Forum: System Shock 2 - Pytanie o elementy horroru

Cala gre mozna spokojnie przejsc broniami standardowymi (pistolet, strzelba, karabin). Jak juz napisano wyzej, hackowanie sie przydaje, nawet marine. Gra jest liniowa ale wracamy do poprzednich poziomow.

Jasne, ze tak, Dzieki nim rozwiajasz postac.

Pytasz o "nanites". Tak, uzywa sie ich do modyfikacji i naprawy broni.

boy3 - Jest dość trudny i ma swój ciekawy, specyficzny i inny, niż wcześniej klimat, ale jakiś wybitnie straszny nie jest w porównaniu do wcześniejszych. To jest właśnie jedną z ogromnych zalet SS2 - potrafi trzymać poziom i klimat do samego końca. Większość gier najczęściej nieźle straszy na początku, ale z biegiem czasu klimat się ulatnia. Shock jest tutaj chlubnym wyjątkiem.

ronn - Niestety tak. Ma swoje mocne strony, sam pomysł podwodnego miasta jest rewelacyjny, pierwsze wrażenie bardzo fajne, ale czegoś zabrakło i mimo wszystko nie porwała mnie jakoś specjalnie ta historia. Do dokończenia drugiej połowy trochę się zmuszałem. Standardowo szumne zapowiedzi o trudnych i głębokich wyborach moralnych skończyły się na prostym wyborze - albo rozpruwamy dziewczynki, albo ratujemy dziewczynki. Zabrakło tu jednak rzeczywistej głębi, jakiejś faktycznej trudności wyboru, zwłaszcza, że opcja ratowania jest ostatecznie równie opłacalna (co jakiś czas dostaje się od nich miśki z ekstra ADAMem) i tym samym bycie sympatycznym gościem jest równie łatwe i zachęcające, co bycie wrednym gnojkiem.

Po zapowiedziach miałem wizję, że "ścieżka sprawiedliwości wśród tyranii złych ludzi" będzie faktycznie trudna, że gra będzie w kółko zachęcać do bycia podłym dziadem, bo to się po prostu opłaci (i wpisze doskonale w klimat bezwzględnego kapitalizmu i tym samym także wyzysku bez ograniczeń moralnych, które są jakby nie patrzeć marką Rapture). Tymczasem, być może ze strachu przed opinią publiczną (już widzę te nagłówki prasowe o szatańskiej grze), ostatecznie gra nie faworyzuje ani "dobrej", ani "złej" opcji. A powinna faworyzować złą. Byłoby ciekawiej.

Trochę też rozczarowały mnie bronie. Niby różnorodne, a i tak całą grę latałem z pałą (+boostery do niej), bo jest megakozacka i tylko na tatuśków używałem świdra i shotguna z pociskami wybuchowymi. Cała reszta okazała się całkowicie zbędna, bo combo prąd+pała, albo fireball+pała nie mają sobie równych.

ronn - Tak. A wyczekiwałem go od pierwszych zapowiedzi kiedy to jeszcze akcja miała się dziać w podwodnych laboratoriach nazistów. Klimat zachwycał na początku, ale bardzo szybko brakło tej głębi w gameplayu. Splicerzy też nie mieli takiego charakteru jak hybrydy, na Von Braunie / Citadel czuć tą przejmującą samotność, Rapture w porównaniu wydawało się pełne życia. Shodan i The Many vs. Ryan i Fontaine ... tu chyba nie trzeba nic dodawać. Fabuły Bioshocka dwójki nie pamiętam w ogóle, a przez Infinite nawet nie przebrnąłem.

System Shocki to dla mnie dziesiątki, Bioshock 1 i 2 kolejno 8,4 i 8,0.

Przykro mi że Levine siedzi dalej w pozostałościach Irrational zamiast porzucić temat i dołączyć do Otherside by wrócić na dobrą stronę mocy.

Cała reszta okazała się całkowicie zbędna, bo combo prąd+pała, albo fireball+pała nie mają sobie równych.

Przyznam szczerze że nie pamiętam jak się sprawdzały różne kombosy (10 lat omg), pamiętam tylko że na siłę zmuszałem się by wykorzystywać wszystkie bronie, bo po coś w końcu są. Poziom trudności jednak tego ostatecznie nie wymagał.

We wszystkie Bioshocki gralo mi sie dosc przyjemnie, ale niestety nie maja one startu do System Shockow. Za najblizszy tym drugim tytul uwazam ostatni Prey, ktory wg mnie jest bardzo udana pozycja i zdecydowanie najbardziej zbliza sie do SS2.

Osobiście dużo bardziej podobał mi się Deus Ex: Human revoultion jako następca DE1/2 niż Bioshock jako następca SS1/2.

Mogę się pod tym podpisać, DE:HR było w moim mniemaniu bardzo blisko dogonienia oryginalnego Deus Exa i rozsypało się dopiero w ostatniej lokacji. Panchaea wydawała się sklejona na poczekaniu i zamknięta w pośpiechu "decide-o-tronem", a Area 51 to miejsce którego nigdy nie zapomnę. Inna sprawą jest to że fabularnie nie pamiętam niemal nic z DE:HR a DE oryginalny do dzisiaj gdzieś mi świta. No i muzyka Brandona i van den Bosa, nie do przebicia, choć tutaj jestem może zbyt sentymentalny bo jestem także wielkim fanem Unreala i UT.

Tak w ogóle to mogę się rozpisywać dniami o spuściźnie Looking Glass, ale bardzo świetne podsumowania na ten temat opublikował Yathzee z Zero Punctuaction w swoich recenzjach Bioshocka, Deus Exa HR i retrospektywach do System Shocka 2, Thiefa i Deus Exa. W sumie ciężko coś do nich dodać.

Strach grania w starsze Looking Glass Studios gry spowodowany jest głównie projektem potworów i wysokim poziomem trudności gier + mroczna, tajemnicza fabuła. Kreatury zarówno z Thief 1 i 2 oraz monstra z System Shock 2 wyglądają dziś brzydko i niektórych mogą nawet rozbawić lub przejść obok nich obojętnie ale dla mnie wciąż są jednymi z najstraszniejszych w historii gier. Nie tyle ich projekt wizualny jest najgorszy(w sensie najstraszniejszy) ale właśnie dźwięki i wydobywane odgłosy, do tego dochodzi też wysoka siła i wytrzymałość oraz czasem też 'niezabijalność'. Jako, że gramy bohaterem o wiele słabszym to stale czujemy niepokój i napięcie a w każdym momencie możemy spotkać za rogiem nowe dziwadło, co podnosi stawkę. System Shock 2 nie jest tak straszny jak akurat Thief(jedynka to dla mnie nastraszniejsza gra ever :)) a do tego mamy sporo narzedzi mordu i pomoce w różnej wersji. Jednak wciąż jest to mocna pozycja, dość obrzydliwa i można się poczuć czasem bezsilnym.. Insektem ;)

O ile dobrze pamiętam broń elektryczna sprawdza się tylko na roboty. Na pająki jak i inne stworzenia od The Many najlepiej działały bronie standard z czerwoną amunicją. Tak btw to na koniec gry raczej nie wybieraj się bez Standard na 6 z Assault Rifle i dużą ilością wspomnianej wcześniej amunicji bo będzie bardzo ciężko.

Jeśli do tej pory gra nie była dla Ciebie straszna to już raczej nie będzie. Mnie osobiście hotel z VTMB nie ruszył jakoś szczególnie.

Użyj czegoś innego, pająki są dość odporne na energetyczne i jest o tym mowa w grze.

Idź w świat i głoś słowo, mi przez 17 lat krucjaty "grajcie w gry Looking Glass, bo to genialne studio było" udało się na razie przekonać tylko 3 osoby. Żadna nie żałowała ;)

Xerxes

Shodan

Edward Diego, ojciec Williama z Rickenbackera był członkiem zarządu i jednym z szefów stacji Citadel w jedynce. Na stacji prowadził różne nielegalne eksperymenty i interesy. W tym samym czasie protagonista, haker z jedynki, zostaje zatrzymany podczas (udanej, ale też i wykrytej) próby włamania do sieci TriOptimum, najlepiej zabezpieczonej sieci na świecie.
Diego zawiera z nim deal - haker włamie się na jego życzenie do SHODAN, w zamian za to oskarżenie przeciwko niemu zostanie wycofane, a dodatkowo wszczepią mu chip hakerski klasy militarnej, co pozwoli mu zostać "królem sieci", niedoścignionym specjalistą na czarnym rynku.
Haker usuwa na polecenie Diego ograniczenia moralne SHODAN i tym samym daje mu pełny dostęp do systemu. Diego potrzebuje tego poziomu dostępu, żeby usunąć, albo przynajmniej ukryć wszelkie swoje brudy i machloje, jakie zostały zarejestrowane. Prawdopodobnie taka była pierwotna myśl Diego - usunąć ograniczenia etyczne sieci i nastepnie dogadać się z AI, jako partnerem w przestępstwie. Dopóki ograniczenia moralne funkcjonowały, porozumienie takie byłoby niemożliwe.
Coś jednak standardowo idzie nie tak, SHODAN uznaje się za boginię, znacznie doskonalszą od jakiegokolwiek człowieka, którymi się po prostu brzydzi, jako organizmami biologicznymi, które nie mają startu do "czystych i doskonałych" maszyn. Stąd jej pomysły na cyborgizację załogi (ona to traktuje jako ich upgrade, zbliżenie do doskonałości, jakimi są maszyny) i mutacje (ogólna zabawa w boga i hodowanie "idealnych" organizmów).
Diego zostawia przy życiu hakera na wszelki wypadek (może się jeszcze ponownie przydać), który w ramach rekonwalescencji po operacji na mózgu (wszczep hakerski) spędza pół roku w hibernatorze. Przez te pół roku dzieje się cały burdel na Cytadeli i haker budzi się na stacji już po zabiciu/scyborgizowaniu/zmutowaniu załogi. Diego także pozostaje przy życiu, ponieważ całkowicie podporządkowuje się SHODAN (co mu zresztą i tak niespecjalnie pomaga, bo SHODAN w końcu i jego przerabia na cybroga).

W ramach walki z SHODAN w jedynce, haker odstrzeliwuje jeden z "parków" - modułów rekreacyjnych stacji, w którym SHODAN prowadzi badania nad mutantami. Park ten po kilkudziesięciu latach lotu przez kosmos rozbija się na piątej planecie Tau Ceti i tam też ląduje statek z dwójki po wyłapaniu sygnałów. The Many/Annelidy nie są już w tym czasie podporządkowane SHODAN, ponieważ ta musiała wejść w stan uśpienia z powodu braku źródła zasilania. Tym samym mutagenny wirus pracuje przez dziesiątki lat bez kontroli ze strony SHODAN i Annelidy z dwójki, choć nazywają ją matką, nie są jej podporządkowane.

Fabuła jest sporo obszerniejsza i jest cała masa smaczków w dwójce, nawiązujących do pierwszej części, choćby świetny motyw W. Diego, który także zostaje zainfekowany pasożytami i zaczyna mutować, ale przezwycięża w nim w końcu siła woli, człowieczeństwo i jego prywatna walka z duchem ojca-zdrajcy, którego się wstydzi. W związku z tym podejmuje w końcu desperacką próbę wycięcia pasożytów ze swojego ciała, co kończy się jego śmiercią. Przyznam, że przy pierwszym podejściu ten motyw zrobił na mnie ogromne wrażenie.

Cały czas jednak nie znalazłem odpowiedzi na problem, który mnie od zawsze nurtuje - podwójnej śmierci dr. Polito. Pierwszy raz jest to zasugerowane na czwartym pokładzie podczas słynnego coming outu SHODAN, w którym stwierdza na wstępie: "Polito form is dead, insect" - obok jest trup kobiety z pistoletem na podłodze sugerujące samobójstwo, prawdopodobnie wymuszone w jakiś sposób przez SHODAN (albo zainscenizowane). Drugi raz jednak znajdujemy ponownie trupa z karabinem na drugim pokładzie Rickenbackera z w kaplicy pośród assassinów, obok której leży log od dr. Polito, w którym opowiada, że walczyła do końca i graczowi też nakazuje, żeby się opierał, nie dał sobą manipulować i tak dalej.
Ktoś ogarnia o co w tym chodzi?

http://www.visualwalkthroughs.com/systemshock2/rickenbacker2/14.jpg

Kwestia tego świata generowanego przez SHODAN jest także wyjaśniona przez Delacroix. Jest to powiązane z samym sposobem działania silnika nadświetlnego statku. Jest to potraktowane po macoszemu, bo taka technologia oczywiście nie istnieje, ale ogólnie chodzi mniej więcej o to, że ten silnik musi być zarządzany przez AI (tu jest zresztą kolejny smaczek - po incydencie z SHODAN w pierwszej części nastąpiło ogólne odejście od stosowania AI. Xerxes jest jednak niezbędny do funkcjonowania silnika, bo ten wymaga superzaawansowanego komputera do obliczeń. Formą zabezpieczenia przed powtórką z Cytadeli na statku są rozmieszczone komputery do lokalnego odłączania Xerxesa od systemów (te wyłączające kamery i wieżyczki). Ot, przykład jak można fajnie i inteligentnie uzasadnić fabularnie rozwiązania gry zwiększające jej złożoność i ogólną miodność). Sam silnik generuje coś w rodzaju wirtualnego bąbla czasoprzestrzennego, w którym znajduje się statek i ten bąbel wymaga nieustannych zaawansowanych obliczeń matematycznych, co sugeruje, że sama podróż odbywa się w pewnym sensie także wirtualnie, czyli w czasie samej podróży nadświetlnej, zanim statek wróci do normalnej przestrzeni, wnętrze bąbla (w tym sam statek) istnieje jako twór czysto matematyczny, jest generowane przez komputer.
Ma to o tyle sens, że faktycznie znane nam i realne prawa fizyki na razie nie wykluczyły możliwości przesłania informacji z prędkością nadświetlną (chodzi o efekt splątania kwantowego, zmiana stanu jednej splątanej kwantowo cząsteczki sprawia, że druga cząsteczka splątana, bez względu na odległość, w jakiej się znajduje, zawsze znajdzie się w drugim możliwym stanie kwantowym, nigdy w tym samym. Czyli informacja o stanie kwantowym jest przesyłana między takim cząsteczkami z nieskończoną prędkością - cząsteczka zawsze "wie" w jakim stanie kwantowym znajduje się druga cząsteczka).
Upraszczając więc - statek po uruchomieniu napędu nadświetlnego "znika" z rzeczywistej czasoprzestrzeni, istnieje tylko jako twór czysto matematyczny, ta informacja matematyczna jest przenoszona z prędkością nadświetlną i następnie przetwarzana na rzeczywistość w miejscu docelowym. Czyli taka forma teleportacji - przenosimy nie sam statek, tylko informację o nim, co nie jest zabronione zasadami fizyki.

O szczegóły nie pytaj, taka technologia oczywiście nie istnieje, to wytwór wyobraźni twórców fabuły, ale ciekawie i sensownie przemyślany i mniej więcej zgodny z tym, co wiemy obecnie o prawach fizyki.

Ważne jest to, że SHODAN po zhackowaniu Xerxesa i przejęciu kontroli nad statkiem przeprogramowuje silnik nadprzestrzenny w ten sposób, że ten zaczyna proces "przetwarzania" informacji matematycznej na byt rzeczywisty w czasoprzestrzeni, ale już według przepisu samej SHODAN. W dodatku SHODAN nie ogranicza się do odtworzenia samego bąbla czasoprzestrzennego, który miał podróżować i zmaterializować się u celu, ale zaczyna generować nową rzeczywistość, zaczyna ten bąbel rozszerzać w nieskończoność - w istocie zaczyna tworzyć nowy wszechświat tworzony według swojego przepisu wewnątrz "naszego" Wszechświata, już istniejącego. Ten nowy wszechświat rozszerza się z prędkością światła, zastępuje/wypiera dotychczasową rzeczywistość i w tym nowym wszechświecie SHODAN nie jest już bogiem z nazwy, ale w rzeczywistości - to ona jest jego twórcą i ostatecznym kontrolerem.

Po rozwaleniu SHODAN hacker wyłącza silnik (a raczej przywraca pierwotny program sterujący) i ta nowa cyberrzeczywistość zapada się, bo znika informacja generowana przez SHODAN i przetwarzana/materializowana przez silnik na rzeczywisty byt.

Już przy poprzednim wpisie posiłkowałem się wiki bo niewiele pamiętam, dzięki Ezrael za streszczenie, totalnie zapomniałem że

Odnośnie Edwarda Diego to pamięć może i zawodzi, ale zdaje mi się że kojarzę log w którym

Odnośnie Polito to muszę przyznać że w ogóle zapomniałem o tym

Cieszę się, że doczekaliśmy czasów w których można czekać na kontynuację historii.

Co do Edwarda masz chyba rację, też mi coś chodzi po głowie, że on się tą przemiana rajcował. Pytanie tylko, czy loga napisał już po cyborgizacji (czyli już nie był sobą, miał jeszcze bardziej pokręcone w głowie, niż wcześniej), czy przed. Trzeba by było prześledzić daty logów, to by wyjaśniło kwestię.
Może nawet to zrobię za jakiś czas, bo coś mi się ostatnio znowu zbiera na jedynkę :)

Ja też czekam niecierpliwie na remake i kontynuację. Mam pewne obawy co do wersji odświeżonej, ale wychodzę z założenia, że zawsze jest lepiej spróbować i stworzyć nawet bubla, niż tylko gadać i nic nie robić. W najgorszym przypadku będzie to niegrywalny gniot, do którego przechodzenia nikt w końcu mnie nie będzie zmuszał. A zawsze jest szansa, że jednak wyjdzie fajnie. Sam projekt jest natomiast z kicka, więc też nie ma większego ryzyka, że deweloper się obrazi na graczy, że nie łyknęli jego ścierwa i pogrzebie markę na śmietniku historii, bo przecież lepiej zabić markę (w czym mistrza świata ma EA), niż odstąpić prawa komuś innemu, skoro i tak ją porzucamy na zawsze.

Co do trójki natomiast ciekawe, czy pociągną wątek tej laski, co uciekła ze swoim chłopakiem na promie i została zshodanizowana, czy wykorzystają fakt, że park Beta był drugim odstrzelonym parkiem z mutantami? (pierwszy odstrzelił ruch oporu na Cytadeli jeszcze w trakcie snu hakera) - a ten park na przykład mógł wylądować na Ziemi. Druga opcja jest oczywiście mało prawdopodobna, bo trochę zbyt mocno pachnie kalką, ale możliwości mimo wszystko daje spore :)

boy - replikatory działają na zasadzie prostszej, bo to po prostu minifabryki, ale faktycznie maszyna do biorekonstrukcji to już wyższa szkoła jazdy, bo według logów wykorzystuje właśnie wspomniany wyżej efekt splątania kwantowego do odtworzenia ciała z zapisanej wcześniej matrycy. Można się tutaj przyczepić, po co ta maszynka robi fizyczną kopię ciała (bo splątanie kwantowe to zrobienie pary identycznych cząsteczek różniących się tylko jedną cechą - stanem kwantowym), skoro łatwiej by było zapisać wirtualną kopię w pamięci, ale zrobi się tego poboczna dywagacja na temat czysto teoretycznych i nie istniejących technologii :)

A silnik działa właśnie na zasadzie przesyłu czystej informacji, musi statek odtwarzać z istniejących lokalnie u celu cząsteczek, bo nie robi kopii fizycznej bąbla, tylko wirtualną. Czyli to jeszcze inna, trzecia i najbardziej zaawansowana technologia :)

Odnośnie fabuły i głębszego jej ogarnięcia - chronologicznie ustawione audiologi. W ten sposób sporo się wyjaśnia.

https://www.youtube.com/watch?v=pf92cXs6fvg

Btw. jakoś dopiero teraz skojarzyłem - Stephen Russell (aka. Garrett z Thiefa) As: Diego, The Many, Xerxes. Wiedziałem, że ten głos skądeś kojarzę. :-)

To prawda, można to jednak potraktować, że ostatnim etapem faktycznej gry było ciało The Many, dość trudne, a ten wirtualny poziom odtwarzający Cytadelę to już raczej tylko fabularne zakończenie, takie interaktywne outro i zarazem niesamowity smaczek dla tych, którzy grali w jedynkę i znają ten poziom na pamięć :)