Publicystyka 6 zwierząt, których potrzebujesz w świecie postapo i 3, które lepiej zjeść

"Kotu o coś uniwersalnego – poza żarciem – w życiu chodzi. Psu chodzi wyłącznie o żarcie. Kot nieustannie poznaje i studiuje rzeczywistość, pies ją oszczekuje tępo. Kot ma własną wizję świata, pies takiej wizji nie ma. Kot jest panem, pies jest niewolnikiem. Kot jest nadbudową, pies jest bazą. Kot ma pysk wredny, ale inteligentny, pies ma mordę poczciwą ale debilną. Kot jest wymagającym partnerem człowieka, pies jest jego ślepym i podatnym na upokarzające tresury lokajem. Pies nie ma tożsamości, ponieważ pies nie tylko chce być z człowiekiem, pies po prostu chce być człowiekiem, pies chce być ściśle jak człowiek. Kotu tego rodzaju upokarzająca i utopijna metamorfoza nawet do głowy nie przyjdzie. Kot chce być kotem. Kot ma wyraziście rozwinięte poczucie tożsamości, ma on też – w przeciwieństwie do psa – godność swej tożsamości. Kot jest królewskim przykładem istnienia spełnionego, pies jest wiecznym niespełnieniem, ucieleśnieniem odwiecznej, trywialnej skargi, iż nigdy nie jest się tym, kim by się chciało być."

Od razu zacznę że wole koty od psów, ale tak na trzeźwo nie mogę się zgodzić z tym tekstem na 100%, czy psom chodzi tylko o żarcie... no nie do końca, psy są gatunkiem stadnym tak jak ludzie, więc trzeba by dodać, że to co ludzkie jest również psie, psom zależy na bezpieczeństwie swojego stada, psy co bardziej ciekawskie również chętnie poznając rzeczywistość, i chętnie się uczą, co do reszty się zgadzam z tego też wynika moja niechęć do psiego towarzysza, nie potrafił bym/nie chciał bym być w centrum zainteresowania, odpowiada mi częściowa niezależność i kocie potrzeby do bycia samym ze sobą, bo też tak mam, w zupełności wystarcza mi te kilka minut w które kot przyczłapie do mnie połozy się na nogach i chwile pochrapie, dając do zrozumienia że jednak dobra ze mnie poduszka, z psem miał bym ciągłe poczucie winy że nie poświecam mu tyle czasu ile powinienem, a przez mój egoizm uczyniłem siebie, jego całym życiem.

Jeśli chodzi o cycat Jerzego Pilcha, to myślałem, że oczywiste, iż jest on lekko humorystyczny, i nie można go brać w 100% na poważnie. Po prostu wrzucam go zawsze dla równowagi, gdy jakiś miłośnik psów idealizuje te zwierzęta i jednocześnie poniża koty.

Co do smrodu psów, to jeszcze nie spotkałem psa, który by nie śmierdział. Z tego co czytałem, to po prostu jest to ich naturalny zapach i żadne mycie tego nie usunie. Zdaję sobie też sprawę, że osoby ze słabszym węchem tego tak bardzo nie wyczuwają, a już w szczególności właściciele psów, którzy są przyzwyczajeni do tego zapachu. Dla mnie natomiast ten zapach jest tak samo intensywny i nieprzyjemny, jak np. zapach bezdomnego, który nie mył się od wielu tygodni i w takim stanie wszedł do tramwaju roznosząc po całym wagonie bardzo silny nieprzyjemny gryzący w gardło i wywołujący wymioty zapach, który nawet po wyjściu rozsiewacza z wagonu, zostaje w wagonie na dziesiątki minut.

zaniedbane psy rzeczywiście śmierdzą . tak jak ludzie. więc jeśli obracasz się tylko wśród patoli to nie dziwne że masz wyrobione takie zdanie.

Natanoslav Drejkovski, zadbane też, ponieważ to jest ich naturalny zapach, którego nie da się zmyć, ani łatwo zamaskować.

Nie każdy pies śmierdzi. Ale te co śmierdzą chyba mają właścicieli po jakimś wypadku i utracie węchu i smaku, bo żeby nie czuć tego odoru wokół siebie, to ja nie wiem.