Publicystyka Horrory na Netflix i HBO GO – 10 filmów, które warto znać

Przy pierwszym ujrzeniu pomyślałem, że to bardzo oldschoolowa reklama z przepastnego internetu. Aż się zdziwiłem, że nic się nie rusza, nic się nie animuje. :D

Tu chodzi o rozrywkowość chyba. Zaś przekaz, to oryginalność, świeżość podejścia do tematu.

Nie. Jeśli film z przekazem daje frajdę, to zwyczajnie będzie w środku.

Gatunek, chyba jak żaden, mocno zależny od gustu oraz zrozumienia co się lubi. Każdego coś innego straszy, jak słusznie i dobrze, że wskazano w ankiecie. Jedni strachają się jump scare'ów, inni gore, jeszcze inni gęstej thrillerowej atmosfery. Ja jestem kinomanem, którego właśnie dreszczowce potrafią poruszyć np. Siedem.

Gatunek, chyba jak żaden, mocno zależny od gustu oraz zrozumienia co się lubi. Każdego coś innego straszy, jak słusznie i dobrze, że wskazano w ankiecie. Jedni strachają się jump scare'ów, inni gore, jeszcze inni gęstej thrillerowej atmosfery. Ja jestem kinomanem, którego właśnie dreszczowce potrafią poruszyć np. Siedem.

@AlexB
Ale Ty wiesz, że my rozmawiamy o krytykach? Osobach, które w teorii powinni się znać na swoim fachu. Takie oceny od komentujących by mnie nie zdziwiły, lecz co innego recenzenci tematyczni.

Już Ci jonash01 pięknie odpowiedział w sąsiednim wątku - nie ma wzoru matematycznego na jedną, prawidłową ocenę. Recenzenci to nie są jakieś roboty. Każdy ma swoje preferencje i każdy ceni coś innego. I choćby się waliło i paliło, to krytyk nie oceni wysoko filmu, na którym się dobrze nie bawił. Bo jakby wydał opinię wbrew swoim odczuciom co do danej produkcji, to to by było dopiero nierzetelne.

Dlatego tak często podkreśla się, by nie patrzeć tylko na oceny, lecz przeczytać co dany krytyk ma do przekazania i porównać to ze swoimi preferencjami. Bo to, co nie trafia do jednej osoby, może przypaść do gustu innej. Dokładnie tak jak napisałeś w swoim poście.

Tam więc odpisałem właściwie. Z pierwszą częścią Twojej wypowiedzi się nie do końca zgadzam. Z drugą jak najbardziej. Czytanie tekstu to podstawa, ale jeżeli w tekście nie ma informacji, które mogłyby być istotne dla czytelnika w kategoriach próby oceny dla siebie gry, to czy to jest profesjonalizm? Wydaje mi się, iż znaczenia się pomieszały. To już nie są krytycy, tylko krytykanci. Nie recenzje, tylko opinie. Nie mów mi, że można zjechać tak nisko z oceną i to wielokrotnie, tylko dlatego że się film nie podobał. Musisz - jako profesjonalista w swojej kategorii - docenić muzykę, montaż, klimat oraz wiele inny elementów. Nie powinno się tak poszkodować tworu ponadczasowego, które się ciągle broni w swoim gatunku. Osobiście, pisząc dla siebie, mógłbym wystawić ocenę niską, bo nie mój temat, nie lubię opery czy heavy-metalu, ale jeśli się poruszam, w którymś z tych gatunków, lubię je, osłuchałem naprawdę sporo oraz mam za zadanie napisać tekst, który ma być krytyczny w ramach właśnie obranego zbioru, krytyczny konstruktywnie na tle sobie podobnych oraz przedstawić to wszystko czytelnikowi, myślę, że tak, narzuciłbym sobie próbę zbliżenia się do obiektywizmu. Postarałbym się tak przedstawić swój punkt widzenia, jako dojrzałego odbiorcy, żeby ludziom pomóc w ocenie, być ich oczami i uszami.
Nota 63 w dobie dewaluacji ocen jest bardzo, ale to bardzo zastanawiająca.

Doprecyzuję jeszcze mój komentarz wyżej, skoro zwróciłeś go przeciwko mnie. Pisząc go, jak autor wypowiedzi poprzedzającej, miałem na myśli oceny użytkowników serwisu IMDB. Przeciętny widz nie wie na jaki film idzie, dlaczego, czy mu się spodoba, nawet nie do końca rozpoznaje podgatunki horrorów. Krytyk natomiast raczej celuje w obiekt swoich badań i dociekań.

Musisz - jako profesjonalista w swojej kategorii - docenić muzykę, montaż, klimat oraz wiele inny elementów.

Ale tak się nie da, bo nie istnieje coś takiego, jak obiektywnie dobra muzyka, obiektywnie dobry montaż czy obiektywnie dobry klimat. Bo nie wiem, jak bardzo byś nie był oczytany i obyty, to zawsze znajdzie się ktoś równie oczytany i obyty, który będzie miał zupełnie inne spojrzenie na ten temat.

Mam wrażenie, że osoby piszące o "obiektywizmie" recenzji chciałyby, by były pisane od jakiegoś szablonu, że ktoś z góry określi, jakie tempo montażu jest dozwolone w danym gatunku filmowym i każdy krytyk musi stwierdzić, że to jest fajne, choćby go skręcało żeby napisać lub powiedzieć, że według niego to nie zagrało. Tylko jaki to ma sens? Dlaczego mamy pozbawiać się różnych punktów widzenia, które nieraz prowadzą do szalenie ciekawych polemik (pierwszy przykład z brzegu - dyskusje Raczka i Kałużyńskiego)? Tylko w imię sprawiedliwości, bo "zdaniem większości ten film jest fajny albo słaby"?

Tak jak napisałeś, recenzent przedstawia widzowi swój punkt widzenia i popiera go argumentami. Ty natomiast możesz się z nim zgadzać lub nie. It''s that simple.

@AlexB:
Akurat montaż podlega nieco bardziej obiektywnym kryteriom niż muzyka i klimat.

W pewnym sensie tak, ale wciąż istnieje mnóstwo dyskusyjnych kwestii z nim związanych.

Na rotten 97% od widowni. Nieźle.

Prawda, niby nie arcydzieło ale mnie też ten film się bardzo podoba.

Możecie mnie olśnić co w nim jest majstersztykiem? Film do niecałej połowy jest dobry ale tylko i wyłącznie dlatego, że i design i fabuła zerżnięta jest z obcego. Potem wchodzi statek matka i robi się dziwno idiotycznie. Dodajmy do tego stereotypowego murzyna latającego jak superman po kosmosie, brak wyjaśnienia czegokolwiek, sztampowy koniec o którym wiadomo w momencie ujawnienia łądunków wybuchowych i mamy kino klasy b

tia, klimat vhsu

Szczerze to scena z niedźwiedziem to w ciągu paru ostatnich lat jedyna straszna scena w filmach. Ale nie warto się męczyć na tym filmie tylko dla niej.

budrzetem