Wiadomość Twórcy Limbo i Inside robią grę z otwartym światem dla Epic Games

Dzięki temu, że Inside było wcześniej rozdawane nie dziwisz się nagle, że Playdead współpracuje z Epic Games, tylko zdajesz sobie sprawę z tego, że, hej, były ku temu przesłanki.

Druga część Twojego komentarza to już niezwiązane z prawdą dopowiedzenie.

O, i to przeoczyłem. Dzięki, Urumod. :)

Świat tunelowy? Chyba miałeś na myśli grę liniową? Odnośnie tej korytarzowość. Nie musi znaczyć, że idzie się z góry nakreślonym kierunku. Dark Souls niby jest korytarzowy, ale te korytarze są mocno rozwidlone połączone w tak by schodziło w jedno lub pare miejsc i kolejność w jako przejdzie gracz może być dowolna.

Chyba miałeś na myśli grę liniową?

W użytym przeze mnie kontekście "korytarzowy", "tunelowy" czy "liniowy" znaczą dokładnie to samo i oznaczają świat jednokierunkowy, pozbawiony rozwidleń czy możliwości samodzielnego wytyczania ścieżki.

Nie musi znaczyć, że idzie się z góry nakreślonym kierunku

Musi, bo właśnie na tym polega różnica między światem otwartym a zamkniętym. Otwarty świat jest skonstruowany w ten sposób, że do jednego miejsca prowadzi zwykle wiele dróg, a gra nie wytycza graczowi jednej, z góry określonej ścieżki poruszania się i pozwala mu powracać do wcześniej odwiedzonych lokacji.

Dark Souls niby jest korytarzowy, ale te korytarze są mocno rozwidlone połączone w tak by schodziło w jedno lub pare miejsc i kolejność w jako przejdzie gracz może być dowolna.

I dlatego właśnie idealnie pasuje do kategorii gier z otwartym światem. Korytarzowość, o której ty piszesz, odnosi się do designu poszczególnych lokacji (wycinków świata), mnie natomiast chodziło o sposób funkcjonowania świata gry jako całości (o sposób jego przemierzania, eksploracji itd.), dlatego pisałem o "tunelowym świecie", nie o "tunelowych lokacjach".

Niby Semantyka, a ma duże znaczenie. Jeśli chodzi o funkcjonowanie świata gry. Co jeśli gra ma otwartą jedną lokacje, czyli mapę, ale to co robimy na niej jest z góry zaplanowane to nie powinna się nazywać ją grą liniową/korytarzową?

Pierwsze co przychodzi mi do głowy to Mafia 2

Co jeśli gra ma otwartą jedną lokacje, czyli mapę, ale to co robimy na niej jest z góry zaplanowane to nie powinna się nazywać ją grą liniową/korytarzową?

Niemal wszystkie gry planują odgórnie co mamy robić, a nam pozwalają decydować co najwyżej o kolejności (nie licząc aktywności pobocznych, które są opcjonalne i możemy je całkowicie pominąć). W takim np. GTA masz zazwyczaj kilka znaczników na mapie i możesz sobie wybrać od którego zleceniodawcy chcesz w danym momencie robić misję, ale koniec końców one tworzą pewien ciąg, który musisz ukończyć, bo inaczej nie pchniesz fabuły naprzód. Nie inaczej jest w Valhalli, Wiedzminie 3 czy Gothicu, jednak to moim zdaniem nie czyni z nich gier liniowych.

W moim rozumieniu gra liniowa (korytarzowa, tunelowa) to taka, która zawsze jasno wskazuje ci kolejny punkt, do którego masz się udać i nie daje ci żadnego wyboru w kwestii tego gdzie chcesz w danym momencie być i co robić. Przykłady: seria Max Payne, Alan Wake, Red Faction Armageddon, Dead Space 1 i 2 (bo już "trójka" miała trochę otwartości, np. w postaci opcjonalnej eksploracji pobocznych lokacji), Star Wars The Force Unleashed 1 i 2, Quantum Break itp. Te gry mają wyraźny podział na misje (etapy), następujące po sobie sceny i starcia z przeciwnikami są reżyserowane (oskryptowane), a gracz jest przerzucany z lokacji do lokacji wraz z rozwojem fabuły i nie ma na to żadnego wpływu (nie może też wracać do wcześniejszych miejscówek).

Wspomniana przez ciebie Mafia 2 owszem, daje graczowi mało swobody (bo nawet nie ma tam czegoś takiego jak "czas pomiędzy misjami" i gra z automatu przeskakuje z jednej do drugiej), ale mimo wszystko przez większość czasu pozwala graczowi decydować o tym, co chce w danym momencie robić (rzeczy do roboty jest mało, ale jednak jakeś tam są, np. można pojechać na zakupy, zjeść coś w knajpie albo zatankować ;d). Znacznik na mapie niby ciągle się świeci, ale wcale do niego jechać nie trzeba. A nawet jeżeli gracz już się zdecyduje, to zazwyczaj sam wybiera sobie trasę, pojazd czy uzbrojenie. To wszystko moim zdaniem czyni z Mafii 2 grę o otwartej strukturze. Baa, nie licząc braku minigierek czy możliwości decydowania o kolejności misji, według mnie wcale nie jest jej daleko do takiego np. GTA IV.

No cóż zgadza się.
Moją obawą jeśli chodzi o zapowiedź gry z otwartym światem jest to, że będzie to co zwykle. Duża mapa, która czymś musieli wypełnić twórcy najczęściej znajdźkami/zasobami aktywnościami, które łatwo skopiować; a mechanika, która w krótszej grze nie znudziła by się pod koniec, nie wystarcza na zapewnienie frajdy przez dziesiątki godzin lub wypchaniem wieloma mechanikami, które w same sobie są płytkie. Może dlatego cenie sobie pierwsze odsłony AC i GTA Vice city bo nie maja dużych map i nie wydają się tak wypchane, i sa bardziej skupionę na tym co chcą zrobić, a ukończenie ich na sto procent nie wprawiają w uczucie wyrzucenia gry w ogień, a chęć zagrania jeszcze raz.

Albo cenie sobie Minecrafta lub Nową Zeldę, które dają tyle swobody i narzędzi do interakcji z otoczenie, że nawet szlajanie się bez celu może dawać frajdę lub nawet wyzwanie. Np. wspinanie się po ściance w Zeldzie jest spierane fajną mechaniką i możesz wejść na najwyższą górę. Nie dostaniesz osiągnięcia, ale robienie tego w samo w sobie stanowi satysfakcje.

Nie ma nic przeciwko grom z otwartym światem jakie produkuje UBI (no chyba, że z Mikropłatnościami nie ważne jak bardzo inwazyjne), jedynie nadmiar tych gier i ustandaryzowany model może się przejeść.