Najcięższe wyzwania, które stawiają sobie gracze
Czy przechodzenie całego horroru tyłem, żeby nic nagle nie wyskoczyło na twarz też zalicza się do wyzwań? :/ (btw... to raczej nie działa)
Przechodzenie drużynowych gier cRPG jedną postacią jest ciekawe, bo zmusza do kombinowania oraz wykorzystywania mechaniki gry i tego, że często faworyzują one jakiś styl gry lub klasę postaci.
Ja tak przeszedłem trzy gry:
- Baldur 1 - najłatwiej było wojownikiem, a trochę trudno złodziejem.
- Baldur 2 - złodziej, najlepiej zawadiaka, na odpowiednim levelu ma bonusy w walce dwoma broniami lepsze niż większość wojowników, do tego z dodatkiem ma umiejętności specjalne, użycie dowolnego przedmiotu czyli brak jakichkolwiek ograniczeń w ekwipunku plus super pułapki, którymi można pokonać prawie każdego bossa. Levele szybko szły, bo cały exp za questy dostawała jedna postać.
- Icewind 1 - jeśli dobrze pamiętam, kombo woj/kapłan/mag (lub złodziej, nie pamiętam już), gdzie każda podklasa mogła osiągnąć max lvl. Trochę trzeba było pokombinować z kolejnością przechodzenia głównego wątku i dodatków, żeby się udało. Paradoksalnie ostateczna walka była łatwiejsza jedną postacią niż drużyną. Drugim paradoksem było to, że łatwiej było zwiększyć poziom trudności na max, bo dostawało się 2x expa w stosunku o normalnego.
Grałem w Baldura 1 grając woj/zł/mag - wieloklasowcem. Najgorzej było z ilością lootu gdyż szybko dochodziłem do maksymalnej wagi i musiałem szukać sklepikarza. Strasznie męczące. Ale masakrowanie gibberlingów w pojedynkę - miodzio :-)
