"Chce się żyć"? - nie bardzo
Wiem, że to słownictwo nieoficjalne, blogowe i właściwie dopuszczone do języka codziennego, ale i tak uważam, że za "oglądnięcie" powinno się wieszać za rękę, która to napisała. Na haku. Nad kotłem z gotującą się siarką :)
Ciśnienie mi się podnosi gdy widzę jak ktoś próbuje porównywać to coś do tak dobrego filmu jak "Nietykalni". Tam główny bohater się rozwija, reprezentuje sobą coś więcej niż inwalidę.
nie wiem kto porownuje te dwa filmy bo sie az tak nie interesowalem, ale sam pomysl (przywolanie go zreszta tez) jest dosc zabawny
Amazing_Mauricen - ja też tak uważam. Normalnie bym się nie wahał ale jednak postanowiłem się nie wieszać, a jedynie wprowadzić zmianę w tekście
adrem - takie porównanie znalazłem w trzech recenzjach (jedna z nich na pewno na filmwebie, a reszta nie pamiętam)
Panie Dudku,nie pisze komentarzy pod waszymi wpisami,ale ten jednak mnie poruszył,jako,że jestem kinomanem,aż poświecę parę chwil. Chciałbym na początek zaznaczyć,że masz prawo tak sądzić i każdy ma swoje gusta,szanuję to.Jednak opis tego filmu przez Ciebie woła o pomstę do nieba,tak jakbyś ocenił go nie rozumiejąc kompletnie,a przynajmniej wypił w trakcie sporo sfermentowanego płynu i to już wpływa na ogólny odbiór. Masz rację,film nie ma zawrotnego tempa,ale czy to wada?(przypominam autorowi,że jest to film o kompletnie sparaliżowanym mężczyźnie,od czubka głowy aż po palce u nogi,,który kontaktuje się z widzem w jeden jedyny sposób-myśląc).Więc nie oczekujmy że w 20 min. filmu okaże się,że jego wózek inwalidzki to zakamuflowany dinobot i będzie walczył rakietami ziemia-powietrze z komunistami.To przypomina mi zarzut wielu recenzentów i widzów do arcydzieła Tarantino-Bękartów Wojny-ale nuda,przecież tam tylko gadają,ani jednego czołgu zniszczonego,mało strzelania itd.Bez tego film TEŻ może być zajebisty,co tyczy się obydwu wymienionych tytułów. A już zarzut,że nie jest motywujący i nadal prymitywny(człowiek dotknięty taką chorobą ale w pełni świadomy i bardzo inteligentny może być prymitywny? Zastanów się jeszcze raz,bo np.ludzie chorzy na raka po chemioterapii,'bez życia', też nie są prymitywni,tylko chorzy...) Dodatkowo film opiera się luźno ale jednak na prawdziwej historii,więc kolejny strzał w kolano-zarzucasz że coś miało NAPRAWDĘ miejsce i nie skończyło się happy endem,sory,ale życie niestety takie nie jest. Przypominasz sobie żeby recenzent zarzucił że wszyscy bohaterowie Pain&Gain zostali złapani i skazani,a byli tacy fajni,albo że w filmie Kanał źli Niemcy zabili Polaków,a to takie niesprawiedliwie,i reżyser mógł to zmienić?Przyznaj,słabe to.Tym bardziej,widać że mogłeś przysypiać lub być zamroczony małą zadymioną butelką z pazłotkiem,bo film tak się nie skończył... Główny bohater dalej jest chory i nic tego nie zmieni ale siedzi przed komputerem,przed oknem na świat,bo opiekunowie zrozumieli,że NIE jest rośliną,puenta filmu mój drogi autorze...
prymitywny? Zastanów się jeszcze raz,bo np.ludzie chorzy na raka po chemioterapii,'bez życia', też nie są prymitywni,tylko chorzy...) Dodatkowo film opiera się luźno ale jednak na prawdziwej historii,więc kolejny strzał w kolano-zarzucasz że coś miało NAPRAWDĘ miejsce i nie skończyło się happy endem,sory,ale życie niestety takie nie jest. Przypominasz sobie żeby recenzent zarzucił że wszyscy bohaterowie Pain&Gain zostali złapani i skazani,a byli tacy fajni,albo że w filmie Kanał źli Niemcy zabili Polaków,a to takie niesprawiedliwie,i reżyser mógł to zmienić?Przyznaj,słabe to.Tym bardziej,widać że mogłeś przysypiać lub być zamroczony małą zadymioną butelką z pazłotkiem,bo film tak się nie skończył... Główny bohater dalej jest chory i nic tego nie zmieni ale siedzi przed komputerem,przed oknem na świat,bo opiekunowie zrozumieli,że NIE jest rośliną,puenta filmu mój drogi autorze...
Tu nie chodzi o to, że film ma wolne tempo i brak w nim akcji. Takie filmy też potrafią być dobre. Niestety, ten nie jest. Gdyby to był film dokumentalny, trwający mniej niż godzinę to bym złego słowa o nim nie powiedział. Jednak jest to film o tytule "Chce się żyć" podczas gdy przekaz jest zupełnie inny. Przekaz ogranicza się do tego, że człowiek sparaliżowany to też człowiek, a jego rodzina ma ciężko. Wiem, że człowiek sparaliżowany może być inteligentny ale ten nie jest. Ba, w tym przypadku jest prymitywny. Nie oczekiwałem jakieś super happy endu ale tutaj, nazwiązanie komunikacji z innymi, nie zmieniło nic! Gość pozostał tak prymitywny jak był. Po co kręcić o tym film, a jeśli kręcić to czemu taki długi z takim tytułem?
