciałości z MMO. Ogólnie nie hejtuję i nie będę, mimo że uważam, iż W3 zjada Inkwizycję na śniadanie. Ale nie przeszkadza to w tym, że na deser trzecia część Dragon Age jest jak znalazł. I nie jest to zły deser.

Trudno mi tę grę całościowo ocenić ponieważ za każdym razem odbijałem się po zaledwie kilku godzinach gry... Jednak już sam fakt że nie byłem w stanie przebić się poza sam niemalże początek pokazuje w pewien sposób jakość tego "dzieła". A opinie krążące wokół gry raczej nie pokazują by warto się było przemęczyć.

Generalnie Inkwizycja sprawia wrażenie niesamowicie sztucznej, sterylnej i po prostu nijakiej gry. I to wrażenie odnosi się zarówno do warstwy wizualnej (agh te kanciate animacje - poziom PB albo gorzej) jak i fabularnej (początek wali sztampą po oczach) czy projektowej (choćby takie "drobnostki" jak na stałe przypisana pogoda czy pora dnia do lokacji). Konstrukcja questów tylko dopełnia całego tego poczucia sztuczności. Te questy nawet nie udają, że ich celem jest coś innego niż sprawić by gracz spędził przy grze dłużej niż 5h.

Jest w pełni zrozumiałe, że gra może się podobać "jeśli..." (jeśli przymknie oko na to czy tamto, jeśli zaciśnie zęby w pewnych momentach, jeśli zapomni o lepszych produkcjach). Tylko, że mi osobiście po prostu szkoda czasu na gry, przy których muszę specjalnie wkładać ileś wysiłku w to aby mi się podobały. Kiedy miałem lat 10 i trzy gry na krzyż to wiadomo, że czasem się zmuszałem do gry licząc że potem będzie lepiej, ale teraz? Kiedy mam pełną bibliotekę gier w które nie mam czasu zagrać, epic zalewa mnie coraz to nowymi pozycjami (niektórymi naprawdę fajnymi), game pass oferuje setkę czy dwie gier a klasyki sprzed kilku lat można kupić za parę złotych? Różnica między Wiedźminem 3 a DA:I jest przede wszystkim taka, że w Wieśka człowiek wsiąka od pierwszej sekundy po odpaleniu gry i daje się wciągnąć świetnej narracji, wspaniale skonstruowanemu światu czy przyjemnemu (choć nie doskonałemu) gameplayowi, podczas gdy w DA:I musi sam się zmuszać do czerpania przyjemności z gry. Jaka w tym zabawa?

I wydaje mi się, że to nie jest problem samej tylko Inkwizycji tylko ogromnej części gier AAA. Zamiast oferować coś nowego, jakąś tajemnicę którą chce sie odkryć, historię którą chce się doprowadzić do końca, te gry po prostu są i starają się jakoś wypełnić nam czas. I człowiek gra sobie w taką grę i w pewnym momencie dochodzi do niego, że nawet nie wie czy mu to sprawia przyjemność. I potem tłumaczy to sobie jak autor w tekście, że "ok. co prawda nie jest to super wciągające, ale jak się przymknie oko na to, to, tamto i owamto, to da się z tego nawet czerpać przyjemność". I tak naprawdę większość recenzji wygląda tak samo i składa się przede wszystkim z konstrukcji "co prawda... ale mimo wszystko...". A moim zdaniem dobra gra to taka, w której nie zastanawiamy się nad tym czy nam się podoba czy nie, na co przymknąć oko a co sobie dopowiedzieć, ale taka, w której po prostu nie możemy się doczekać żeby znowu do niej zasiąść i spędzić kolejnych parę godzin.

Na wszystkie inne po prostu żal czasu...

Oczywiście, że nie jest. To wciąż świetne rpg, które przez część graczy zostało zapamiętane głównie przez zupełnie opcjonalne aktywności. Ile jest naprawdę takich gier, które na przestrzeni kolejnych odsłon kontynuują spójną historię, rozwijając przy tym całe uniwersum? Dla mnie to była największa zaleta Inkwizycji - historia, postacie, cały ten genialny lore. I to. że ten świat naprawdę sprawia wrażenie żywego. Wydarzenia i wybory z poprzednich odsłon stanowią naturalną podstawę fabularną i wciąż przewijają się w tym co robimy. W żadnej innej serii nie miałem takiego poczucia, że to naprawdę jest element większej historii, a nie tylko kolejny epizod rozgrywane w takim, a takim uniwersum. A, że przy okazji twórcy dali mi możliwość zbierania kryształów, bawienie się w kuriera, czy robienie innych pierdół? Można to zupełnie olać (albo prawie zupełnie - pewne zbędne duperele są jednak wymagane, żeby ruszyć fabułę do przodu), bez tego gra i tak jest przyzwoicie długa.
Żeby nie było - też widzę pewne niedopracowanie w kwestii walki. Na tle poprzednich części ta jest zaledwie poprawna. Nie ma tu ani taktycznej głębi jedynki, ani radosnej siekaniny dwójki. Jest w porządku i tyle. Na tyle dobrze, że chciało mi się zrobić wszystkie questy i aktywności, ale też ze świadomością, że można to było zrobić lepiej.
Niemniej, bawiłem się naprawdę dobrze przez całą grę i nie ma chyba obecnie produkcji na którą czekam bardziej niż na czwórkę. Przy okazji liczę, że jednak połaszą się na jakiś konsolowy remaster trylogii, bo zanim to wyjdzie, to już połowa fanów zdąży zapomnieć o co tyle szumu.

edit: aha, jest jeszcze jeden minus, o którym warto wspomnieć: prawdziwe zakończenie wydane w formie DLC. Fakt, że jest to naprawdę porządne, satysfakcjonujące rozszerzenie, ale ze strony wydawcy to i tak niezły dick move.

To mój ostatni preorder jaki zamówiłam. Pamiętam jak obiecywali że nie będzie DLC i wszystko będzie w wersji już wydanej, a tutaj zonk.
Dodatki nie dość że wyszły to jeszcze ewidentnie widać że ostatni to wycięte po chamsku realne zakończenie całej gry lol.
W inkwizycji jedynie trzyma poziom dobra fabuła i sympatyczni towarzysze, a cała reszta to jakieś misje rozrzucone po całej mapie polegające na odznaczeniu jakiegoś znacznika na mapce żeby w zasadzie nic z tego nie mieć.
Jak oni w taki stylu stworzą kolejną część to powodzenia...

Pomimo stygmy jaką ma Inkwizycja w naszym kraju bardzo dobrze wspominam tą grę. Niesamowicie klimatyczne światy, genialna muzyka, ciekawe misje wątku głównego jak i zajmujące historie naszych towarzyszy, w boju i tych stacjonarnych.

Dla mnie to świetna gra, ponieważ najlepsze jej części czyli fabuła, dialogi oraz członkowie naszej drużyny tak mnie kupili, że mogłem przymknąć oko na tę nudną i nienajlepszą walkę (czyli podobnie jak w Kotorze) oraz te mmo zadania.

Szkoda że gra nie była jednak lepsza. O wiele mniej banów na GOLu by się posypało

Inkwizycja jest słaba nie w porównaniu z Wiedźminem 3 tylko w porównaniu z tym do czego Bioware jest zdolne a raczej było.
Nie wiem co by musiało się stać, żeby nowy DA albo ME wypalił i był na poziomie, nie uwierzę póki nie zobaczę i mam zero oczekiwań.

Dragon Age, moja ulubiona seria upośledzonych erpegów. Każda część miała ogromny potencjał i w każdej coś (albo i więcej niż "coś") nie grało. Ale i tak uwielbiam w to grać, lubię świat i postaci i czekam na Dragon Age IV (i zastanawiam się, co zepsują tym razem :)

Największa ofiara Wiedźmina 3 to Cyberpunk 2077 oczekiwania byly zbyt duze.

inkwizycja to crapp i gejowska parodia rpg-a

Dużo lepsza gra od Elexów w każdym razie. Pamiętam, że 2 razy przeszedłem i nawet dobrze się bawiłem, ale nie wiele już pamiętam. Znacznie lepsze wrażenie zrobił Dragon Age: Origin, którego całkiem dobrze pamiętam, a dużo wcześniej grałem ostatni raz.

Zapamiętałem Da:I jako singlowego mmo z jednym fajnym questem, w sumie crap :D. Nie zamierzam do niego nigdy więcej wracać.

Największa ofiara Elden Ring - Elex II

Gra przez którą musiałem się tłumaczyć na policji

Potencjał był ogromny. Zmarnowany przez mnóstwo głupich mechanik których nawet nie chce mi się wymieniać bo starczyłoby na cały artykuł. Sama historia, świetna, interakcje z npcami niezłe a miejscami więcej niż świetne. Kilka epickich momentów. Ale to wszystko i tak jest niczym przy wadach gry. Gdyby zrezygnować z przemieszczania się po olbrzymich, pustych lokacjach gra byłaby krótsza o jakieś 80%.

Dragon Age to żadna ofiara wiedźmina bo inkwizycja jest grą dla wąskiej grupy odbiorców lubiących pusty grind. Fajnie że ktoś lubi taką formę rozrywki, ale to trochę jak porównywanie premiery nowego modułu Digital combat Simulator do Assassin's Creed

DA1 i DA2 przeszedłem wielokrotnie na wszelkie możliwe sposoby; DAI dałem radę przejść całościowo jeden raz, przy drugim odpadłem gdzieś w połowie - zwyczajnie ze znudzenia.

Największym problemem DAI jest otwarty świat - ładny ale przesadnie wielki, ze szczątkowym fabularnym contentem i masą bezsensownych zadań-zapychaczy typu zbieraj mozaiki czy przynieś 10 skór wilka/owcy. Mnóstwo bezsensownego chodzenia i nużącej do granic możliwości eksploracji. Ta gra byłaby o wiele lepsza gdyby zamiast otwartego świata zaoferowała mniejsze huby z jakąś konkretną zawartością. Gra również odpycha mało atrakcyjnym systemem walki, który na dłuższą metę po prostu przestaje bawić.

DAI posiada kilka naprawdę fajnych motywów - powraca sporo postaci z poprzednich części - czasem w zależności od wyborów które podjęliśmy w poprzednich odsłonach - do tego ma kilka naprawdę dobrych momentów fabularnych i 2-3 towarzyszy zdecydowanie zasługuje na naszą uwagę i ma naprawdę fajne questy lojalnościowe. Moim zdaniem to jednak za mało biorąc pod uwagę że kończąc niezły prolog ląduję w Hinterlands i już widząc tą lokację mam dość...

Age: Inquisition=Andromeda Nudna.Do dziś mam koszmary po lodowych planszach w Andromedzie.Nie rozumiem do dziś po co nam w Age: Inquisition były te pierścień skoro nie odczuwałem żadnej różnicy na postaci.Tylko widziałem że ten pierścień jest lepszy od mojego starego.Po tym że pasek rósł prawo lub malał w lewo.

DA: Inkwizycja święta gra przegrałem o wiele więcej godzin niż w Wiedzmina 3

Dla mnie (kogoś kto z DE zetknął się dopiero za sprawą tej gry), Inkwizycja jest spoko. Nie jest wybitna, nie jest tragiczna, jest spoko.

Nie rozumiem dlaczego dopiero W3 otworzył graczom oczy. Kupiłem Inkwizycję na premierę i już wtedy byłem w szoku, że można w 2014 roku do gry wrzucać "zadania" typu "przyprowadź mi krowę", "zamknij 70 szczelin", "rozbij 40 obozów", "zbierz 999 odłamków", "zbierz 100 butelek", itp.
Przecież to był ewidentny regres względem DA2, którego jedyną bolączką było to, że miał mało lokacji. Natomiast obiektywnie muszę przyznać, że Inkwizycja to technologiczny majestersztyk. Bardzo dopracowany i naprawdę ładny. To była jedna z ładniejszych gier ery początku Xone/PS4, a to przecież cross-gen, czyli nie była projektowana specjalnie z myślą o nowej generacji. Szkoda tylko, że oprawa była tak cukierkowa, ale to już kwestia gustu.
A co do Wiedźmina 3, to mimo rewelacyjnych dialogów, postaci, ciekawej fabuły to jest to straszne ubigame z typowymi dla ubigame bolączkami, rozwlekły kopiuj-wklej świat pełen powtarzalnych znaczników (legowiska potworów, obozy bandytów, kamienie mocy) i ta gra miała chyba szczęście, że nie pojawiła się inna gra, która otworzyłaby ludziom oczy, tak jak to bylo w przypadku Inkwizycji. Na dodatek Wiedźmin 3 był strasznie zabugowany (wersja PS4), działał przy tym tragicznie i wyglądał średnio. IMO Cyberpunk 2077 wcale nie działał gorzej i wcale nie miał więcej bugów niż Wiedźmin 3 (we wszystkie tytuły grałem od premiery).